Και πάλι στα Οινόφυτα
Τι να κάνουμε; Οι άνθρωποι παράγουν ειδήσεις...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=88824948,345140
Οποιος γνωρίζει να διαβάζει ανάμεσα στις γραμμές, κατανοεί πλήρως τα αίτια της περιβαλλοντολογικής καταστροφής που συντελείται στην περιοχή. Καθώς και τον τρόπο που κάποιοι πλουτίζουν - προσέξτε όχι εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος - αλλά εις βάρος μας. Και είναι αρκετοί αυτοί οι κάποιοι, όχι απαραιτήτως βιομήχανοι...
ΥΓ: Θα επανέλθουμε ασφαλώς.
ΥΓ2: Εάν κάποιος γνωρίζει τον παπα-Γιάννη ας του πει ότι ενδιαφερόμαστε να δημοσιεύσουμε τις φωτογραφίες του στο viotia.blogspot.com.
4 σχόλια:
Διηγείται η γιαγιά Κατίγκω στην εγγόνα της Κατερίνα ένα περιστατικό. Πως σώθηκε ο άντρας της από πνιγμό στον Ασωπό ποταμό. Ναι καλά διαβάζετε. Το ποτάμι, δεκαετία του 1940-1950, είχε νερό κι μάλιστα πολύ. Αναφέρει λοιπόν η γιαγιά, πως στην προσπάθεια του μπάρμπα Γιώργου να αντλήσει νερό από το ποτάμι, παρασύρθηκε από την ορμή και ταξίδευε προς Ωρωπό. Ευτυχώς κάποιοι περαστικοί άκουσαν τις φωνές και τον βοήθησαν. Λέει και άλλα η γιαγιά στη διήγησή της. Πως στο ποτάμι έκαναν μπάνιο τους θερινούς μήνες. Πως στο ποτάμι έπλεναν τη προίκα τους και ιδιαίτερα τις φλοκάτες τους, οι οποίες καθάριζαν από την ορμή των νερών. Ναι καλά διαβάζετε. ΚΑΘΑΡΙΖΑΝ. Οτι ακριβώς συμβαίνει και σήμερα. Αυτό που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας καθαρό και αστραφτερό, το παραδίδουμε στα παιδιά μας, άδειο και ρυπαρό. Αυτό το ποτάμι που μας βοηθούσε να καλλιεργούμε τις σοδιές μας , που πότιζε τα ζώα μας, που ήταν ένα θαύμα της φύσης, το διαλύσαμε. Το γεμίσαμε με λύματα, με γεωργικά φάρμακα και βιομηχανικά απόβλητα. Εκείνο έκανε υπομονή χρόνια, όπως και η γύρω περιοχή. Είδε αποείδε από την αχαριστία μας και αποφάσισε να εκδικηθεί. Μας επιστρέφει λοιπόν αυτά που του σερβίραμε. Μόλυνε τα πόσιμα νερά μας. Καταβαράθρωσε τις σοδιές μας και την τελευταία δεκαετία βάλθηκε να αποδεκατίσει τους τοπικούς οικισμούς με διάφορες ασθένειες, όπως οι καρδιοπάθειες και ο καρκίνος. (Αν σας σοκάρει η λέξη, προτιμήστε τον όρο Νεοπλασίες). Όλα αυτά προήλθαν από την καταπίεση της γης. Αυτό που παρήγαγε η γη μας, δεν μας έφθανε. Οι γενιές μας έγιναν αχόρταγες και αδηφάγες, με στόχο το μεγαλύτερο πρόσκαιρο κέρδος (που μεταξύ μας καλό είναι). Λησμονήσαμε όμως την κληρονομιά που παραλάβαμε. Βλέπουμε τη φύση να εκδικείται και ούτε αυτή την ύστατη ώρα δεν κάνουμε πίσω. Στεκόμαστε σε μικροδιλλήματα για το αν φύγουν οι βιομηχανίες, τι θα γίνει. (Κανείς δεν το θέλει αυτό). Αυτό που θέλουμε είναι να τους αναγκάσουμε να βρουν τρόπους να σταματήσουν να ρυπαίνουν. Αυτό που θέλουμε είναι να σταματήσουμε τα γεωργικά φάρμακα, γιατί διαφορετικά επιλέγουμε την Γενοκτονία (ναι γενοκτονία) των παιδιών μας. Και υπεύθυνοι είμαστε εμείς. Εμείς που όλα τα γνωρίζουμε. Εχουμε άποψη επί παντός επιστητού. Ενώ τα παιδιά μας, που κάθε τόσο φωνάζουν για το ποτάμι, τρέχουμε να τα μαλώσουμε, για να αποφύγουμε την κοινωνική κατακραυγή. Αυτό που συντελείται στην περιοχή μας, δεν διαφέρει σε τίποτα από κάψιμο του χωριού μας από τους Γερμανούς. Μόνο που τότε αυτοί, προειδοποίησαν τον κόσμο να απομακρυνθεί και το έκαναν σε μία μέρα. Εμείς είμαστε σαδιστές. Τρώμε τα παιδιά λίγο λίγο. Αργά και σταθερά.
