Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Αμφισβήτηση εξουσίας στον ΣΥΝ

Σκληρή κριτική της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» του ΣΥΝ για τη λειτουργία των κορυφαίων οργάνων του κόμματος. Δείτε.
Αμφισβήτηση εξουσίας στον ΣΥΝ

26 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ ένα ξέρω: όσο στον ΣΥΝ το πάνω χέρι το είχαν οι "Ανανεωτικοί" το κόμμα έμπαινε δεν έμπαινε στη Βουλή. Όταν το πάνω χέρι το πήρε η "Αριστερή Πτέρυγα" και ξέκοψαν με το ΠΑΣΟΚ, ξεπέρασαν τους "σταλίνες" και παγίωσαν ένα ~10% (τα ~15% των δημοσκοπήσεων ήταν μαγική εικόνα, να εξηγούμαστε) που ξαφνικά το βλέπουμε να "ξυρίζεται" μόλις οι "Ανανεωτικοί" θύμισαν την ύπαρξή τους - και τις "υπαρξιακές" αγωνίες τους. Για όσους αγαπούν το ΠΑΣΟΚ το δρόμο τον έχουν δείξει οι πρώην σύντροφοι Δαμανάκη, Ανδρουλάκης, Κουναλάκης (όλοι οι Κρητικοί δηλαδή :-P). Ιδού η ρόδος, ιδού και το πήδημα γι' αυτούς που κουβαλούν νερό στο μύλο του ΠΑΣΟΚ.

Υ.Γ. Προς άρση τυχόν παρεξηγήσεων, ο Μέτοικος θεωρεί τον ΣΥΝ αρκετά ρεφορμιστικό κόμμα για τα γούστα του ;-)

βοιωτός είπε...

Το ερώτημα είναι αν η αριστερή πτέρυγα μπορεί να συνυπάρξει με την παλαιά φρουρά του ΚΚΕεσ.
Εχω ξαναγράψει ότι είναι πολύ δύσκολο καθώς υπάρχουν βαθύτατες ιδεολογικές διαφορές και εντελώς διαφορετικά συμφέροντα.

Οσο για τη Βουλή νομίζω ότι δεν τίθεται παρά επικοινωνιακά το θέμα:δεν βλέπω κάποια αλλαγή στην όποια πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αλλά διαφορετική επικοινωνιακή διαχείριση της κριτικής η οποία μπορεί να αποφέρει εκλογικά αλλά σίγουρα δεν είναι η σταθερή εκλογική βάση στην οποία μπορεί να στηριχθεί ένα μεγάλο κόμμα.

Εφόσον τους μαζεύεις επικοινωνιακά -επικοινωνιακά μπορεί αύριο να τους χάσεις.

Ανώνυμος είπε...

Δεν πρόκειται για την παλιά φρουρά του ΚΚΕεσ. αλλά για μέρος αυτής - όσοι ζουν τέλος πάντων αφού το ΚΚΕεσ. έπαψε να υπάρχει εδώ και 20 χρόνια! Άλλωστε Δαμανάκι - Ανδρουλάκι δεν προέρχονται από το εσ. Όσοι δεν έχουν ακολουθήσει είναι γιατί περιμένουν ανταλλάγματα - μην την πάθουν αλά Κουναλάκι - γι' αυτό παραμένει το Παπαγαννάκι - το Δραγασάκι τουλάχιστον κρατάει :-D

Ναι, μακροπρόθεσμα οι δυο πτέρυγες θα είναι δύσκολο να συνυπάρξουν, αλλά μακροπρόθεσμα πολλά γίνονται. Εν πάση περιπτώσει ο καιροσκοπισμός των "Ανανεωτικών" έχει αποδείξει ότι δεν βρίσκει ανταπόκριση, ούτε καν επικοινωνιακή.

Σταθερή εκλογική βάση; Ποιο κόμμα έχει σταθερή εκλογική βάση; Όσα κόμματα έχουν να τάξουν (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) τάζουν, τα υπόλοιπα σε επικοινωνιακό επίπεδο ψαρεύουν - εκτός κι αν οι Έλληνες αποκτήσαμε αίφνης βαθύ πολιτικό κριτήριο.

Ανώνυμος είπε...

Εκεί στην Κουμουνδούρου, δεν άντεξαν τον ...ίλιγγο των υψηλών δημοσκοπικών ποσοστών και της επικείμενης επιτυχίας και έπιασαν την παλιά τέχνη της αλληλοϋπονόμευσης, φαίνεται.
Τί να σου κάνει και ο cool Αλέξης που βλέπει να εξανεμίζεται το επικοινωνιακό του πλεονέκτημα.
Κατά τα λοιπά, θα συμφωνήσω με τον μέτοικο.Η εξουσιολαγνεία των "Ανανεωτικών" είναι πασιφανής. Ας αναζητήσουν στο ΠΑΣΟΚ στέγη, τώρα που γυρίζει.

Ανώνυμος είπε...

Ο ΣΥΡΙΖΑ σύντομα θα αναλάβει ηγετικό ρόλο...θα είναι η πρώτη δύναμη της Εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

βοιωτός είπε...

