Οι 10 Μεγάλοι Σύγχρονοι Βοιωτοί
Οι σημαντικότεροι Βοιωτοί της αρχαιότητας σύμφωνα με την ψήφο των αναγνωστών της viotia είναι οι εξής.
Ενας άνθρωπος των γραμμάτων ο Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς αναδείχθηκε πρώτος. Στη δεύτερη θέση ισοψήφισαν ο Επαμεινώνδας, ο μεγάλος στρατηγός, και ο Ησίοδος, ο πατέρας του Επους. Ο Τροφώνιος, ο μέγας αρχιτέκτων και ιδρυτής του Μαντείου και ο Πίνδαρος, ο περίφημος λυρικός ποιητής ακολούθησαν. Ο ήρωας Ηρακλής, γιατί και τέτοιους βγάζει ο τόπος μας,ο Πελοπίδας ο έτερος σπουδαίος Θηβαίος της πολεμικής τέχνης και ο Κάδμος που έχτισε τη Θήβα την επτάπυλη και την ξακουστή ακρόπολή της κλείνουν την πρώτη οκτάδα.
Με 15 ψήφους ο θεμελιωτής της ισχύος του Ορχομενού Μινύας, ο Δημόφιλος, ο μεγάλος αρχηγός των Θεσπιέων που χωρίς να δεσμεύεται από γραπτούς ή άγραφους νόμους προτίμησε να πεθάνει στις Θερμοπύλες παρά να υποχωρήσει προ του περσικού στρατού, και η Αντιγόνη η θρυλική βασιλοπούλα της Θήβας, που η σύγκρουσή της με την εξουσία τραγουδήθηκε από τον Σοφοκλή με αξεπέραστο τρόπο. (Και για την περίπτωση της οποίας πρέπει να κουβεντιάσουμε κάποια στιγμή στη viotia, γιατί είδα μια μοντέρνα όσο και περίεργη ερμηνεία της από τον τακτικό σχολιαστή Υπνοβάτη).
Αναρτούμε τώρα τη νέα ψηφοφορία για τους 10 μεγάλους σύγχρονους Βοιωτούς. Εχουν εξαιρεθεί οι ζώντες, οι άγιοι, οι όσιοι. Γία όλες τις παραλείψεις ευθύνεται η viotia. Ψηφίστε πάνω αριστερά. Δεν μπορείτε να ψηφίσετε περισσότερους από έναν Βοιωτό όμως μπορείτε να δικαιολογήσετε την προτίμησή σας με ένα σχόλιο.
34 σχόλια:
Δύσκολη η επιλογή
Ψηφίζω έναν απο τους κύριους εκπροσώπους του ρομαντισμού στη ζωγραφική τον Θ.Βρυζάκη
Θ.Βρυζάκης ( Θηβα 1814- Μόναχο 1878) θεωρείται ο πρώτος ζωγράφος της μεταωθομανικής Ελλάδας και ένας από τους κύριους θεμελιωτές της νεώτερης ( μεταβυζαντινής) ελληνικής ζωγραφικής. Μαζί με τους Λύτρα, Γύζη , Βολανάκη σπούδασε στην περίφημη ¨ σχολή του Μονάχου¨ και στη συνέχεια δίδαξαν στο ¨Νέο Σχολείο Τεχνών ¨ που εγκαινιάζει ο Όθωνας ( Ν. Δασκαλοθανάσης et al 2000: 31). Όλα αυτά τα ιστορικά γεγονότα συνδέουν στενά το Μόναχο και την Αθήνα και εξηγούν τις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές επιρροές και αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στους δύο κόσμους, που άγγιξαν όχι μόνο τις εικαστικές τέχνες και την αρχιτεκτονική, αλλά επίσης τη μουσική και τη λογοτεχνία.
έργα του: Η Έξοδος του Μεσολογγίου, Γιωργάκης Ολύμπιος, Ο Λόρδος Βύρωνας στο Μεσολόγγι , Ο Όρκος της Αγίας Λαύρας κα.
Υπάρχουν ονόματα που τα έχουμε ακουστά αλλά δεν γνωρίζουμε γιατί είναι επιφανείς. Αν θέλετ μπορείτε να γράψετε λίγα λόγια για τον καθένα.
βοιωτέ ο ζωγράφος Δ. Γέρος γιατί δεν υπάρχει;
Ζει ο Δημήτρης Γέρος.
@7:55
Προσδοκώ να το κάνουν οι αναγνώστες. Αν όχι την άλλη εβδομάδα θα το κάνω εγώ.
@7:51
Τέλειο. Θα βάλω ένα πίνακα του μεγάλου Βρυζάκη στην πρώτη ευκαιρία...