==================================
Τα παραπάνω τα αναγράφουμε αρκετό καιρό στα προβλήματα του Αγίου Θωμά.
http://agiosthomas.atspace.com/problems.htm
==================================
ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΑΚΟΥΣΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ;
==================================
Είμαστε υποστηρικτές του πατρός Ιωάννη, αρκεί ο αγώνας του να μην καταλαγιάσει, ένεκα αλλαγής Δημάρχου.
Θα επανέλθουμε.
Τ ατου Καίσαρος τω Καίσαρει και τα του θεού τω θεω.
AΣΩΠΟΣ
Δεν έχει τέλος αυτό το έγκλημα
Της ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ
Εκατοντάδες βιομηχανίες απορρίπτουν τα λύματά τους 40 χρόνια στον Ασωπό, ένα από τα πιο πολύτιμα υδάτινα οικοσυστήματα της Αττικοβοιωτίας, μετατρέποντάς το σε καταβόθρα - και μάλιστα με τη βούλα Προεδρικού Διατάγματος. Τώρα σχεδιάζεται και η εγκατάσταση άλλων 300 βιομηχανιών στην περιοχή, την ώρα που η μελέτη για τη διάσωση του ποταμού βρίσκεται 10 χρόνια στα συρτάρια του ΥΠΕΧΩΔΕ...
Γιος του Ποσειδώνα και της Πηρούς, του Δία και της Ευρυνόμης ή του Ωκεανού και της Τηθύος; Μπορεί η Μυθολογία να μην ξεκαθαρίζει το τοπίο όσον αφορά στο γενεαλογικό του δένδρο, το σίγουρο είναι ωστόσο ότι ο Ασωπός -περί αυτού ο λόγος- για αιώνες αποτελούσε ένα πολύτιμο υδάτινο οικοσύστημα που υδροδοτούσε με τα γάργαρα νερά του μεγάλα τμήματα της Αττικής και της Βοιωτίας. Η φυσική αυτή ισορροπία διαταράχθηκε βάναυσα τη δεκαετία του '60, όταν στο όνομα της βιομηχανικής ανάπτυξης της χώρας, η μία μετά την άλλη οι μεγάλες βιομηχανικές μονάδες άρχισαν να εγκαθίστανται στην περιοχή των Οινοφύτων. Σε λίγα χρόνια, ο Ασωπός από ζωοδότης ποταμός μετατράπηκε, με Προεδρικό Διάταγμα, σε «αγωγό παροχέτευσης επεξεργασμένων λυμάτων εργοστασίων».
