Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη



Έστησ' ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
Και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους,
Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,
Τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.
Έξ' αναβρύζει κι η ζωή σ' γη, σ' ουρανό, σε κύμα.
Αλλά στης λίμνης το νερό, π' ακίνητό 'ναι κι άσπρο,
Ακίνητ' όπου κι αν ιδής, και κάτασπρ' ως τον πάτο,
Με μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ' η πεταλούδα,
Που 'χ' ευωδίσει τς ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο.
Αλαφροίσκιωτε καλέ, για πες απόψε τι 'δες;
Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,
Ουδ' όσο κάν' η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι,
Γύρου σε κάτι ατάραχο π' ασπρίζει μες στη λίμνη,
Μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι,
Κι όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη με το φως του.

Δ.Σ.

ΠΑΣΧΑ 2015-Ολόκληρο το πρόγραμμα των εκδηλώσεων του Δήμου Λεβαδέων





Πάσχα στη Λιβαδειά

Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/ 
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ


















«Απόκριες στην Αθήνα και Πάσχα στη Λιβαδειά», έλεγε ο λαός μας, παραδίδει ο Τάκης Λάππας. Φοβούμαι ότι δεν το λέει πια.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το ΠΑΣΧΑ της Λιβαδειάς, ως εορταστική εκδήλωση που διοργανώνεται από τον Δήμο Λεβαδέων, διανύει περίοδο βαθιάς παρακμής. Τα δρώμενα, που κοστίζουν- κόστιζαν τουλάχιστον- ακριβά σε χρήμα, δεν αφορούν παρά ελάχιστους. Οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις είναι μικρού βεληνεκούς, η συμμετοχή των δημοτών και των επισκεπτών περιορισμένη ή ανύπαρκτη, η οργανωτική ανεπάρκεια πανταχού παρούσα. Το ίδιο και η έλλειψη φαντασίας, πρωτοτυπίας και σχεδιασμού εκ μέρους των οργανωτών.



Φυσικά ούτε για αστείο δεν μπορεί να γίνεται λόγος για συνεισφορά στον λαϊκό πολιτισμό μέσω της αναβίωσης των τοπικών εθίμων και της λιβαδείτικης παράδοσης. Πιο κοντά στην αλήθεια είναι ότι πρόκειται για περιορισμένης εμβέλειας πολιτιστική διοργάνωση που απευθύνεται σε κοινό χαμηλών απαιτήσεων, σε ένα κοινό «που δεν θα ήθελε να βρίσκεται εκεί», όπως το έθεσε πολύπειρος καλλιτέχνης.


Συνολικά το ΠΑΣΧΑ της Λιβαδειάς είτε το δούμε ως ευκαιρία αναβάπτισης στα νάματα της εθνικής μας κληρονομιάς είτε ως τουριστικό προϊόν είτε ως συνδυασμό και των δύο δεν αποτελεί πλέον ελκυστική προοπτική και προτεραιότητα ούτε για τους Λιβαδείτες ούτε για τους επισκέπτες. Επιπλέον η οικονομική κρίση και η περιστολή των δημοσίων δαπανών δεν προοιωνίζεται τίποτε θετικό για το ΠΑΣΧΑ της Λιβαδειάς


Ολα αυτά δείχνουν προς μια κατεύθυνση: Το ΠΑΣΧΑ της Λιβαδειάς ως οργανωτική δομή και ως πολιτιστική πρόταση πρέπει να αλλάξει. Το ΠΑΣΧΑ της Λιβαδειάς πρέπει να αναπροσανατολιστεί δίνοντας απαντήσεις σε σύγχρονες ανάγκες ψυχαγωγίας και ταυτόχρονα εμβαθύνοντας στην τοπική παράδοση. Με λίγα λόγια το ΠΑΣΧΑ της Λιβαδειάς πρέπει να ξαναβρεί το χαμένο νήμα της δημιουργικότητας, της παραγωγής πολιτισμού και γεγονότων.


Από την άποψη αυτή επιβάλλεται ένας επαναπροσδιορισμός της στάσης της όλης Λιβαδειάς απέναντι στο ΠΑΣΧΑ. Κυρίως επιβάλλεται να δοθεί μια τεκμηριωμένη, σύγχρονη, καλαίσθητη και λιτή απάντηση στην επανερχόμενη διαρκώς ερώτηση:

Ποιοι οι στόχοι της διοργάνωσης εκδηλώσεων για το ΠΑΣΧΑ της Λιβαδειάς; Τί θέλουμε να επιτύχουμε; Σε ποιους απευθυνόμαστε;

Οταν απαντήσουμε σε αυτά εύκολα μπορούμε να βρούμε λύσεις για την ανανέωση του εορτασμού. Και να ξαναδώσουμε στο ΠΑΣΧΑ της Λιβαδειάς τη χαμένη του αίγλη, να διοργανώσουμε μια γιορτή αντάξια της παλαιάς φήμης της, με πολλαπλά οφέλη για την πόλη και τους κατοίκους της.

Ζερικαίων Μνήμες και 87 φωτογραφίες

Μια ωραία εκδήλωση που επανέφερε στον νου εικόνες ήχους χρώματα κι αρώματα από την σκληρή αλλά αγνή αγροτική ζωή των κατοίκων του Ζερικίου έγινε στο 3ο Γυμνάσιο Λιβαδειάς το προηγούμενο Σάββατο. Ο Σύλλογος Ελικωνίων με τη βοήθεια φωτογραφιών, της χορωδίας και μουσικών οργάνων αλλά και με την υποστήριξη μιας οργανωμένης αφήγησης κατόρθωσε να ξαναζωντανέψει πτυχές της καθημερινότητας στην αετοφωλιά του Ελικώνα -στο Ζερίκι, με τα τραχιά ήθη, τη λεβεντιά, την μπέσα και τον καθημερινό αγώνα των κατοίκων του ανάμεσα στα κορφοβούνια στα βράχια και στα χιόνια.
Δείτε το φωτορεπορτάζ.
http://viotiarecords.blogspot.gr/2015/03/blog-post.html