ναι, συγγνώμη.
Μία αναγκαία διευκρίνηση.
Η άποψη για την Αντιγόνη του Σοφοκλέους, ανήκει σε έναν διανοητή - γι' αυτό και την κατέθεσα σε εισαγωγικά.
Κατά τα λοιπά, είναι, πράγματι,
μοντέρνα, πολύ ενδιαφέρουσα και, κυρίως, πρωτότυπη, αφού ανοίγει ένα παράθυρο στα ήδη χιλιοειπωμένα και τετριμμένα που μάθαμε να θεωρούμε - επειδή ομιλούμε πολύ και σκεφτόμαστε λίγο - ως αυτονόητες και δεδομένες "αλήθειες".
Μπορείτε να ενημερωθείτε για τον Αθ Σκουρτανιώτη απο το ιστολόγιο:
http://skourtaniotisathanasios.blogspot.com/
Παντελής Πουλιόπουλος .
Απόφοιτος Νομικής Σχολής Αθηνών.
Γεννήθηκε στη Θήβα το 1906 και εκτελέστηκε από τους γερμανούς το 1943 . Υπήρξε ηγέτης του ΚΚΕ ( 1924-1926) και ιδρυτής του τροτσκιστικού ρεύματος στην Ελάδα.
Ο Πουλιόπουλος υπήρξε ιδιαίτερα επικριτικός για την κατάσταση στη Σοβιετική Ένωση και την κατάλυση της εργατικής δημοκρατίας σε αυτήν. Παράλληλα, υποστήριζε ότι θα έπρεπε να υποστηριχτεί σε περίπτωση επίθεσης από τα καπιταλιστικά κράτη.
Μετέφρασε στα ελληνικά Το Κεφάλαιο και την Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας του Μαρξ και την Προδομένη Επανάσταση του Τρότσκι. Επίσης μετέφρασε τις Οικονομικές Θεωρίες του Καρόλου Μαρξ και τον Καντ του Κάρλ Κάουτσκυ και την Ιστορία του Ιστορικού Υλισμού του Νικολάι Μπουχάριν.
Την περίοδο, που σηματοδοτείται από την επικράτηση του σταλινισμού στο κομμουνιστικό κίνημα, ο Πουλιόπουλος αντιπάλευε την άποψη που διαμορφωνόταν από το ΚΚΕ και παγιώθηκε στην 6η Ολομέλεια της Κεντρικής Eπιτροπής του το 1934, που θεωρούσε ότι λόγω του μη-ανεπτυγμένου και "μισοφεουδαρχικού" χαρακτήρα του ελληνικού καπιταλισμού η επανάσταση στην Ελλάδα δε θα μπορούσε να είναι σοσιαλιστική αλλά αστικοδημοκρατική. Ο Πουλιόπουλος υποστήριξε το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της επανάστασης, τονίζοντας τόσο το επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης στην Ελλάδα και την πραγματοποιημένη λύση του αγροτικού ζητήματος όσο και ότι πολλά θέματα που παρουσιάζονται σαν έλλειμμα δημοκρατίας η αστική τάξη δεν μπορούσε πια να τα επιλύσει και μάλιστα έπαιρνε μια έντονα αυταρχική στροφή. Θεωρούσε ότι, στην πράξη, αυτή η τακτική σήμαινε την εγκατάλειψη του στόχου της σοσιαλιστικής επανάστασης γενικά.
Άλλο σημείο σύγκρουσης με το ΚΚΕ ήταν η σχέση με τις μη-κομμουνιστικές εργατικές οργανώσεις. Υπό το βάρος της ήττας με την άνοδο του φασισμού στη Γερμανία, τα επίσημα κομμουνιστικά κόμματα, που για μια ολόκληρη περίοδο δεν ήθελαν καμία συνεργασία μαζί τους, στράφηκαν προς την τακτική του "Λαϊκού Μετώπου". Ο Πουλιόπουλος υποστήριζε την ανάγκη συνεργασίας στη δράση, αλλά τονίζοντας την ανάγκη πολιτικής και οργανωτικής ανεξαρτησίας των κομμουνιστών, απορρίπτοντας ιδιαίτερα τη συμμετοχή σε οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση
Σημ: Από την el.wikipedia.org
ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ ΘΑ ΤΑΊΡΙΑΖΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΟΥΣ ΔΕΚΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΒΟΙΩΤΟΥΣ
Κώστας Κολιγιάννης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Κώστας Κολιγιάννης (Ελλοπία Βοιωτίας, 1909; – Βουδαπέστη, 5 Σεπτεμβρίου 1979) ήταν στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ), στο οποίο διετέλεσε α΄ γραμματέας από το 1961 έως το 1972.
