Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Εν τούτοις οι παλιές αγάπες κάποτε άρχισαν...


...για εμένα όταν άκουσα για πρώτη φορά το "Μίλησέ μου", νομίζω εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '70...

Posted by βοιωτός at 10:32 μ.μ.

Labels: ,

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολύ γλυκό το μίλησέ μου και νομίζω βοιωτέ ότι πολλές αγάπες αυτής της γενιάς εκφράστηκαν μ αυτό.
σκληρό του Πλιάτσικα, άλλη εποχή κι οι άνθρωποι αλλιώς.
Θα προτιμήσω το ονειρικό απ το δοκιμασμένο κι αποτυχημένο.

1/25/2009 12:09 π.μ.
Μαρία είπε...

Στο παρελθόν μη ζεις
Στο τωρα μη βουλιαζεις
Το αυριο, ετσι κι αλλιως, δεν σου ανηκει
ποιος ξερει αν είσαι εδω
ή αν αλλου τις νυχτες σου μοιραζεις
Καλημερα...

1/25/2009 10:23 π.μ.
Trofonios είπε...

Καλημέρα κυρίες μου.

1/25/2009 11:17 π.μ.
Trofonios είπε...

Εμένα αυτά τα ακούσματα με βρήκανε στην παιδική ηλικία, δίπλα στην στοργή της μάνας γιαγιάς και προγιαγιάς μου.
Πεθαίνοντας η προγιαγιά μου ήρθε η εφηβεία και ο Καρβέλας.
Πεθαίνοντας η γιαγιά μου ήρθε ο Παρασκευάς μέσω πάλι του Καρβέλα.
Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα πεθάνει και η μάνα μου.
Αλλά από την άλλη μήπως πεθαίνοντας και η μάνα μου πεθάνει και ο συνομήλικος της Καρβέλας.
Ίσως τότε αναγεννηθεί ένας Χατζιδάκης.

1/25/2009 11:30 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

πολύ καλό τροφώνιε.καλημέρα και σε σένα

1/25/2009 11:41 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Φίλε Τροφώνιε,
πού να βρει σήμερα όνειρα ο Χατζιδάκις, να τα κάνει μουσική μαγεία και να μας τα ξανδώσει πίσω, καθώς έλεγε στην " οδό ονείρων";

1/29/2009 5:30 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Βοιωτέ,
είναι μύθος οι λεγόμενες "παλιές αγάπες"- η αγάπη,
ή είναι ζωντανή και δημιουργεί,
ή, είναι απολιθωμένη εμμονή που καταστρέφει εξακολουθητικά και αναδρομικά τους ευφάνταστα νοσηρούς αναπαραγωγούς της.

1/29/2009 5:34 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

όχι παλιές αγάπες πράγματι.
αναμνήσεις ίσως καλύτερα, γιατί πράγματι η αγάπη ή είναι ζωντανή και δημιουργικά επιδραστική στη ζωή μας ή δεν υπάρχει.

1/29/2009 6:14 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Η μόνη ανιδιοτελής αγάπη είναι εκείνη που δεν συναρτάται με εμάς.
Όποιος αρθεί σε τέτοιο επίπεδο, ξέρει να αγαπά πραγματικά.

1/29/2009 6:44 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

η αγάπη όμως εξατομικεύει το αντικείμενό της, έχει αποδέκτη και απευθύνεται υπνοβάτη.μεταφράζεται, ερμηνεύει κι ερμηνεύεται. δεν μπορεί να μην συναρτάται γιατί κι αν γεννήθηκε πεθαίνει.
ξέρεις πόσοι άνθρωποι ισχυρίζονται ή νομίζουν ότι αγαπούν έτσι;

1/29/2009 9:04 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)