O 6ος Ποδηλατικός Γύρος Λιβαδειάς

6ος Ποδηλατικός Γύρος Λιβαδειάς



Πιστοί στη υπόσχεσή μας και λαμβάνοντας υπόψη τη συμμετοχή των τετρακοσίων (400) και πλέον συμπολιτών μας, στον 5οΠοδηλατικό Γύρο, που πραγματοποιήσαμε το 2014, σε συνεργασία με την Ελληνική ΄Ενωση ΄Ερευνας & Διάσωσης Λιβαδειάς (Ε.Ε.Ε.Δ.), την Αγωνιστική Λέσχη Φίλων Αυτοκινήτου Λιβαδειάς (Α.Λ.Φ.Α.Λ.), τo Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (Παράρτημα Βοιωτίας) (Ε.ΣΥ.Ν.), καθώς και την παρότρυνση αρκετών συμπολιτών μας, έγινε θεσμός η διοργάνωση του ΠΟΔΗΛΑΤΙΚΟΥ ΓΥΡΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ. Έτσι φτάσαμε στην απόφαση υλοποίησης του6ου κατά σειρά, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 5 Απριλίου 2015, με αφετηρία και τερματισμό την κεντρική πλατεία της πόλης μας, με ώρα έναρξης 10:30 π.μ.
            Έχουν χαραχθεί τρεις ξεχωριστές διαδρομές, μία για κάθε κατηγορία, ανάλογα με την ηλικία των μετασχόντων.
            Γι’ αυτό καλούμε όλους τους συμπολίτες μας, όλων των ηλικιών, να πάρουν μέρος σ’ αυτή την εκδήλωση, δηλώνοντας τη συμμετοχή τους, είτε τηλεφωνικά στο τηλέφωνο 22610 21100 καθημερινά, εκτός Σαββάτου & Κυριακής, από τις 5:00 μέχρι 8:00 μ.μ. ή στο e-mailakoliv@yahoo.gr.
            Σκοπός της εκδήλωσης είναι η χαρά της συμμετοχής όλων όσων χρησιμοποιούν το ποδήλατο είτε από χόμπι ή ως μέσο άθλησης.
            Σας περιμένουμε όλους με την ελπίδα πως σ’ αυτή την εκδήλωση θα ξεπεράσουμε τις συμμετοχές των προηγούμενων χρόνων.
            Για τα μικρά παιδιά θα πραγματοποιηθούν ευχάριστα δρώμενα, στο χώρο της πλατείας.
            Το σύνθημα της εκδήλωσης, για μία ακόμη φορά,  είναι :
ΕΛΑΤΕ  ΝΑ  ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ  ΤΗΝ  ΠΟΛΗ  ΜΑΣ  ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟ
ΕΛΑΤΕ  ΝΑ  ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ  ΤΟΝ  ΤΡΟΠΟ  ΤΗΣ  ΖΩΗΣ  ΜΑΣ
ΕΛΑΤΕ  ΝΑ  ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ  ΕΣΤΩ  ΚΑΙ  ΓΙΑ  ΜΙΑ  ΗΜΕΡΑ 
ΤΗΝ  ΕΙΚΟΝΑ  ΤΗΣ  ΠΟΛΗΣ  ΜΑΣ
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΓΕΥΘΕΙΤΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

 Η  ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ  ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Παγκόσμια ημέρα σχολικού βιβλίου στη Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς


Αποτελέσματα περιφερειακών αγώνων Τραμπολίνου




Με τη συμμετοχή και αθλητών-τριών του Ομίλου μας πραγματοποιήθηκαν οι περιφερειακοί αγώνες συλλόγων και ατομικού ΤΡΑΜΠΟΛΙΝΟ και διπλού ΜΙΝΙΤΡΑΜΠ, που διοργάνωσε η Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία.
Οι αγώνες έγιναν στο κλειστό γυμναστήριο Λαυρίου στις 7 & 8 Μαρτίου 2015.
Σ’ αυτούς τους αγώνες αγωνίστηκαν οι παρακάτω αθλητές-τριες μας με τις αντίστοιχες επιδόσεις.


1.      ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ  ΑΓΩΝΕΣ  ΔΙΠΛΟΥ  ΜΙΝΙΤΡΑΜΠ (επίπεδο 1)
α. ΡΑΠΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, με σύνολο 54,60 βαθμούς, πήρε την 3η θέση.
β.   ΒΑΓΓΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, με  σύνολο 53,60 βαθμούς, πήρε την 7η θέση.

2.   ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ  ΑΓΩΝΕΣ  ΔΙΠΛΟΥ  ΜΙΝΙΤΡΑΜΠ (παμπαίδων Α)

α.   ΚΟΤΣΙ ΑΡΤΙ, με σύνολο 56,00 βαθμούς, πήρε την 9η θέση.
β.   ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ, με σύνολο 54,40 βαθμούς, πήρε την 12η θέση.
γ.   ΚΟΤΣΙ ΑΡΝΕΣΤΙ, με σύνολο 52,90 βαθμούς, πήρε την 14η θέση

3.   ΔΙΠΛΟ  ΜΙΝΙΤΡΑΜΠ (παμπαίδων Β)
      α.   ΧΑΤΖΗΡΟΔΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ, με σύνολο 56,70 βαθμούς, πήρε την 4η θέση
β.   ΚΑΝΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, με σύνολο 47,40 βαθμούς, πήρε την 12η θέση.

4.      ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ  ΑΓΩΝΕΣ  ΤΡΑΜΠΟΛΙΝΟ (παμπαίδων Β)
ΧΑΤΖΗΡΟΔΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ, με σύνολο 33,20 βαθμούς, πήρε την 11η θέση.

5.    ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ  ΑΓΩΝΕΣ  ΔΙΠΛΟΥ  ΜΙΝΙΤΡΑΜΠ (κορασίδων)
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, με σύνολο 55,10 βαθμούς, πήρε την 7η θέση.

6.    ΔΙΠΛΟ ΜΙΝΙΤΡΑΜΠ (νεανίδων)
 ΚΑΛΕΓΚΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ-ΤΣΑΜΠΙΚΑ, με σύνολο 58,20 βαθμούς, πήρε την 4η θέση.

7.    ΔΙΠΛΟ  ΜΙΝΙΤΡΑΜΠ (εφήβων)
       ΚΩΤΣΑΔΑΜ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, με σύνολο 57,60 βαθμούς, πήρε την 3η θέση.

8        ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ  ΤΡΑΜΠΟΛΙΝΟ (νεανίδων)
ΚΑΛΕΓΚΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ-ΤΣΑΜΠΙΚΑ, με σύνολο 24,80 βαθμούς, πήρε την 8η θέση.

9.      ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ  ΤΡΑΜΠΟΛΙΝΟ (εφήβων)
ΚΩΤΣΑΔΑΜ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, με σύνολο 38,70 βαθμούς, πήρε την 8η θέση.




 
Το Διοικητικό Συμβούλιο

Όλα τα αποτελέσματα ΕΔΩ 

Πρωτιά του Κωνσταντίνου Μίγα στο Run Greece της Λάρισας



Μοναδικές στιγμές έζησε  η πόλη της Λάρισας χάρη στον πρώτο αγώνα της σειράς Run Greece, που κινητοποίησε χιλιάδες πολίτες
Ο αθλητής του Ομίλου μαςΚωνσταντίνος Μίγας, πρόσθεσε  μία ακόμη σπουδαία επιτυχία στο ενεργητικό του.
Μετέχοντας στον αγώνα των5.000 μέτρων, που διοργάνωσε ηRun Greece, σε συνεργασία με τον ΣΕΓΑΣ, την Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλίας και Τοπικούς Φορείς και πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29 Μαρτίου 2015 στη Λάρισα, τερμάτισε στην 1η θέσημε χρόνο 15:54΄΄  η επίδοση που πέτυχε, είναι η  καλύτερη του θεσμού μέχρι σήμερα.
Αξίζει να σημειωθεί πως στον αγώνα  της Λάρισας, δηλώθηκαν συνολικά 3.600 δρομείς, όλων των ηλικιών. 

Συνολικά τα αποτελέσματα ΕΔΩ 

Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα ατόμων με αυτισμό στη Λιβαδειά


Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Εισβολή στα γραφεία της NSA

Ενας νεκρός, ένας τραυματίας – Προσπάθεια “εισβολής” στα γραφεία της NSA – Κόκκινος συναγερμός των αρχών ασφαλείας

Ενας νεκρός, ένας τραυματίας – Προσπάθεια “εισβολής” στα γραφεία της NSA – Κόκκινος συναγερμός των αρχών ασφαλείας


Το ενδεχόμενο τρομοκρατικής επίθεσης, την πιθανότητα του λάθους ή μία κίνηση ενός τρελού, είναι τα σενάρια που εξετάζουν το FBI και άλλες αρχές ασφαλείας στην Ουάσιγκτον και την πολιτεία του Μέριλαντ μετά την είσοδο αυτοκινήτου στα κεντρικά γραφεία της NSA (Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας).
Τα γραφεία βρίσκονται έξω από την αμερικανική πρωτεύουσα και φυλάσσονται από χιλιάδες φρουρούς. Σύμφωνα με το CNN ένας άνθρωπος σκοτώθηκε και ένας τραυματίστηκε.
Σύμφωνα με το CNN, το NBC και άλλα τηλεοπτικά δίκτυα, σημειώθηκαν σκηνές πανικού έξω από την πύλη της NSA, όταν οδηγός επιχείρησε να εισβάλλει στο χώρο περνώντας από την πύλη με το όχημά του. Άμεση ήταν η αντίδραση των αστυνομικών, οι οποίοι απάντησαν με πυρά.
Φωτογραφίες που έχουν κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο από το σημείο δείχνουν ένα λευκό σεντόνι να βρίσκεται στο οδόστρωμα, το οποίο εικάζεται πως καλύπτει νεκρό.
Την ίδια στιγμή, τα πλάνα από αέρος που έχουν καταγράψει το περιστατικό αποτυπώνουν την εκτεταμένη βλάβη που έχει σημειωθεί σε δύο οχήματα, εκ των οποίων το ένα είναι αστυνομικό τζιπ, το οποίο βρίσκεται κοντά στην πύλη του κτιρίου.
Παράλληλα, το NBC αναφέρει πως τουλάχιστον ένας «ένστολος άνδρας» έχει μεταφερθεί με ασθενοφόρο σε νοσοκομείο, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται η ταυτότητά του ή η σοβαρότητα της κατάστασής του. Όπως αναφέρει το δίκτυο NBC, την υπόθεση διερευνά η NSA και το FBI.
Το κτίριο στο Μέριλαντ όπου στεγάζεται η κρατική κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ που αφορά στην ασφάλεια των επικοινωνιών, είναι πραγματικό φρούριο χάρη στα συστήματα ασφαλείας που διαθέτει, ενώ σε αυτό εργάζονται περίπου 40.000 υπάλληλοι.
Προς το παρόν δεν έχει γίνει γνωστός ο λόγος για τον οποίο ο οδηγός προσπάθησε να μπει στον προαύλιο χώρο των κεντρικών γραφείο της αμερικανικής υπηρεσίας.

Επίδειξη μόδας στη Λιβαδειά και 121 φωτογραφίες

Εγινε χθες βράδυ στο ΡΟΔΟΝ ΠΑΛΑΣ στη Λιβαδειά το μεγάλο Gala-Eπίδειξη Μόδας Ανοιξη Καλοκαίρι 2015 με την υποστήριξη πολλών εταιρειών της πόλης. την εκδήλωση στην κατάμεστη αίθουσα παρουσίασε η Νόνη Δούνια.
Σκοπός της επίδειξης ήταν η στήριξη του Κέντρου Εγκαιρης Διάγνωσης του καρκίνου που λειτουργεί στη Λιβαδειά χάρη στις άοκνες προσπάθειες της Αντικαρκινικής Εταιρείας. Δείτε το φωτορεπορτάζ.

http://viotiarecords.blogspot.gr/2015/03/121.html

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Μια πρόταση για τη Λιβαδειά: τα μωβ δέντρα



Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/ 
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ




















Το προσωπικό μου ενδιαφέρον για τα δέντρα της Λιβαδειάς είναι πολύ παλιό και έχει βρει σε μερικές περιπτώσεις δημόσια έκφραση, όπως μπορείτε να δείτε εδώ http://viotia.blogspot.gr/2011/04/blog-post_8208.html
Θα σας εξηγήσω με λίγα λόγια γιατί. Πέρα από την προφανή καλλωπιστική αλλά και από άποψη υγείας χρησιμότητα των φίλων αυτών του ανθρώπου σ’ ένα διαρκώς επιβαρυνόμενο αστικό περιβάλλον, υπάρχουν κι άλλοι βαθύτεροι λόγοι.