Έγινε μέλος της ΟΚΝΕ στη δεκαετία του 1930. Επί Μεταξά, συνελήφθη και κλείστηκε αρχικά στη φυλακή της Ακροναυπλίας και αργότερα στη φυλακή της Πύλου, απ' όπου δραπέτευσε το 1943.
Το 1945 εκλέχθηκε αναπληρωματικό μέλος και το 1949 τακτικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ) του ΚΚΕ. Έλαβε ενεργά μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο και διέφυγε κατόπιν στην Ανατολική Ευρώπη. Τον Νοέμβριο του 1952 εξελέγη μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του κόμματος.
Το 1955 τάχθηκε κατά του Ζαχαριάδη και, όταν ο τελευταίος καθαιρέθηκε το 1956, ανέλαβε τα καθήκοντα του γραμματέα του κόμματος. Επισήμως διετέλεσε α΄ γραμματέας του ΚΚΕ από το 1961 έως το 1972.
Το 1965, ο Κολιγιάννης ήρθε σε ρήξη με τον Μήτσο Παρτσαλίδη και άλλα στελέχη του ΚΚΕ για το θέμα της σύνθεσης της ΚΕ από εκπροσώπους του «εσωτερικού» (τα μέλη του εκτός νόμου ΚΚΕ που δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα, κυρίως μέσω της ΕΔΑ) και εκπροσώπους του «εξωτερικού» (τους πολιτικούς προσφύγες στην Ανατολική Ευρώπη). Η ρήξη αυτή είχε ρίζες ιδεολογικές και σχετίζονταν περισσότερο με τις σχέσεις του ΚΚΕ με το αντίστοιχο κόμμα της ΕΣΣΔ καθώς και τη θέση του ΚΚΕ απέναντι στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις της εποχής εκείνης.[1][2]
Κατά την 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, στο Βουκουρέστι τον Φεβρουάριο του 1968, ο φιλοσοβιετικός Κολιγιάννης και η ομάδα του επικράτησαν, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί το κόμμα σε διάσπαση και να δημιουργηθεί τελικά το ΚΚΕ Εσωτερικού από τους διαφωνούντες. Το 1972 παραιτήθηκε από τη θέση του γραμματέα «λόγω ασθένειας». Η 17η Ολομέλεια της ΚΕ, που έγινε εν απουσία του τον Δεκέμβριο του 1972, εξέλεξε ως αντικαταστάτη του τον Χαρίλαο Φλωράκη.[3]
Έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στην Ουγγαρία, όπου και πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου 1979. Η κηδεία του και η ταφή της σωρού του έγιναν λίγες ημέρες μετά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ελλοπία Βοιωτίας.
βοιωτέ
εκτός απο τα παραπάνω
σύντομα θα σας στείλω στοιχεία για τους κκ τσεβα, βασιλειου, αγγελιδη που τα εχω στην βιβλιοθήκη μου.
περιμένω στοιχεία για τους υπόλοιπους εκτος της Θήβας.
10:32
Σχετκά είναι τα πάντα.
1
10:47
Σπουδαία δουλειά, με ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο Αγγελίδης.
Μια απορία,
αυτούς που πρόσφεραν στη Βοιωτία βάζετε ή τους πιο γνωστούς ; γιατί είναι κάποιοι,
ονόματα δεν αρμόζει να πω λόγω του ότι είναι αποδημήσαντες
που είναι γνωστοί σαν ονόματα, αλλά έφυγαν πολύ νέοι από τη Βοιωτία και δεν ξαναγύρισαν ποτέ.Επίσης δεν έχω δει κάποια δωρεά ή ένα ίδρυμα ή την θέσπιση κάποιου βραβείου , με το όνομά τους στην ιδιαίτερη πατρίδα τους και στον νομό γενικότερα.
Μήπως ο τίτλος πρέπει να γίνει οι δέκα πιο διάσημοι ; Αν κάνω λάθος διορθώστε με.
Ο Νικόλαος Μπουφίδης γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1841. Σπούδασε νομικά και άσκησε επιτυχώς τη δικηγορία στην Αθήνα ενώ όπως όλοι οι διανοούμενοι της εποχής κατά τη διάρκεια των σπουδών του έγραφε με ψευδώνυμο σε διάφορες εφημερίδες των Αθηνών. Σε ηλικία 32 ετών, το 1873, εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής Αττικοβοιωτίας υπό τον Δημήτριο Βούλγαρη και συνδέεται πολύ στενά με τον Χαρίλαο Τρικούπη, του οποίου διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του 1893. Διετέλεσε πολλές φορές Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων πρωτοστάτησε δε στην υλοποίηση της αποξήρανσης της λίμνης της Κωπαίδας και στην έλευση πρωτοδικείου στη Λιβαδειά . Πεθαίνει το 1912, πλήρης τιμών και αξιωμάτων, μη εξαιρουμένου και εκείνου του πρώτου πολίτη της Λιβαδειάς.