Μέτοικε και υπνοβάτη,
οι ανανεωτικοί έχουν συμφέροντα και οι άλλοι "προθέσεις".

Φυσικά πιο σταθερά και ανθεκτικά από πολιτικής απόψης είναι τα συμφέροντα.

Και ναι μεν οι ανανεωτικοί μπορούν (και είναι θεμα χρόνου κατά τη γνώμη μου) να κατηγορηθούν για κυβερνητισμό αλλά το αριστερό ρεύμα θα χρεωθεί αντικυβερνητισμό!!

Δηλαδή καλείται να απαντήσει πειστικά πώς θα λυθεί το πρόβλημα της κυβέρνησης του τόπου και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει απάντηση που να μην περνά από τη Χαριλάου Τρικούπη, όλες οι άλλες ευνοούν τη Ρηγίλλης.

Ανώνυμος είπε...

"Δεν νομίζω ότι μπορούμε να μιλάμε ότι υπάρχει αριστερά, όταν μπροστά στη μεγαλύτερη κρίση του καπιταλισμού από το 1929, δεν ξέρει τι να προτείνει ..."
Μήπως έχει δίκιο η Ροσάνα Ροσάντα?
Γιατί η αριστερά δεν βάζει τη συνολική αντιπρόταση?

Ανώνυμος είπε...

Τι να προτείνει φίλε μου η αριστερά. Τη κουτάλα θέλουν να αρπάξουν δεν χρειάζονται προτάσεις.

Ανώνυμος είπε...

..καινούργια αγάπη (ΣΥΡΙΖΑ), και παλιά (ΠΑΣΟΚ) με βάλανε στη μέση..
Δεν νομίζω να γυρίζει πίσω το ρεύμα. απλώς οι φερτές ύλες κι οι παλιοί κορμοί θα μείνουν πίσω.

Trofonios είπε...

Αρχίσανε πάλι οι παράγκες της πολιτικής τα παιχνίδια τους. Όποτε θέλουν σε ανεβάζουν, όποτε θέλουν σε κατεβάζουν.

Και εμείς σαν πρόβατα τους πιστεύουμε και τους ακολουθούμε. Διαμορφώνουν γνώμες και εμείς τους πιστεύουμε. Πολύ απλά τα πράγματα.

Οι εκλογές θα δείξουν το ποσοστό του ΣΥΝ και όχι τα γκάλοπ. Ετοιμαζόμαστε για εκλογές κύριοι;

Και επειδή απ' ότι φαίνεται δεν έχει τα αρχίδια ο πρωθυπουργός, όπως άλλωστε και σε όλα τα θέματα, να ρίξει την κυβέρνηση μόνος του, πιέζει ήδη μερικούς καμένους βουλευτές του να την ρίξουν αυτοί.

Ανώνυμος είπε...

Η δουλειά της (πραγματικής) Αριστεράς δεν είναι να απαντήσει στο υπαρξιακό ερώτημα αν ο νταβατζής που θα βάλουμε στο κεφάλι μας θα κατοικοεδρεύει στη Ρηγίλλης ή στην Χαριλάου Τρικούπη αλλά αναδείξει την αναγκαιότητα να απαλλαγούμε από κάθε είδους νταβατζή.

Το τι προτείνει η Αριστερά για την (κάθε) οικονομική κρίση είναι γνωστό τοις πάσι. Για όσους απλώς επιθυμούν να βρουν διέξοδο στη σημερινή κρίση μόνο και μόνο για να βρεθούν αντιμέτωποι με το ίδιο πρόβλημα μερικά χρόνια αργότερα, ε, αυτοί ας διαλέξουν σε ποια οδό θα κατοικοεδρεύει ο επόμενος νταβατζής τους (και νταβατζής όλων μας, δυστυχώς).

Ανώνυμος είπε...

Aριστερά μπαίνοντας ή αριστερά βγαίνοντας;

Ανώνυμος είπε...

Για αριστερά υπάρχοντας, αριστερά βγαίνοντας, υπνοβάτη.Για στασίδι πιάνοντας, λιγουρομπαίνοντας δεξιά στην πράσινη πόρτα.

Ανώνυμος είπε...

Ωστόσο, Ροζαλία, εάν συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ και καταλάβουν κυβερνητικές θέσεις, χάνουν το τεκμήριο της αθωότητας και οριστικά το πλεονέκτημα που εδράζεται στην καταγγελτική διαμαρτυρία.
Από εκεί και μετά, δεν θα υπάρχει, φυσικά, ούτε επιστροφή, ούτε η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για "οικείες αμαρτίες".

Ανώνυμος είπε...

Αν συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ παύουν να είναι αριστερό κόμμα - το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ούτε καν σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αν μπορούμε να πούμε ότι υφίσταται ακόμη σοσιαλδημοκρατία. Τις χαριτωμενιές περί "αθωότητας", "καταγγελτικού λόγου" κλπ. προσωπικά έχω βαρεθεί να τις ακούω. Το μόνο πολιτικό περιεχόμενο που έχουν αυτοί οι ανόητοι βερμπαλισμοί είναι η άγρα ψήφων - και το έργο το έχουμε δει κάθε φορά που τα κουκιά δεν έβγαιναν στο μέτρημα για το ΠΑΣΟΚ.

