Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Κοινωνικό Αλαλούμ




Του Γιώργου Δ. Ανδρέου*



Είναι κοινό  μυστικό ότι η  κατάσταση συνεχίζει να σέρνεται ανεξέλεγκτη. Το πρόβλημα της χώρας , από  οικονομικό, έχει μετεξελιχθεί, σε βαθύτατα κοινωνικό και πολιτικό.

Η Κυβέρνηση Παπανδρέου και Σια με  τις παλινωδίες, τις ανακολουθίες, την ισοπέδωση και ιδίως την προσφιλή κουτοπόνηρη  πρακτική της στους ξένους (υπογράφουμε ό,τι πείτε για να πάρουμε τη δόση και μετά  βολεύουμε τις υποχρεώσεις μας με πασαλείμματα), κατάφερε να οδηγήσει την κοινωνία απέναντι στην Ευρώπη και την Ευρώπη και τον κόσμο όλο απέναντι στη χώρα.

Η Κεντροδεξιά Αντιπολίτευση, τότε,  με  στείρα αντιμνημονιακή θέση , κατάφερε  να  μπολιάσει    στο  κατ’ εξοχήν  συντηρητικό  και φιλευρωπαϊκό τμήμα της κοινωνίας, την  αριστερή αντιευρωπαϊκή (αντιμνημονιακή)  ρητορική. Έτσι, όταν υποχρεώθηκε να αλλάξει ρότα,  έδιωξε   μεγάλο κομμάτι του,  που το δίδαξε «επαναστατική γυμναστική»,  πίστη  σε μαγικές λύσεις,  ψευτοεθνικίστικο  τσαμπουκά και αντιευρωπαϊσμό.

Έτσι έστρωσαν το δρόμο στον  – ακραία λαϊκιστή  εθνοσωτήρα – Τσίπρα, να φαντάζει  φόβητρο όσων τρέμουν  μήπως  χάσουν τα κεκτημένα και, το χειρότερο, να εμφανίζεται ως η μοναδική ελπίδα  όσων, είτε έχασαν και χάνουν  τα πάντα,  είτε δεν βλέπουν ελπίδα στον ορίζοντα.

Αποτέλεσμα. Κοινωνικό Αλαλούμ. Χάθηκαν ανεπιστρεπτί  (υπήρχαν άραγε;)  οι ιδεολογίες και ο κόσμος κυριαρχείται πλέον απόλυτα  από άκρατο ατομισμό, στο υπόβαθρο  του φόβου για το αύριο  και του  καταναλωτισμού της τελευταίας 30ετίας.

Έτσι επικράτησαν  δύο, εξ ίσου καταστροφικές, λογικές, που έγιναν  κυρίαρχη ιδεολογία και   υπαγορεύουν την  καθημέραν πράξη:

Ο σώζων εαυτόν σωθήτω και τι με νοιάζει αν  ψοφήσει και η γίδα του γείτονα.

Σε  αυτό το κλίμα   πήγαμε στις τελευταίες εκλογές, ψηφίσαμε  και συνεχίζουμε ακάθεκτοι.

Δεν ξέρω ποια από τις λογικές αυτές είναι η χειρότερη. Το σίγουρο  είναι  ότι με αυτό το κλίμα δεν υπάρχει σωτηρία. Γιατί οι ίδιοι, που οδήγησαν τους πολίτες στην σημερινή κατάσταση,  συνεχίζουν, από την μια ή από την  άλλη θέση, να καλλιεργούν τις ίδιες λογικές. Αρνούνται  την διαμορφωμένη κατάσταση στην κοινωνία , αν και τη  βλέπουν καθαρά. Αρνούνται, στο βωμό της πολιτικής  επιβίωσης (πολιτικό κόστος),  να κάνουν, επιδιώκοντας την απολύτως αναγκαία κοινωνική συναίνεση, τις βαθιές τομές που απαιτούνται  σ’ αυτό το φαύλο κράτος, που οι αμαρτωλές δομές του ευθύνονται κυρίως για την κατάντια της χώρας.