Τα δέντρα κάθε πόλης με τον δικό τους τρόπο σημαδεύουν και ορίζουν το πλαίσιο με το οποίο οι κάτοικοί της και οι επισκέπτες προσλαμβάνουν σημαντικούς τομείς της παρουσίας της μέσα στον χρόνο. Το είδος, το μέγεθος, η ποσότητα, οι πυρκαγιές, οι ιστορικές καμπές παρέχουν πλήθος πληροφοριών για τη συνύπαρξη του ανθρώπου με τα δέντρα, για τις οικονομικές δυνατότητες, τις αισθητικές αναζητήσεις, τις πολιτικοκοινωνικές συγκρούσεις και τις αρχιτεκτονικές απόψεις που επικράτησαν και τις άλλες που ηττήθηκαν στη μακρά διάρκεια της πορείας της ζωής μιας πόλης. 

Πόσα παράξενα και καθημερινά δεν θα ‘χαν άραγε να διηγηθούν τα αιωνόβια πλατάνια της Κρύας κι εκείνα του Ζαππείου, αλλά και τα οικιακά δέντρα που συνήθιζαν οι παλαιότεροι να φυτεύουν στις αυλές τους; Πόσα είδαν, πόσα άκουσαν, πόσους δρόσισαν στη σκιά τους και πόσοι τα κακομεταχειρίστηκαν ή τα έκοψαν, πόσους αέρηδες άντεξαν και πόσες βροχές ή ξηρασίες;  

Αποτελεί λοιπόν το δέντρο, αν το ατενίσουμε από μακριά, τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς μιας πόλης, πολύτιμο, ζωντανό, παλιό και σύγχρονο, όμορφο και χρήσιμο.  

Με τις σκέψεις αυτές παρακολούθησα προσωπικά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη συνάντηση στο παλιό δημαρχείο της Λιβαδειάς, τη Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015: http://viotia.blogspot.gr/2015/03/blog-post_32.html. Εκεί, με πρωτοβουλία της δημάρχου Λεβαδέων κ. Γιώτας Πούλου, οι διευθυντές της Αβάθμιας και Ββάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας και οι εκπρόσωποι των συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων κατέθεσαν αξιόλογες προτάσεις για την υιοθέτηση από την πλευρά τους δημοτικών χώρων πρασίνου εντός και εκτός των σχολικών μονάδων. 

Η δήμαρχος κ. Πούλου  τόνισε ότι ο  Δήμος θα σταθεί αρωγός  στην υλοποίηση των δράσεων που αποφασίστηκαν με την παροχή υλικοτεχνικής στήριξης και επιστημονικής γνώσης. Για το φλέγον ζήτημα των φυτών που θα περιλαμβάνονται στα υπό διαμόρφωση κηπάρια, η κ. Πούλου επικαλούμενη και την ιδιότητά της ως αρχιτέκτονας επισήμανε ότι η σωστή επιστημονική πρακτική είναι να διδασκόμαστε από τη μητέρα φύση, να βλέπουμε τι ευδοκιμεί στην περιοχή μας στο πέρασμα των αιώνων και αυτό να αξιοποιούμε και στις δικές μας δενδροφυτεύσεις και ανθοκομικές μας  δραστηριότητες.
Είναι όντως αυτό το επιστημονικά ορθό. Όμως εγώ θέλω να διατυπώσω μια πρόταση και να υποστηρίξω ότι στη δενδροφύτευση της Λιβαδειάς πρέπει να φανούμε ρηξικέλευθοι και να χρησιμοποιήσουμε ένα εισαγόμενο φυτό, στην περίπτωση βέβαια που άλλοι, περισσότερο γνώστες από εμένα μετά από ενδελεχή εξέταση αποφανθούν πως μπορεί να ευδοκιμήσει στα μέρη μας. Θα σας μιλήσω λοιπόν για την τζακαράντα, ένα από τα πλέον δημοφιλή καλλωπιστικά φυτά στον κόσμο, που τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να διαδίδεται και στην Ελλάδα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι τζακαράντες της οδού Αθηνάς στο πολύβουο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, που κατά την ανθοφορία τους, με τα χαρακτηριστικά μωβ-μπλε λουλούδια, περίπου τον Μάιο, πλουτίζουν αισθητικά, περιβαλλοντικά και πολιτιστικά τη ζωή των κατοίκων, των επισκεπτών, των εργαζομένων και των συναλλασσομένων στην αγορά της Αθήνας.



Η τζακαράντα κατάγεται από τη Βραζιλία και τις Δυτικές Ινδίες. Είναι φυλλοβόλο δέντρο που φτάνει σε ύψος τα είκοσι μέτρα, όμως στη Νότια Ευρώπη δεν υπερβαίνει τα εννιά, με διάμετρο κόμης τα επτά μέτρα.  Ευδοκιμεί στη «ζώνη των εσπεριδοειδών» με την παρατεταμένη ηλιοφάνεια χωρίς ισχυρούς ανέμους  και προτιμά τα στραγγισμένα εδάφη, αλλά και τα ξηρά ασβεστώδη. 

Η φήμη της και η δημοφιλία της οφείλεται στις πυκνές ταξιανθίες από τα χαρακτηριστικά μωβ πανέμορφα άνθη, όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες. Όταν βρίσκεται σε δενδροστοιχίες,  όπως στην οδό Αθηνάς και στο Ζάππειο, την εποχή της ανθοφορίας παράγει ένα μαγευτικό αισθητικό αποτέλεσμα, που έχει συναρπάσει τους ρέκτες αθηναιολάτρες, ενώ χιλιάδες είναι οι συμμετέχοντες με φωτογραφίες στις σχετικές συζητήσεις που διεξάγονται στα πανίσχυρα στην εποχή μας σόσιαλ μίντια. 

Κι αυτό, πέρα από δείκτης πολιτισμού και πέρα από την αισθητική του διάσταση, θέτει μια σημαντική οικονομική παράμετρο σε μια εποχή που οι πόλεις οφείλουν να αξιοποιούν κάθε πλεονέκτημα και κάθε καινούρια ιδέα, για να προσελκύσουν επισκέπτες και δραστηριότητες και για να μεγιστοποιήσουν γενικότερα την προβολή τους.

Ερχομαι λοιπόν στην πρόταση που διατυπώνεται ως εξής: όλα τα σχολεία που υιοθέτησαν κοινόχρηστους χώρους πρασίνου, αλλά και ο Δήμος Λεβαδέων σε όσες δενδροφυτεύσεις πρόκειται να προβεί, να εξετάσουν την περίπτωση για τη χρήση της τζακαράντας. Έτσι θα γεμίσουμε τη Λιβαδειά με μικρές ή μεγαλύτερες μωβ γωνιές. Αυτές σε συνδυασμό με τις πράσινες γωνιές με τις οποίες έχει ευλογηθεί η πόλη μας θεωρώ ότι θα παραγάγουν ένα άρτιο αισθητικό αποτέλεσμα, που θα ομορφύνει τη Λιβαδειά σηματοδοτώντας ένα νέο ξεκίνημα ταυτόχρονα μ. ένα άνοιγμα προς τον μεγάλο κόσμο.

