Το ΠΑΣΟΚ φταίει για το αυτοκινητοδρόμιο

Επειδή πολύς λόγος έγινε σε προηγούμενα ποστ και επειδή κάποια πράγματα πρέπει να μπαίνουν στη θέση τους, θα αρχίσουμε να διηγούμαστε την κωμικοτραγική ιστορία του αυτοκινητοδρομίου Ορχομενού, όπως εξελίχθηκε από το 1990 και μετέπειτα.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραχώρησε το 1992 με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου και για 60 χρόνια την γνωστή έκταση στον Ορχομενό στην ΕΛΠΑ για τη δημιουργία αυτοκινητοδρομίου, μετά από προσεκτική μελέτη. Είχαν συνυπολογιστεί η νευραλγική θέση της νέας τοποθεσίας: κοντά στην Αθήνα και στους Δελφούς, όχι μακριά από τη Θεσσαλονίκη, με ηλιοφάνεια που επιτρέπει τις δοκιμές των αγωνιστικών αυτοκινήτων σχεδόν όλο το χρόνο και ακόμη και η γεωργική γη που ήταν και είναι μη παραγωγική.
Εγινε μάλιστα και τελετή θεμελίωσης του αυτοκινητοδρομίου από τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό.

Εδώ απαιτείται μια παρέκβαση για να πουμε ότι όσοι γνωρίζουν τη συμπεριφορά του ελληνικού κράτους προς τους πολίτες και τους φορείς ήταν σίγουροι εκείνη την εποχή ότι η πίστα θα κατασκευαστεί στον Ορχομενό καθώς δεν συνηθίζει το ελληνικό κράτος να παραχωρεί εκτάσεις (για την ακρίβεια δεν δίνει του αγγέλου του νερό) ούτε σε ειδικές περιπτώσεις.

Τι συνέβη λοιπόν;

Συνέβη, όπως συνήθως στην Ελλάδα, ότι άλλαξε η κυβέρνηση και ο σχεδιασμός ακυρώθηκε. Με την πτώση της Νέας Δημοκρατίας πλειοψήφισε το ΠΑΣΟΚ και υφυπουργός Αθλητισμού ανέλαβε ο Γεώργιος Λιάνης, ο οποίος ήταν πανίσχυρος εκείνη την εποχή λόγω της συγγενικής του σχέσης με την κα Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου, σύζυγο του Ανδρέα Παπανδρέου και διευθύντρια του Γραφείου του Πρωθυπουργού.

Ο Γιώργος Λιάνης στο συνέδριο "Η Πάτρα στον 21ο αιώνα" απάντησε στους εμβρόντητους Αχαιούς ότι το αίτημά τους για αυτοκινητοδρόμιο στη Χαλανδρίτσα δεν μπορεί να ενταχθεί στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, καθώς προβλέπεται κατασκευή πίστας στην Τρίπολη (!!!). Ομως λίγες μέρες αργότερα στη Βουλή και σε επερώτηση του βουλευτή Ν. Οικονομόπουλου δηλώνει ότι κατόπιν επισταμένων ερευνών στην Τρίπολη "υπάρχουν ανυπέρβλητα εμπόδια για τη δημιουργία αυτοκινητοδρομίου και έτσι αυτό θα κατασκευαστεί στη Χαλανδρίτσα Αχαίας".

Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η μελέτη για τον Ορχομενό ήταν έτοιμη, ήταν ενταγμένη στο πρόγραμμα έργων του ΠΑΣΟΚ και στο Περιφερειακό Πρόγραμμα Σύγκλισης του κόμματος.

Δηλαδή ο Γιώργος Λιάνης πιέστηκε από τους κομματικούς παράγοντες του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο στην Πάτρα και έβαλε τη αχαϊκή πρωτεύουσα στο παιχνίδι. Τότε μάλιστα, αν θυμάμαι καλά, έκανε και τη μνημειώδους ανοησίας δήλωση ότι η Πάτρα είναι πιο κοντά στους Δελφούς από τον Ορχομενό κι όταν ρωτήθηκε πώς υποστηρίζει ένα τόσο εξόφθαλμο λάθος απάντησε ότι εκείνος ομιλεί για την απόσταση σε ευθεία γραμμή και όχι μέσω των δρόμων(!!!).

Μία σημείωση και θα συνεχίσουμε την απίστευτη αυτή ιστορία σε άλλο ποστ:

Πρωτοστάτης των αχαϊκών πιέσεων τότε (1993-1994) ήταν η υπό ίδρυση ακόμη (πρόσεξτε ότι ακόμη δεν είχε ιδρυθεί η εταιρεία ενώ στον Ορχομενό όλα ήταν έτοιμα)εταιρεία "Αυτοκινητοδρόμιο Πάτρας" με τη συμπαράσταση των τοπικών φορέων και βουλευτών μεταξύ των οποίων λόγω του ειδικού του βάρους θα σημειώσουμε τον Γεώργιο Παπανδρέου.