Γράφει ο Διστόμιος
Aπο τις μικρούλες Αστερία και Κυριακή Λιάσκου ( 4,5 και 6 ετών αντίστοιχα)  ,μέχρι τον 88χρονο Γιάννη Σφουντούρη  δεκάδες Διστομίτες, άνδρες και  γυναίκες, πήραν μέρος στην αναβίωση ενός Πρωτοχρονιάτικου  εθίμου- παιγνιδιού,  που στην ρουμελιώτικη προφορά ακούγεται << Το Βαρτό>>,  δηλαδή    κάτι που το βαράς, το χτυπάς, κάπου. Και αυτό είναι  το χτύπημα ενος  κέρματος σε λειο τείχο, ώστε με το κατάλληλο -  με τέχνη και εμπειρία- γκελ να  πέσει όσο πιο κοντά γίνεται  στα κέρματα των αντιπάλων που είναι στο έδαφος!  Οποιος φτασει μια πιθαμή κοντά στον κέρμα κάποιου  άλλου κερδίζει το αντίτιμο -  παλιά ηταν μια δεκάρα,μια δραχμή κοκ- πολλές φορές παιζόταν και για την απλή  νίκη, χωρίς χρήματα. Σε περίπτωση που ο παίκτης  καταφέρει να κατευθύνει το  νόμισμά του πάνω σέ κέρμα άλλου ( ''φιλί'') τότε το κέρδος είναι...διπλό!

 Η πρωτοβουλία για την αναβίωση του παιγνιδιού ήταν της Πολιτιστικής  Εταιρείας Το Μαρτυρικό Διστομο και οι 218 Σφαγιασθέντες. Ο υπευθυνος από  τον πολιτιστικό αυτόν φορέα,κ. Αρ. Τζιτζώκος θεωρεί οτι  η αναβίωση τέτοιων  παιγνιδιών και εθίμων πρέπει να συστηματικοποιηθεί και να επεκταθεί και σε άλλες  δράσεις. <<Με αυτό το παιγνίδι - που την περιοδο των εορτών κορυφωνόταν-  έχουν συνδέσει τις αναμνήσεις τους πάρα πολλές γενιές>> λέει. Στο κάλεσμά  της Πολιτιστικής εταιρείας ορίστηκε ως τόπος συνάντησης <<τα αγκωνάρια  >>του Αι Νικόλα στην Πάνω Πλατεία,το μεσημεράκι της παραμονής  Πρωτοχρονιάς. Επιστρατευτηκαν παλιά κέρματα που <<κάθονταν>>  πιο καλά στο έδαφος. Το πιο παλιό ήταν ενας <<Οθωνας>> του 1851 που  κέρδισε τις εντυπώσεις.Ενδιαφέρον είχε οτι  ενώ ξεκίνησαν λίγοι,γρήγορα  μαζεύτηκαν αρκετοί,όλων - σχεδον - των ηλικιών, άνδρες και γυναίκες καθώς και  επισκέπτες του Διστόμου. Πήραν μέρος από απλοί παίκτες , ως τους  <<πρωταθλητές>> προ 40,50, 60 ακόμα και 70 χρόνια...Οι νέοι, ειναι  αλήθεια, δεν έδωσαν το παρόν τους όσο θα έπρεπε, ίσως να έφταιγε η ώρα..Πάντως  σε αυτούς αφιερώνεται αυτο το <<ρεπορτάζ>> με την ευχή του χρόνου να  είναι περισσότεροι - όλοι , θα λέγαμε- για να έχει και νόημα η αναβίωση... Οι  μικρόύλες Αστερία και Κυριακήπήραν τα πρώτα <<μαθήματα>>  βαρτού από  τη γιαγιά τους ...
Η πρωτοβουλία για την αναβίωση του παιγνιδιού ήταν της Πολιτιστικής  Εταιρείας Το Μαρτυρικό Διστομο και οι 218 Σφαγιασθέντες. Ο υπευθυνος από  τον πολιτιστικό αυτόν φορέα,κ. Αρ. Τζιτζώκος θεωρεί οτι  η αναβίωση τέτοιων  παιγνιδιών και εθίμων πρέπει να συστηματικοποιηθεί και να επεκταθεί και σε άλλες  δράσεις. <<Με αυτό το παιγνίδι - που την περιοδο των εορτών κορυφωνόταν-  έχουν συνδέσει τις αναμνήσεις τους πάρα πολλές γενιές>> λέει. Στο κάλεσμά  της Πολιτιστικής εταιρείας ορίστηκε ως τόπος συνάντησης <<τα αγκωνάρια  >>του Αι Νικόλα στην Πάνω Πλατεία,το μεσημεράκι της παραμονής  Πρωτοχρονιάς. Επιστρατευτηκαν παλιά κέρματα που <<κάθονταν>>  πιο καλά στο έδαφος. Το πιο παλιό ήταν ενας <<Οθωνας>> του 1851 που  κέρδισε τις εντυπώσεις.Ενδιαφέρον είχε οτι  ενώ ξεκίνησαν λίγοι,γρήγορα  μαζεύτηκαν αρκετοί,όλων - σχεδον - των ηλικιών, άνδρες και γυναίκες καθώς και  επισκέπτες του Διστόμου. Πήραν μέρος από απλοί παίκτες , ως τους  <<πρωταθλητές>> προ 40,50, 60 ακόμα και 70 χρόνια...Οι νέοι, ειναι  αλήθεια, δεν έδωσαν το παρόν τους όσο θα έπρεπε, ίσως να έφταιγε η ώρα..Πάντως  σε αυτούς αφιερώνεται αυτο το <<ρεπορτάζ>> με την ευχή του χρόνου να  είναι περισσότεροι - όλοι , θα λέγαμε- για να έχει και νόημα η αναβίωση... Οι  μικρόύλες Αστερία και Κυριακήπήραν τα πρώτα <<μαθήματα>>  βαρτού από  τη γιαγιά τους ...  
 
Του χρόνου και αυτές και όλες οι γυναίκες - παίκτριες ή θεετές- υποσχέθηκαν  να φέρουν και τα απαραίτητα μεζεδάκια και γλυκά.. Χρόνια Πολλά! Oμάδα  πρωτοβουλίας και υποστήριξης
 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου