Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καθημερινή ηλεκτρονική εφημερίδα για τους λάτρεις των παρασκηνίων αλλά και των ειδήσεων από τη Βοιωτία.
Στείλτε μας τις ειδήσεις σας στο viotia@gmail.com.
Πρoσθέστε την εφημερίδα μας στα αγαπημένα σας: πιέστε [CTRL] + [D]
3 σχόλια:
Ρε συ Βοιωτέ,
Να το ανοίξουν το ΞΕΝΙΑ (ποιοι;) αλλά δεν πρέπει πρώτα να το ξαναφτιάξουν; Αυτό είναι το σημαντικότερο. Γιατί αρχιτέκτονα με τα @@ του Κωνσταντινίδη και του Πικιώνη δεν θα βρεις, αλλά τουλάχιστον να βρεθεί κάποιος με σεβασμό στο έργο τους, μην δούμε με την αναστήλωση του ΞΕΝΙΑ κανένα ακόμη έκτρωμα σαν αυτό του γειτονικού κτηρίου του αντλιοστασίου της ΔΕΥΑΛ.
ΤΟ ΨΟΦΊΜΙ
Θυμάσαι, φως μου, εκείνο που αντικρίσαμε
κάποιο καλοκαιριάτικο πρωί τόσο γλυκό;
σ' ενός μονοπατιού το στρίψιμο κειτότανε
ένα ψοφίμι στα χαλίκια φριχτό!
Με πόδια σηκωμένα, σα γυναίκα ακόλαστη,
που φλόγα και φαρμάκια ο ίδρως της ξερνά,
άνοιγε την κοιλιά του τη δυσώδικη,
νωχελικά και κυνικά εκειδά!
Ο ήλιος πάνω στη σαπίλα αυτή αχτιδόλαμπε
για να την ψήσει όσο μπορούσε πιο πολύ,
να ξαναδώσει στη μεγάλη Φύση τρίδιπλα,
ό,τι είχε μια φορά συνθέσει αυτή.
Κι ο ουρανός κοιτούσε το λαμπρό το σκέλεθρο
σα λουλουδιού μια ολάνοιχτη καρδιά•
κι ήτανε τόση η δυσωδία, που 'νιωθες
να σου 'ρχεται στα χόρτα σα λιγοθυμιά.
Πάνω στη σάπια αυτή κοιλιά οι μύγες βούιζαν,
κι έβγαινε από κει μέσα μαύρη, η στρατιά
των σκουλικιών που σα λασπόνερο έτρεχε,
στα σάρκινα κουρέλια της, τα ζωντανά.
Κι όλ' αυτά ανέβαιναν, σαν κύμα και κατέβαιναν,
πετούσανε σα σπίθες λαμπερές,
και το ψοφίμι φουσκωμένο, λες, απ' άυλο φύσημα,
εζούσε σε μυριάδες τώρα δα ζωές.
Ζωές που ξέχυναν μια μουσική παράξενη,
σαν του νερού που τρέχει και του αγέρα τη φωνή,
ή σαν του σιταριού που ρυθμικά στο λιχνιστήρι του,
το γυροφέρνει ο λυχνιστής και το κουνεί.
Κι οι φόρμες σβήναν, μοιάζαν πια σαν όνειρο,
σα σχέδιο που ο καλλιτέχνης αρχινά,
και το ξεχάνει στο τελάρο μισοτέλειωτο,
αποτελειώνοντάς το μες το νου του μοναχά.
Πίσω απ' τα βράχια, κάποια σκύλα ανήσυχη
μας κοίταζε με μάτι όλο θυμό,
παραμονεύοντας να ξαναπάρει από το σκέλεθρο,
το κόκκαλο που άφησε πάνω στο φευγιό.
.................
.................
Baudelaire
Η Λιβαδειά μπορεί να αναδειχθεί σαν αγαπημένος τόπος μονοήμερης εκδρομής από την Αθήνα αλλά το Ξενία πρέπει να ανακατασκευαστεί και να μη μολύνει την Κρύα. Η μόνη αντίστοιχη περίπτωση που γνωρίζω είναι το Ξενία στη Σάμο που είναι εγκαταλειμμένο εδώ και 25 χρόνια (!)
25 χρόνια;! ας είναι παράδειγμα προς αποφυγή για να πάψουμε να είμαστε αδιάφοροι
ωραία προσπάθεια παιδιά,
καιρός να μιλήσει η σιωπηλή πλεοψηφία
καιρός να μας ακούσουν οι αρμόδιοι που αγρόν αγοράζουν
καιρός να έχουμε την πόλη που μας αξίζει.
Δημοσίευση σχολίου