Από αναβολή σε αναβολή η δίκη των ενόχων
Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, η επιβάρυνση του Ασωπού που πηγάζει από τον Κιθαιρώνα, διαρρέει την κοιλάδα των Θηβών και εκβάλλει στο Νότιο Ευβοϊκό, ανάμεσα στον Ωρωπό και το Χαλκούτσι -εκεί, δηλαδή, όπου κάθε χρόνο παραθερίζουν χιλιάδες τουρίστες- συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Σήμερα, περισσότερες από 200 βιομηχανίες απορρίπτουν τα λύματά τους στο ποτάμι, έχοντας προκαλέσει πλέον μη αναστρέψιμη ζημιά στο οικοσύστημα. Μάλιστα, ακόμα κι αυτό, το πρωτοφανές Προεδρικό Διάταγμα, που αντιβαίνει κάθε αρχή προστασίας του περιβάλλοντος και της βιωσιμότηττας και παρ' όλ' αυτά εξακολουθεί να... ισχύει, δεν τηρείται.
Σύμφωνα με την Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, πολλές από τις επιχειρήσεις που γειτνιάζουν στο ποτάμι, ειδικά τα βαφεία, τα επιμεταλλωτήρια και οι βιομηχανίες τροφίμων, δεν επεξεργάζονται τα απόβλητά τους πριν τα απορρίψουν στα νερά. Ορισμένες από τις βιομηχανίες δεν διαθέτουν καν εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων... Μόλις τα τελευταία δύο χρόνια, η Νομαρχία Βοιωτίας έχει επιβάλει πρόστιμα ύψους 250.000 ευρώ σε εννέα επιχειρήσεις, ενώ εκκρεμεί η δίκη των ιδιοκτητών και υπευθύνων 13 εργοστασίων της περιοχής του Ασωπού που κατηγορούνται για ανεξέλεγκτη ρίψη στον ποταμό υγρών και στερεών βιομηχανικών αποβλήτων. Η δικάσιμος είχε ορισθεί για τον περασμένο Νοέμβριο, ωστόσο, όπως λέει στο ΟΙΚΟ ο κ. Χρήστος Παναγόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ωρωπού, με κινητοποίηση της οποίας «κάθισαν επιτέλους στο σκαμνί τόσοι βιομήχανοι», «η δίκη αναβλήθηκε για τις 5 Μαΐου γιατί οι κατηγορούμενοι ζήτησαν να φέρουν στο δικαστήριο αποφάσεις που θα ανεβάζουν τα ανώτατα επιτρεπτά όρια των ρύπων»! Σε περίπτωση νέας αναβολής της δίκης, ορατός είναι ο κίνδυνος να παραγραφεί για ορισμένους το αδίκημα (η αναφορά είχε κατατεθεί το 2000).
Μόλυνση απ' άκρη σ' άκρη
Σύμφωνα με παλαιότερο έλεγχο δείγματος νερού του Ασωπού που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ωρωπού, προέκυψε πολύ υψηλή οργανική φόρτιση, με έλλειψη διαλυμένου οξυγόνου, με μεγάλη συγκέντρωση χρωστικών ουσιών και με μεγάλη συγκέντρωση ανόργανων ουσιών. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το COD (Χημική Απαίτηση Οξυγόνου) βρέθηκε 840 mg/l, όταν σε καθαρό ποταμό δεν ξεπερνά τα 20 mg/l, η ένταση χρώματος 166 ΗΖ ενώ δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει τα 0,5 ΗΖ και η αγωγιμότητα 7.060 μS/cm, τη στιγμή που η τυπική αγωγιμότητα σε καθαρά νερά είναι μικρότερη των 500 μS/cm. Σε άλλες μετρήσεις σε αντλιοστάσια του Δήμου Οινοφύτων βρέθηκε ότι το νερό είχε μεγάλες συγκεντρώσεις ιόντων χρωμίου, μολύβδου, νιτρικών και χλωρίου - ουσίες ως γνωστόν καρκινογόνες.
Η σχετική έκθεση αναφέρει: «Πρόκειται για βαριά τοξική μόλυνση που θέτει σε κίνδυνο την υγεία του κόσμου». Σημειώνεται ότι στην ευρύτερη περιοχή παράγονται αγροτικά προϊόντα.
