Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

O δικός μου Καλλικράτης1

Μεγάλη κινητικότητα υπάρχει στη Βοιωτία και όχι μόνο εν όψει των πληροφοριών που υποστηρίζουν ότι στο τέλος Μαρτίου θα δοθούν στη δημοσιότητα οι περιβόητοι χάρτες με τη νέα διοικητική διαίρεση της χώρας, η χωροταξική διάσταση δηλαδή εκείνου που αποκαλείται Σχέδιο Καλλικράτης.

Στις Θεσπιές συνέρχεται Δημοτικό Συμβούλιο αμφισβητούμενο ως προς τη νομιμότητά του και αποφασίζει ένα Χ σχέδιο συνένωσης -στο οποίο συμμετέχουν και οι Πλαταιείς (!) -αρχαιόθεν εχθροί των Θηβαίων. Στον Αλίαρτο οι ζυμώσεις είναι έντονες, οι υποσχέσεις έχουν δοθεί και δεθεί και διάφοροι wannabe καθοδηγητές υποδαυλίζουν τον ενδημικό στην Ελλάδα τοπικισμό.
Στον Ορχομενό ο φίλος μου ο Υπερήφανος είναι έτοιμος να ξεδιπλώσει τη σημαία της επανάστασης για να διατηρήσει τον δημαρχιακό του θώκο και στην Αράχωβα οι τοπικές αρχές προκρίνουν συνένωση με τους Δελφούς ή με τη Λιβαδειά. Στην ίδια την πρωτεύουσα της Βοιωτίας οι αρχηγοί των δημοτικών παρατάξεων με επικεφαλής τον Τσιφή δίδουν τη Δευτέρα κοινή συνέντευξη Τύπου, η οποία όπως η viotia πληροφορείται θα είναι περισσότερο τελεσίγραφο προς την κυβέρνηση παρά κλασική διατύπωση θέσεων και απόψεων για ένα όντως καυτό ζήτημα.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί παλαιόθεν είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα μπορείς να αλλάξεις τις αποφάσεις της διοίκησης με έξαλλες διαμαρτυρίες και με ευκαιριακές συμμαχίες. Γιατί στην Ελλάδα οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση το εικαζόμενο πολιτικό κόστος και όχι με κριτήρια τεχνοκρατικά και πολιτικά εν τέλει.
Είναι λογικά όλα αυτά; Σε καμία περίπτωση. Δεν είναι λογικό -και για μια χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας είναι πολυτέλεια- μια τόσο μεγάλης σημασίας απόφαση, μια τόσο εκτεταμένη μεταρρύθμιση να αποτελεί διελκυστίνδα μεταξύ κομματαρχών και πολιτευτών, προσωπικών στρατηγικών και μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, ψηφοθηρίας και μπακαλίστικων υπολογισμών. Δεικνύει πολιτική υπανάπτυξη τέτοιας βαρύτητας αποφάσεις να λαμβάνονται στο πεζοδρόμιο ή υπό την απειλή του πεζοδρομίου και των αποκλεισμών.

Πολλώ μάλλον όταν υπάρχουν ακόμη ζωντανά (για την ακρίβεια ημιθανή) μπροστά μας δύο παραδείγματα του τι συνέβη όταν η μικροπολιτική διαμόρφωσε διοικητικές δομές και αυτιδιοικητικούς θεσμούς.
Θυμηθείτε πρώτα τους αιρετούς νομάρχες το 1994: Μετά τυμπανοκρουσιών εισήχθη ο θεσμός που προικίστηκε στην αρχή με αρκετές εξουσίες. Δεν χρειάστηκε παρά ελάχιστα χρόνια για να μετατραπούν οι νομαρχίες σε εστίες διαφθοράς και συναλλαγής και λίγα περισσότερα για να αποψιλωθούν από όλες τις αρμοδιότητές τους και να καταλήξουν μετά το 2002 όχι απλώς διακοσμητικές αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις επιζήμιες για το δημόσιο συμφέρον...