Κυρίως όμως αρνούνται να δώσουν  πυξίδα στην κοινωνία. Όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα για να ενημερώσουν  τους πολίτες γι  αυτό που έρχεται, αλλά  –ακόμα και τώρα – με δήθεν  φιλευρωπαϊκή υποσχεσιολογία, για δήθεν σθεναρή επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, για δήθεν ταχεία ανάπτυξη, που θα λύσει ως δια μαγείας τα προβλήματα και άλλες τέτοιες μπούρδες,  συνεχίζουν να εκμαυλίζουν τους πολίτες με υποσχέσεις λύσεων και  ανύπαρκτες ελπίδες. Αντί να πουν καθαρά πως γρήγορες και μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν ,  χωρίς αγώνα, κοινή προσπάθεια  και αγωνία, εκτρέφουν προσδοκίες. Προσδοκίες και υποσχέσεις ανέφικτες, που απευθύνονται κυρίως σε ένα κόσμο είτε (κακο)μαθημένο να ζει πέρα από τις πραγματικές του δυνάμεις και   αρνείται  να  χάσει  τον «κατακτημένο», με δανεικά, τρόπο ζωής του, είτε    στους ήδη οικονομικά κατεστραμμένους.

Έτσι όμως, με την διάψευση των ανέφικτων υποσχέσεων, θα έλθει,  ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα, η ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη, που δεν  θα αρχίσει, από τους οικονομικά ενδεείς , αυτοί θα ακολουθήσουν, αλλά από τους κακομαθημένους. Κοινωνική έκρηξη, με εκκωφαντικό  ήχο και   ωστικό κύμα  τεράστιο που   θα σαρώσει  τη χώρα, χειροτερεύοντας την κατάσταση. Και , ας μην έχουν ψευδαισθήσεις,  δεν θα γλιτώσει κανένας, ιδιαίτερα αυτοί που πιστεύουν πως, με την τη μαγική εικόνα, θα σώσουν , πολιτικά και κοινωνικά, το  σαρκίο  τους.

Πρέπει συνεπώς άμεσα  να ληφθούν μέτρα ριζικά και ριζοσπαστικά. Δεν λύνεται το πρόβλημα με την διαφήμιση της κατάργησης των ανούσιων δημόσιων  Οργανισμών της λίστας  Πάγκαλου, ούτε με τον Εισαγγελέα στη Χαλυβουργία. Οφείλουν όλοι, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι, να μιλήσουν   στον κόσμο με καθαρά, απλά  και σταράτα λόγια. Να επιδιώξουν με όπλο την αλήθεια κοινωνική συναίνεση σε δίκαια και επιβεβλημένα μέτρα.  Να δείξουν  πως  το κάρο που σηκώνει ο αναιμικός και αδύναμος πλέον ιδιωτικός τομέας της χώρας έγινε φορτίο δυσβάστακτο και κόλλησε στη λάσπη. Και μαζί του η χώρα.  Πως το Κράτος  θέλει στήσιμο από την αρχή, εκ βάθρων. Να πουν πως θα πονέσουμε και θα ματώσουμε.  Κυρίως όμως  να πείσουν πως είναι ανάγκη όλοι να αλλάξουμε τρόπο και νοοτροπία ζωής. Τάχιστα. Γιατί  θα αλλάξουμε έτσι κι αλλιώς. Είτε τώρα, με επιλογή μας σε ελεγχόμενες συνθήκες, είτε αύριο, βιαίως σε ανέλεγκτο πεδίο.    

Η Ευθύνη  δεν θα είναι  μόνο των  πολιτικών, αλλά όλων  όσων θέλουν να είναι και να λέγονται  «άρχοντες» -πνευματικοί και άλλοι - του τόπου. 



*Ο Γιώργος Ανδρέου είναι Δικηγόρος, τ. μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και υπεύθυνος του Τομέα Δικαιοσύνης της Δημοκρατικής Συμμαχίας.    






