Η γιαγιά, ο ΟΣΕ, οι καταστηματάρχες στο Μούλκι και ο Αλίαρτος
Τα γεγονότα είναι λίγο έως πολύ γνωστά. Χθες το πρωί μια 80χρονη γιαγιά, κάτοικος του συνοικισμού Ευρυτάνων, στον Αλίαρτο, προσπάθησε να διασχίσει τις ράγες του τρένου την ώρα που το InterCity διερχόταν με σημαντική ταχύτητα από την μεγάλη ευθεία της Κωπαΐδας. Ομως δεν υπολόγισε σωστά τους χρόνους και τις αποστάσεις και έχασε τη ζωή της καθώς παρασύρθηκε και διαμελίστηκε από την τεράστια αμαξοστοιχία. Η 80χρονη ήταν τρίτο ή τέταρτο θύμα της κρατικής αδιαφορίας στην ίδια περιοχή, της παράλειψης των στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας εκ μέρους του ιδίου του θύματος, του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος και των αρχών της συντεταγμένης πολιτείας, των τοπικών και των κρατικών.
Ολοι αυτοί οι είναι υπόλογοι. Ωστόσο από το τραγικό περιστατικό, από το νέο σιδηροδρομικό δυστύχημα που στοίχισε ακόμη μια ζωή αναδεικνύονται ανάγλυφα οι μεγάλες ευθύνες κυρίως των διαδοχικών δημοτικών αρχών του Αλιάρτου. Να γιατί.
Οσοι χρησιμοποιούν συχνά το τρένο γνωρίζουν ότι η διέλευση των αμαξοστοιχιών, με μέση ή μεγάλη ταχύτητα, μέσα από τη μικρή βοιωτική πόλη του Αλιάρτου είναι κυριολεκτικά εγκληματική ενέργεια την οποία υποθάλπουν πολλοί αλλά κυρίως τοπικά συμφέροντα. Οσο κι αν φαίνεται παράξενο ο ΟΣΕ προσπάθησε στον Αλίαρτο να κάνει το καθήκον του και να προφυλάξει τους πολίτες. Πριν από πολλά χρόνια εγκρίθηκε πίστωση για την κατασκευή γέφυρας μέσα στην πόλη του Αλιάρτου. Ομως τα τοπικά συμφέροντα συνασπίστηκαν και με την κάλυψη τοπικών πολιτικών παραγόντων και ανθρώπων της αυτοδιοίκησης απέτρεψαν την υλοποίηση του σωτήριου αυτού έργου με τρόπο που να επιλύει ικανοποιητικά το πρόβλημα της διάβασης των σιδηροδρομικών γραμμών από τους εκατοντάδες πεζούς που ζουν, εργάζονται, παίζουν ή επισκέπτονται την περιοχή.
Ναι. Οπως το ακούτε. Καταστηματάρχες και οικοπεδούχοι στο Μούλκι παρενέβησαν στη δημοτική αρχή και η γέφυρα κατασκευάστηκε μεν αλλά στο βάθος της Κωπαΐδας, εκεί που δεν ενοχλεί την πελατεία των μικροσυμφεροντολόγων και που φυσικά δεν εξυπηρετεί κανέναν πολίτη. Δηλαδή ενώ η διάβαση είχε σχεδιαστεί να γίνει κάτω από την εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου, εκεί που τώρα υπάρχουν οι μπάρες, μετά την αντίδραση των κατοίκων του Μουλκίου -και ψηφοφόρων μην λησμονούμε- κατασκευάστηκε τελικά στην περιοχή Στεμένια, όπου ελάχιστους εξυπηρετεί.
Υπόλογοι -μας λένε από τον Αλίαρτο- είναι όλοι οι διατελέσαντες δήμαρχοι. Και ο Κουντουριώτης και ο Παλμές και ο Βίτσης. Δεν έχουμε λόγο να το αμφισβητήσουμε καθώς έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες παρεμβάσεις - πάντα εναντίον της κοινωνίας και υπέρ της ψηφοθηρίας, πάντα εναντίον του δημοσίου συμφέροντος και υπέρ του μικροσυμφερόντος του ψηφοφόρου, από τους τοπικούς άρχοντες. Και δεν περιμένουμε τίποτα απο αυτούς. Και δεν θα χάναμε ούτε δευτερόλεπτο να ασχοληθούμε μαζί τους αν δεν υπήρχε θέμα σημαντικό: τις γραμμμές του ΟΣΕ στον Αλίαρτο διασχίζουν καθημερινά εκατοντάδες παιδιά αλλά και ενήλικες, οι οποίοι είναι εκτεθειμένοι σε υψηλό κίνδυνο για την ίδια τους τη ζωή.
Θα κάνει κάτι ο ΟΣΕ γι' αυτούς τους ανθρώπους;
Η πολύ όμορφη φωτογραφία είναι από εδώ.
