Ο Δημήτρης Χορν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Επανάληψη λόγω επικαιρότητας. Οσοι βρεθείτε στην Αθήνα μπορείτε να περάσετε μια πολύ ωραία βραδιά.
Ο Δημήτρης Χορν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Βοιωτέ, σε ενημερώνω ότι το Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη ήτο σχεδόν "δράμα". Αν ήταν σχεδόν κωμωδία,τουλάχιστον θα γελούσαμε.
Στείρα και απο - προσανατολισμένη κοινωνία, στείροι και απροσανατόλιστοι σκηνοθέτες, ωστόσο.
Υπνοβάτη,
πάντα ήταν δράμα το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Αυτό που στην Ελλάδα ονομάζουμε σκηνοθέτες δεν είναι παρά γλείφτες της εξουσίας με κάμερα.
Και ο άνθρωπος που γλείφει δεν μπορεί να είναι δημιουργικός. Μπορεί να είναι παραγωγικός, εργατικός, επιτυχημένος αλλά ποτέ δημιουργικός, πρωτότυπος εν όλίγοις σημαντικός.
Περίπου τα ίδια ισχύουν ια όλους τους τομείς της τέχνης και της ζωής.
Πάντως για την ταινία του Αγγελόπουλου τα εισιτήρια είχαν εξαντληΘεί προ ημερών.
βοιωτέ ως γενικότητα ισχύει ότι δια του σιέλου δεν δημιουργείς, αλλά δεν είναι όλοι έτσι.Εξάλλου μην υποτιμάς και τις άλλες ιδιότητες. Οι καιροί που έτρεφαν κι απαιτούσαν το κάλλιστο έχουν παρέλθει, μικρά κομμάτια συνθέτουν τη ζωή συμπληρωματικά. Δεν απαξιώνονται σωρηδόν. Τώρα πρέπει νάχουμε ή να αναπτύξουμε την ικανότητα, σαν τους χρυσοθήρες, να κοσκινίζουμε τόνους σκουπιδιών, για να βρούμε ένα ίχνος χρυσού, αν το βρούμε ποτέ κι αυτό. Αυτό όπως ισχύει στην τέχνη, ισχύει και στη ζωή.Καλημέρα!
Κι είχε μια ερημική απόγηωση απόψε κ πόλη. Δέκα-είκοσι Αλβανοί στην κεντρική ατάκτως περιβεβλημένη πλατεία. Δέκα- είκοσι ΠΑΜΙΤΕΣ διαδήλωναν για την ακρίβεια και τη δυσμενή μας θέση, εμάς του λαού ντε- εξαιτίας της ολιγαρχικής πλουτοκρατίας. Τα καταστήματα έρημα με την κραυγαλέα παράκληση της παρωχημένης πόρνης στα βιτρινοειδή μάτια τους. τρίτη ηλικία απούσα. Τα καφέ σχεδόν αδειανά κι οι ελάχιστες συντροφιές ως τυχαία συναπαντήματα, με φωνές δίχως ήχο και σώματα χωρίς λαλιά. Αυτοκίνητα με σκυθρωπούς οδηγούς, γονείς κατά το πλείστον, μεταφορείς της πιτσιρικαρίας σε διάφορα κέντρα μάθησης. Δρόμοι βρώμικοι, κατεστραμμένοι, σημεία αναφοράς μηδέν. Μόνη γλυκιά νότα οι έφηβοι με τη ζωντανή ζωή τους. έστω κι αν τους τρέχουμε να αριστεύσουν, αυτοί κλέβουν ακόμα χαρά και κάλλος. Ανοχύρωτη πόλη, όμως, "κι αν τη ζωή σου χάλασες στην πόλη τούτη τη μικρή σ όλη τη γη τη χάλασες"
Δημοσίευση σχολίου