O Λιβαδείτης εύζωνος Μάριος Θεοδώρου

Είμαι σίγουρος ότι αφού έχει το θάρρος θα έχει και τη σεμνότητα και δεν θα θέλει να γραφεί ένα μικρό σημείωμα για το ίδιο. Ομως εγώ θα γράψω δυο λόγια.

Το βράδυ του Σαββάτου, γύρω στις 20:00, μια βόμβα εξερράγη στην καρδιά της Αθήνας, στην πλατεία Συντάγματος λίγα μέτρα από το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.

Βρισκόμουν εκεί δίπλα, στο κεντρικό αθηναϊκό ξενοδοχείο Αμαλία, μεταξύ φίλων στην εκδήλωση για την κοπή της πίτας του Συλλόγου Λεβαδέων "Λάμπρος Κατσώνης". Ειδοποιήθηκα αμέσως από το προσωπικό του ξενοδοχείου και κατέβηκα κάτω. Ηδη οι αρχές είχαν αποκλείσει με τις χαρακτηριστικές κορδέλες την Λεωφόρο Αμαλίας, που έχασκε έρημη στο κέντρο της πρωτεύουσας, ενώ οι πληροφορίες από τους αστυνομικούς ήταν συγκεχυμένες και εν πολλοίς ασαφείς.

Βρισκόμουν 100 μέτρα από το σημείο της έκρηξης όμως κάποιοι άλλοι βρίσκονταν πολύ πιο κοντά: Οπως έμαθα, οι 3 εύζωνοι που φύλαγαν στη σκοπιά μπροστά στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη είχαν από μόνοι τους αποφασίσει να παραμείνουν στην θέση τους παρότι ειδοποιήθηκαν για την επικείμενη έκρηξη βόμβας.

Τρία νέα παιδιά διακινδύνεψαν τη ζωή τους, επέλεξαν τον δρόμο τους καθήκοντος, της θυσίας και της αντίστασης σε τόσο κυνικούς καιρούς. Εκείνο το βράδυ του Σαββάτου ένιωσα -μετά από καιρό- θαυμασμό. Σήμερα νιώθω περηφάνεια γιατί ο ένας από τους 3 ευζώνους, ο πιο "παλιός", ο στρατιώτης-παρατηρητής, κατάγεται από τη Λιβαδειά.

Είναι ο Μάριος Θεοδώρου, είναι 19 ετών, η οικογένειά του είναι από τη Λιβαδειά και μένει στην Αθήνα. Οχι ότι έχει σημασία αλλά ο Μάριος ήταν εκείνος που κινδύνεψε περισσότερο από του 3 ευζώνους καθώς στεκόταν κατά 20 μέτρα πιο κοντά στο σημείο της έκρηξης και στη δική του σκοπιά υπήρξαν μικρές υλικές ζημίες από τη βόμβα. Ο Μάριος Θεοδώρου απολύεται τον Μάρτιο και είναι προφανές ότι θα αντιμετωπίσει τη ζωή με θάρρος και με δύναμη. Ηδη έχει κερδίσει το πρώτο του παράσημο που κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι το τελευταίο.

Δείτε Βοιωτός ο εύζωνος Μάριος Θεοδώρου που αψήφησε τους τρομοκράτες