Άλλωστε δεν είμαι ο μόνος που έχω γοητευτεί από τις τζακαράντες.
Ο ίδιος ο Γιώργος Σεφέρης υμνεί τα μωβ άνθη τους στο Ημερολόγιο Καταστρώματος Β’ όπου κάτω από την καταχώριση γράφει: 
1η Οχτώβρη ’41, 
Kerk Str. Oost Pretoria, Transvaal
"Οι τζακαράντες παίζοντας καστανιέτες και χορεύοντας/
 ρίχναν γύρω στα πόδια τους ένα μενεξεδένιο χιόνι".

Και ο Δήμος Αλιάρτου-Θεσπιέων στην "Ωρα της Γης"


Ενημερωτική επιχειρηματική συνάντηση στη Αράχωβα


Συγκέντρωση τροφίμων για το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Λεβαδέων


Η εκδήλωση για την απελευθέρωση της Λιβαδειάς


Παρουσίαση βιβλίου στη Λιβαδειά


Το 1ο Φεστιβάλ Νεανικών Χορωδιών

H παιδική εφηβική χορωδία του Τροφώνιου Ωδείου  συμμετέχει στο 1ο Φεστιβάλ παιδικών νεανικών χορωδιών του Δήμου Ναυπλιέων.
Τη χορωδία διευθύνει ο μαέστρος Νίκος Καριώτης 
Στο πιάνο η Κατερίνα Μπότση 

Εκκληση για τρόφιμα από Ερυθρό Σταυρό


Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Για το Ρολόι της Λιβαδειάς



του Δημήτρη Λάμπρου






















Τα προβλήματα με το ιστορικό Ρολόι της Λιβαδειάς συνεχίζονται και οι πολίτες διαμαρτύρονται για την εγκατάλειψή του(δείτε 
https://www.facebook.com/dimitlambr/photos/a.696842943688715.1073741828.696498037056539/955975604442113/?type=1&theater).

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ το πρόβλημα είναι σύνθετο. Ο ειδικός συντηρητής που έχει με σύμβαση αναλάβει την παρακολούθηση και τις αναγκαίες επισκευές του Ρολογιού της Λιβαδειάς αλλά κι εκείνου της Δαύλειας ήταν απλήρωτος επί δύο χρόνια από την προηγούμενη δημοτική αρχή αλλά (εκτός από μια-δυο μέρες που είχε σταματήσει) κουρδίζει και ρυθμίζει κανονικά το Ρολόι, το οποίο μηχανολογικά δεν έχει κάποιο ζήτημα. Τα θέματα φωτισμού ανήκουν στον Δήμο Λεβαδέων κι εκεί εμφανίζεται δυσλειτουργία, όχι μόνο στο Ρολόι.

Σχολική γιορτή στον Ορχομενό







Εκδήλωση και έκθεση φωτογραφίας για το Αγιο Ορος στη Λιβαδειά



Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Πασχαλινό Παζάρι από το 6ο Νηπιαγωγείο Λιβαδειάς


"Υιοθέτηση χώρων πρασίνου" από σχολεία στη Λιβαδειά














Η κήρυξη της Επανάστασης και η απελευθέρωση της Λιβαδειάς#2



Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/ 
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ



















Δείτε εδώ το πρώτο μέρος
http://viotia.blogspot.gr/2015/03/1821-1.html


Το τακτικό πλεονέκτημα όμως ήταν πια με τα ελληνικά όπλα και ο Διάκος γνώριζε ότι καταλαμβάνοντας το Κάστρο θα απομόνωνε απελπιστικά τους Οθωμανούς πολεμιστές της Ώρας, οι οποίοι θα παραδίδονταν αργά ή γρήγορα. Οι Τουρκαλβανοί του Κάστρου, αφού παρέδωσαν την κάτω πύλη, βγήκαν ένοπλοι και παρέμειναν στο πλευρό του Ιωάννη Λογοθέτη. Το γεγονός κατατάραξε τον βοεβόδα Χασάν αγά και τους άλλους αποκλεισμένους στο Κάστρο Τούρκους, οι οποίοι, μη περιμένοντας βοήθεια από πουθενά και αντιλαμβανόμενοι ότι θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επισιτισμού, παραδόθηκαν την 31η Μαρτίου στις ελληνικές δυνάμεις. Η αντανάκλαση της πτώσης του Κάστρου της Λιβαδειάς στους οχυρωμένους της Ώρας ήταν, όπως είχε προβλεφθεί, καταλυτική.

Και οι εκεί Οθωμανοί παραδόθηκαν, καθώς απομονωμένοι και πολιορκούμενοι από όλες τις πλευρές αντιλήφθηκαν ότι δεν υπήρχε δυνατότητα διαφορετικής  έκβασης. Εκτός από τους Τουρκαλβανούς που είχαν παραδώσει την πύλη του κάστρου και οι οποίοι, όπως είπαμε, παρέμεναν ένοπλοι και ελεύθεροι, ο Διάκος αφαίρεσε τα όπλα από όλους τους Τούρκους και τα διένειμε, αφού προηγουμένως καταγράφηκαν και παραλήφθηκαν από τον επί τούτω εντεταλμένο Λιβαδείτη Μανωλάκη Σπυρίδωνος: τα πολυτιμότερα από αυτά μοιράστηκαν στα παλικάρια του και τα άλλα στους απλούς πολίτες που είχαν προστρέξει για να λάβουν μέρος στα πολεμικά γεγονότα άοπλοι.

