Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007

Τρόφιμα και ποτά στη Βιομηχανική Ζώνη

Ολοκληρώθηκε πριν από λίγο η σύσκεψη στο ΥΠΕΧΩΔΕ για την ύδρευση των δήμων της βιομηχανικής ζώνης και της λεκάνης του Ασωπού, όπου όπως θα δούμε αργότερα αναλυτικά αποφασίστηκε η σύνδεσή τους με το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ. Τι γίνεται όμως με το νερό που χρησιμοποιούν οι ίδιες οι βιομηχανίες στην περιοχή και μάλιστα εκείνες που παράγουν τρόφιμα και ποτά, όπως, μεταξύ άλλων, οι γιγαντιαίες Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεως (3Ε) και η Pepsico-ΗΒΗ;
Η Λίνα Γιάνναρου στην Καθημερινή κάνει ρεπορτάζ
.

Σε... θολά νερά η παραγωγή τροφίμων - ποτών στα Οινόφυτα Σύγχυση αρμοδιοτήτων για τον έλεγχο ποιότητας των προϊόντων
Της Λίνας Γιάνναρου
"Θα επέλεγε κανείς να μαγειρέψει στην... τουαλέτα του σπιτιού του; Προφανώς όχι. Κι όμως, σε μία από τις πιο ρυπασμένες περιοχές της χώρας, στη ζώνη Οινοφύτων - Σχηματαρίου, παράγεται ένα αξιοσέβαστο ποσοστό των τροφίμων και ποτών που διανέμονται σε όλη τη χώρα και καταναλώνονται απ’ όλους μας. Οσο υπερβολικό κι αν ακούγεται αυτό («και πού να παράγονταν αν όχι σε βιομηχανική ζώνη;» θα πουν πολλοί), οι ειδικοί επισημαίνουν ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πιθανή χρήση από τις μονάδες επιβαρυμένου με τοξικά νερού αποτελεί μείζον ζήτημα δημόσιας υγείας και χρήζει άμεσης διερεύνησης.
Από ποιον όμως; Για τον έλεγχο της ποιότητας του πόσιμου νερού –είτε σε κατοικίες είτε σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις– αρμόδιοι είναι οι δήμοι, κατά δεύτερο λόγο οι υγειονομικές υπηρεσίες των νομαρχιών και ως εποπτεύων φορέας το υπουργείο Υγείας . Για τον έλεγχο της ποιότητας των τελικών προϊόντων, αρμόδιο είναι το υπουργείο Ανάπτυξης μέσω του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων. Για τον έλεγχο, δε, των αγροτικών προϊόντων, τα σφαγεία και τα κέντρα επεξεργασίας κρέατος, υπεύθυνο είναι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων... Την ίδια ώρα, για τη συνολική διασφάλιση της ποιότητας των προϊόντων τους υπεύθυνες είναι οι ίδιες οι βιομηχανίες, μέσω των πρωτοκόλλων ISO, HACCP κ.λπ.
Bαρέα μέταλλα
Το βέβαιο είναι, όπως τονίζει στην «Κ» ο γενικός γραμματέας της Ενωσης Ελλήνων Χημικών κ. Μιχάλης Χάλαρης, ότι τα βαρέα μέταλλα μπορούν να μεταφερθούν «αυτούσια» στα τρόφιμα και τα ποτά ακόμα και μέσω του πλυσίματος ή του ποτίσματος. «Το εξασθενές χρώμιο, ωστόσο, διαφέρει. Δεν εισέρχεται για παράδειγμα στα καλλιεργούμενα φρούτα και τα λαχανικά μέσω της άρδευσης. Από την άλλη, αν χρησιμοποιηθεί νερό που περιέχει εξασθενές χρώμιο για την παρασκευή τροφίμων –π.χ. γλυκών– τότε έχουμε μεταφορά της ουσίας. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι οι βιομηχανίες τροφίμων της περιοχής των Οινοφύτων –με δεδομένες τις αναλύσεις που δείχνουν τόσο σοβαρή επιβάρυνση του πόσιμου νερού με βαρέα μέταλλα– θα πρέπει να χορηγήσουν στοιχεία ως προς την καταλληλότητα του νερού που χρησιμοποιούν». Τη βεβαιότητα ότι εάν συνεχιστεί η ρύπανση στην περιοχή θα έχουν πρόβλημα και τα παραγόμενα προϊόντα εξέφρασε στην «Κ» και ο αντινομάρχης Βοιωτίας κ. Δημήτρης Αγγέλου.
Ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ, ωστόσο, κ. Ιωάννης Βλέμμας χαρακτήρισε στην «Κ» το πρόβλημα της ρύπανσης στα Οινόφυτα ως «περιβαλλοντικό», άρα και εκτός των αρμοδιοτήτων του. «Πάντως, υπάρχει δραστηριότητα του ΕΦΕΤ στις βιομηχανίες τροφίμων», είπε. Και τα αποτελέσματα; «Αν είχε προκύψει κάτι, θα βγάζαμε δελτίο Τύπου».
Στην άτυπη βιομηχανική ζώνη Οινοφύτων - Σχηματαρίου έχουν εγκατασταθεί οι μεγαλύτερες βιομηχανίες τροφίμων και ποτών της χώρας που παράγουν σειρά προϊόντων ευρείας κατανάλωσης, από αναψυκτικά και σοκολατοειδή μέχρι βρεφικές κρέμες και καλλυντικά. Η «Κ» επικοινώνησε με τις περισσότερες από τις «μεγάλες» βιομηχανίες τροφίμων της περιοχής, μεταξύ των οποίων και πολυεθνικές, λαμβάνοντας τη διαβεβαίωση απ’ όλες ότι, είτε στην παρασκευή των προϊόντων τους δεν χρησιμοποιείται νερό (π.χ. Nestle Hellas) είτε είναι συνδεδεμένες με το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ (π.χ. Pepsico-HBH, 3Ε), είτε χρησιμοποιούν νερό από δικές τους γεωτρήσεις το οποίο υπόκειται σε εντατικούς ελέγχους(π.χ. Κορρές, Μινέρβα).
Από την άλλη, η επικοινωνία μας με «μικρότερες» επιχειρήσεις της περιοχής κινήθηκε μάλλον σε... θολά νερά. «Εεε, όχι, νερό από το δίκτυο χρησιμοποιούμε μόνο για το πλύσιμο των σκευών. Οχι τόσο στην παρασκευή των προϊόντων». Ή «...να το κοιτάξουμε λίγο να σας πούμε;»
Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι στις βιομηχανίες τροφίμων και ποτών των Οινοφύτων επικρατούσε κλίμα ανησυχίας πολύ πριν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των τελευταίων αναλύσεων που αποκάλυψαν την παρουσία εξασθενούς χρωμίου στο νερό της περιοχής".
Εμείς απλώς να σημειώσουμε ότι ο ουσιαστικός έλεγχος των τροφίμων και των ποτών που παράγονται στην Βιομηχανική Ζώνη Οινοφύτων Σχηματαρίου, μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις για ανίχνευση εξασθενούς χρωμίου στο νερό, θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα των δημοσίων αρχών: υπουργείων, νομαρχίας, δήμων κ.λπ.
Επίσης, ακόμη και τώρα, η ενημέρωση των πολιτών είναι απαραίτητη και επιβεβλημένη. Αυτά που δηλώνει στην Καθημερινή ο κ. Βλέμμας, ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ δεν μπορούν να κατασιγάσουν την ανησυχία των καταναλωτών. Τι θα πει, υπό τις παρούσες συνθήκες ότι «... υπάρχει δραστηριότητα του ΕΦΕΤ στις βιομηχανίες τροφίμων.Αν είχε προκύψει κάτι, θα βγάζαμε δελτίο Τύπου».
Ας βγάλει τώρα δελτίο Τύπου ο ΕΦΕΤ, με το οποίο να εγγυάται ότι δεν υπάρχει πρόβλημα νερού σε όλες τις βιομηχανίες της περιοχής.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ακούω συνέχεια για βιομηχανική ζώνη. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΟΙΝΟΦΥΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑΤΑΡΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΖΩΝΗ. Το μόνο που υπάρχει είναι μία πρόταση Ζ.Ο.Ε. ( ζώνη οικιστικού ελέγχου ). Επαναλαμβάνω μία πρόταση από μία μελέτη που έχει γίνει πριν από 2ο χρόνια και βάση της οποίας δίνονται οι άδειες.
Από ότι γνωρίζω η εταιρία «πέπσι» έχει από χρόνια πάρει νερό από την ΕΥΔΑΠ με δικό της αγωγό. Προφανώς ήξερε για το πρόβλημα από χρόνια.

βοιωτός είπε...

Aνώνυμε,
καταχρηστικώς χρησιμοποιείται ο όρος ελλείψει καλύτερου.
Η Pepsi και η 3Ε υδροδοτούνται από την ΕΥΔΑΠ, όπως λέγεται. Ομως για την πιστοποίηση αυτού δεν χρειάζεται δημόσιος έλεγχος;
Ασφαλώς.