Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Για τα Νοσοκομεία της Βοιωτίας




Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ
















Τα προβλήματα του Νοσοκομείου Λιβαδειάς, όπως και τα προβλήματα του Νοσοκομείου Θηβών, δεν πρόκειται να τα επιλύσουν αυτοί που τα δημιούργησαν. Αυτό αποτελεί δεδομένο. Είναι αξίωμα.
Επειδή δεν θέλουν και επειδή δεν μπορούν. Αυτοί δεν μπόρεσαν να οργανώσουν ένα αξιοπρεπές σύστημα υγείας όταν τα δάνεια έρεαν άφθονα, όταν οι πόροι φάνταζαν άπειροι, όταν «δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα». Θα το κατορθώσουν τώρα που η περιστολή των δαπανών είναι αδήριτη ανάγκη; Τώρα που το νοικοκύρεμα αποτελεί μονόδρομο; Αποκλείεται. Δεν μπορούν.

Επιπλέον πρόκειται για περιορισμένων, χαμηλών δυνατοτήτων πολιτικούς, τέκνων της σαθρής μεταπολίτευσης που το μόνο που γνωρίζουν είναι να σκορπίζουν δανεικά χρήματα για τον προσπορισμό προσωπικού οφέλους. Τα ρουσφέτια, οι διορισμοί, οι «εισαγωγές ασθενών» είναι η ειδίκευσή τους. Ο άκρατος λαϊκισμός και η διοργάνωση εκδηλώσεων για διαρκή διαμαρτυρία το φόρτε τους. Εκεί όπου οι αφελείς πολλοί θαυμάζουν τους πολιτικούς απατεωνίσκους που κραυγάζουν δυνατά και οι λίγοι επιτήδειοι σιγοντάρουν για να κερδίζουν από τη συνέχιση της κατασπατάλησης τους δημοσίου χρήματος, από τα φακελάκια, από τις εξυπηρετήσεις, από τον πόνο και την ανασφάλεια του ασθενούς.

Σχηματικά πρόκειται εν πολλοίς για ίδια φαιδρά πρόσωπα, για την ίδια σύνθεση που θα διέσωζε το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας. Θυμάστε τα μεγάλα λόγια, τις ενωτικές συσκέψεις στο Συνεδριακό; Θυμάστε τις  κινητοποιήσεις τους; Τις βόλτες στα υπουργεία, τις φωτογραφήσεις, τα πανό; Θυμάστε το αποτέλεσμα;  Είχα υποστηρίξει τότε ότι το πρόβλημα βρίσκεται στη θεμελιώδη όσο και καταστροφική ανεπάρκεια των τοπικών αρχών, στη μηδαμινή τους επιρροή στους πολίτες, στην έλλειψη ιδεών και προτάσεων, στον λαϊκισμό και την ψηφοθηρία που ως κίνητρα πάντα στο τέλος αποκαλύπτονται.

Κανονικά, αν υπήρχε υποψία τσίπας μετά την θεαματική αποτυχία στην υπόθεση του Πανεπιστημίου στη Λιβαδειά θα έπρεπε να έχουν παραιτηθεί και να έχουν αποσυρθεί. Φυσικά όχι από τέτοιας υποστάθμης πολιτικούς.  Που  ποντάροντας στην κοντή μνήμη των πολιτών, όχι μόνον δεν παραιτούνται αλλά απειλούν να καταστρέψουν και το Νοσοκομείο, δημιουργώντας από καθαρή ιδιοτέλεια προβλήματα και εντάσεις. Αν αυτό δεν γίνει κατανοητό οι εποχές που έρχονται θα είναι πολύ δύσκολες.

Το ζήτημα της δημόσιας υγείας είναι όμως πολύ σημαντικό για να το αφήσουμε στους ρουσφετολόγους, στους πολιτικούς απατεώνες, στους λαϊκιστές του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος.