Αλλά και μετρήσεις που πραγματοποίησε προ ενός μηνός ο δήμαρχος Ωρωπού στα υπόγεια ύδατα της ιδιοκτησίας του έδειξαν ότι ούτε τα κηπευτικά δεν πρέπει να ποτίζονται με αυτό το νερό... «Οι γεωτρήσεις καταργούνται η μία μετά την άλλη στην περιοχή γιατί το νερό βγαίνει δηλητηριασμένο», λέει ο κ. Παναγόπουλος. «Ολη η παρασώπεια ζώνη είναι μολυσμένη. Προ τριών ετών, ο Ωρωπός έμεινε χωρίς νερό.»
Προσεχώς, άλλες 300 βιομηχανίες!
Και την ώρα που η Νομαρχία διαθέτει μόλις... δύο υπαλλήλους για τον έλεγχο των 600 βιομηχανιών του νομού, σχεδιάζεται η δημιουργία Βιομηχανικής Περιοχής στην Τανάγρα, με πρόβλεψη οι νέες βιομηχανίες να χρησιμοποιούν επίσης τον Ασωπό ως αγωγό απομάκρυνσης των (επεξεργασμένων - αλλά ποιος το πιστεύει πλέον;) αποβλήτων τους. Υπολογίζεται ότι 200 με 300 νέα εργοστάσια θα εγκατασταθούν το προσεχές διάστημα στην περιοχή, μεταξύ των οποίων βυρσοδεψεία, εργοστάσια χημικών προϊόντων, βασικών μετάλλων, βαφεία, φινιριστήρια. Πόσο θα αντέξει ακόμα το ποτάμι; «Εδιωξαν από την Αττική τις βιομηχανίες και φτιάχνουν νέα βιομηχανική περιοχή η οποία επίσης θα επιβαρύνει την Αττική. Μας λένε ότι θα είναι οργανωμένη μονάδα με βιολογικούς καθαρισμούς. Μα, γιατί σήμερα δεν είναι επεξεργασμένα τα λύματα των εργοστασίων; Υπάρχουν χιλιάδες ασφαλιστικές δικλίδες και καμία δεν δουλεύει. Οι βιομήχανοι επιδοτούνται για να λειτουργούν βιολογικούς καθαρισμούς και δεν τους δουλεύουν. Θα πρέπει να αρθεί επιτέλους το Π.Δ. που χαρακτηρίζει το ποτάμι αγωγό απομάκρυνσης λυμάτων. Δεν σηκώνει άλλα απόβλητα ο Ασωπός. Δεν τους νοιάζει ούτε ότι κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι κάνουν μπάνιο στα νερά αυτά.»
«Είμαστε αποφασισμένοι να μην το ανεχθούμε άλλο», συνεχίζει ο κ. Παναγόπουλος. «Βρισκόμαστε πλέον σε απόγνωση.» Πράγματι, για τους κατοίκους του Ωρωπού και των γύρω περιοχών, οι μετρήσεις ήταν περιττές: η έντονη δυσοσμία μαρτυράει πολύ πιο καθαρά την εκτεταμένη ρύπανση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Νότιος Ευβοϊκός χαρακτηρίζεται μία από τις πιο ρυπασμένες θάλασσες της χώρας εξαιτίας των βιομηχανικών αποβλήτων.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ αντιμετωπίζει το πρόβλημα από το... 1996, όταν ανέθεσε στο Πολυτεχνείο την εκπόνηση μελέτης για τη διάσωση του Ασωπού. Οι επιστήμονες του ΕΜΠ πράγματι κατέθεσαν το 1997 στο υπουργείο μελέτη, η οποία προέβλεπε τη δημιουργία ενός αγωγού που θα οδηγούσε τα λύματα σε μια κεντρική μονάδα επεξεργασίας των βιομηχανικών αποβλήτων και των αστικών λυμάτων του Αυλώνα στην περιοχή Στενό. Δέκα χρόνια αργότερα, η μελέτη παραμένει στα συρτάρια... Ανάλογη τύχη είχε και το Προεδρικό Διάταγμα για τη δημιουργία Φορέα Διαχείρισης Ασωπού.