7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΗΔΗ ΜΑΤΩΣΑΜΕ Κ ΠΟΝΕΣΑΜΕ Κ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ. ΤΟ ΚΑΡΟ ΟΠΩΣ ΛΕΤΕ ΕΧΕΙ ΚΟΛΗΣΕΙ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ... ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝΕ ΣΤΗΝ ΛΑΣΠΗ...
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ Κ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ... ΠΑΙΖΟΥΝΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ Κ Η ΜΕΡΚΕΛ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΚΣΤΡΑΤΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ...
Π.Χ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Κ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ... ΟΜΩΣ ΜΕ ΙΔΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ... Κ ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΟ Δ.Ν.Τ...
ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΓΙ ΑΥΤΟ ? ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΜΕΙΣ ΟΠΩΣ ΛΕΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟΙ Κ ΚΗΦΗΝΕΣ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ... ΑΛΛΑ ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ ΤΙ ? ΣΑΣ ΛΕΕΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΙ? ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΜΕΝΑ ?
ΘΑ ΧΑΡΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΛΑΒΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΑΣ...

Γιώργος Δ.Ανδρέου είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε σχολιαστή
Κατ' αρχήν να σ' ευχαριστήσω που με διαβάζεις και για τον κόπο του σχολίου σου. Η άποψή μου είναι η εξής:
Ίσως και νάχεις δίκηο στις σκέψεις που κάνεις. Το ζητούμενο όμως είναι τι κάνουμε εμείς σε επίπεδο ηγεσίας αλλά και σε επίπεδο κόσμου. Δεν θεωρώ πως είμαιστε κηφήνες.Στο περιβάλλον μου βλέπω το αντίθετο. Κακομαθημένοι όμως είμαστε σε όλα τα επίπεδα γιατί υποθάλπτουμε το πελατειακό Κράτος και χάσαμε τον έλεγχο και το κουμάντο του καλού νοικοκύρη. Κι αν όλα είναι χειραγωγημενα, όπως λες, αν και δεν είμαι υπερ τη συνωμοσιολογίας,δεν πρέπει εμείς ως έθνος να αντιδράσουμε συντεταγμένα,έξυπνα και με γνώμονα το εθνικό συμφέρον; Και σ'αυτο υπάρχει μονο ένας τρόπος και δρόμος. Να σταματήσουμε να είμαστε διακονιάρηδες που έλεγαν οι παλαιότεροι.Να μην εξαρτώμαστε, όπως εξαρτώμαστε από τους άλλους στο βαθμό που έχουμε καταντήσει. Γιαυτό λέω πως πρέπει ν' αλλάξουμε νοοτροπία και τρόπο ζωής. Να δούμε το πρόβλημα, όπως είναι, κοινό όλων μας, να συνειδητοποιήσουμε πως δεν θα γλιτώσει κανένας από την επερχ΄μενη καταστροφή και να το αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί ως κοινωνία με αλληλεγγύη. Και σε διαβεβαιώνω πως δεν είναι καθόλου εύκολο, γιατί ο καθένας μας προτάσσει το προσωπικό του πρόβλημα που το αξιολογεί ως το σσημαντικώτερο.Π.χ. αυτός που υφίσταται μια μείωση στις αποδοχές του που όμως δεν θέτει σε άμεσο κίνδυνο την επιβίωσή του, αντιδρά βιαια στην πεπρικοπή αν και νοιώθει και γνωρίζει πλέον πως άλλοι έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Το θέμα βέβαια σηκώνει πολύ κουβέντα που δεν μπορεί να την καλύψει ο λίγος χώρος του φιλόξενου blog του φίλου του κ. Λάμπρου, γιατί τίθενται και θέματα εμπιστοσύνης προς την ηγεσία, εθνική και τοπική, σε σχέση με την επάρκειά της και την χρηστή διαχείριση, θέμα ιεράρχησης και προτεριοτήτων κ.α. Έτσι ο καθένας οχυρώνεται στον εαυτό του, το πρόβλημά του, την ζωή του και γίνεται εύκολη λεία σε αυτούς που πολιτεύονται με την κολακεία των μαζών και τον λαϊκισμό. Ελπίζω να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε ξανά
Γιώργος Δ.Ανδρέου

Ανώνυμος είπε...