Ανώνυμος είπε...

Θα συμφωνήσω μέτοικε.

Ανώνυμος είπε...

Πολλώ μάλλον εγώ, μέτοικε και Ροζαλία ως προς αυτό.Επιφανειακά, έτσι τίθεται το θέμα, και εννοώ με τους όρους που οι ίδιοι θέτουν
και το ζήτημα και το...δίλημμα.
Ωστόσο, θα σταθώ στη φράση "αν συνεργαστούν , δεν είναι αριστερό κόμμα".
Αρκεί, αυτή αποφατική απόφανση για να τους καταστήσει αριστερό, επί της ουσίας, κόμμα; Ή, αντλούν τη "νομιμοποίηση" αυτή από τον καταγγγελτικό χαρακτήρα; Φαυλεπίφαυλος ο κύκλος, για τους γνώστες.

βοιωτός είπε...

Το κυρίαρχο πολιτικό πρόβλημα δεν είναι ασφαλώς η μαρκίζα της ριζοσπαστικής ή όχι αριστεράς.

Το ερώτημα είναι πώς θα κυβερνηθεί η χώρα και στη βάση ποιου προγράμματος.

Συναφώς, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να κυβερνήσει πώς θα προωθήσει τις θέσεις του;
Κινηματικά;
Δηλαδή ανέξοδα και εκ του πονηρού;

Ανώνυμος είπε...

Επαναλαμβάνω το ερώτημα, Βοιωτέ:
Τι σημαίνει "πώς θα κυβερνηθεί η χώρα"; Ποιον νταβατζή, η μάλλον ποιον τοποτηρητή των νταβατζήδων που κυβερνούν πραγματικά θα βάλουμε στο κεφάλι μας; Αν ναι, τότε η Αριστερά δεν έχει θέση στην απάντηση αυτού του ερωτήματος.

Ο καταγγελτικός λόγος βεβαίως δεν είναι πιστοποιητικό αριστεροφροσύνης, αλλά από την άλλη και η "αποφατική απόφανση", Υπνοβάτη, συνιστά κι αυτή κατάφαση, για να θυμηθούμε και τον Αντόρνο. Επομένως η άρνηση της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ είναι αναγκαία συνθήκη (όχι όμως και ικανή) να διατηρήσει ο ΣΥΝ αριστερή ταυτότητα.

βοιωτός είπε...

Δεν πιστεύω μέτοικε να θεωρείς ότι θα αλλάξει το τραπεζικό σύστημα με διαδηλώσεις στην Αιόλου έτσι;

Κι αν όχι έτσι, ούτε αλλάζοντας τους θεσμούς ως κυβέρνηση τότε πώς θα αλλάξει;

Ή μήπως κανείς δεν θέλει να αλλάξει και κάποιοι ψαρεύουν επικοινωνιακά όπως λες κι εσύ;

Ανώνυμος είπε...

Βοιωτέ, δεν είμαι τόσο αφελής να πιστεύω στην αποτελεσματικότητα των διαδηλώσεων. Ούτε βεβαίως ότι οι κυβερνήσεις μπορούν να αλλάξουν τους θεσμούς. Οι κυβερνήσεις άλλωστε υπάρχουν για να υπηρετούν τους θεσμούς. Οι θεσμοί δεν αλλάζουν επειδή το θέλει το 10%, το 50% ή ακόμη και το 90% του λαού, αλλάζουν όταν ανατραπεί το σύστημα εξουσίας που τους συντηρεί.

βοιωτός είπε...

Μέτοικε.
Οι θεσμοί αλλάζουν όταν η πλειοψηφία της κονωνίας μέσω της κυβέρνησης που έχει αναδείξει θελήσει. Αυτό είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Ανώνυμος είπε...

Χα, χα, χα! Καλό, Βοιωτέ! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

βοιωτός είπε...

Γιατί σου φαίνεται αστείο, μέτοικε; Υπάρχει άλλος τρόπος;

Ανώνυμος είπε...

Παραπέμπω στο προηγούμενο σχόλιό μου στις 13/11/2008 9:58 μμ: «Οι θεσμοί [...] αλλάζουν όταν ανατραπεί το σύστημα εξουσίας που τους συντηρεί». Το σύστημα εξουσίας είναι που δημιουργεί τις (εκάστοτε) «πλειοψηφίες», και όχι το αντίστροφο.

Ανώνυμος είπε...

Βοιωτέ τώρα, σε δύσκολες ώρες, πρόσεξα ένα σχόλιό σου στις 13/11 στις 4.50. Λες λοιπόν ότι τα κινήματα υποστηρίζουν τις θέσεις τους ανέξοδα και εκ του πονηρού, ή δεν ήκουσα καλώς και παρερμήνευσα τι: