Οχι στην αποχή!

Γράφει ο Βοιωτός

Με αφορμή το σχόλιο που ανήρτησε εδώ (Μην αφήνετε την πατρίδα στα νύχια τους) η εκλεκτή αναγνώστρια Μούσα ισχυρίζομαι ότι η αποχή από τις τοπικές εκλογές δεν αποτελεί λύση που προάγει το δημόσιο συμφέρον παρά επιδεινώνει το πρόβλημα της πολιτκής αντιπροσώπευσης και επιπρόσθετα αναβάλλει τις ριζικές αποφάσεις που πρέπει καθένας από εμάς να λάβει για το μέλλον του.
Είναι γνωστό ότι η απόλυτη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης και των εκπροσώπων του έχει οδηγήσει πολλούς πολίτες στην ιδιώτευση καθώς αρνούνται να αποδεχθούν την απίστευτη βρωμιά και τη θεσμική διαφθορά που χαρακτηρίζει ολόκληρο το σαθρό κύκλωμα εξουσίας στη χώρα.
Δύο είναι συνήθως οι κατηγορίες των πολιτών που απέχουν.
Εκείνοι που θεωρούν ότι με την αποχή διαμαρτύρονται προς μια άγνωστη θεά της δημοκρατίας και πως απονομιμοποιούν το σύστημα παραμένοντας εκτός των διαδικασιών. Η άποψη αυτή μπορεί να έχει βάση για πραγματικά δημοκρατικές χώρες αλλά στην Ελλάδα είναι «πολιτικά αφελής».
Διότι όποιος περιμένει να θιγούν ηθικά και να διορθωθούν οι συγκεκριμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού πολιτικού συστήματος επειδή υπάρχει μεγάλη αποχή από τις εκλογές είναι σαν να περιμένει από ένα μαφιόζο που σκότωσε 4 αντιπάλους του να έχει τύψεις επειδή πέρασε με κόκκινο στο φανάρι μετά τους φόνους…
Μια δεύτερη κατηγορία πολιτών απέχει διότι αρνείται να συμμετάσχει σε στημένα παιχνίδια, όπως αυτά που παίζονται στην πλάτη των ψηφοφόρων κάθε φορά που στήνονται κάλπες. Η άποψη αυτή είναι περισσότερο πολιτική και είναι εν πολλοίς ορθή.
Όμως πρόκειται για επιλογή πολυτελείας και μάλιστα το επαναλαμβάνω σε ουσιαστικά δημοκρατικά κράτη. Η παραχώρηση της πολιτικής πρωτοβουλίας σε εξουσιαστικούς μηχανισμούς όπως τα υπάρχοντα κόμματα, οι οργανώσεις, τα συνδικάτα, οι ΜΚΟ κ.λπ. που όπως όλοι παραδέχονται είναι επιπέδου Γάμα(τα) Εθνικής οδήγησε ήδη στην καταστροφή. Η συνέχιση της χειραγώγησης της τοπικής αυτοδιοίκησης και τη κεντρικής πολιτικής σκηνής από τα κόμματα, τους εκπροσώπους τους και τους διασυνδεδεμένους με αυτά παρατερχάμενους θα οδηγήσει στο πλιάτσικο, στη λαφυραγώγηση και στην απόλυτη καταστροφή ακόμη και των βασικών υποδομών της πατρίδας. Αυτό είναι η φυσική κατάληξη κάθε τελικού σταδίου της παρακμής όπως αυτής που σκεπάζει σήμερα την Ελλάδα.

Μπορούμε να αποτρέψουμε τις καταστροφικές εξελίξεις;

Μπορούμε τουλάχιστον να το επιχειρήσουμε.
Από την πλευρά αυτή η αποχή δεν πρέπει να περιλαμβάνεται ούτε καν ως σκέψη στις επιλογές του σοβαρού πολίτη. Το μόνο που εξυπηρετεί είναι η διαιώνιση του σάπιου συστήματος. Ολοι εσείς που το σκέπτεστε και σας καταλαβαίνω ξεχάστε το.

Αποφασίστε.

Βγείτε από τα στεγανά της προκατασκευασμένης σκέψης. Χρησιμοποιήστε το δικό σας μυαλό, αμφισβητήστε τους νταραβεριτζήδες και τους γνώστες. Είδαμε που μας οδήγησαν.
Ωριμάστε.
Αφήστε πίσω σας τους συναισθηματισμούς. Μην επιτρέπετε να σας αθροίζουν ως πρόβατα ούτε να σας τοποθετούν στους ουδέτερους, στους δεν ξέρω/δεν απαντώ.
Αναλάβετε τις ευθύνες σας.
Το χρωστάτε στα παιδιά σας και στους γονείς, στο εαυτό σας και στο μέλλον σας.
Μην απεμπολείτε το συμφέρον σας, το πραγματικό σας συμφέρον, που σε καμία περίπτωση δεν είναι ίδιο με όσους πλούτισαν με το αίμα μας, με όσους ανέβηκαν πατώντας σε πτώματα.
Μην αφήνετε την πατρίδα στα νύχια των αρπακτικών.
Τους ξέρετε, τους γνωρίζετε. Στείλτε τους στην αποστρατεία. Είναι η τελευταία μας ευκαιρία.
Και προπάντων όχι αποχή.
Ψηφίστε μαζικά εκείνους που θεωρείτε καλύτερους αφού απαλλάξετε τη σκέψη σας από όλους τους καταναγκασμούς και τις έξεις, από όλες τις συμβουλές που παραδόξως δεν σας σας έχουν ωφελήσει ποτέ, από όλους τους συναισθηματισμούς για τον κουμπάρο, για το κόμμα, για την παρέα...

Όχι στην παραίτηση, ναι στη συμμετοχή.

Για να έχετε τουλάχιστον μια απάντηση όταν τα παιδιά σας σας ρωτήσουν:
«Μπαμπά εσύ τι έκανες την εποχή του Μνημονίου;».