Ενα σχόλιο και το παράδειγμα της βιομηχανίας πλαστικών στην Τουρκία
Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Την ανάπτυξη της βιομηχανίας πλαστικών και γενικότερα της τουρκικής μεταποίησης αναλύει άρθρο των Πλαστικών Χρονικών που απεστάλη στη viotia από τον κ. Δημήτρης Σύρμο.
Το παράδειγμα επιτυχούς ανάπτυξης της γείτονος στα πλαστικά και άλλους τομείς καθώς και ο μεγαλεπήβολος εθνικός στόχος της τουρκικής κυβέρνησης για μείωση ή και εξάλειψη του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών που υπολογίζεται σήμερα σε 10% του ΑΕΠ σηματοδοτεί την ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη που στηρίζεται σε ισχυρές, πραγματικές, παραγωγικές οικονομικές βάσεις. Ταυτόχρονα τονίζει ακόμη περισσότερο την ανεπάρκεια της ελληνικής πολιτικής τάξης να δώσει ένα όραμα στην Ελλάδα και υπενθυμίζει ότι αυτή η κολοσσιαία αποτυχία της, η ανικανότητά της παρά τα ποικιλώνυμα πακέτα βοήθειας και τα γιγαντιαία δάνεια να μετασχηματίσει αναπτυξιακά τη χώρα μπορεί να έχει ή μάλλον σίγουρα θα έχει και γεωπολιτικές συνέπειες στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς η φύση και η ισχύς απεχθάνονται το κενό. Τα μέτωπα είναι πολλά και ανοιχτά. Και η πρόγνωση δεν είναι ούτε εδώ καλή...
Την ανάπτυξη της βιομηχανίας πλαστικών και γενικότερα της τουρκικής μεταποίησης αναλύει άρθρο των Πλαστικών Χρονικών που απεστάλη στη viotia από τον κ. Δημήτρης Σύρμο.
Το παράδειγμα επιτυχούς ανάπτυξης της γείτονος στα πλαστικά και άλλους τομείς καθώς και ο μεγαλεπήβολος εθνικός στόχος της τουρκικής κυβέρνησης για μείωση ή και εξάλειψη του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών που υπολογίζεται σήμερα σε 10% του ΑΕΠ σηματοδοτεί την ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη που στηρίζεται σε ισχυρές, πραγματικές, παραγωγικές οικονομικές βάσεις. Ταυτόχρονα τονίζει ακόμη περισσότερο την ανεπάρκεια της ελληνικής πολιτικής τάξης να δώσει ένα όραμα στην Ελλάδα και υπενθυμίζει ότι αυτή η κολοσσιαία αποτυχία της, η ανικανότητά της παρά τα ποικιλώνυμα πακέτα βοήθειας και τα γιγαντιαία δάνεια να μετασχηματίσει αναπτυξιακά τη χώρα μπορεί να έχει ή μάλλον σίγουρα θα έχει και γεωπολιτικές συνέπειες στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς η φύση και η ισχύς απεχθάνονται το κενό. Τα μέτωπα είναι πολλά και ανοιχτά. Και η πρόγνωση δεν είναι ούτε εδώ καλή...
7 σχόλια:
Στοχευμένο άρθρο!!Εδώ αγαπητέ Κε Λάμπρου τίθεται πάντα το στρατηγικό μας πρόβλημα...το μνημόνιο είναι πρόβλημα ώστε το κράτος να έχει χρήματα για να κάνει στρατηγική επενδύσεων?...άντε και να μην είναι( να δεχτώ την αντίθετη θεωρία)ετούτοι εδώ που το έφεραν και το εφαρμόζουν έχουν κατηγορηθεί απο τους εταίρους-δανειστές μας ότι δεν έχουν πιάσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΤΟΧΟ του μνημονίου, ούτε ένα!!! Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα με την ανάπτυξη...άρα βγαίνει το συμπέρασμα ότι και την χειρότερη πολιτική να κάνεις δεν μπορείς να έχεις το ελάχιστο όφελος σαν χώρα αν αυτοί που την εφαρμόζουν είναι ανάξιοι διαχειριστές της πολιτικής αυτής...εδώ τα τίναξαν όλα χωρίς το μνημόνιο και θα τα κατάφερναν με αυτό με άλλα λόγια?...για την ύπαρξη τους παλεύουν λυσσαλέα τόσο καιρό και αυτές τις μέρες...γιατί αν γίνουν εκλογές πιθανόν να τους περιμένει η ανυπαρξία!!! και εμάς τους επιτηδευματίες η ανυπαρξία επίσης!!!
