Θρίλερ στη Λιβαδειά με νίκη ΑΕΛ στην παράταση

Προσπάθησε να χαλάσει την πανηγυρική ατμόσφαιρα για την πρωτιά στη Γ’ Εθνική ο ιστορικός Μίλωνας χθες το βράδυ αλλά η ΑΕΛ έδειξε για μια ακόμη Κυριακή στοιχεία ηγετικά -αυτή τη φορά είναι σωστό να ομιλούμε για την ψυχή του πρωταθλητή- και πήρε το πολύτιμο ροζ φύλλο αγώνα που την φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρο της ανόδου στη Β’ Εθνική.

Από τις 17:30 πολλοί φίλαθλοι κατευθύνονταν στο κλειστό της Λιβαδειάς, μεταξύ τους και καμιά 100αριά νεαροί (και νεαρές!) φανατικοί με δύο ταμπούρλα που δεν σταμάτησαν στιγμή να ενθαρρύνουν την ομάδα της ΑΕΛ κάνοντας την ατμόσφαιρα εκρηκτική. Γιατί φυσικά είναι αλλιώς ο ήχος του ταμπούρλου στο κλειστό, το ίδιο και τα συνεχή συνθήματα: γεμίζουν τον χώρο, δημιουργούν αίσθηση πανηγυριού και σε μερικές περιπτώσεις προκαλούν πανικό στους αντιπάλους των μικρών κατηγοριών.

Υπήρχαν στο γήπεδο και δύο αστυνομικοί (που χρειάστηκαν στο τέλος) ενώ εντυπωσιακή ήταν η παρουσία γυναικών στις κερκίδες του Κλειστού της Λιβαδειάς, οι οποίες όχι απλώς παρίσταντο αλλά συμμετείχαν ενεργά και σε μερικές περιπτώσεις… παραφέρονταν.
Τέλος, για όσους αναρωτιούνται όχι, δεν υπήρχε απαρτία για να παρθούν αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς: είδαμε 4 δημοτικούς συμβούλους εκεί και αρκετούς δημοτικούς υπαλλήλους.

Η ΑΕΛ ξεκίνησε χαλαρά τον αγώνα και βρέθηκε πίσω στο σκορ με 10-6 αλλά ανέκαμψε γρήγορα και έκλεισε το πρώτο δεκάλεπτο με πολύ καλή διαφορά: 21-14. Όλα έδειχναν να παίρνουν τον δρόμο τους και μάλιστα από την αρχή.
Όμως άλλες οι βουλές της πορτοκαλί μπάλας.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο η ΑΕΛ έχασε και πάλι τον βηματισμό της και γρήγορα το 21-14 μετατράπηκε σε 23-20 πάντα υπέρ της ομάδας της Λιβαδειάς. Τα πρώτα σύννεφα είχαν κάνει την εμφάνισή τους: ο Ξενάκης ήταν άτυχος στην τελική προσπάθεια ενώ ο Μίλωνας συνολικά -παρότι υστερούσε στα ριμπάουντ- έδειχνε να πατάει πιο γερά στο γήπεδο. Η είσοδος του Ρουμελιώτη βελτίωσε κάπως τα πράγματα στην οργάνωση κι ένα τρίποντο του συνήθους υπόπτου, του Μίλαν Ψάλτου, 2:39 πριν από τη λήξη του δευτέρου 10λέπτου φάνηκε ότι θα μεταβάλει και πάλι την εικόνα του παιχνιδιού. Αλλά όχι. Ο Μίλωνας απάντησε αμέσως με τρίποντο, διακόπτοντας τον ρυθμό της ΑΕΛ. Το 2ο δεκάλεπτο έκλεισε με 32-33 υπέρ του Μίλωνα αλλά με τρόπο που έκανε τους γνώστες να ανησυχούν καθώς η ομάδα της Λιβαδειάς δεν μπορούσε να βρει τις διόδους για το εύκολο σουτ και τα ατού της είχαν περιοριστεί σε ρόλους ατομικούς, που λογικά δεν μπορούσαν επί πολύ να βγάζουν την ΑΕΛ από το αδιέξοδο.

