Πηλός

Πηλός και πηλός του Ιωάννη Πολέμη (1862-1924)

Από τον ίδιο τον πηλό τη ζύμη του την ίδια  επήρ΄ ένας κεραμιδάς κι έπλασε κεραμίδια,  επήρε κ΄ ένας ξακουστός κι αλάθευτος τεχνίτης  κ΄ έπλασε στ΄ αργαστήρι του μια προτομή Αφροδίτης. Τα κεραμίδια απανωτά ψηλά στη στέγη τώρα τα δέρνει τ΄ αστραπόβροντο, το ξεροβόρι, η μπόρα· κάτω απ΄ τη στέγη η προτομή σ΄ ολόφωτο σαλόνι ακούει γλυκά παινέματα κι όμορφη καμαρώνει. Κ΄ εζήλεψαν κ΄ εθύμωσαν και παραπονεμένα τα κεραμίδια ερώτησαν : - Από την ίδια γέννα δεν είμαστε κ΄ εμείς και συ; γιατί για σένα δείχνουν τόση λαχτάρα και στοργή κ΄ εμάς μας απορρίχνουν; Κ΄ η προτομή αποκρίθηκε : - Βλέπω τα βάσανά σας και συμπονώ σαν αδερφή· μα τα παράπονά σας, δίχως να χάσετε καιρό και δίχως να ντραπείτε, στα χέρια που σας έπλασαν σύρετε να τα πείτε.-