@11:21
Εύλογη απορία αλλά όσον με αφορά δεν έχω δίλημμα.
Τιμούμε την πατρίδα του Κατσώνη π.χ. που διέπρεψε ως ναυτικός πολέμαρχος αλλά αυτό δεν μπορούσε να γίνει στη Λιβαδειά που ως γνωστόν δεν έχει λιμάνι.
Για τη διασημότητα που λέτε πιστεύω ότι είναι σύγχρονο φαινόμενο. Παλαιότερα συνήθως οι αξιότεροι ήταν οι διάσημοι.
Κάποιος μπορεί να έιναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου και να έχει τις ωραιότερε;ς ιδέες αλλά εφόσον δεν τις υλοποίησε ή δεν έγινε γνωστό ότι τις υλοποίησε πού να το ξέρουμε εμείς;
Αν μιλάτε πάντως για τον Πουλιόπουλο, είναι όντως αμφιλεγόμενη (και άλλων) η προσφορά του όμως δεν μπορεί να παραλειφθεί διότι διαδραμάτισε ιστορικό ρόλο, έστω και μικρό, στη διαμόρφωση του ελληνικού κράτους.
Μπορεί και να έχετε δίκιο και ούτε εννοούσα τον Κατσώνη, αλοίμονο θα πολεμούσε στα βουνά ο ναύαρχος;
( πλάκα κάνω! ) Τον Πουλιόπουλο δεν τον ήξερα.
Για άλλους ήταν η απορία, αλλα΄αφού δεν μπορώ να γράψω ονόματα...Πιστεύω ότι κάποιοι κατάλαβαν.
Ποιός θα μας λογαριάση την απόφαση
της λησμονιάς;...ΣΕΦΕΡΗΣ
Αν γίνεται ας γράψει κάποιος που ξέρει για τον Α. Σκουρτανιώτη.Τι ήταν;
Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΡΤΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ. ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ ΑΤΑΞΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ. ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΩΝ ΣΡΤΑΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ.....ΠΑΝΑΞΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΜΕΝΟΣ ΜΕ ΑΞΙΩΜΑΤΑ...
Βοιωτέ καλό θα ήταν να βάλεις και ένα μικρό βιογραφικό για τον καθένα από τους σύγχρονους γιατί δεν γνωρίζουμε μερικούς. Και αυτό αν σου είναι κόπος μπορείς να βάλεις μερικά link που να παραπέμπουν σε κάποιες πληροφορίες.
Π.Χ. Λάμπρος Κατσώνης μέσα από την Βίκιπαίδεια. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%AC%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CF%84%CF%83%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%82
Θα μπορούσαμε και εμείς να το κάνουμε από μόνοι μας, αλλά θα ήταν ποιο φρόνιμο να γινόταν μέσα από το blog σου.
Αφού μερικά περιληπτικά βιογραφικά είναι γραμμένα και σε σχόλια, μπορείς να τα παρουσιάσεις σε ένα ή σε πολλά post. Τα σχόλια πολλές φορές δεν διαβάζονται από όλους.
Ψηφίζω τη συγγραφέα Λιλίκα Νάκου. Όχι μόνο γιατί είναι γυναίκα, αλλα και επειδή πιστεύω ότι οι άνθρωποι του πνεύματος προσφέρουν περισσότερα από τους πολιτικούς αφού το έργο τους είναι αθάνατο.
ψηφισα δανιηλ γαμβριλη, εναν ξακουστο παπα στην Αμερικη που εκανε χριστανικο εργο εκει, στην Ελλαδα καιειδικα στον τοπο μας. Αγνος,πατριωτης χριστιανος πραγματικος, ιεραποστολος στην δυσκολη αμερικη και ανοιχτος στα προβληματα της πατριδας. Οι ομογενεις, ιδιως οι παλιοτερο, ας γραψουν περισσοτερα, οπως και οι λογιοι απο τη Βοιωτια που τον βνωρισαν.
Θα ψηφίσω Μπουφίδη,γιατί συντέλεσε στην αστικοποίηση της Λιβαδειάς.