Στο τρίτο δεκάλεπτο και πάλι φάνηκε μια χαραμάδα ελπίδας: ο Ανδρέας Ξενάκης, που ως εκείνη τη στιγμή έβλεπε την τύχη να του γυρίζει την πλάτη, κέρδισε γκολ-φάουλ στο 9:51. Δεν ήταν οι πόντοι που έκαναν το 35-33 υπέρ της ΑΕΛ το βασικό. Ηταν ότι εφόσον ο Ξενάκης έβρισκε το χέρι του η νίκη θα ήταν εύκολη για την ομάδα της Λιβαδειάς. Οταν μάλιστα ο Τέιλορ στο 8:45 έγραψε το 39 -35 πάντα υπέρ της ΑΕΛ όλα έδειχναν ότι η αντίσταση του Μίλωνα είχε αρχίσει να κάμπτεται. Ακριβώς το αντίθετο συνέβη. Με μια μικρή αντεπίθεση η ομάδα της Αθήνας ξανάφυγε μπροστά με 40-39 και 43-39 αναγκάζοντας τον Τσαούση να ζητήσει τάιμ άουτ. Η κατάσταση όμως δεν βελτιώθηκε και από παιδαριώδες λάθος του Μίλαν Ψάλτου η διαφορά υπέρ του Μίλωνα διευρύνθηκε στο 46-40 και μετά στο 49-40. Στο σημείο αυτό κι ενώ φαινόταν να χάνεται ο έλεγχος αλλά και το παιχνίδι, η ψυχή του Τέιλορ διατήρησε τις ελπίδες ζωντανές: 49-47 πάντα μπροστά ο Μίλωνας, 52-47 και 53-50 για να λήξει το τρίτο δεκάλεπτο με 53-53.

Το τέταρτο δεκάλεπτο ξεκινά και ο Ξενάκης σουτάρει από πολύ κοντά, η μπάλα σαδιστικά διατρέχει ολόκληρο το στεφάνι και κυλάει έξω. Ο Μίλωνας μετά το τάιμ άουτ αυξάνει τη διαφορά στο 61-56, οι της ΑΕΛ τα χάνουν, κάνουν λάθος και το πληρώνουν με ένα ακόμη καλάθι: 63-56.
Πέντε λεπτά πριν από τη λήξη και το φάσμα της ήττας πλανάται πάνω από το κλειστό της Λιβαδειάς. Στο 3:31 όταν ο Μίλαν Ψάλτου αστοχεί στο τρίποντο σχεδόν όλοι πιστεύουν ότι η ξέφρενη πορεία της ΑΕΛ θα σταματήσει εδώ. Με μια βολή από ένα φάουλ στο οποίο υπέπεσε ο Τέιλορ ο Μίλωνας εξακολουθεί να προηγείται με 64-58 2:53 από τη λήξη του αγώνα και με τις υπάρχουσες συνθήκες φαίνεται ότι θα είναι ο νικητής.

Δεν είχε μιλήσει όμως ο Τσαούσης, ο Δελέγκος και η Τύχη. Ο προπονητής της ΑΕΛ έριξε στον αγώνα τον 25χρονο γκαρντ αυτός φρόντισε στο 2:12 να κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά. Τρίποντο και μείωση σε 64-61: η ΑΕΛ είναι και πάλι στο κόλπο. Ένα λάθος και φάουλ του Τέιλορ δίνει ένα ακόμη πόντο από βολή για τον Μίλωνα και ο Ψάλτου απαντά ευτυχώς εύστοχα αυτή τη φορά. Τώρα έχουμε 65-63 υπέρ του Μίλωνα 1:31 πριν από τη λήξη και φυσικά όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.

Η επίθεση είναι για την αθηναϊκή ομάδα, που τη χάνει αλλά κερδίζει το επιθετικό ριμπάουντ. Αστοχεί ξανά αλλά ξανακερδίζει το επιθετικό ριμπάουντ 25 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη και αναγκαστικά οι παίκτες της ΑΕΛ κάνουν φάουλ. Αν οι του Μίλωνα βάλουν τη μια βολή η ΑΕΛ πάει για τρίποντο και παράταση. Αν βάλουν και τις δυο παίρνουν το ροζ φύλλο αφήνοντας την ΑΕΛ στα κρύα του λουτρού. Η καλή τύχη που χρειάζεται όταν κάνεις πρωταθλητισμό εμφανίστηκε εδώ στο Κλειστό της Λιβαδειάς. Ο Μίλωνας έχασε και τις δύο βολές!!! Και όχι μόνο. Ο Ρουμελιώτης ισοφάρισε σε 65-65 και ο Μίλωνας έχασε και την τελευταία …πλούσια 14 δευτερολέπτων επίθεση. Η παράταση είναι γεγονός και πανηγυρίστηκε από τους φιλάθλους της ΑΕΛ σαν να πήραμε το πρωτάθλημα.