Κι όμως, είναι σημαντικός υγρότοπος
Ο Ασωπός ποταμός στις εκβολές του ενώνεται με τη λιμνοθάλασσα του Ωρωπού, σχηματίζοντας το δεύτερο σημαντικότερο υγροτοπικό σύστημα της Αττικής, σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. Αποτελεί καταφύγιο άγριας ορνιθοπανίδας. Φιλοξενεί μεταξύ άλλων φλαμίνγκο, γεράκια, ερωδιούς. Εχουν καταγραφεί ά περίπου 140 είδη πτηνών, πολλά εκ των οποίων προστατευόμενα, όπως αγριόπαπιες, κύκνοι, φλαμίνγκο, ψαραετοί και φιδαετοί. Η περιοχή θεωρείται επίσης ιδιαίτερα σημαντική για την αναπαραγωγή ορισμένων απειλούμενων ειδών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Οι κατηγορούμενες βιομηχανίες
Σε δίκη για ανεξέλεγκτη ρίψη ανεπεξέργαστων αποβλήτων στον Ασωπό κατηγορούνται 18 ιδιοκτήτες, διευθυντές ή εκπρόσωποι 13 εργοστασίων της περιοχής. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα εργοστάσια των εταιρειών «General Mills S.A.» (προϊόντα ζύμης) και «Κρεντίν Ελλάς Α.Ε.» (πρώτες ύλες αρτοποιίας - ζαχαροπλαστικής), τη βιομηχανία καλσόν (βαφείο) «ΒΙC ΒΙΟΛΕΞ Α.Ε.», το εργοστάσιο παραγωγής υλικών συσκευασίας «Μ.Ι. Μαΐλλης ΑΕΒΕ», το πτηνοσφαγείο «Αφοι Λειβαδίτη ΑΒΕΕ» και τα βαφεία - φινιριστήρια «Αφοι Σταυρινού Ανώνυμος Βιοτεχνική Εταιρεία Επεξεργασίας Υφασμάτων», «Χρωμοχημική ΑΒΕΕ», «Β.Α. Αρσενίδης ΑΕΒΕ», «ΕΛΦΙΝΚΟ Α.Ε.», «Κοσμάς Θώμογλου ΑΒΕΕ», «ΛΑΝ-ΝΕΤ ΑΕΒΕΤ» (ήδη «FANCO S.A.»), «Γ. Πολυχρόνου ΑΕΒΕ» και για τις εγκαταστάσεις της «Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας Α.Ε.».
Αναδημοσίευση από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΑΣΩΠΟΣ, ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΛΥΜΑΤΩΝ
Η ρύπανση πνίγει τη ζωή στον Ασωπό. Δεκάδες αγωγοί χύνουν απόβλητα εργοστασίων στην κοίτη του, που μετατρέπεται αλλού σε βούρκο και αλλού σε κρούστα λυματολάσπης
Η φύση έφτιαξε το ποτάμι. Οι αρχαίοι Ελληνες το ονόμασαν Ασωπό και το αντιμετώπιζαν ως γιο του θεού Ποσειδώνα. Τις τελευταίες δεκαετίες μια στρεβλή λογική ανάπτυξης για λίγους το μετέτρεψε σε αγωγό λυμάτων. Σήμερα, η ζωή και η ρύπανση αναμετριούνται στις όχθες του Ασωπού, όπου βατράχια, πάπιες και σπάνια πουλιά παλεύουν να επιζήσουν παρά τη βαριά τοξική μόλυνση. Καθώς ο Ασωπός και οι παραπόταμοί του πλησιάζουν τη μεγάλη όσο και ασύδοτη βιομηχανική περιοχή στα Οινόφυτα «εμπλουτίζεται» από τα πολύχρωμα και επικίνδυνα ανεπεξέργαστα λύματα των εργοστασίων. Από το ρέμα του Λάρι στον Αγιο Θωμά αρχίζουν τα νερά να αποκτούν απαίσια σκούρα όψη και ιδιαίτερα διαπεραστική δυσάρεστη οσμή. Φτάνοντας στην Εθνική Οδό, ο Ασωπός έχει ήδη βομβαρδιστεί από δεκάδες αγωγούς, που χύνουν κατευθείαν στην κοίτη του τα υγρά απόβλητα των εργοστασίων, τις περισσότερες φορές κρυμμένους πίσω από την πυκνή βλάστηση. Σχηματίζεται βούρκος, ενώ σε κάποια σημεία, η ξηραμένη λόγω καλοκαιριού κοίτη έχει σκεπαστεί από κρούστα λυματολάσπης, η οποία μάλιστα έχει «σκάσει».
Εκατοντάδες βιομηχανίες αξιοποιούν μέχρι σήμερα το απαράδεκτο διάταγμα της δικτατορίας (1969), με το οποίο χαρακτηρίστηκε ο Ασωπός «αγωγός παροχέτευσης επεξεργασμένων λυμάτων εργοστασίων». Στη συντριπτική τους πλειονότητα ρίχνουν ανεπεξέργαστα απόβλητα στο ποτάμι χωρίς συνέπειες. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σχεδιάζεται η δημιουργία Βιομηχανικής Περιοχής στην Τανάγρα, η οποία θα διοχετεύει τα απόβλητά της και πάλι στον Ασωπό. Αλλά ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι αυτή τη φορά θα είναι επεξεργασμένα; Αντέχει ο Ασωπός άλλα απόβλητα, οποιασδήποτε ποιότητας; Πολλοί κάτοικοι φοβούνται ότι εκτός από τα παραμύθια του Αισώπου, υπάρχουν και αυτά του... Ασωπού.
Καρκινογόνες ουσίες στον υδροφόρο ορίζοντα «Δεν αντέχουμε άλλο. Τόσα χρόνια συσσωρεύεται η μόλυνση. Αλλά λύση δεν βλέπουμε, ενώ υπήρχαν συγκεκριμένες μελέτες. Υπάρχουν μεγάλες πολιτικές ευθύνες», τονίζει στην «Κ» ο κ. Χρήστος Παναγόπουλος, πρόεδρος της δραστήριας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ωρωπού. «Πέρυσι δεν αντέχαμε από τη βρώμα που έβγαινε από τη θάλασσα στις εκβολές του Ασωπού, λόγω της ρύπανσης που κατέβαζε το ποτάμι. Φέτος, χειριστής μηχανήματος που έστειλε η νομαρχία για να τραβήξει λάσπη από τη θάλασσα λιποθύμησε, καθώς δεν άντεξε τη δυσοσμία».
Πτηνά και άνθρωποι
«Βομβαρδίζονται χημικά οι παραλίες του Ωρωπού, οι ακτές του Νότιου Ευβοϊκού που κάνει μπάνιο η μισή Αθήνα», τονίζει ο κ. Παναγόπουλος. Επιπλέον, στις εκβολές του Ασωπού και στην παρακείμενη λιμνοθάλασσα του Ωρωπού σχηματίζεται, σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, ο δεύτερος σε σημασία υγρότοπος της Αττικής. Εχουν καταγραφεί περίπου 140 είδη πτηνών, πολλά εκ των οποίων μεταναστευτικά, ενώ η περιοχή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική για την αναπαραγωγή ορισμένων απειλούμενων ειδών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, όπως ο καλαμοκανάς και η μικρογαλιάντρα.
