Στις 9 Οκτωβρίου το Νομπέλ Λογοτεχνίας
«Την ημέρα που έμαθα ότι είχα κερδίσει το βραβείο Πούλιτζερ, πήρα το παιδί μου από το νηπιαγωγείο και του είπα: Ο μπαμπάς κέρδισε ένα βραβείο σήμερα. Και μου απάντησε όλο χαρά: Άνοιξέ το, άνοιξέ το!».
Ετσι περιγράφει ο Μάικλ Τσάμπον την εμπειρία από την βράβευσή του με το Πούλιτζερ. Ασφαλώς, το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας διατηρεί την αίγλη του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και στην Ελλάδα που με τον Γεώργιο Σεφέρη και τον Οδυσσέα Ελύτη έχει τιμηθεί δύο φορές, ίσως επειδή κατά το ρηθέν "ο τόπος εδώ γεννάει ποιητές".
Για το φετινό βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας φαβορί φέρονται ο Αμερικανός Φίλιπ Ροθ και ο Ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι χωρίς να αποκλείονται φυσικά και άλλοι μεταξύ των οποίων ο Αμος Οζ και ο Μπομπ Ντίλαν!
Μόλις πέρυσι άλλωστε η νικήτρια Ντόρις Λέσινγκ (φωτό) δεν συμπεριλαμβανόταν στα φαβορί. Δείτε όλες τις εξελίξεις. Στις 9 Οκτωβρίου το Νομπέλ Λογοτεχνίας
12 σχόλια:
Οσοι το διαβάσετε και θέλετε μπορείτε να κάνετε προγνωστικά. Με ψευδώνυμο για να δούμε ποιος θα επαληθευτεί.
Αρχίζω εγώ.
Η χρονιά του Φίλιπ Ροθ.
Μάικλ Οντάατγιε
Πραγματικά χωρίς να έχω σχέση με το αντικείμενο.
Αν το πιάσω παίζω και ΚΙΝΟ.
Οντάατγιεεεε ολέ
Οντάατγιεεεε ολέ
Δεν σταματώ να τράγουδω ποτέ.
Βοιωτέ,μολονότι ο G.B.Shaw έλεγε ότι"μπορώ να συγχωρήσω τον Άλφρεντ Νόμπέλ για την ανακάλυψη της δυναμίτιδας,αλλά μόνο ένας εχθρός της ανθρώπινης φύσης θα ανακάλυπτε τα βραβεία Νομπέλ",νομίζω ότι είναι η χρονιά του Οζ.
Επαρχιώτη,
ας περιμνένουμε.
Υπνοβάτη,
μεγάλος ο Σο. Πήρε το νομπέλ το 1925 προς χάριν της Ιρλανδίας. Διακρινόταν για τα σαρκαστικό ύφος και το απαράμιλλο βρετανικό χιούμρ.
Α για τον Οζ ούτε κρύο ούτε ζέστη.
Ωσαύτως,για τον Οζ.Απλώς,συμμετείχα στην πρόγνωση και νομίζω ότι ο Ισρραηλινός έχει πολλές πιθανότητες - για λόγους πέραν της λογοτεχνικής αξίας.Εξάλλου,συμπαθώ περισσότερο εκείνους τους λογοτέχνες, που όταν τους απονεμήθηκε το Βραβείο,δεν πήγαν να το παραλάβουν.Θυμάμαι κάποιους,αλλά όχι όλους.Ενδιαφέρον θα είχε να τους ξαναθυμηθούμε όλοι.
Ας δούμε επί παραδείγματι, αν τη χρονιά που πήρε ο δικός μας Σεφέρης, το παγκόσμιο εύγε, εκτός της αδιαμφισβήτητα κλασικής ποίσής του, έπαιξε ρόλο καιη πολιτική συγκυρία στην Ελλάδα,η αστική ποίηση του νομπελίστα, αν υπήρχε κι άλλος υπερεθνικός λογοτέχνης, αν όλα εντέλει έχουν μόνο μια όψη αυτή που φαίνεται, ή και, κυρίως, αυτή που δεν φαίνεται. Απ αυτή την άποψη, θα πω κι εγώ τον Οζ.
Τεράστιο και ακανθώδες το ζήτημα της απονομής του Νομπέλ στον Γ.Σεφέρη.Πολλοί πιστεύουν ότι δόθηκε με εξωλογοτεχνικά κριτήρια,αφού το ποιητικό του έργο ήταν,κατ'αυτούς,ανεπαρκές,τόσο ποσοτικά,όσο και ποιοτικά.Το συσχετίζουν,φυσικά, με τις διπλωματικές θέσεις που κατέλαβε ο Σεφέρης τα προηγούμενα χρόνια και τις προεκτάσεις τους.Είναι γνωστή η "σιωπή"που επακολούθησε της βράβευσής του στην Ελλάδα του 1963.Αρκεί να θυμηθούμε ότι στο αεροδρόμιο δεν τον υποδέχτηκε κανείς επίσημος,συνάδελφος,κλπ,παρά η οικογένειά του.Ανεξάρτητα,από όλα τα παραπάνω,που ακροθιγώς ανέφερα,θα έλεγα ότι ευτυχώς που δεν ζεί για να δει πώς υποδέχονται σήμερα τα Mass Media και οι διάφοροι επίσημοι... σπουδαίους καλλιτέχνες,του πνευματικού ύψους του Ρουβά ή της Καλομοίρας και πώς σπεύδουν να φωτογραφηθούν μαζί τους.O tempora, o mores!
θεωρώ ότι οι διπλωματικές του σχέσεις δεν έπαιξαν τόσο καθοριστικό ρόλο, στο να βραβευθεί , όσο η ρευστή πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και οι συσχετισμοί στην Ευρώπη. Ο κίνδυνος του υπαρκτού σοσιαλισμού π.χ
Ροζαλία,πάλι αριστερά πήρες την στροφή(!)Αν θέλεις να πάμε στο 1957και στο τί συνέβη με τον Νίκο Καζαντζάκη για το ίδιο θέμα,κανένα πρόβλημα.Αλλά,ας παραμείνουμε στον Σεφέρη που ούτως,ή,άλλως είναι εξαιρετικός ποιητής.Και υπ' αυτήν την έννοια,αξίζει πολύ περισσότερο από ένα Βραβείο Νομπέλ.
υπνοβάτη, το καράβι το οδηγώ μόνη μου και ξέρα δεν έπιασα ως τώρα! Δεν θα κρίνα εγώ το μέγεθος Σεφέρη, ζαλίζομαι και ωχριώ, αλλά είναι και πράγματα που είναι και έτσι.
Δημοσίευση σχολίου