τη στιγμή που οι σύγχρονοι βουλευτές δεν κατάφεραν ούτε τον προαστιακό ως την πρωτεύουσα του νομού.
και στις αιτιάσεις του τύπου ,τι μεθόδους χειρίστηκε, απαντώ από πριν ότι όλοι χειρίζονται τα πάντα,
άλλοι τουλάχιστον επιτυγχάνουν.
Κατσώνης και ξερό ψωμί! γιατί άμα δεν ήταν αυτός πριν και οι άλλοι αγωνιστές στην επανάσταση θα ήμασταν ακόμα πασαλίκι του Αλή
Βοιωτέ
Μια και ρώτησες:
ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Δήμαρχος Θήβας 1952-1964. Γυναικολόγος. Έκανε αγώνες για την πόλη του ιδιαίτερα όσον αφορά τα νερά του Αι Γιάννη που τα κέρδισε από τους δικαιούχους.
Ήταν μια δύσκολη εποχή για την τοπική αυτοδιοίκηση που χρήματα δεν έπαιρνε από την πολιτεία, ούτε υπήρξε η επιχορήγηση από την Ευρώπη και ο εμφύλιος ήταν πρόσφατος με όλα τα πάθη του. Κατόρθωσε για 3 συνεχόμενες περιόδους να κρατά τα ηνία της πόλης.
Κάθε μέρα γύριζε όλες τις συνοικίες κοντά στον κόσμο και στα προβλήματά του με άμεση επαφή και όχι με δελτία τύπου όπως οι σημερινοί πολιτικοί που τους τα γράφουν άλλοι.
Ως ιατρός δεν έπαιρνε χρήματα από όσες δεν είχαν και μόνο γι αυτούς του λόγους εμείς τα πιτσιρίκια της δεκαετίας του ΄50 τον σεβόμασταν και τα μεσημέρια ήταν ο μόνος που τον αφήναμε να ξεκουραστεί παρακάμπτοντας το σπίτι του με τα 20 δαιμονισμένα . . . . πατίνια και δεν ξέρω τα πόσα ντεσιμπελ. Δυστυχώς δεν γνωρίζω περισσότερα.
Ο Αγγελίδης μάλιστα.Πρόσφερε πολλά στο κοινωνικό σύνολο σαν γιατρός και δήμαρχος της Θήβας. Είχε ευγενικές αξίες και ανθρωπισμό.
Δεν θα λεγα το ίδιο και για άλλους καθαρά κομματικούς που είναι και άγνωστοι στον λαό, γιατί δεν έκαναν τίποτα γι΄αυτόν.
10:53
Εξαιρετικό. Να συμπληρώσω όχι για σε΄να που είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις αλλά για τους υπόλοιπους αναγώστες.
Ο αείμνηστος Αγγελίδης σύρθηκε πολλές φορές στα ποινικά δικαστήρια από τους αδειούχους, τους κληρονόμους της δουλείας του του νερού στον Αι Γιάννη αλλά με επιμονή κι υπομονή εξήλθε νικητής από τη μάχη που για την ιστορία πρέπει να πούμε ότι είχαν ξεικνήσει οι υπηρεσιακοί δήμαρχοι προ Αγγελίδη δηλαδή ο Κάρτσωνας και ο Ανεμογιάννης.
Ο Αγγελίδης υπήρξε μεγαλοστέλεχος στη Βοιωτία του κόμματος των Φιλελευθέρων και προσωπικός φίλος του Σοφοκλή Βενιζέλου.
Φυσικά όποιος θέλει μπορεί να επιχειρήσει τη σύγκριση μεταξύ των τότε δημάρχων που έφεραν το νερό και ξεδίψασε η πόλη του Κάδμου και σημερινών λειτουργών της τοπικής αυτοδιοίκησης για την υδροδότηση και όχι μόνο.
@Θηβαίος,
δεν κατάλαβα σε ποιους αναφέρεσαι.
Γράψτε μυθιστόρημα για τον καλό Αγγελίδη. Ολοι καλοί φαίνονται μετά από 50 χρόνια. Ακου πατίνια και ποινικά.
Τώρα υπάρχουν λογαριασμοί και αμοιβαία. Αμα δεν έχετε λυπούμαι. Περάστε από τον άλλο μήνα που θα τελειώσει και η κρίση να σας πούμε ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.
Υπάρχουν κι άλλα μυστικά στη Θήβα, στη μέση στην Πινδάρου, που δεν λέγονται. Ομως λέμε καλός ο Αγγελίδης......
Τι ακριβώς έκανε ο Πουλιόπουλος, είπαμε στη Βοιωτία;
Δημοσίευση σχολίου