Γι’ αυτό οφείλουμε να διερευνήσουμε ορισμένες παραμέτρους και να καταλήξουμε σε προτάσεις, όπως και στην οργάνωση άλλου τύπου –και μακριά από  όλα τα λαμόγια- κινητοποιήσεων όταν χρειαστεί.
Ποιες θα ήταν οι προτεραιότητες ενός κινήματος που θα υπερασπιζόταν τη δημόσια υγεία από την επέλαση των ιδιωτικών συμφερόντων αλλά και από τους προστάτες της –τους νταβατζήδες της δηλαδή;
Το πρώτο συναφές ερώτημα που η απάντησή του δεν είναι ξεκάθαρη στο μυαλό όλων των πολιτών, οι οποίοι έχουν πέσει θύματα πλύσης εγκεφάλου από τον ισοπεδωτικό, άθλιο αλλά όχι αφελή λόγο (κάποιοι κερδίζουν από αυτό) της μεταπολιτευτικής κλεπτοκρατίας είναι:
Υπάρχει δωρεάν υγεία;
Η απάντηση είναι όχι. Δεν υπάρχει δωρεάν υγεία. Οι υπηρεσίες υγείας είναι πανάκριβες, από όλες τις πλευρές, το κόστος είναι τεράστιο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι ως οργανωμένη κοινωνία έχουμε αποφασίσει να μοιραζόμαστε όλοι μαζί το κόστος ώστε να έχουν πρόσβαση σε οργανωμένες μονάδες υγείας οι πολίτες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να «αγοράσουν» γιατρούς και φάρμακα από την ιδιωτική προσφορά.
Επομένως εν αρχή ην το κόστος, το ταμείο. Και η πρώτη απαίτηση ενός κινήματος υπέρ της δημόσιας υγείας δεν μπορεί να είναι άλλη από την πλήρη διαφάνεια των εσόδων και των εξόδων των νοσοκομείων –στην περίπτωσή μας στη Λιβαδειά και στη Θήβα. Σε επιστολή που απέστειλε ο κ. Λάζαρος Μακρής, διοικητής της 5ης ΠΕΣΥΠ Στερεάς και Θεσσαλίας αναφέρει ότι ο εγκεκριμένος προϋπολογισμός του 2014 για το Νοσοκομείο Λιβαδειάς είναι 5,95 εκ. ευρώ και 2,12 εκ. για το Νοσοκομείο Θηβών. Αρκεί; Όχι. Τον καλώ από εδώ να δώσει στη δημοσιότητα τους προϋπολογισμούς όλων των προηγούμενων ετών, με ακριβείς αριθμούς ώστε να αποκαλυφθούν τυχούσες σπατάλες που μεταφράζονταν σε κέρδη εκατομμυρίων για τους εμπλεκομένους. (Δείτε:

Ενα εφιαλτικό όνειρο για το Νοσοκομείο στην Ουζαμπούμπου)


Υπάρχει όμως και το πολιτικό κέρδος που κάποιοι προσπορίζονταν και προσπορίζονται με τα δικά χρήματα.  Οι διορισμοί, τα ρουσφέτια αποτελούσαν τον κανόνα για το προσωπικό των δύο νοσοκομείων της Βοιωτίας. Ένα κίνημα που πραγματικά θα πάσχιζε για τη σωτηρία τους θα απαιτούσε έναν κατάλογο με τους διορισμούς για να εξεταστεί η αναγκαιότητά τους, τα προσόντα των διορισθέντων, η διαδικασία πρόσληψή τους καθώς και ποιοι προέβησαν σε διορισμούς.

Με τον ίδιο τρόπο και με πλήρη διαφάνεια ένα κίνημα που ενδιαφέρεται για τη σωτηρία της δημόσιας υγείας θα απαιτούσε την πλήρη αναφορά, καταγραφή και αξιολόγηση όλων των προμηθειών των νοσοκομείων Λιβαδειάς και Θήβας για όλα αυτά τα χρόνια και την ολοκληρωτική διερεύνηση, την ονομαστική διαλεύκανση  των φημών που έχουν ακουστεί, για υπερτιμολογήσεις κ.λπ.
Στην ίδια κατεύθυνση είναι και η απαίτηση για περιουσιακό έλεγχο των ιατρών και των κομματικών διοικητών των Νοσοκομείων Λιβαδειάς και Θήβας. Η χρησιμοποίηση του κοινού πλούτου όπως είναι ένα δημόσιο νοσοκομείο για τον αθέμιτο ηθικά και νομικά πλουτισμό αποτελεί ατιμωτικό αδίκημα και θα έπρεπε εκτός από τη δήμευση των κλοπιμαίων να οδηγεί και στην στέρηση άδειας του ιατρικού επαγγέλματος όπως συμβαίνει στις σοβαρές χώρες.