Μ.Φ.Χ 11:52
Έγραφα στο περιοδικό του ΕΒΕΒ στις αρχές του 2009, πριν φουντώσει η οικονομική κρίση, πάμε στο Καστελόριζο, στο ΔΝΤ, στα Μνημόνια:
Αλλαγές και Ανάπτυξη
Ζούμε σε έναν κόσμο που αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς. Οι βασικές αιτίες είναι: 1) παγκοσμιοποίηση 2) τεχνολογικές αλλαγές και επιτεύγματα 3) διαφορετικότητα των ανθρώπων και των κοινωνιών και 4) ηθική συμπεριφορά (χαλάρωση ηθών).
Όλοι συμφωνούμε ότι υπάρχει πρόβλημα στην Επιχειρηματικότητα. Το αυτό λέμε για την Παιδεία-Εκπαίδευση και την Δικαιοσύνη. Πόσο όμως είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε κάποιες συνήθειες;
Κάνετε μία ανασκόπηση των συντελεσθέντων την τελευταία δεκαετία, δεκαετία μεγάλων αλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο. Αντιλαμβάνεστε ότι τίποτε δεν είναι ίδιο σήμερα με τότε. Νέα ήθη, νέα κουλτούρα, νέες αξίες.
Η εικόνα που παρουσιάζει η Ελλάδα, ως μέρος αυτού του σκηνικού ποια είναι;
Δείχνει μία κοινωνία που αρνείται να ακολουθήσει, ή επιεικώς που διστάζει να προσαρμοστεί. Πολίτες, επιχειρηματίες, εργαζόμενοι, νέοι οι οποίοι δεν θέλουν να «ξεβολευτούν», να χάσουν τα «κεκτημένα».
Είναι νομοτελειακή η αλλαγή που συντελείται. Όποιος δεν θέλει θα μείνει πίσω ή έξω από τις εξελίξεις. Η ζωή, η κοινωνία, η ανάπτυξη, οι αξίες προχωρούν και όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό αντιληπτό, τόσο το καλύτερο, ατομικά, συλλογικά και εθνικά.
Η προώθηση της αλλαγής απαιτεί ένα πετυχημένο ΌΡΑΜΑ που να την περιγράφει, με τα εξής χαρακτηριστικά:
o Να εμπεριέχει ότι ακριβώς ο οργανισμός προσπαθεί να πετύχει
o Να εμπεριέχει μια λογική βάση για τις προτεινόμενες αλλαγές
o Να φωτογραφίζει τον μελλοντικό οργανισμό.
Πρέπει να είναι μικρό, ακριβές, συναρπαστικό και προκλητικό.
Το όραμα εξαρτάται από το αρχικό σημείο.
Το όραμα ξεπερνάει κάθε αντίσταση.
Όταν δεν μπορείτε να περιγράψετε μέσα σε πέντε λεπτά το πολύ το όραμα που αποτελεί τον κινητήριο μοχλό μιας πρωτοβουλίας για αλλαγές, έτσι ώστε να εισπράξετε μία αντίδραση που να δείχνει ότι οι ακροατές σας, σας καταλαβαίνουν και ότι ενδιαφέρονται, τότε θα αντιμετωπίσετε προβλήματα.
