Τρίτη 13 Απριλίου 2010

"Έφυγε" ο Μάνος Ξυδούς

Αιφνίδιος θάνατος κλονίζει το χώρο της μουσικής. Ο Μάνος Ξυδούς, από τους Πυξ Λαξ, άφησε την τελευταία του πνοή, πιθανότατα από ανακοπή καρδιάς. Σύμφωνα με πληροφορίες ο γνωστός καλλιτέχνης αισθάνθηκε δυσφορία, ενώ έκανε πρόβες στο Olympico στο Νέο Φάληρο. Κατά τη μεταφορά του όμως στο Τζάνειο ο τραγουδιστής ξεψύχησε.
http://www.zougla.gr/

3 σχόλια:

Ροζαλία είπε...

καλο ταξιδι!

εντιμότατοι φίλοι είπε...

φίλε Βοιωτέ
κάνε μας τη χάρη να αφιερώσεις στον φίλο μας υπνοβάτη ένα τραγούδι του Μ.Ξυδού. Το καλύτερο με το δικό σου γούστο , είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα.

Υγ.αν εμείς ασχολούμαστε με... ολίγη Τζούλια, δεν πειράζει.Σε διαβάζουμε εδώ στα Β.Π.όταν...σοβαρευόμαστε.

Υγ.Καλά ούτε μια αναφορά στο εργαζόμενο σκληρά αυτό κορίτσι; έτσι ρωτάμε, μην τα πάρεις..

Υπνοβάτης είπε...

Αγαπητέ βοιωτέ,
επίτρεψέ μου να πω ότι η θλιβερή είδηση του αναπάντεχου χαμού του Μάνου Ξυδού με συγκλόνισε.
Είχα την τύχη να τον γνωρίζω - μέσω πολύ αγαπητών φίλων - και, ως εκ τούτου, δεν έχω λόγια.
Δεν θα πω υποκριτικά - όπως οι περισσότεροι φαρισαίοι, σε κάθε τομέα του δημόσιου βίου - ότι υπήρξε μείζων ή μέγιστος της ελληνικής μουσικής.
Θα πω, όμως, ότι υπήρξε αυτό που υπηρέτησε σε όλη του την ζωή και είμαι σε θέση να το γνωρίζω:ένας πραγματικός πρίγκηπας της δυτικής όχθης(την τελευταία φορά που τον είδα, γέμισε με τους ήχους της καρδιάς το στέκι,δίπλα στο ποτάμι, στους Αγίους Αναργύρους και ήταν καταπληκτικός...)
Νιώθω τη ανάγκη να εκφράσω - και μέσω της Viotia- τα θερμά μου συλλυπητήρια, στην σύντροφο της ζωής του Μαρία και την από καρδιάς ευχή να αντέξει αυτό το χτύπημα, για χάρη των δύο παιδιών τους, τα οποία βρίσκονται σε πολύ μικρή και ευαίσθητη ηλικία(8 και 4 ετών).
Όλα αυτά, χωρίς να ξεχνώ- όπως αυτάρεσκα και άδικα πράττουμε, συνήθως, οι "ζωντανοί", έναντι των νεκρών, τον ίδιο τον Μ.Ξυδού-που έφυγε πρόωρα- στον οποίο και αφιερώνω το τραγούδι
"Τα χρέη της καρδιάς σου"(μουσική Στ. Κουγιουμτζή, στίχοι Μ. Ελευθερίου, από τον δίσκο"Μικρές πολιτείες", 1974)-ως ελάχιστο φόρο τιμής.
Τουλάχιστον, άφησε τα ωραία τραγούδια του, για τις"ταξιδεμένες" ψυχές, και αυτό δεν είναι λίγο. Στις μέρες μας, μάλιστα, είναι πολύ.
Καλό ταξίδι, Μάνο.