Αφού ολοκληρωθεί ο απολογισμός και η λογοδοσία - που αποτελούν το θεμέλιο της δημοκρατικής συγκρότησης της κοινωνίας- και αφού τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπεύθυνοι τότε προχωράμε σε προτάσεις.
Χωρίς τα πλήρη οικονομικά δεδομένα δεν μπορεί να γίνει κανένας σχεδιασμός.



Θέλω εμφαντικά να σημειώσω εδώ ότι ο απολογισμός και η λογοδοσία  αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για μια καινούργια αρχή στη δημόσια υγεία. Για αυτό και οι δήθεν διαμαρτυρόμενοι δεν το θίγουν καν το ζήτημα, διότι στην πραγματικότητα είναι μαζί με τα τρωκτικά, είναι οργανικό μέρος της μεταπολιτευτικής αρπαχτής, είναι τόσο χρόνια αυτοί που στήριξαν το σύστημα το οποίο οδήγησε στην καταστροφή και στην ανυποληψία μια ολόκληρη χώρα.
Ένα κίνημα που θα ενδιαφερόταν πραγματικά για τη δημόσια υγεία όχι για τις ψήφους των αφελών θα εκκινούσε από απλά πράγματα μέχρι ναι ολοκληρωθεί ο απολογισμός και η λογοδοσία –θα ξεκινούσε από τις περικοπές:
Ασφαλώς η πρώτη πρόταση αφορά την απομάκρυνση από τα Νοσοκομεία των κομματικών εγκαθέτων, των διοικητών. Πρόκειται για ένα θεσμό και στις περισσότερες περιπτώσεις και για πρόσωπα που τον ενσάρκωσαν που προσβάλλουν τους πολίτες από τη σύλληψή του και μόνο. Ο αποτυχημένος πολιτευτής με τα πλαστά ή και τα κανονικά πτυχία που διορίζονταν στο Νοσοκομείο Λιβαδειάς υποτίθεται ότι ήταν εγγυητής της κυβερνητικής πολιτικής στον χώρο της υγείας. Στην πραγματικότητα το μόνο που εγγυόταν ήταν η διαιώνιση της πιο απαίσια μορφής κομματοκρατίας ακόμα και στη υγεία των πολιτών, την συμφέρουσα για το κόμμα κατανομή των προμηθειών, την εξυπηρέτηση των υμετέρων κατά παράβαση και καθ’ υπέρβαση κανονισμών και νόμων και η αύξηση κατά πολλές χιλιάδες ευρώ (από δανεικά χρήματα που τώρα πληρώνουμε όλοι) του προσωπικού του λογαριασμού.

Ένα δεύτερο σημείο που είναι πολύ ευαίσθητο αφορά στη συμμετοχή των πολιτών, στα νοσήλεια. Δυστυχώς στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης εξευτελίστηκε και η έννοια «δωρεάν» που αποτελεί καθήκον και όχι δικαίωμα. Η κατάχρηση των υπηρεσιών υγείας από όλους μας είναι μια πραγματικότητα που έχει τις ρίζες της στον λαϊκίστικο λόγο των κομμάτων.
Οι διαγνωστικές εξετάσεις στη χώρα μας είναι απαράδεκτα πολλές με αποτέλεσμα την κατασπατάληση πόρων. Η ευθυνοφοβία των γιατρών και άλλου είδους συμφέροντα επιβαρύνουν τα νοσοκομεία και πλουτίζουν ιδιώτες. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Μαζί με την υπερσυνταγογράφηση, με τις αδιανόητες φαρμακευτικές δαπάνες και δαπάνες ιατρικού εξοπλισμού- και την εξεπίτηδες υπολειτουργία διαγνωστικών οργάνων υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων. Οι προσερχόμενοι για εξετάσεις πρέπει να πληρώνουν ένα ποσό –όχι τώρα αλλά όταν ολοκληρωθεί ο απολογισμός και η λογοδοσία ώστε τα χρήματα αυτά να πηγαίνουν στους συνανθρώπους που έχουν πραγματική ανάγκη. ΚΙ εδώ πρέπει να υπάρξει παραδειγματική τιμωρία των υπεύθυνων για τις σπατάλες και πλήρης έλεγχος για το ποιοι ωφελήθηκαν -χρηματικά και πολιτικά.