Επικίνδυνη όμως είναι και η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής. Τον Νοέμβριο του 2004 σε αντλιοστάσια του δήμου Οινοφύτων δίπλα στον Ασωπό ποταμό βρέθηκε ότι το νερό είχε μεγάλες συγκεντρώσεις ιόντων χρωμίου, μολύβδου, νιτρικών και χλωρίου! Πρόκειται για καρκινογόνες ουσίες, άμεσα βλαπτικές για την υγεία. Οι συγκεντρώσεις σε άλλες περιπτώσεις πλησίαζαν, σε άλλες ξεπερνούσαν τα θεσπισμένα όρια. Σύμφωνα με έκθεση του χημικού Αθανασίου Παντελόγλου «πρόκειται για βαριά τοξική μόλυνση που θέτει σε κίνδυνο την υγεία του κόσμου». Τι σημαίνει άραγε αυτό για μια περιοχή που εξακολουθεί να παράγει ακόμα αγροτικά προϊόντα και να υποδέχεται βιομηχανίες τροφίμων;
Η αιτία του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των τοπικών εργοστασίων δεν λειτουργεί -λόγω κόστους- τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων που διαθέτει (και που απέκτησε με επιδότηση!) ή σε ορισμένες περιπτώσεις δεν έφτιαξε ποτέ. Διαμορφώθηκε δηλαδή μια «φτηνή» για τους επενδυτές βιομηχανική ζώνη, με ανυπολόγιστο τίμημα για το περιβάλλον και τους κατοίκους.
Ούτε έλεγχοι ούτε πρόστιμα
Απέναντι σε αυτήν την ασυδοσία η πολιτεία αποδείχθηκε εγκληματικά ανεπαρκής. Οι έλεγχοι αποτελούν σπάνια εξαίρεση. Οσο για τα πρόστιμα που επιβάλλονται «είναι τόσο χαμηλά που οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων προτιμούν να τα πληρώνουν και να συνεχίζουν να παρανομούν», λέει στην «Κ» ο κ. Θανάσης Κατσιγιάννης, επικεφαλής της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής.
Η Ομοσπονδία του Ωρωπού ζητεί να αρθεί η απόφαση του 1969 και να πάψει ο Ασωπός να αποτελεί αγωγό απόρριψης λυμάτων. Πόσω μάλλον που βρισκόμαστε σε μια εποχή που το νερό και τα ποτάμια αναδεικνύονται σε αντικείμενα ιδιαίτερης προστασίας.
Από αυτήν την άποψη συναντά αντιδράσεις το σχέδιο δημιουργίας μιας «οργανωμένης» αυτή τη φορά Βιομηχανικής Περιοχής στην Τανάγρα, παρότι η ευρύτερη περιοχή είναι ήδη κορεσμένη. Το σχέδιο προβλέπει εγκατάσταση 200 - 300 εργοστασίων ακόμα, μεταξύ των οποίων -σύμφωνα με τις καταγγελίες των κατοίκων- βαριές βιομηχανίες, βυρσοδεψεία, χημικές βιομηχανίες, μονάδες παραγωγής τροφίμων, μεταλλοβιομηχανίες.
Βεβαίως προβλέπονται δίκτυα συλλογής και βιολογικός καθαρισμός, αλλά και πάλι ο Ασωπός προορίζεται για υποδοχέας «επεξεργασμένων λυμάτων». Παρά τη θετική γνώμη του Δημοτικού Συμβουλίου Τανάγρας και του Νομαρχιακού Συμβουλίου Βοιωτίας, προξενεί εύλογα ερωτήματα η πρόσθεση ακόμα τόσο μονάδων, ενώ δεν έχει αντιμετωπιστεί το παλιό πρόβλημα. Η καχυποψία των κατοίκων, που βλέπουν εδώ και δεκαετίες να μην επιβάλλει η πολιτεία τους νόμους και να μην προστατεύει το περιβάλλον, δεν μπορεί να ξεπεραστεί παρά μόνο με έργα.
Προειδοποιούσαν 30 χρόνια πριν!