Κατόπιν ενέσκηψε ο Καποδίστριας1, μια μεταρρύθμιση στο γόνατο -χωρίς σχέδιο, χωρίς πόρους. Μια διοικητική δομή που απέτυχε τόσο οικτρά ώστε η συνέχειά της δεν ονομάζεται -λόγω δυσφήμησης- Καποδίστριας2 αλλά Καλλικράτης δίνοντας αφορμή στον Ρούσσαρη να ισχυρίζεται -από προαίσθημα ίσως- ότι ο Καλλικράτης δεν ήταν μεγάλος αρχιτέκτων αλλά απλώς μεγαλολαμόγιο, ένας διαπλεκόμενος μπετατζής.

Ολα αυτά θα ήταν διασκεδαστικά αν δεν τα είχαμε όλοι οι πολίτες μαζί πληρώσει χρυσάφι. Πεδίο δόξης λαμπρό για τον υπουργό των Εσωτερικών κ. Ραγκούση είναι να συντάξει με τις υπηρεσίες του ένα απολογισμό. Τι ξοδέψαμε (και ακόμη ξοδεύουμε) τόσα χρόνια για τις αιρετές νομαρχίες και τι όφελος είχαμε; Πόσο μας στοίχισε ο Καποδίστριας1 και ποιο το κέρδος για τους πολίτες; Ολοι γνωρίζουμε τα αποτελέσματα. Δισεκατομμύρια ευρώ πεταμένα στον Πίθο των Δαναίδων και πολλές εκατοντάδες εκατομμυρίων στις τσέπες των επιτηδείων που δια-χειρίζονται τα ευρωπαϊκά προγράμματα ή που πολιτικώς προϊστανται σε κρίσμες δημόσιες υπηρεσίες.

Ολα όμως έχουν ένα τέλος. Ακόμη και η ικανότητα του πολίτη να πληρώνει και να συγχωρεί... Ο Καλλικράτης δεν πρέπει να αποτελέσει την επανάληψη ενός έργου που έχει ζημιώσει πολλαπλώς τη χώρα στο παρελθόν. Δεν μπορεί και πάλι να πριμοδοτηθούν οι λίγοι που απομυζούν σε βάρος των πολλών που παράγουν. Οφείλει ο Καλλικράτης να αποτελέσει ένα αναπτυξιακό εργαλείο για τη χειμαζόμενη ελληνική επαρχία, πόσω μάλλον στη δύσκολη εποχή που διανύουμε. Και από την άποψη αυτή δεν μπορούν τα νέα διοικητικά όρια των δήμων παρά να αντανακλούν την πραγματικότητα και την προοπτική που καλούνται να υπηρετήσουν.

Υπό αυτό το πρίσμα ο Καλλικράτης στη Βοιωτία είναι δυνατόν να λάβει μόνο δύο μορφές. Η μία, η πραγματικά επαναστατική, η ιδανική είναι εκείνη των δύο Δήμων στα όρια των παλαιών επαρχιών Λιβαδειάς και Θήβας. Η λύση αυτή εξασφαλίζει τη μέγιστη τοπική ανεξαρτησία στους οικισμούς κάθε μεγάλου Δήμου. Στο μυαλό μου το έχω κάπως έτσι: διατηρούνται οι υπάρχοντες Δήμοι και Κοινότητες με δικό τους προϋπολογισμό και μόνο για τα θέματα που ούτως ή άλλως απαιτείται διαδημοτική συνεργασία αποκτά βαρύνοντα ρόλο το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου. Αποφάσεις Τοπικών Συμβουλίων δεν ανατρέπονται παρά με αυξημένη πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο (λ.χ. τα 2/3). Η λύση αυτή απομειώνει πολλά από τα μειονεκτήματα της εκ νέου συγκέντρωσης των εξουσιών που επιχειρείται μέσω του Καλλικράτη.

Οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες καθώς κατά ευτυχή σύμπτωση η Λιβαδειά και η Θήβα κατέχουν κεντροβαρική θέση σε αυτή την οροθέτηση και εξάλλου δεν ενδιαφέρουν ιδιαίτερα αφού αφενός διατηρούνται οι δομές των υπαρχόντων ΟΤΑ για εύλογο χρονικό διάστημα και αφετέρου η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση θα αποτελέσει πραγματικότητα τα επόμενα χρόνια. Επιπλέον στην περίπτωση που εισακουστεί η φωνή της λογικής και προκριθεί η λύση των 2 Δήμων στη Βοιωτία δεν θα υπάρξει καμιά αντίδραση, καθώς κανείς δεν μπορεί στα σοβαρά να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία της Θήβας και τη Λιβαδειάς.


Η δεύτερη περίπτωση που μπορεί με βάση τη γεωοικονομία και την προαγωγή του δημοσίου συμφέροντος να σταθεί -κάπως- στα πλαίσια της λογικής είναι εκείνη των 4 Δήμων. Με μικρές παραλλαγές έχει ήδη συζητηθεί και στη ουσία τέμνει τις δύο τέως επαρχίες στη μέση: δυτική Βοιωτία, Λιβαδειά, Θήβα, Οινόφυτα οι 4 ΟΤΑ. Το κύριο πλεονέκτημα αυτής της λύσης θεωρείται η εγγύτητα προς τον πολίτη, πράγμα που όπως δείξαμε δεν είναι όσο σημαντικό ακούγεται. Μέγα μειονέκτημα οι αντιδράσεις που θα προκληθούν για την πρωτοκαθεδρία στους μικρούς Δήμους της δυτικής Βοιωτίας και της άτυπης βιομηχανικής ζώνης.

Ολες οι υπόλοιπες λύσεις αποτελούν συμβιβασμό και προϊόν μικροπολιτικών βλέψεων όπως οιοσδήποτε γνώστης των βοιωτικών πραγμάτων και των πολιτικών ισορροπιών στον νομό μπορεί εύκολα να αντιληφθεί.
Θα επανέλθω.

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εκλεκτο!!!

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλη Σαρακοστή Βοιωτέ τζζζζζζζζζζζζζζζζζζ.

Ανώνυμος είπε...

γοητευτικός και ελκυστικός τελικά ο Καλλικράτης. Να γιατί τον θέλουν τελικά οι περισσότεροι!!!

Ανώνυμος είπε...

Στην 2η φωτογραφεία πιος είναι ο λειβαδίτης και ποιος ο θηβαίος;
Η άλλη είναι η βοιωτία ε;

Ροζαλία είπε...

Από τη Χάρτα του Ρήγα

στην Χάρτα του Ρήγα Φεραίου, που γράφτηκε το 1797,
δηλαδή 24 χρόνια πριν την Ελληνική Επανάσταση, θα διαπιστώσουμε ότι θεωρεί την δημοκρατία, την συμμετοχή, την δικαιοσύνη, την αποκέντρωση, την ισόρροπη ανάπτυξη και την αυτοδιοίκηση των επαρχιών ως απαραίτητη προϋπόθεση για την οικοδόμηση και χρηστή λειτουργία του νέου Ελληνικού Κράτους.
δύο βασικά άρθρα από την Χάρτα του Ρήγα:
Περί της Δημοκρατίας

Η Ελληνική Δημοκρατία είναι μια, μ΄ όλον οπού συμπεριλαμβάνει εις τον κόλπον της διάφορα γένη και θρησκείας. Δεν θεωρεί τας διαφοράς των λατρειών με εχθρικόν μάτι. Είναι αδιαίρετος, μ΄ όλον οπού ποταμοί και πελάγη διαχωρίζουν τις επαρχίαις της, αι οποίαι όλαι είναι ένα συνεσφιγμένον αδιάλυτον σώμα.
Περί Διαιρέσεως του λαού