Πόσο προφητικό ήταν το άρθρο. Μία κοινωνία που ΔΕΝ ξέρει τι θέλει, πολίτες και πολιτικοί που ΔΕΝ θέλουν να ξεβολευτούν. Ποιό Όραμα;
Όλοι μιλούσαν για ΑΝΑΠΤΥΞΗ χωρίς να μπορούν να περιγράψουν τι είναι αυτό και με ποιές πολιτικές θα γίνει. Οι πολιτικοί βρήκαν την εύκολη λύση. Τρόικα, ΔΝΤ, δανεικά στα δανεικά και δικαιολογίες για κάποιες ψευτοαλλαγές για τις οποίες δεν έφταιγαν οι ίδιοι.
Έγιναν εκλογές με ταμπέλα: Μνημονιακά-αντιμνημονιακά κόμματα. Ακούστηκε από κανένα υποψήφιο λέξη για την ταμπακιέρα; Όχι. Τώρα φθάσαμε να δούμε βουλευτές, οι οποίοι δεν γνωρίζουν καν αν θα προλάβουν να ορκιστούν.
Περιμένω και θα έπρεπε να είναι απαίτηση όλων μας, αυτό το μήνα μέχρι τις επαναληπτικές εκλογές, οι υποψήφιοι να μπουν στην ουσία των κρίσιμων προβλημάτων και να μην μας "πρήξουν" με τους Αντιμνημονιακούς Όρκους τους. Να ανοίξουν τα προγράμματα των καμμάτων τους. Να αποδεχθούν τα λάθη τους. Να δεσμευτούν Δημόσια για την συμπεριφορά τους. Σταθεροποίηση και Ανάπτυξη είναι απαραίτητα στοιχεία. Αυτά απαιτούν Πολιτικούς και Πολιτικές ειλικρινείς, με όραμα και πειθώ. Ας λάβουν το λόγο λοιπόν.
κύριε Σύρμο συμφωνώ σε πολλά σημεία μαζί σας, αλλά για να αποδίδουμε τα του καίσαρος τω καίσαρι, ας αναλογιστούμε και τις ευθύνες του επιχειρηματικού κλάδου, και για να είμαστε δίκαιοι, ενός μέρους του. γίνομαι σαφής: πόσοι επιχειρηματίες όλα αυτά τα χρόνια έπαιρναν θαλασσοδάνεια τα οποία κάθε άλλο παρά τα επένδυαν στις επιχειρήσεις τους? να πάμε και στους γεωργούς: πόσα κοινοτικά πλαίσια στήριξης αντί για την αναδιάταξη των καλιεργειών ξοδευόντουσαν οπουδήποτε αλλού (μέχρι και στα σκυλάδικα των αρπαχτών)εκτός από εκεί που έπρεπε? καλό είναι λοιπόν να χρησιμοποιούμε σαν παράδειγμα καλής πρακτικής τους 'γείτονες', αλλά παράλληλα θα πρέπει να αλλάξουμε επι τέλους μυαλά όλοι και να βάλουμε σωστά πλάτη ώστε να αρχίσει η ανάκαμψη, η οποία σίγουρα δεν πρόκειται να έρθει με μεμψημιρίες και γκρίνιες......
φίλε ανώνυμε 5/15/2012 1:16 έχεις υπ'όψιν σου μια παρειμία που λέει'μπαμ εμείς και κάτω εμείς';πρόσεξε στη μανία να τιμωρήσεις τους μνημονιακούς πολιτικούς μην την πατήσεις στο τέλος εσύ!!!!!!!
Αγαπητέ 4:56 απο όπου πέρασε το ΔΝΤ ακόμη και απο κει που το διώξανε δεν έχουν σηκώσει κεφάλι για δεκαετίες(δείκτες καλοί-ΑΕΠ στο μισό όμως-φτώχια και δυστυχία δηλαδή)...είναι να μην μπεις βασικά..είμαστε τελειωμένοι τουλάχιστον για δεκαετία όποιοι και αν κυβερνούν...χώνεψε το!!!ακόμη και αν βγούμε πλέον...
Υ.Γ.: Αν σε ικανοποιεί πάντως να σε διοικούν αυτοί που σε έφεραν στο ΔΝΤ είναι δικό σου θέμα...διαστροφές έχω δει και χειρότερες.
Αγαπητέ Ανώνυμε των 4:50 θα σας φανεί ίσως περίεργο, αλλά συμφωνώ μαζί σας.
