Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Ερως


Εκέντρωσε μια μέλισσα τον Ερωτα τον κλέφτη
όταν της έκλεβε κερί μέσ' από την κυψέλη
κι όλα του τ' ακροδάχτυλα τα βρήκε το κεντρί της
Κι αυτός πονούσε ο δύστυχος κ' εφύσαγε τα χέρια
κ' εχτύπαγε τα πόδια του πηδώντας απ' τον πόνο
κ' έτρεξε στη μητέρα του την όμορφη Αφροδίτη
κ' έδειξε τα χεράκια του και της παραπονέθη
πώς είν' η μέλισσα μικρή κι όμως σκληρά πληγώνει
Κ' εγέλασ' η μητέρα του και στράφηκε και τούπε:
Γιατί απορείς; μήπως και συ της μέλισσας δε μοιάζεις;
Ετσι μικρός είσαι και συ κ' έτσι σκληρά πληγώνεις
Θεόκριτου -Ειδύλλια
Μετάφραση Ι. Πολέμη

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ας τ ακουγα απο σενα κι ας κοκκίνιζα κι εγώ...

Ανώνυμος είπε...

...και ποιος να ξέρει άραγε τι του πε η ξελογιάστρα κι εκείνο εκοκκίνησε ακόμα πιο πολύ...

Υπνοβάτης είπε...

"Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνουμαι στ' ακάθαρτα του δρόμου,
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά.

κι αν έχει πριν, ανθίσει, το λουλούδι
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί,
το λεύτερο που αγάπησα τραγούδι
κι αν ξέρω πώς ποτέ δεν θα ειπωθεί.

κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ-
καθάρια πώς ταράζεται η ψυχή μου
σα βλέπω τον μεγάλον ουρανό.

η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη,
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί,
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια που'ζησα ζωή!"[Κ.Κ.]

Ροζαλία είπε...

..αυριο θα μας ραντίσει νυχτολούλουδα περαστικός οργανοπαίκτης και θα μείνουμε παρόλα αυτά λιγάκι μη ευτυχείς, όπως συνήθως στην αγάπη...