Ο Ελληνικός λαός, τουτέστιν ο εις τούτο το βασίλειον κατοικών, χωρίς εξαίρεσιν θρησκείας και γλώσσης, διαμοιράζετε εις πρώτας συναθροίσεις εις τας τοπαρχίας, δια να βάλη εις πράξιν την αυτοκρατορικήν του εξουσιάν του. Ήγουν συναθροίζεται εις κάθε επαρχίαν δια να δώση την γνώμην του επάνω εις κανένα πρόβλημα.
Διαμοιράζεται δια την ευκολίαν της διοικήσεως και δια να γίνεται η δικαιοσύνη ομοιοτρόπως, εις επαρχίας, τοπαρχίας και προεστάτα. Ήγουν επαρχία λέγεται η Θεσσαλία, τοπαρχία η Μαγνησία (ήγουν του Βόλου τα χωρία), και προεστάτον ή πολιταρχία της Μακρυνίτζας επάνω εις δώδεκα χωρία.


δυο αιωνες πριν!!!! ποσο φωτισμένος και ανιδιοτελής υπήρξε ο Ρήγας,και ποσο σκοταδι έμεινε πίσω του....

Ανώνυμος είπε...

βοιωτε
για να μην υπαρχει οπως λες υπόνοια συμβιβασμού και μικροπολιτικών βλέψεων ολοκληρωσε την πρότασή σου μοιραζοντας στα 4 που προτεινεις τους 20 σημερινους δημους.

Ανώνυμος είπε...

ολοι κοιτάζουν το προσωπικο συμφέρον τους και θελουν να μεινουν δημαρχοι. κανενας όμως απο τους σημερινούς δημαρχους δεν θα είναι στο νεο Καλλικράτη. Φτάσανε στο σημείο η ΤΕΔΚ και οι γυρω, να προτεινουν Δήμο Αλιάρτου με Ακραίφνιο μαζί και έξω ο Ορχομενος. Για να μην χαθε ο Δήμαρχος Αλιάρτου, ο κ. Βίτσης. Βρε τι είναι τουτα. Βρε που κατανησαμε.

Στειριώτης είπε...

Βοιωτέ συμφωνώ με τους προβληματισμούς σου, στις ενστάσεις σου, στις έμμεσες καταγγελίες σου αλλά και στην πρότασή σου την επαναστατική όπως την ονομάζεις στο άρθρο σου για δύο Δήμους. Επεκτείνοντας τον προβληματισμό σου και την πρότασή σου ερωτώ : Τι τους θέλουμε τους αιρετούς, εφόσον έχουν όπως πολύ σωστά λες από την θητεία τους (Δισεκατομμύρια ευρώ πεταμένα στον Πίθο των Δαναίδων και πολλές εκατοντάδες εκατομμυρίων στις τσέπες των επιτηδείων που δια-χειρίζονται τα ευρωπαϊκά προγράμματα ή που πολιτικώς προϊστανται σε κρίσμες δημόσιες υπηρεσίες)κ.λ.π.... και προτείνω, μήπως είναι καιρός να εφαρμόσουμε έναν άλλο τρόπο διακυβέρνησης στις μικρές τοπικές κοινωνίες μας.Δηλαδή να λειτουργήσουμε σαν Ανώνυμες υγιείς εταιρίες με ισολογισμούς κ.λ.π. και όλοι εμείς οι μέτοχοι (οι Δημότες) να τους ελέγχουμε και να λογοδοτούν για τις πράξεις τους... Επιτέλους να φύγουμε από τα κάθε λογής άσχετα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση κομματόσκυλα ( υπάρχουν και εξαιρέσεις ) που μας εμφανίζονται σαν από μηχανής Θεός κάθε φορά για να μας σώσουν... βουλιάζοντάς μας και κλέβοντάς μας χωρίς να προσφέρουν τίποτα από αυτά που τους πληρώνουμε να κάνουν, έχοντας δε και ασυλία για τα πεπραγμένα τους.

Unknown είπε...

Απαντηση προς τον φιλο ανωνυμο που αναφερθηκε για Δημο Αλιαρτου- Ακραιφνιου.Ας σοβαρευτουμε.
Ο κεντρικος Δημος της βοιωτιας ως προταση ειναι η συνενωση των υπαρχοντων Δημων
θΙΣΒΗΣ-ΘΕΣΠΙΩΝ-ΑΛΙΑΡΤΟΥ-ΒΑΓΙΩΝ-ΑΚΡΑΙΦΝΙΑΣ

βοιωτός είπε...