«Ο Ασωπός ποταμός μετετράπη σε ρυπαρόν ρέμμα». «Μελετάται η μετατροπή του Ασωπού εις αγωγό μεταφοράς των δηλητηριωδών αποβλήτων των εργοστασίων». «Κίνδυνος θάνατος τα απόβλητα για την υγεία και τη θάλασσά μας». Οχι, δεν πρόκειται για τίτλους του 2006, αλλά του 1974(!) και του 1979(!) της τοπικής εφημερίδας «Η Φωνή του Ωρωπού». Κύλησε τόσο νερό στον Ασωπό και φαίνεται σαν να μην άλλαξε τίποτα! Ή μάλλον να άλλαξε προς το χειρότερο... «Γνωρίζομε ότι τα απόνερα τα εργοστασίων αποτελούν γάγγραινα που θα μολύνη αργά, αλλά σταθερά τον Ευβοϊκό και θα σαπίση την υγεία των κατοίκων», αναφέρει χαρακτηριστικά δημοσίευμα του φύλλου του Φεβρουαρίου 1974. Και όμως, μέχρι τη δεκαετία του ’60 το νερό της περιοχής ήταν πεντακάθαρο. Μάλιστα η ΕΥΔΑΠ είχε φτιάξει και υδροδοτικό φράγμα στον Αγιο Θωμά, ενώ τα παιδιά των Οινοφύτων κολυμπούσαν στο ποτάμι, όπως αναφέρει ο κ. Παντελόγλου. Ο κ. Παναγόπουλος θυμόταν να ψαρεύουν στο ποτάμι το 1970. Οι αρμόδιοι που έκαναν τον Ασωπό αγωγό λυμάτων το 1969 «ξέχασαν» να ορίσουν ότι τα εργοστάσια που αδειοδοτούνται θα πρέπει να έχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Το 1979, ύστερα από τις πρώτες αντιδράσεις, θεσπίζεται η υποχρέωση αυτή, μαζί με προδιαγραφές για τα λύματα που θα πέφτουν στον Ασωπό, με μια διαφορά: «ξέχασαν» να ορίσουν ένα όργανο, συγκροτημένο με επάρκεια, που θα ελέγχει τις βιομηχανίες.
Η μελέτη του ΕΜΠ
Το 1996, ύστερα από τις διαμαρτυρίες των κατοίκων, το ΥΠΕΧΩΔΕ ανέθεσε στο Πολυτεχνείο την εκπόνηση μελέτης για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η κ. Μαρία Λοϊζίδου, καθηγήτρια Χημείας Περιβάλλοντος στο ΕΜΠ, επικεφαλής της μελετητικής ομάδας, είπε στην «Κ» ότι «παραδώσαμε πλήρη τη μελέτη στο ΥΠΕΧΩΔΕ το 1997. Είχαμε φτιάξει μέχρι και τα τεύχη δημοπράτησης. Στη μελέτη προβλεπόταν η δημιουργία ενός αγωγού που θα οδηγούσε τα λύματα σε μια Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας των Βιομηχανικών Αποβλήτων και των αστικών λυμάτων του Αυλώνα, στην περιοχή Στενό. Κάθε βιομηχανία φυσικά υποχρεούνταν σε προεπεξεργασία των αποβλήτων της. Το έργο τελικά δεν χρηματοδοτήθηκε. Κατά τη γνώμη μου, δεν προωθήθηκε σωστά. Αποτελεί πάντως λύση, αλλά χρειάζεται επικαιροποίηση». Το 2001 δημιουργείται ο Σύνδεσμος Διαχείρισης Αποβλήτων Ασωπού. Αργότερα και ύστερα από τις επίμονες πιέσεις των κατοίκων θα εγκριθεί και ένα κονδύλι ενός εκατομμυρίου ευρώ για την επικαιροποίηση της μελέτης του ΕΜΠ. Δυστυχώς ακόμα δεν έχει αξιοποιηθεί... Απ’ ό,τι φαίνεται τα συμφέροντα που αντιτίθενται στην προστασία του Ασωπού και όλης της περιοχής είναι πολύ ισχυρά. Αλλά μπορούν να υπερτερούν του κοινωνικού συμφέροντος;
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 27/8/2006
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ
Δημοσίευση σχολίου