 Σχετικά με τα λάφυρα που συγκέντρωσαν οι επαναστάτες, ο Σπυρίδων Τρικούπης αναφέρει: «Ο δε Διάκος εφάνη εξ αυτής της αρχής πνέων θερμόν πατριωτισμόν και ανώτερος παντός υλικού συμφέροντος». Για την ίδια υπόθεση ο Φιλήμων είναι πιο αναλυτικός: «Μόνα αφηρέθησαν τα όπλα αυτών, εξ ων τα μεν πολυτιμώτερα έλαβον οι στρατιώται του Διάκου, τα δε άλλα διενεμήθησαν τοις μη έχουσιν όπλα πολίταις. Αφέθησαν δε παρ’ αυτοίς όσα έφερον πολύτιμα πράγματα και χρυσίον, και μόνον μεθ’ ημέρας τινάς οι κόνσολοι έλαβον το χρηματικόν του Καρα Ισμαήλ αγά εξ είκοσι μυριάδων συμποσούμενον διά τα απολύτως αναγκαία δημόσια έξοδα. Ταμίας ωρισμένους έχοντες τον Βασίλειον Κάλκον και Ανδρίκον Ξάνθην». Και ο Κοντουσόπουλος επιβεβαιώνει: «Τελειώνοντας ο Διάκος το έργον της Λιβαδειάς δεν εφαντάσθη να πάρη λάφυρα από τους Τούρκους, ούτε οβολόν».

Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι στρατός και λαός απαιτούσε πιεστικά την εξόντωση των οθωμανών, όμως ο Αθανάσιος Διάκος κατόρθωσε να τους διασώσει δείχνοντας στους στρατιώτες του «το άδικον της πράξεως», πιστοποιώντας ότι ο ηγέτης δεν αρκεί να είναι ανδρείος, αλλά οφείλει να επιδεικνύει και επιείκεια. Επιπλέον, από τους αιχμάλωτους οθωμανούς ο καπετάνιος της Λιβαδειάς φρόντισε οι πλουσιότεροι να φιλοξενηθούν στα σπίτια των προκρίτων και οι υπόλοιποι τέθηκαν σε κατ’ οίκον περιορισμό.


Την 1η Απριλίου 1821 στο Κάστρο της Λιβαδειάς και στην Ώρα υψώθηκε η επαναστατική σημαία κυματίζοντας μετά από εκατοντάδες χρόνια σε ελεύθερη ελληνική γη. Μια ακόμη λεπτομέρεια που παραδίδεται έχει να κάνει με την εκκρεμότητα των Τουρκαλβανών οι οποίοι είχαν παραδώσει το κάστρο της Λιβαδειάς με τη συμφωνία να τους αποδοθεί ο εχθρός τους Δεμίρ μπέης. Αφού μάταια περίμεναν την τήρηση των υπεσχεμένων όρων και την παράδοση του οθωμανού αξιωματούχου, εκείνη τη μέρα (την 1η Απριλίου) όρμησαν αιφνιδιαστικά εναντίον εκείνου και των στρατιωτών του και τους «κατέκοψαν μεληδόν».

Στο μεταξύ η πόλη ζούσε τον επαναστατικό πυρετό. Η όψη της ήταν εορταστική, οι καμπάνες ηχούσαν χαρμόσυνα και οι πολίτες, οι ραγιάδες, από όλες τις συνοικίες συνέρρεαν από το πρωί στο Σταροπάζαρο για να γιορτάσουν τη νίκη. Ο Αθανάσιος Διάκος, ο οποίος -σύμφωνα με τον Τάκη Λάππα- εκτός από ανδρείος πολεμιστής και ανιδιοτελής πατριώτης είχε και το ταλέντο του αγορητή, απευθύνθηκε προς τους Λιβαδείτες ανάμεσα σε ζητωκραυγές και επευφημίες. Στη βιογραφία του Αθανασίου Διάκου από τον Σπυρίδωνα Φόρτη διασώζεται περιληπτικά ο ιστορικός λόγος του προς τους Λιβαδείτες, που εκφωνήθηκε από το πεζούλι του μεγάλου τούρκικου τζαμιού, του οποίου η θέση ήταν εκεί που κτίστηκε αργότερα ο μητροπολιτικός ναός της βοιωτικής πρωτεύουσας: 


«Εν πρώτοις, είπεν, ότι τα πράγματα ήθελον αποβή ως απέβησαν. Και ότι είχεν ελπίδας περί της τελείας απελευθερώσεως του Γένους, διότι τούτο είναι του Θεού θέλησις. Συνεβούλευσε δε τοις πάσι την ομόνοιαν και την αυταπάρνησιν, ως τα μόνα φοβερά όπλα εις χείρας λαού, πολεμούντος προς απόκτησιν της ελευθερίας του, και παρώτρυνε πάντας να παρασκευασθώσιν έτι μάλλον και να μη αναπαυθώσιν εις τας μέχρι τούδε δάφνας των, διότι ο φοβερός αγών μόλις ήρξατο, τα δε δεινότατα εν τω μέλλοντι επίκεινται. Δεν πρέπει, έλεγεν, να φεισθώμεν ουδεμιάς θυσίας εις την φωνήν της πατρίδος. Εάν δε πράγματι αγαπώμεν ταύτην, και επιθυμώμεν να ίδωμεν αυτήν ελευθέραν και μεγάλην, πρέπει εν ανάγκη να προσφέρωμεν παν ό,τι έχομεν αγαθόν και την ζωήν ημών αυτήν, εις τον βωμόν της χάριν της ελευθερίας, να μην προτιμήσωμεν δε ποτέ να ζώμεν δούλοι, αλλά να αποθάνομεν ελεύθεροι ως μετ’ ολίγας ημέρας ο ήρως επεσφράγισε. Λέγεται δε ότι ομιλών απήγγειλε εν τω ενθουσιασμώ του τους γνωστούς στίχους του Φεραίου: «Καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή». 


Επιτέλους δε ας μεταβώμεν, είπε, να προσφέρωμεν δόξα τω Θεώ δι’ ην παρέσχεν ημίν αντίληψιν και να καθικετεύσωμεν αυτόν να καθοδηγήση ημάς προς εντελή ευόδωσιν του ιερωτάτου ημών αγώνος. Το δε πλήθος μετά δακρύων αγίου και ιερού ενθουσιασμού ανεφώνησεν μετά το πέρας του λόγου του «ζήτω ο ιερός ημών αγών, ζήτω η πατρίς, ζήτω ο αρχηγός ημών».


