O Ελληνας Ντι Πιέτρο

Δεν μου αρέσει να ανακατεύομαι σε υποθέσεις όπου οι πληροφορίες είναι λιγοστές και κατ' ανάγκην τα συμπεράσματα προκύπτουν μέσω υποθέσεων καλοπροαίρετων ή κακοπροαίρετων. Δεν το έπραξα παλαιότερα σε πολλά μεγάλα γεγονότα δεν θα το κάνω και τώρα με την υπόθεση Ζορμπά και την "παύση" του.

Στην δημόσια συζήτηση που αυτή τη στιγμή μαίνεται στο διαδίκτυο μπορώ να συνεισφέρω την επιβεβαίωση ότι πράγματι ο Ζορμπάς είναι ένα υπόδειγμα homme d' etat. Εντιμος, αξιοπρεπής, επαρκής, ευφυής, μορφωμένος, καλλιεργημένος. Οξυδερκής ως δικαστικός λειτουργός, με κύρος, με ευθυκρισία, υπερέχων ηθικά και με βαθύ πολιτικό αισθητήριο.

Ομως ο Ζορμπάς είναι και φιλόδοξος. Δεν είναι σαφές εάν ήτο πάντα ή εάν η δημοσιότητα και η εμφανής ηθική του υπεροχή δημιούργησαν μια όχι και τόσο καλυμένη φιλοδοξία με φόντο ένα σκηνικό κατάρρευσης του πολιτικού συστήματος.

Κάποιοι μελετούν την πολιτική ιστορία και γνωρίζουν ότι για να συντελεστεί πλήρης η αποδιάρθρωση μιας εξουσιαστικής δομής είναι απαραίτητος ένας δικαστικός κύρους, ένας Ντι Πιέτρο, ο οποίος θα εγγυάται την ομαλή μετάβαση και τον δίκαιo καταλογισμό των ευθυνών στην παλαιά τάξη.

Στην Ελλάδα μόνο δύο ή τρεις μπορούν να θεωρηθούν το ηθικό ισοδύναμο του περίφημου Ιταλού εισαγγελέα. Ορισμένοι φρονούν ότι έθεσαν τον ένα εκτός μάχης.