9 σχόλια:
Οι δημοτικές αρχές σίγουρα έχουν ευθύνες και αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν διότι καθήκον έχουν να ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα των δημοτών.
Ο σιδηρόδρομος όμως δεν ανήκει στον δήμο αλλά στον ΟΣΕ.
Και ο ΟΣΕ λοιπόν τι κάνει;;; Μετράει θύματα μαζί με τις εκάστοτε δημοτικές αρχές;;;
Και αν υπάρχουν ευθύνες ποιος θα τις αποδώσει και ποιος θα τιμωρηθεί; Υπάρχει κράτος, υπάρχουν αρχές; Υπάρχει κάποιος σε αυτόν τον τόπο που να ενδιαφέρεται για τις ανθρώπινες ζωές...
Κι εγώ στον ΟΣΕ απευθύνομαι. Δες την τελευταία ερώτηση.
Ομως οι δημοτικές αρχές τόσα χρόνια δεν έκαναν κάποια ενέργεια για μια διάβαση;Με διαβεβαιώνουν από Αλίαρτο ότι όχι. Ε, το θεωρώ απαράδεκτο.
ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΟΝΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΤΗΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ
Εντάξει ήταν πριν από πολλά χρόνια και οι Αλιαρτιείς τους γνωρίζουν. Τώρα τι γίνεται.
Το βασικό πρόβλημα στην περιοχή του Μουλκίου δεν το δημιουργούν οι ντόπιοι αλλά όλοι εμείς οι πολίτες του Αλιάρτου.
Οι αγρότες μας προτιμούν την συγκεκριμένη διάβαση για πρόσβαση στην Κωπαϊδα. Εμείς οι πολίτες προτιμούμε την ίδια διάβαση για πρόσβαση στο συνοικισμό Ερυτάνων.
Και τέλος ο πιο εύκολος τρόπος πρόσβασης προς την Εθνική, "...είναι όλο ευθεία, μετά την εκκλησία περνάς τις γραμμές του τρένου και δεν στρίβεις πουθενά. Σε 15 λεπτά θα είσαι στο Ακραίφνιο".
Κύριοι όλοι μας έχουμε ευθύνη.
Σαν λύση θα πρότεινα το κλέισιμο της διάβασης και την περίφραξη των γραμμών με πεζογέφυρα στο συγκεκριμένο σημείο
ΠΡΕΠΕΙ Η ΟΧΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΙΑΡΤΟ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤ/ΤΑ ΑΠΟ ΕΞΩ ? ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ?
Επαρχιώτη,
ποιος εμποδίζει τη λύση που προτείνεις;
Φίλε Βοιωτέ καλημέρα.
Η απάντηση στην ερωτησή σου μπορεί να γίνει εύκολη.
Φταίνε οι του Δήμου και των δυο παρατάξεων.
Το δικαίωμα όμως να ενεργούν με παράλογες αποφάσεις για τα έργα καθημερινότητας μας τους το δίνουμε εμείς με την συμπεριφορά μας.
Έμεις θα ξεχάσουμε μετά από μήνες τον άδικο χαμό της κυρίας από το τρένο, όπως ξεχάσαμε τον αντίστοιχο χαμό του συμπολίτη μας πριν από μια οχταετία αν δεν κάνω λάθος.
Έμεις βλέπουμε το κλειστό γήπεδο Αλιάρτου καθε μέρα να είναι για μια 10ετία οικοδομή και δεν μιλάμε γιατί είναι στα προεκλογικά μέτρα.
Εμείς βλέπουμε τα βαρέα οχήματα να περνάνε μέσα από την πόλη μας, ελλείψη περιφεριακού,και το μόνο που κάνουμε είναι να διπλοπαρκάρουμε για να ενοχλούμε περισσότερο.
Εμείς βλέπουμε θανάτους νέων παιδιών από ναρκωτικά και περιμένουμε από μια ενημερωτική εκδήλωση και την ασφάλεια Λιβαδειάς να λυθεί το πρόβλημα.
Εμείς βλέπουμε ανθρώπους "λειτουργούς" να προκαλούν με τα γουστα τους και να μην κάνουν το αυτονόητο, να λειτουργούν.
Εμείς περιμένουμε κάθε χρόνο να βρούμε ένα λόγο να μπούμε στους Κηπους Αλιάρτου για να τους χαρούμε, και απλώς περιμένουμε.
Εμείς τους ψηφίζουμε, εμείς φταίμε
αυτοί γελάνε, τίποτε δεν προχωράει.
Συγνώμη αν είπα πολλά
Σχετικά με το θέμα της διάβασης του ΟΣΕ θα προσθέσω γεγονότα και ενέργειες των κατοίκων που αφορούν το συγκεκριμένο θέμα που φαίνεται ότι δεν είναι γνωστές στον συντάκτη του συγκεκριμένου post.