Έπειτα όλοι μαζί κατευθύνθηκαν στο ναό της Αγίας Παρασκευής, όπου στην κατανυκτική δοξολογία χοροστάτησαν ο Μητροπολίτης Αθηνών Διονύσιος και οι επίσκοποι Σαλώνων Ησαΐας και Ταλαντίου Νεόφυτος. Στην τελετή παρόντες ήταν φυσικά οι απόστολοι της Φιλικής Εταιρείας στη Λιβαδειά, ο Αθανάσιος Ζαρίφης και ο Δήμος Αντωνίου, οι προεστοί της πόλης και το μεγάλο πλήθος των απλών αγωνιστών που είχαν συρρεύσει και από τις γειτονικές επαρχίες στη Λιβαδειά. Ανάμεσα σε επευφημίες και ζητωκραυγές ο Διάκος ύψωσε την επαναστατική σημαία, που στη μια της πλευρά απεικόνιζε τον Άγιο Γεώργιο να σκοτώνει τον φοβερό δράκοντα και στην άλλη με κυανό μετάξι είχαν κεντηθεί οι λέξεις «Ελευθερία ή Θάνατος». Μετά τη λήξη της τελετής και μέσα στον γενικό ενθουσιασμό ανακηρύχθηκαν διά βοής από τον λαό προσωρινοί κυβερνήτες της Ανατολικής Ελλάδας ο Νικόλαος Νάκος, ο Ιωάννης Λογοθέτης και ο Ιωάννης Φίλωνος, παίρνοντας την ονομασία κόνσολοι. Ο Φιλήμων εξετάζοντας το περίεργο του ονόματος «κόνσολοι» επισημαίνει: 

«Αλλά όπως και αν έχη, το πομπώδες των κονσόλων όνομα ωφέλησε τότε, διότι και το κίνημα ενεψύχωνεν ηθικώς και την υπακοήν επέβαλεν οπωσδήποτε εν εποχή μεγάλης ανωμαλίας». Οι τρεις κόνσολοι ανέλαβαν τη διοίκηση της πόλης που μέχρι εκείνη τη στιγμή, αξίζει να υπομνησθεί, είχαν οι τρεις ιεράρχες και ο καπετάνιος της Λιβαδειάς. Ο Τάκης Λάππας παραθέτει μια παραγγελία που το αποδεικνύει:

«Αδελφέ Νικόλα Μανούσκε και Κωνσταντή Κόκκινε, να δώσετε ένα βαγένι κρασί να πιουν οι αδελφοί και Έλληνες στρατιώται, και πληρώνεσθε. Μόνον ευθύς να τους το μεράσετε.

1821 Απριλίου πρώτη

Ο Αθηνών Διονύσιος
Ο Ταλαντίου Νεόφυτος
Ο Σόλωνος Ησαϊας
Αθανάσης Διάκος».



Με την ύπαρξη αυτού του εγγράφου, το οποίο ο Φιλήμων αναφέρει ότι είναι ιδιόχειρο του προεστού Λάμπρου Νάκου, επιβεβαιώνεται ότι η Λιβαδειά είχε ήδη απελευθερωθεί την 1η Απριλίου και ότι ως εκείνη την ημέρα την εξουσία είχαν οι τρεις αρχιερείς και ο Αθανάσιος Διάκος. Αυτό είχε την αιτία του σε λόγους κύρους: «λόγω βαρύτητος μεγαλυτέρας». Μετά την τελετή στην Αγία Παρασκευή και την ανάδειξη των κονσόλων, αυτοί παίρνουν στα χέρια τους τη διοίκηση της πόλης και ως απόδειξη παραθέτουμε το ακόλουθο πρωτότυπο έγγραφο των κονσόλων: 

«Διά του παρόντος γίνεται δήλον ότι την σήμερον διορίζομεν σε φύλακα της πολιτείας ημών Λεβαδείας, κυρ Γεώργιε Κόκκινε, με διακοσίους ανθρώπους προς είκοσι πέντε γρόσια τον μήνα και το συνηθισμένον ταϊνι. Και ο ιδικός σου μισθός προς πενήντα γρόσια τον μήνα. Ήξευρε ότι η άκρα ησυχία των αδελφών μας κρέμαται από λόγους και η κοινή ευταξία και παιδεία των κακών. Επαγρύπνει όσο είναι δυνατόν ίνα αρέσης τω Θεώ και της αδελφότητος. Αωκα Απριλίου γ’ Λιβαδεία.

Νικόλαος Νάκου κόνσολας
Ιωάννης Λογοθέτης κόνσολας
Ιωάννης Φίλωνος κόνσολας».

Οι κόνσολοι της Λιβαδειάς αμέσως μόλις ανέλαβαν τα καινούργια τους καθήκοντα διόρισαν τον Αθανάσιο Διάκο "κολονέλο" και αρχηγό των όπλων Λεβαδείας και πεντακοσίαρχους, αξιωματικούς δηλαδή, τον Βασίλη Μπούσγο, τον Γιάννη Λάππα, τον Μήτρο Τριανταφυλλίνα και τον Νικόλα Σιμαρέση. Σύμφωνα με μια πληροφορία, ο επίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυτος, ζώνοντας το σπαθί στον αρχηγό και μέσα σε ενωτικό κι επαναστατικό ενθουσιασμό, του είπε: «Κόπτε δι’ αυτής όσο το δυνατόν περισσοτέρας κεφαλάς απίστων. Αφόβως λειτούργει και έσο ευλογημένος». 

Κατόπιν όλοι ορκίστηκαν να φέρουν επιτυχώς σε πέρας την Επανάσταση στον Εσταυρωμένο, στο σταυρό που φυλάσσεται έως σήμερα, κειμήλιο ιερό στην Αγία Παρασκευή. Την 1η Απριλίου του 1821 η σπουδαιότερη πόλη της Ανατολικής Ελλάδας, η από τους Τούρκους αποκαλούμενη Γκιαούρ Λιβαδειά, ήταν μετά από αιώνες ελεύθερη. Και αυτό δεν ήταν όνειρο, ήταν μια απτή πραγματικότητα που είχε επιτευχθεί χάρη στην προεργασία των Φιλικών, στην περίνοια και τον πατριωτισμό των προκρίτων της πόλης, στην ανδρεία και τις ηγετικές αρετές του Αθ. Διάκου και στον ηρωισμό των κατοίκων της πόλης. Οι προαιώνιοι πόθοι των χριστιανικών πληθυσμών λάμβαναν σάρκα και οστά εκείνη τη γλυκιά άνοιξη του 1821 που το επαναστατικό σάλπισμα ξεσήκωσε τους Έλληνες και τους οδήγησε μέσα από ποτάμια αίματος κι αμέτρητες θυσίες στην εθνική παλιγγενεσία και στην απελευθέρωση ενός μικρού στην αρχή τμήματος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