κ.Ανδρέου θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την απάντησή σας και να καταγράψω τα παρακάτω : όπως καλά γνωρίζετε ότι η δύναμη του λαού πηγάζει απο την άσκηση του εκλογικού του δικαιώματος. Όταν λοιπόν ο εκλογικός νόμος είναι "πειραγμένος και μαγειρεμένος" στα μέτρα που θέλουνε, τι εκλογικό αποτέλεσμα θα βγεί ? πώς είναι δυνατόν η βοιωτία να έχει 3 δεξιούς β(ο)υλευτές εφ'όσον η πλειοψηφία άλλους ήθελε ? το ψάρι λοιπόν βρωμάει απ' το κεφάλι και η καμήλα απ' τα πόδια. Όταν όλοι αυτοί που μας κυβερνάνε τόσα χρόνια είναι πουλημένα κορμιά (και δεν λέω μαριονέτες, γιατί οι μαριονέτες έχουν αξιοπρέπια και ας είναι από πανί ) διαβρωμένοι μέχρι το κόκαλο τι να λέμε ? το σκάνδαλο του κ. Σάλα με την αγροτική τράπεζα το είδατε ? πουλήσανε την ελλάδα, πουλήσανε την γή υψηλής παραγωγικότητας. Θα σας προέτρεπα να διαβάσετε για το πείραμα του Καναδά το 1961 και την θεωρεία του σόκ και να συγκρίνετε τα γεγονότα. Μήπως είναι τυχαία όλα αυτά ?

βοιωτός είπε...

@3.33
Αυτό που υποστηρίζετε για τον εκλογικό νόμο και την εκπροσώπηση της Βοιωτίας είναι εκτός κοινοβουλευτικής λογικής.

Πρόκειται για μια -πολιτικά μιλώντας ανοησία- που αναπαράγεται και τρέφει τον καταστρεπτικό λαϊκισμό. Ας σκεπτόμαστε λίγο περισσότερο πριν υποστηρίξουμε θέσεις που εμφανώς εξυπηρετούν συγκεκριμένα κόμματα.

αι είπε...

Παντως και η Ναομι Κλαιν(Δογμα Σοκ) εντυπωσιασμενη ειναι με την αντισταση των Ελληνων.Αραγε εχουμε ελπιδα για πολλα. Μακαρι και οι πολιτικοι να ειχαν τον ιδιο λογο και πριν τις εκλογες και μετα.Και να εκαναν αυτα που υποσχονταν.Στην εξουσια μετραει ο λογος. Τωρα αν οι ''αγορες''εφυγαν απ την σχολη Κεινς(μικτη οικονομια) και προσχωρησαν στη σχολη Φρηντμαν(πληρη απελευθερωση της οικονομιας απ τον κρατικο παρεμβατισμο) αυτο δημιουργει φοβο και αυτο ειναι το ζητουμενο.Ως Ελληνες θ αντισταθουμε.Εχουμε τον τροπο,χιλιαδες χρονια τωρα.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Βοιωτέ που βλέπεις την ανοησία ? γιατί θα πρέπει ντέ και καλά το πρώτο κόμα να πέρνει δώρο 50 έδρες και όχι μόνο 5 ? δεν είναι παράλογο ? δεν αλοι΄βνει το εκλογικό αποτέλεσμα ? βγήκε μετά ο παυλόπουλος και είπε ότι δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε ότι θα έπεφταν τόσο πολύ τα ποσοστά, διαφορετικά θα είχαμε νομοθετήσει να σχηματίζεται κυβέρνηση με 15%.

βοιωτός είπε...

@7.41
Εντάξει ο Παυλόπουλος δεν είχε φανταστεί πολύ απλούστερα γεγονότα...
Η απάντηση είναι η εξής.
1. Ο εκλογικός νόμος είναι αυτός που είναι και ισχύει για όλη την επικράτεια. Αρα η Βοιωτία δεν εξαιρείται. Αλλιώς θα λέγαμε ότι το τάδε χωριό ψήφισε π.χ. ΚΚΕ και απαιτεί να εκπροσωπηθεί στο κοινοβούλιο κοκ.
2. Από πολιτική άποψη για εμένα είναι σαφές ότι με αναλογικότερο εκλογικό σύστημα δεν θα σχηματιζόταν κυβέρνηση καθώς οι πολιτικές δυνάμεις στη χώρα είναι ανώριμες, ανεπαρκείς και υπερβολικά κατώτερες των περιστάσεων.