Στις εφημερίες θα πρέπει να θεσπιστεί ιατρική ειδικότητα «επειγοντολόγου» που θα αξιολογεί και θα κρίνει ποια περιστατικά είναι πραγματικά επείγοντα και ποιες εξετάσεις είναι αρκετές. Θα πάψει το φαινόμενο της παράκαμψης των ραντεβού στα τακτικά ιατρεία από γνωστούς, υμέτερους και φίλους. Ετσι θα υπάρξει ελάφρυνση κατά τη γνώμη μου μεγάλη και σταδιακή απαγκίστρωση του πολίτη από μια υποχονδριακή στάση απέναντι στην υγεία του. Τέλος μεγάλα θα είναι τα οφέλη από τους πραγματικά πάσχοντες από αυτούς που έχουν ανάγκη βοήθειας.
Αυτά πρέπει στην αρχή να απαιτήσουμε. Εχω από πολύ παλιά γράψει δεκάδες άρθρα για το Νοσοκομείο Λιβαδειάς. Εχω δώσει τη μάχη  μόνος για να αποτρέψω όσα εφιαλτικά βλέπουμε να εξελίσσονται μπροστά μας. Εχω από τότε θέσει τα τεράστια προβλήματα πιστεύοντας όπως λένε και οι γιατροί ότι «κάλλιον του θεραπεύειν το προλαμβάνειν». Όπως και τότε έτσι και τώρα δεν είμαι αισιόδοξος για το μέλλον των Νοσοκομείων Λιβαδειάς και Θήβας. Οσο αφήνουμε τις τύχες μας σε αυτής της ποιότητας το φαιδρό πολιτικό προσωπικό ο κατήφορος δεν θα έχει τέλος. Απόδειξη το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας. Και τόσα άλλα. 

Δείτε εδώ την πολύ ενδιαφέρουσα αντιπαράθεσή μου με τον γιατρό του Νοσοκομείου Λιβαδειάς κ. Χουρμούζη: 

Περί διοικητικής αβελτηρίας και η απάντηση της viotia





7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο λέτε τα πράγματα με όνομα τους μακριά από λαικισμό και κόμματα.

Ανώνυμος είπε...

Εύγε και συγχαρητήρια για το άρθρο και τις αλήθειες.

Ανώνυμος είπε...