ΠΗΓΕΣ:
Ιωάννης Φιλήμων, Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως
Σπυρίδων Τρικούπης, Η Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως
Τάκης Λάππας, Θανάσης Διάκος
Σπυρίδων Γ. Φόρτης, Βιογραφία Αθανασίου Διάκου
Διονύσιος Κόκκινος, Η Ελληνική Επανάστασις

Ο Αλέξης στο Βερολίνο, η κρίση στην Ελλάδα



Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/ 
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ



















Eχοντας υποσχεθεί τον τρίτο δρόμο για την έξοδο της Ελλάδας από την τραγωδία, έναν τρίτο δρόμο που όπως αποδείχτηκε δεν υπάρχει, ο κ. Τσίπρας επανήλθε χτες στο Βερολίνο  στη γνωστή λεωφόρο της ευρωπαϊκής ορθοδοξίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Φαίνεται ότι η εξουσία από τη φύση της αναπτύσσει μια εσωτερική δυναμική, που είναι ανεξάρτητη από τα πολιτικά και κοινωνικά θεμέλια ενός κόμματος  και στην προκειμένη περίπτωση, ενός κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς.

«Κανείς δεν μπορεί να κυβερνήσει αθώα», φώναζε μάταια ο αγνός και αδιάλλακτος Σαιν Ζυστ. Και εμείς πια μπορούμε να πούμε, κανείς δεν μπορεί να διαπραγματευτεί αθώα μια δανειακή σύμβαση ή, απλούστερα, κανείς δεν μπορεί να ζητήσει δανεικά  με ψηλά το κεφάλι.

Με τις χτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού η χώρα εισέρχεται και πάλι στην κανονική μνημονιακή κοίτη. Όπως το έθεσε ο κ. Τσίπρας, «δεν πρέπει να γκρεμίσουμε τα θετικά που έγιναν την τελευταία πενταετία και μπορούμε τώρα να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία της δημοσιονομικής προσαρμογής». Αυτό κατά πάσα πιθανότητα σημαίνει νέα περιοριστικά μέτρα, που όσο κι αν υποσχέθηκε ότι θα κινούνται σε ένα διαφορετικό, πιο δίκαιο «μείγμα πολιτικής», δεν παύουν να αποτελούν μερικά ακόμα πλήγματα στο τραυματισμένο και ημιθανές κουφάρι της ελληνικής οικονομίας.

Οι  άλλες δηλώσεις του κ. Τσίπρα είχαν κι αυτές το ενδιαφέρον τους. Η διατύπωση που επέλεξε για να θέσει το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων, ορθή κατ’ ουσίαν, δεν ευτύχησε να αποδώσει την εικαζόμενη θέση που πολλές φορές έχει διακηρύξει ο πρωθυπουργός. Όσο για το θέμα της Siemens και του Χριστοφοράκου, συνιστά μεν μια εκδήλωση θάρρους, όταν γίνεται  μέσα στο ίδιο το Βερολίνο. Όμως να σας πω πώς το αντιμετωπίζω εγώ και οι Ευρωπαίοι με τους οποίους επικοινωνώ: «Εσείς έχετε ρίξει φως σε όλες τις υποθέσεις διαφθοράς, σε όλη την απίστευτη λεηλασία, και σας λείπει μόνο ο Χριστοφοράκος για να κλείσει ο κύκλος της απόδοσης ευθυνών για την καταστροφική  περίοδο που οδήγησε στη χρεοκοπία της Ελλάδας;»


Είναι αλήθεια ότι ο κ. Τσίπρας εμφανίζει μια αξιοσημείωτη επιμονή στο ζήτημα της πάταξης της διαφθοράς. Κι ενώ στον τομέα αυτό οι προθέσεις του είναι διαφανείς και πειστικές εξίσου με εκείνον του περιορισμού της φοροδιαφυγής, χτες μίλησε και για μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις  χωρίς να είμαι σίγουρος ότι έχει αντιληφθεί το είδος και την ένταση του σοκ που η ελληνική κοινωνία πρωτίστως αλλά και η οικονομία χρειάζεται για την επανεκκίνησή της.
Γιατί, πέρα από τα ευγενικά χαμόγελα της Ανγκέλα Μέρκελ, τα πρωτογενή πλεονάσματα, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την πολιτική στροφή του πρωθυπουργού, υπάρχει μια πληγωμένη Ελλάδα και μια μάζα πολιτών διαρκώς διευρυνόμενη που όχι μόνο δεν ελπίζει σε βελτίωση ή σταθεροποίηση. Αλλά έχει εναποθέσει τις αναιμικές της ελπίδες στην οικογενειακή στήριξη, στη φιλανθρωπία ιδιωτών, σωματείων και της Εκκλησίας και στις κρατικές κοινωνικές δομές όσο αυτές θα τυγχάνουν χρηματοδότησης  ακόμα δίνοντας ένα πιάτο φαγητό για να καλύψουν τις τύψεις μιας ολόκληρης γενιάς. 

Καθώς οι εισοδηματικές διαφορές μες στη χώρα βαθαίνουν, καθώς η αντίθεση μεταξύ βολεμένων κυρίως του δημόσιου τομέα και ντεσπεράντος του ιδιωτικού οξύνεται, το ενάμισι εκατομμύριο ανέργων τείνει με εντεινόμενους ρυθμούς να μετατραπεί από εφεδρικός στρατός ανεργίας σε λούμπεν προλεταριάτο. Τους προφανείς από μια τέτοια εξέλιξη πολιτικούς και εθνικούς κινδύνους οφείλει πρώτα απ’ όλα να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση.  Αλλά φοβάμαι ότι το εξαγγελθέν χτες  νέο «μείγμα πολιτικής» του κ. Τσίπρα δεν θα το επιτύχει, όπςω δεν το κατόρθωσαν και οι προηγούμενοι. Γιατί απλούστατα και αυτό επικεντρώνεται στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων κι όχι στη ριζική θεραπεία των δομικών προβλημάτων του ελληνικού κράτους.


Φυσικά, μπορεί να έχει δίκιο ο κ. Τσίπρας. Έχει -από την κάλπη- το δικαίωμα να ζητήσει να περιμένουμε τα αποτελέσματα της πολιτικής του λίγο ακόμα καιρό. Επειδή όμως η οικονομική και κοινωνική κρίση είναι εδώ αγριότερη από ποτέ, όταν λέμε λίγο, εννοούμε λίγο. Ίσως μερικούς μήνες μόνο.