Να τονίσω λοιπόν ότι επιχειρηματίας παραγωγικός είναι ο μικρομεσαίος βιοτέχνης-βιομήχανος, που παράγει ένα προιόν, το οποίο προορίζεται για ιδιωτική κατανάλωση και ΕΞΑΓΩΓΗ.
Αυτό που περιγράφετε εσείς είναι η διαπλοκή Δημόσιου -Ιδιωτικού Τομέα. Είναι αυτοί που ονομάζω εγώ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ του Δημοσίου. Πρίν 3 χρόνια έγινε φασαρία όταν περίπου ζήτησα την παραίτηση όλης της Διοίκησης του ΣΕΒ, για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς τους δεν είναι Βιομήχανος του Ιδιωτικού τομέα. Μάλιστα από τους 5 μόνο ο ένας είναι και αυτός προμηθευτής του Δημοσίου. Πρίν 11 χρόνια, όταν απαίτησα, ως Έφορος του Σ.Β.Θεσσαλίας & Κεντρικής Ελλάδας, να μπουν κανόνες στην λειτουργία της Βιομηχανικής Ζώνης των Οινοφύτων, με Προεδρικό διάταγμα, εμένα με ΄"εστειλαν" σπίτι μου και τον Κο Μιχάλη Γιαννάκη τον έκαναν Βουλευτή. Θαυμάστε τον 8 χρόνια τώρα.
Άρα το συμπέρασμα είναι ότι κανείς ΔΕΝ ακούει ή διαβάζει ότι σωστό λέει ο άλλος.
Είναι πολλά τα χρόνια που μερικοί προσπαθήσαμε. Η κοινωνία της Βοιωτίας ΔΕΝ αρεσκόταν στους προβληματισμούς μας. Είμασταν γκρινιάρηδες, περίεργοι, αντικοινωνικοί. Δεν σας κάνει εντύπωση ότι μια ζωή ιδιωτεύουμε, όσοι μιλούσαμε την γλώσσα της αλήθειας?. Μηδενισμό και καλοπέραση ήθελε η κοινωνία μας, αυτό εισπράττουμε ΟΛΟΙ τώρα.
Κάνω κάποιες προτάσεις για να αλλάξει η κουλτούρα και να καταλάβουμε ότι χωρίς Ανάπτυξη, Ιδιωτικές Επενδύσεις και ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ δεν πάμε πουθενά. Και όμως εδώ εξακολουθούμε να λέμε πως θα κλείσουμε ή θα κρατικοποιήσουμε επιχειρήσεις, πως θα φορολογήσουμε άλλες προβληματικές ή ζημιογόνες, για να πληρώνονται τα ¨λαμόγια" του συστήματος.
Αν δεν διαχωριστεί η ΜικροΜεσαία ιδιωτική παραγωγική επιχείρηση, απο τις πολυεθνικές και τους εργολάβους, δεν αλλάζει τίποτε. Ας πάρει ο καθένας αυτό που του αξίζει πραγματικά.
Μαζί επιχειρηματίες και εργαζόμενοι μπορούμε να αντιστρέψουμε την κατάρευση.
λυπάμαι αν κατάλαβες αυτό που αναφέρεις ανώνυμε 5/16/2012 8:17 μμ. αλήθεια θα ήθελα μια απάντηση στο εξής ερώτημα: είναι διαστροφή το να ψηφίζεις-κατ'εσένα, 'μνημονιακούς' και δεν είναι η αφελής αποδοχή των υποσχέσεων και θεωριών του κ. τσίπρα, οι οποίες, κατά τα λεγόμενα αυτών που γνωρίζουν, κινούνται στη σφαίρα της φαντασίας και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα; τέλος πάντων, εύχομαι για το καλό όλων μας να έχω άδικο, όμως στην αντίθετη περίπτωση ας μην αντιδράσει ο κάθε έλληνας με τον τρόπο που αντιδρά συνήθως, δηλαδή με τη λογική 'για όλα φταίνε οι άλλοι'
Δημοσίευση σχολίου