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΛΙΑΚΟΣΤΑΜΟΣ / ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ
Πρόκειται για άλλη μια εξαιρετική τοποθέτηση - ανάλυση από τις ήδη πολλές του Viotia στο θέμα των νοσοκομείων. Εν αντιθέσει με αυτό που διάβασα στις κινητοποιήσεις που έγιναν μίλησε και τοποθετήθηκε για το θέμα της υγείας στο νομό ο κάθε πικραμένος ακόμη κι ας μην ήταν ειδικός. Από λαογραφικούς συλλόγους μέχρι μαραθωνοδρόμους. Στη χώρα της δημοκρατίας όμως είμαστε υποχρεωμένοι κι ακούμε τους πάντες.
Σας παρακαλούμε κύριε Λάμπρου να τοποθετηθείτε μέχρι να φτάσουμε στην πραγματικά ουσιαστική λύση που προτείνετε και που συμφωνούμε απολύτως, και μάλιστα όπως ακριβώς τη διατυπώσατε, για ποιο λόγο η θέση των γιατρών του νοσοκομείου Λιβαδειάς για ένα πλήρες στελεχωμένο νοσοκομείο στο νομό με συνολικά προσφερόμενες υπηρεσίες προς όλους αποτελεί εμφυλιοπολεμική ρητορική με την επαρχία Θήβας;
Γιατί υπάρχουν δύο νοσοκομεία στο νομό Βοιωτίας, Κοζάνης, Χανίων και αλλού; τέσσερα καλά διαβάζετε στο νομό Λασιθίου! Ποιος αφελής πιστεύει ότι όλα αυτά έγιναν για να εξυπηρετηθούν υγειονομικές ανάγκες κι όχι συναλλαγές με πολίτες που αναζητούσαν το βόλεμα στο δημόσιο έστω κι αν αυτό δεν άντεχε. Ο δικομματισμός εάν δεν έσπαγε ήταν ικανός με δανεικά λεφτά κι ανύπαρκτη οικονομία να χτίζει νοσοκομεία σε κάθε πόλη δίχως τον παραμικρό σχεδιασμό υγείας. Τον νομό Βοιωτίας άλλη τον χώρισαν σε άλλες εποχές και δε φέρουμε καμία ευθύνη. Ως γιατροί είπαμε την αλήθεια κι όμως κατηγορηθήκαμε από αυτούς που έρχονται και υπόσχονται τα πάντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί την πλήρη στελέχωση και των δύο σαν να μην ζει, σαν να μην υπάρχει στην Ελλάδα. Ο σύλλογος εργαζομένων θέλει να προτείνουμε λύσεις για το πρόβλημα στελέχωσης του νοσοκομείου Λιβαδειάς αλλά να μην αναφερόμαστε στο νοσοκομείο Θηβών. Κι όμως αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ο ανεπιτυχής τρόπος που προσπάθησαν και προσπαθούν να το αναπτύξουν δίπλα σ΄ ένα άλλο. Το νοσοκομείο Θηβών πρέπει να υπάρχει με άλλο χαρακτήρα λειτουργίας και άλλο προσανατολισμό διεκδικήσεων. Κι αυτό έχουν ευθύνη οι πολιτικοί να το επικοινωνήσουν στους πολίτες. Αυτή είναι η πρώτη αλήθεια που πρέπει ν’ ακουστεί αλλά λείπει πολύ μπόι από τους πολιτικούς μας εάν θέλουμε να μιλήσουμε για σοβαρές λύσεις. Γιατί κανείς πολιτικός δεν βρήκε το θάρρος να ομολογήσει ότι ήταν η απόλυτα αποτυχημένη συναλλαγή πολιτικών με τον ντόπιο πληθυσμό; Γιατί κανείς δεν παραδέχεται ότι χειρίστηκαν όχι μόνο στη Βοιωτία αλλά και αλλού τα νοσοκομεία ως τρόπαια χωρίς κανένα σχεδιασμό αναγκών. Έφτανε να το διεκδικούν οι τοπικοί παράγοντες. Τόσο απλό και τόσο γελοίο. Tι λογική από το σύλλογο είναι αυτή που επιβάλλει να μιλάμε μόνο για το νοσοκομείο Λιβαδειάς όταν μας διαθέτουν προσωπικό συνολικά για το νομό και πρέπει να το μοιράσουμε; Έχει καταλάβει κανείς ότι ένας γιατρός από την παθολογική να πάρει αναρρωτική ή να πάει να ξεκουραστεί καταρρέει για το τίποτα ο παθολογικός τομέας; Γιατί η δική μου και πολλών άλλων ιατρών προσπάθεια να υπονομεύεται και να εξαρτάται από τις πονηρές βουλές πολιτικών; Γιατί πρέπει να ακούω τα γελοία επιχειρήματα περί ανατροπής των πάντων που βιάζουν τη λογική μου, ακυρώνουν τη διάθεσή μου και αμαυρώνουν ακόμη περισσότερο το όποιο δυσοίωνο μέλλον του νοσοκομείου που εργάζομαι. Πολιτικοί διαμόρφωσαν αυτή την κατάσταση και συνεχίζουν οι ίδιοι πάλι ν’ αποφασίζουν για μας με λάθος τρόπο. Αγαπητοί καιροσκόποι ανά το νομό, οι εφεδρείες μας εξαντλούνται, δεν υπάρχουν μάλλον, κι εσείς απτόητοι και με θράσος μιλάτε σε λειτουργούς υγείας υποσχόμενοι ότι θα θεραπεύσετε και τον καρκίνο. Δε λέτε κάτι λιγότερο. Δεν εξέλειπε η σοβαρότητα σας απλώς αλλά και η ελπίδα ότι μπορούσατε όντως να κάνετε κάτι καλύτερο. Σας λυπάμαι!

Ανώνυμος είπε...

ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΡΕ ΘΕΣΗ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ. ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΑΜΕ ΩΣ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ!
Κ. ΠΛΙΑΚΟΣΤΑΜΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Το συλαλητιριο για το νοσοκομειο που εγινε πριν στη πλατεια εγινε για να ακουστει οτι ηταν εκει ο Σταθας και η Πουλου;γιατι μονο τραγουδια επαιζαν για κανα 10λεπτο και μετα ακουστηκαν τα παραπανω ονοματα και τελος!

Ανώνυμος είπε...

10:47 Εσυ πηγες να διαμαρτυρηθεις για το νοσοκομειο,η απλως περασες μια βολτα για να δεις ποιοι πηγαν και πηγες στην Κρυα για ποτο;

Ανώνυμος είπε...

Βοιωτέ μόλις παρέμβηκες βρέθηκε λύση . Δεν είναι η κατάλληλη βέβαια . Περιμένουμε ενημέρωση.