Εχω λησμονήσει να γράψω ότι υπό τις συνθήκες και τις διακυμάνσεις του σκορ που περιγράφω η ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει οι οπαδοί της ΑΕΛ στο Κλειστό ήταν εκρηκτική μέχρι παρεξηγήσεως αλλά αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ευκόλως εννοούμενο…

Η παράταση άρχισε με μια βόμβα τριών πόντων του Δελέγκου, που αναδείχθηκε σε κρίσιμο παράγοντα της αναμέτρησης και η ΑΕΛ μετά από πολλή ώρα 68-65 μπροστά. Δίποντο από Μίλωνα και 68-67, απάντηση από Τέιλορ 70-67. Ο Αμερικανός παρασυρόμενος από τον ενθουσιασμό του στο σημείο αυτό υπέπεσε σε ένα ακόμη λάθος που μπορούσε να αποβεί μοιραίο. Ο Μίλωνας μειώνει σε 70-69, η ΑΕΛ αποσυντονίζεται και η ομάδα της Αθήνας περνάει με 71-70. Ηταν η κρισιμότερη στιγμή 2:54 πριν από τη λήξη αλλά και η τελευταία που ο Μίλωνας βρέθηκε στη θέση του οδηγού. Στο 2:37 ο Μίλαν Ψάλτου με βόμβα τριών πόντων γράφει το 73-71, η κερκίδα παραληρεί, οι φωνές καλύπτουν ακόμη και τα σφυρίγματα. Ο Μίλωνας σε απέλπιδα προσπάθεια ισοφαρίζει αλλά ο Ανδρέας Ξενάκης παίρνει την τελική προσπάθεια και γράφει το 75-73 εν μέσω αποθέωσης.

Το παιχνίδι ήταν ένα μεγάλο ντέρμπι. Ο Μίλωνας ήταν πολύ καλός και με λίγη τύχη θα μπορούσε να είναι αυτός ο νικητής. Η Λιβαδειά δεν βρήκε σε κανένα σημείο του αγώνα τον ρυθμό της. Η ατυχία του Ξενάκη τον εκνεύρισε και μαζί με αυτόν όλη η ομάδα έχανε και την εκρηκτικότητα και την ισορροπία της. Ο Μίλαν Ψάλτου κλείστηκε κι αυτός, ο Τέιλορ ήταν σε πολλες περιπτώσεις συγκινητικός αλλά και επιρρεπής στο λάθος. Υπό αυτές τις συνθήκες και με την απόδοση των «τριών σωματοφυλάκων» της να κινείται στα ρηχά είναι θαύμα η νίκη της ΑΕΛ στην οποία σημαντικό μερίδιο διεκδικεί ο προπονητής της Ι. Τσαούσης με τις συνεχείς αλλαγές και τα σχήματα που έφεραν τη μεγάλη νίκη.

Συνελόντι ειπείν, η ΑΕΛ έδειξε να διαθέτει την ψυχή του πρωταθλητή παρά την σχετική υστέρηση των ατού της. Κέρδισε ένα παιχνίδι από τα πιο επικίνδυνα, όχι μόνο λόγω της αναμφίβολα μεγάλης αξίας του Μίλωνα, αλλά και επειδή ήταν φανερό ότι τα πόδια των καλαθοσφαιριστών της ΑΕΛ έχουν βαρύνει μετά τον τίτλο του φαβορί που πλέον τους αποδίδουν φίλοι και εχθροί. Πάντως από χθες και για εμάς η ΑΕΛ είναι το φαβορί για την άνοδο στη Β’ Εθνική και δεν βλέπω ποιος ή τι μπορεί να την σταματήσει. Ασφαλώς ακολουθούν οι πολύ καλές αλλά όχι καλύτερες ομάδες της Ιεράπετρας και της Ελευσίνας ενώ το Ψυχικό, η Κηφισιά και ο -εντυπωσιακός χθες- Μίλωνας φαίνεται ότι δεν έχουν παίξει το τελευταίο τους χαρτί.
Δείτε εδώ αναλυτικά τα στατιστικά στοιχεία του συγκλονιστικού χθεσινού αγώνα, τη βαθμολογία και την επόμενη αγωνιστική.
Θρίλερ στη Λιβαδειά με νίκη ΑΕΛ στην παράταση