Για το Κοινωνικό Παντοπωλείο στη Λιβαδειά2

Γράφει ο Βοιωτός

Η πολιτική ρευστότητα που τις τελευταίες ημέρες έχει παραλύσει τη χώρα δεν πρέπει να απενεργοποιήσει τα κοινωνικά μας αντανακλαστικά. Σε μια κρίσιμη, σε μια ιστορική στιγμή κατά την οποία η ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό αποτελούν σχεδόν όρους επιβίωσης για τους βαλλόμενους πολίτες, αλλά και για το Εθνος συνολικά, οφείλουμε να παραμείνουμε στις επάλξεις του καθήκοντος και στους προμαχώνες του ανθρωπισμού.

Η πρόταση του Συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς για την ίδρυση και λειτουργία Κοινωνικού Παντοπωλείου στη βοιωτική πρωτεύουσα και η ανταπόκριση της τοπικής κοινωνίας δείχνει ένα δύσβατο αλλά ελπιδοφόρο δρόμο για την ανάδειξη της αλληλεγγύης ως πρωτεύουσας αξίας στην πορεία προς την αναγέννηση της Ελλάδας. Επιπρόσθετα, οι ήδη κατατεθειμένες προσφορές πολιτών που θα δημοσιοποιηθούν σύντομα δίνουν μια –απαραίτητη- πραγματική βάση και υλική διάσταση σε μια διακήρυξη καλών προθέσεων -που πείθει ασφαλώς στο μέτρο της υλοποίησής της.

Το Κοινωνικό Παντοπωλείο  είναι ο γεωμετρικός τόπος που ορίζεται από την ανθρωπιά, το καθήκον, τον εθελοντισμό και την αλληλεγγύη. Στην πράξη φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα κρίκο σε μια αλυσίδα δράσεων φορέων και οργανώσεων που έχουν στόχο να εξασφαλίσουν την  κάλυψη πρωτογενών αναγκών επιβίωσης απόρων οικογενειών.

Στις πολλές και ενδιαφέρουσες συζητήσεις που ακολούθησαν την πρόταση του Συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς για το Κοινωνικό Παντοπωλείο, διατυπώνονται ορισμένες επαναλαμβανόμενες απορίες ή ενστάσεις από πολίτες και φορείς που, στην πραγματικότητα, δεν μπορούν να λυθούν ή να επαληθευτούν παρά μέσα από την πράξη και τη συμμετοχή.

Για το νομικό μέρος του εγχειρήματος ίδρυσης και λειτουργίας Κοινωνικού Παντοπωλείου, η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν. Η διαδικασία που θα ακολουθηθεί είναι ένα μάλλον ειδικό θέμα που πρέπει να αποφύγει τους σκοπέλους της γραφειοκρατίας και τiς τορπίλες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης. Προς αυτή την κατεύθυνση στρέφονται οι κινήσεις που θα ενταθούν τις επόμενες ημέρες.

Σε σημαντικό ζήτημα  που τίθεται διαρκώς και επανέρχεται με αμείλικτο τρόπο εξελίσσεται η πιστοποίηση της απορίας των δικαιούχων «πελατών» του Κοινωνικού Παντοπωλείου.

Εκκινώντας από τη θέση ότι κανείς δημόσιος οργανισμός δεν θα αρνηθεί τη νόμιμη πρόσβαση των υπευθύνων του Κοινωνικού Παντοπωλείου σε στοιχεία που βοηθούν στο έργο τους, έχουμε μια πρώτη πηγή από όπου αντλούνται αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την οικονομική κατάσταση του δικαιούχου.

Η βασική αυτή πηγή  συναρθρώνεται με την πρόσθετη δικλείδα ασφαλείας της πιστοποίησης απορίας του δικαιούχου από 3 Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων που θα συμμετάσχουν στην κοινή προσπάθεια. Τα μέλη των Δ.Σ. που προτείνουν δικαιούχο καθίστανται έτσι υπεύθυνα για οποιαδήποτε λανθασμένη εκτίμηση και εξ αυτής σπατάλη πολύτιμων πόρων.

Με αυτές τις δύο διαχωρισμένες διαδικασίες θωρακίζεται αποτελεσματικά η «πιστοποίηση απορίας των δικαιούχων» και επιλύεται εν πολλοίς το πλέον σημαντικό από τα προβλήματα που προκύπτουν όταν λειτουργεί ένα κοινωνικό  παντοπωλείο.

 Συναφές είναι το θέμα των προμηθειών, των δωρεάν εμπορευμάτων και υπηρεσιών που θα διακινούνται μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου και φυσικά η διασφάλιση της διαφάνειας, της χρηστής διαχείρισης και της οικονομικής αποτελεσματικότητας.

Κατ’ αρχάς σε μια ηθικά παρηκμασμένη κοινωνία, όπως η ελληνική, δεν υφίσταται πιθανότητα μια τέτοια προσπάθεια να μην συκοφαντηθεί στα ζητήματα της οικονομικής διαχείρισης. Πάντα θα υπάρχουν αφελείς και ακόμα περισσότερο ιδιοτελείς που για να μειώσουν την προσπάθεια ή για να αναπληρώσουν τη δική τους ανεπάρκεια θα κατηγορούν, θα μεμψιμοιρούν, θα συκοφαντούν. Από την άποψη αυτή όσοι θα εμπλακούν με την οικονομική διαχείριση του Κοινωνικού Παντοπωλείου γνωρίζουν ότι θα αντιμετωπίσουν «μικροψυχία και λάσπη».

Στους αντίποδες σύμμαχός τους θα είναι το διαδίκτυο. Ολες οι προμήθειες και οι εν γένει οικονομικού ενδιαφέροντος πράξεις που συγκροτούν το Κοινωνικό Παντοπωλείο θα αναρτώνται στο Internet εντός συγκεκριμένου χρόνου από την πραγματοποίησή τους. Κάθε καλόπιστος πολίτης θα έχει πρόσβαση στα στοιχεία διαχείρισης που θα παρέχει στο Δίκτυο εθελοντής οικονομολόγος.

Ένα ακόμη θέμα των παρασκηνιακών συζητήσεων για το Κοινωνικό Παντοπωλείο συνοψίζεται στην εύλογη ερώτηση «Ποιοι άποροι και φτωχοί μπορούν να χαρακτηριστούν δικαιούχοι βοήθειας;». Η απάντηση είναι ότι όσον αφορά στο Κοινωνικό Παντοπωλείο Λιβαδειάς «δικαιούχοι μπορούν να είναι οι κάτοικοι του Δήμου Λεβαδέων». Είναι κατανοητό ότι εφόσον πρόκειται για πράξεις και όχι για προθέσεις η εμβέλεια του εγχειρήματος οφείλει να περιοριστεί σε ακτίνα τέτοια που να είναι παραγωγική και αποτελεσματική.

Υπάρχουν δεκάδες λεπτομέρειες, επιμέρους ζητήματα που πρέπει επίσης να μελετηθούν και να επιλυθούν. Αυτό θα επιδιωχθεί να γίνει τις επόμενες ημέρες με επαφές, με προσκλήσεις, με συζητήσεις . Όμως η πορεία έχει ξεκινήσει. Όπως έλεγε εκείνος ο σπουδαίος στρατηγός: Ή θα βρούμε τον δρόμο ή θα τον δημιουργήσουμε.

Η μακέτα (που φιλοδοξεί να γίνει ταμπέλα σε ένα πραγματικό Κοινωνικό Παντοπωλείο) είναι μια δημιουργία/προσφορά του γραφείου Kontos advertising πάνω σε μια ιδέα του Δημήτρη Λάμπρου.