Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

H μουσική συναντά την ποίηση

1 σχόλιο:

Φ είπε...

Η απόλυτη παρακμή της χώρας αυτής φαίνεται στις ποικίλες και χιλιάδες ή και... εκατομμύρια λογοτεχνικές εκδηλώσεις εδώ και πολλά χρόνια.
Τι εξυπηρετούν στην πραγματικότητα όλα αυτά;Ένα γαϊτανάκι γνωριμιών και κυκλωμάτων όπου όλοι είναι γνωστοί και φίλοι και άρα όλοι είναι πολύ ανεκτικοί μεταξύ τους. όλοι προωθούν όλους αρκεί να είναι της παρέας. Γι αυτό κριτήρια αξιολόγησης δεν υπάρχουν.
Από την άλλη, ποιος μαθαίνει κάτι που δεν ήξερε, εφόσον όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά ξέρουν ήδη πολύ περισσότερα από όσα καλύπτει μια εκδήλωση; Και ποιος από αυτούς που δεν ενδιαφέρονται πραγματικά μαθαίνει κάτι ουσιαστικό πηγαίνοντας στις αναρίθμητες αυτές εκδηλώσεις;
Η λογοτεχνία είναι το πιο πρόσφορο και το πιο κακοποιημένο πεδίο από όλους τους μετρίους(σε όλα).
Θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο να γίνονται πολύ λίγες και πολύ ποιοτικές εκδηλώσεις και όχι όπως γίνεται : σωρηδόν, ποσοτικά και τελικά χαοτικά και αποπροσανατολιστικά.
Δεν είναι παράξενο λοιπόν που σε αυτό το κλίμα της παρακμής γράφει ο καθένας κάτι εντελώς προσωπικό (δηλαδή τις σκέψεις του σε ένα χαρτί) και αυτοθεωρείται συγγραφέας, ποιητής, κλπ. Χωρίς καμια αυτοκριτική χωρία καμιά συναίσθηση.Χωρίς καμιά σύγκριση με την πραγματική λογοτεχνική παραγωγή. Έχει τέλος αυτός ο πάτος;
(Δεν αναφέρομαι στη συγκεκριμένη εκδήλωση αλλά είναι η αφορμή για το σχόλιο).