Το κλιμάκιο των ελεγκτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέρριψε ουσιαστικά και το αίτημα του υπουργού Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούση να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση για τη στήριξη του «Καλλικράτη», γεγονός που αποτελεί και το πρώτο σοβαρό εμπόδιο στην αλλαγή του κράτους. Το σκεπτικό που ανέπτυξαν οι ελεγκτές της Ένωσης είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν διαθέτει το αναγκαίο σχέδιο. «Δεν υπάρχει ανάγκη αλλαγής του Επιχειρησιακού Προγράμματος για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση» είπαν σε έντονο ύφος προς τα στελέχη της κυβέρνησης. «Μπορεί να στηρίξει ως έχει τις πολιτικές σας. Τι δράσεις θέλετε να αναπτύξετε για να στηρίξετε το πρόγραμμα “Καλλικράτης” που δεν μπορούν να ενταχθούν στο Πρόγραμμα για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση όπως έχει σήμερα; Αφού δεν έχετε πάρει συγκεκριμένα μέτρα για την εφαρμογή του Προγράμματος, πώς ζητάτε τώρα αναθεώρησή του; Είστε ακόμη στον σχεδιασμό. Οι αποφάσεις πρέπει να εφαρμοστούν ακόμη κι αν τις έχει λάβει η προηγούμενη κυβέρνηση. Δεν θέλουμε πια άλλα σχέδια δράσης ή μελέτες. Είμαστε στη φάση των δράσεων εφαρμογής».

Πηγή: Βήμα

Ανώνυμος είπε...

Εαν τελικά δεν εφαρμοστεί άμεσα ο Καλλικράτης δεν υπάρχει λόγος να το συζηταμε και να χαλάσουμε τις καρδιές μας.
Εαν εφαρμοστεί καλό θα είναι να είμαστε έτοιμοι και να έχουμε κάνει εμείς οι βοιωτοί τον χωροταξικό διαχωρισμό διαφορετικά θα μας το κάνουν άλλοι μη βοιωτοί και ίσως έχουμε περισσότερη γκρίνια μια και αυτοί δεν έχουν τις δικές μας (βοιωτών) αντιλήψεις.
Οι θεσμικοί φορείς απέδειξαν μέχρι τώρα ότι:
1. δεν ειναι ικανοί να κάνουν τον διαχωρισμό εφ όσον μέχρι σήμερα κανένας δεν τόλμησε να κάνει συγκεκριμένη ανάλυση των νεων δήμων αλλά μιλούν με αοριστολογίες πολιτικάντικων συμφερότων.
2. κακως έχουν αυτές τις θεσμικές θέσεις εφ όσον δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο θέμα αυτό.
Απο την αλλη μεριά όσοι θεσμικοί τόλμησαν να πουν κάτι συγκεκριμένο πέσανε όλοι να τους φάνε.
Τελικά αν δεν είμαστε ικανοί οι βοιωτοί να βρούμε ορθολογική λύση ας το αφήσουμε το θέμα να το κάνουν ξένοι.

Ανώνυμος είπε...

Ωραία όλα αυτά , κ αθαρές και τίμιες οι θέσεις του άρθρου και πολύ λογικές οι ερωτήσεις που εκφράζουν όλους μας αλλά χρειαζόμαστε πολιτικούς με όραμα και κότσια..έχουμε;

βοιωτός είπε...

steirioti,
εδώ και καιρό επεξεργάζομαι το σκέλος του προβλήματος που αφορά τους αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης, τη χρησιμότητά τους σε σχέση με τις αμοιβές τους.

Στην πραγματικότητα η ιδιωτικοικονομικού τύπου οργάνωση που προτείνεις έχει δοκιμαστεί στην Ελλάδα υπό την υβριδική μορφή των αγροτικών συνεταιρισμών με τα ίδια όπως στους ΟΤΑ τραγικά αποτελέσματα: απάτες, κλοπές κομματισμός, λαμογιές κ.λπ.