Ο ΟΣΕ στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 γνωστοποίησε την πρόθεση του να κλείσει την διάβαση και να τοποθετήσει περίφραξη κατά μήκος της γραμμής που οριοθετείται περίπου στα σημεία που βρίσκονται οι δυο αερογέφυρες σήμερα.
Η λύση που πρότεινε ο ΟΣΕ ήταν η κατασκευή μιας αερογέφυρας η οποία θα ξεκινούσε από το τέλος του γηπέδου θα «έτρωγε» τουλάχιστον το μισό πάρκο θα συνέχιζε στον δρόμο που υπάρχει σήμερα και θα κατέληγε στο νηπιαγωγείο. Η γέφυρα αυτή θα εξυπηρετούσε το σύνολο των μετακινήσεων για τους κατοίκους και την Κωπαϊδα (ΙΧ, αγροτικά, επαγγελματικά, φορτηγά) γι αυτό θα έπρεπε η ενίσχυση της να ήταν ανάλογη, πρακτικά αυτό σήμαινε μεγάλο μπάζωμα και ύψος με αποτέλεσμα στα πρώτα σπίτια να ορθωνόταν ένα τοίχος τουλάχιστον 4 μέτρων.... Φανταστείτε τις σημερινές αερογέφυρες μεγαλύτερες σε όγκο και ύψος μέσα στον ιστό της κωμόπολης (σχολεία, εκκλησία, ηρώο, πάρκο, σπίτια κατοίκων).
Οι κάτοικοι αντέδρασαν στην παραπάνω προοπτική και πρότειναν:
α) 24ωρη φύλαξη της υπάρχουσας διάβασης,
β) την κατασκευή αερογέφυρα/ες στα άκρα της πόλης που θα εξυπηρετούσε δύο στόχους: 1) τις μετακινήσεις υποχρεωτικά των βαρέων οχημάτων και της Κωπαϊδας και 2) την προοπτική να υπάρχει έτοιμη γέφυρα στην πιθανότητα κατασκευής παράκαμψης του κεντρικού δρόμου (όποτε γινόταν, ακόμα προβληματίζονται οι αρμόδιοι..)
και γ) την κατασκευή ήπιας υπόγειας διάβασης που θα μπορούσαν να μετακινηθούν πεζοί και ΙΧ επιβατικά αυτοκίνητα.
Κατά την διαπραγμάτευση/διαμαρτυρία είχε προταθεί από τον ΟΣΕ η ανέγερση αερογέφυρας στα άκρα της πόλης και μιας πεζογέφυρας την οποία οι κάτοικοι αρνήθηκαν λόγω ότι δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει την βασική και εύκολη επικοινωνία ιδιαίτερα ευπαθών ομάδων όπως ηλικιωμένοι και παιδιά ιδιαίτερα σε άσκημες καιρικές συνθήκες (πάγος , κ.λ.π.) γι’ αυτό και επέμειναν στην ήπια υπόγεια διάβαση.
Οι κάτοικοι, με την τοπική αυτοδιοίκηση έκαναν παραστάσεις στον ΟΣΕ και σε άλλους φορείς με αποτέλεσμα ο ΟΣΕ να καταλάβει τις υποχρεώσεις του προς την τοπική κοινωνία η οποία πηγάζει στο βασικό επιχείρημα ότι ο δρόμος προϋπήρχε από την κατασκευή της γραμμής του ΟΣΕ.
Μετά επισκέψεις /εκτιμήσεις και συζητήσεις με τους αρμόδιους μηχανικούς του ΟΣΕ στην περιοχή, προκρίθηκε αρχικά η κατασκευή των δύο γεφυρών και η 24ωρη φύλαξη της διάβασης και αφέθηκε στο απώτερο μέλλον η κατασκευή της υπόγειας διάβασης λόγω έλλειψης πόρων από τον ΟΣΕ ο οποίος παρεμπιπτόντως είχε ζητήσει την οικονομική συνδρομή του δήμου για την κατασκευή.
Πριν μια περίπου δεκαετία είχε αναρτηθεί προκήρυξη από τον ΟΣΕ για την εκπόνηση μελέτης/κατασκευής της υπόγειας διάβασης για την οποία η τύχη της αγνοείται και δεν γνωρίζω εάν αναζητείται από την δημοτική αυτοδιοίκηση.
Αυτά αρχικά για ιστορικούς λόγους, και την εξαγωγή συμπερασμάτων για τις παραλείψεις/αδράνεια/έλλειψη στρατηγικής και ορθολογικού σχεδιασμού από τους τοπικούς «άρχοντες» της αυτοδιοίκησης που οφείλεται σε τοπικιστικά-κομματικά και οικονομικά συμφέροντα και όχι στα λεγόμενα μικροσυμφέροντα των μόνιμων κατοίκων/καταστηματαρχών του Μουλκίου που είναι είδος εν ανεπάρκεια εξαιτίας των παραλείψεων τους.
Δημοσίευση σχολίου