Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Εκκληση του Μίκη Θεοδωράκη

Βαρυσήμαντη γραπτή δήλωση για τα γεγονότα που συγκλονίζουν τη χώρα έδωσε στη δημοσιότητα ο Μίκης Θεοδωράκης . Δείτε.

ΔΗ Λ Ω Σ H
Πίσω από το χέρι του θύτη, που έκανε αυτό το απαίσιο έγκλημα
που μας συγκλονίζει, κρύβονται οι πραγματικοί ηθικοί αυτουργοί, δηλαδή το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, που ανέχεται χρόνια τώρα την εκτροφή και τη γιγάντωση παράλογων και εγκληματικών καταστάσεων, που ξεκινούν από κέντρα σκοτεινά, όμως ορατά από όλους.

Αν θέλουν οι διάφοροι αυτόκλητοι ηγήτορες και διαμορφωτές της κοινής γνώμης να κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους και όλοι μαζί τον ελληνικό λαό είτε από φόβο είτε από υπολογισμό είτε από ανομολόγητα κίνητρα, ας το κάνουν. Εγώ όμως θα πω την αλήθεια, όπως την βλέπω και όπως νομίζω ότι την βλέπει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.

Σταματήστε πια αυτό το βρώμικο και επικίνδυνο παιχνίδι με τους κουκουλοφόρους και τα ΜΑΤ, που μόνο αίμα, δάκρυα και καταστροφές προσφέρουν στον Λαό μας. Οι αντικειμενικές συνθήκες, ειδικά σε σχέση με όσα περάσαμε και ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, δεν δικαιολογούν με τίποτα αυτή την κατάσταση. Μοιάζει σαν να θέλουμε να βγάλουμε οι ίδιοι τα μάτια μας.
Καιρός να μιλήσει και ο Λαός !

Αθήνα, 7.12.2008
Μίκης Θεοδωράκης

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

O KARAMANLHS TI KANEI? ΔΕΝ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΑΥΤΑ


ΔΕΞΙΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΨΩΜΙΑ ΣΑΣ [ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΕΣΗΚΩΘΗΤΕ ] ΒΓΕΙΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ Η ΒΙΑ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

: ΒΓΑΛΤΕ ΡΕ ΜΑΤΑΤΖΗΔΕΣ ΜΑΓΚΕΣ ΤΗΝ ΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΤΟΥΣ ΜΑΓΚΕΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΒΛΑΧΟΛΕΒΕΝΤΕΣ

Ανώνυμος είπε...

2......8: ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΚΑΙ ...ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ [kurie]ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Ανώνυμος είπε...

Κυβέρνηση εθνικής ενότητας.Άλλη λύση δεν υπάρχει.

Ανώνυμος είπε...

Τα μάτια μας τα βγάζουμε συχνά, αγαπημένε Μίκη, αλλά ποτέ δεν μαθαίνουμε!

Ανώνυμος είπε...

Μίκης: Η συναισθηματική- διανοητική υπεροχή των ανθρώπων που έμαθαν ν αγαπάνε μέσα απ τον πόνο. Τ άλλα είναι όλα μια απάτη.

Ανώνυμος είπε...

..Τα μαύρα τα μαλλιά μας κ αν ασπρίσαν, δεν μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά.. Καλημέρα.
Δεν ξέρω που βρέθηκα στα όνειρά μου, αλλά ξύπνησα μ αυτό στα χείλη! να κοιταχτώ, θάλεγες βοιωτέ. Λοιπόν όχι, τώρα χρειαζόμαστε πιο πολύ το σθένος.