Για μένα η λύση είναι η απόλυτη κοινωνική απαξίωση των καταχραστών του δημόσιου ταμείου σε συνδυασμό με ένα σύστημα ποινών που να εφαρμόζεται και να περιλάμβάνει τη δήμευση των περιουσιών των απατεώνων.

Φυσικά αυτό δεν πρόκειται να γίνει παρά μόνο με τη λαϊκή ψήφο.
Θα συνεχίσω.

βοιωτός είπε...

Ροζαλία
ο Ρήγας πρότεινε προωθημένα πράγματα από τα οποία άλλα αποδείχθηκαν λειτουργικά και άλλα ουτοπικά.
Εκείνο που δεν μπορούσε να προβλέψει είναι η λεηλασία του κράτους από ομάδες συμφερόντων σε τέτοιο βαθμό ώστε να οδηγθεί ο ΄τοπος στη χρεωκοπία.

βοιωτός είπε...

10.37
Δεν περιμέναμε τον Καλλικράτη για να αντιληφθούμε ποσο λίγοι είναι αυτοί που εσύ αποκαλείς θεσμικοί κατ΄ευφημισμόν ασφαλώς.

Δεν είναι όλοι άχρηστοι αλλά είναι οι περισσότεροι και σίγουρα αυτοί που δίνουν τον τόνο.

Νομίζω ότι μαζί με τη διοικητική μεταρρύθμιση πρέπει να συντελεστεί και μια βαθιά -βαθύτατη- αναννεώση τοων αιρετών.

Αλλιώς δεν θα έχει νόημα καμιά διοικητική μεταρρύθμιση και η πατρίδα δεν θα έχει καμιά ελπίδα.

βοιωτός είπε...

12.21
Οχι.-

βοιωτός είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια όλους. Και όσους με βρίσκουν στην Αγορά. Η viotia θα συνεχίσει την αρθρογραφία πάνω στο ζήτημα του Καλλικράτη με μόνο στόχο την υπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.

Ροζαλία είπε...

κανενας οραματιστης,πεφωτισμένος,ανιδιοτελής μέχρι το απόλυτο της θυσιας και ταυτόχρονα μελετητης και εραστης της ελληνικότητας ως ιδεας, δεν θα μπορούσε να έχει τη διορατικότητα που λες Βοιψτέ. Θα τον ακύρωνε. Αστον λοιπόν τον Ρήγα στην αθανασία του κι εμάς εκεί που αφήσαμε να μας πρεπει...

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο για την βαθια πολιτική ανάλυση των κακώς κειμένων και των αιτίων του κακού. Ανανέωση του πολιτικού σκηνικού... χμ είναι η μόνη λύση αλλά ξέρεις τι μαχη θα δώσουν όλοι οι παλαιοκομματικοί όλων των κομμάτων που νομίζουν ότι είναι ισόβιοι...σωτήρες ενώ είναι κακοί οι περισσότεροι φυσικά διαχειριστές της εξουσίας.Η εξουσία και τα οφέλη της είναι αυτοσκοπός γι αυτούς...

βοιωτός είπε...

11.06
Ηδη δίδουν μάχες οπισθοφυλακών. Οι άνεμοι της ιστορίας είναι πολύ ισχυροί τούτο τον καιρό και θα σαρώσουν ότιδήποτε σαθρό, άρριζο που θα συναντήσουν στον δρόμο τους.

Η ανανέωση είναι μονόδρομος. Εκείνο που κρίνεται είναι προς ποια κατεύθυνση θα τραβήξει πλέον το καράβι. Προς την ευκολία, την ιδιοτέλεια, την καπηλεία, την προκάτ σκέψη;
Ή προς μια νέα πατρίδα που δημιουργεί, που ανοίγει δρόμους, που αγαπά τους πολίτες της;

Ευχαριστώ και εσένα ανώνυμε για τα καλά σου λόγια.