Γυναίκες σου λέει...
Γυναίκες που σας είδα σ' ένα τραίνο
τη στιγμή που κινούσε γι άλλα μέρη'
γυναίκες που σας είδα σ' άλλου χέρι
με γέλιο να περνάτε ευτυχισμένο'
γυναίκες, σε μπαλκόνια να κοιτάτε
στο κενό μ' ένα βλέμμα ξεχασμένο,
ή από ένα πλοίο σαλπαρισμένο
μ' ένα μαντήλι αργά να χαιρετάτε:
να ξέρατε με πόση νοσταλγία,
στα δειλινά τα βροχερά και κρύα,
σας ξαναφέρνω στην αναμνησή μου,
γυναίκες, που περάσατε μιαν ώρα
απ ' τη ζωή μου μέσα -και που τώρα
κρατάτε μου στα ξένα την ψυχή μου!
10 σχόλια:
Το έψαχνα...
Βοιωτέ!
όσον αφορά τη φωτογραφία κάνει μέγα λάθος στον τίτλο.
Γυναικάρες σου λέει... έπρεπε να λες!!!
Mon dieu, La belle du jour!
Επειδή όλοι επιθυμούμε να κατοικούμε την αγάπη, τον έρωτα και την επικοινωνία, η έλλειψή τους-αν τα κατοικήσαμε ποτέ και τα γνωρίζουμε- δημιουργεί το βίωμα του "εξόριστου" που οδηγεί στο μη είναι.πολύ καλό το ποίημα κι ακόμα ωραιοτέρα η αιώνια γυναίκα.
"Τι να ξέρεις εσύ, Παλλάς;"
" Αλλού καθένας μας. χωριστά και μαζί.
κρατάω το χέρι σου. με κρατάει. σαν θάρθει η Άνοιξη-
Έβγαλα το σακκάκι μου,
τόριξα στους ώμους σου.
Στη δεξιά τσέπη είναι ένα κάτασπρο βότσαλο ζεστό.
Σε μικρούς στίχους μεγάλα πράγματα κρύβονται ανείπωτα.
Εσύ ξέρεις.
Ένα φύλλο,
ένα τσιγάρο,
ένα φιλί."
" Το να είσαι ικανός να πετάξεις τον εαυτό σου προς χάριν μιας στιγμής, το να είσαι ικανός να θυσιάσεις χρόνια για το χαμόγελο μιας γυναίκας- αυτό είναι η ευτυχία."΄Εσσε.
Ωστόσο, Βοιωτέ, και δεν ξέρω αν συμφωνείς,
κι επειδή οι μύθοι περί ιδανικών γυναικών είναι μία ακόμη τεχνητή ανοησία του πολιτισμού μας, θα πρότεινα οι νεώτεροι να λάβουν υπ' όψιν τους το γνωστό δημοτικό τραγούδι :"η Θήβα βγάζει όμορφες, η Λιβαδειά αφράτες,τα Βάγια και το Δίστομο ξανθές και μαυρομάτες..." και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Αυτά υπνοβάτη ήταν πριν την αυξητική ορμόνη.
Τώρα παντού βγαίνουν τα πάντα. Ακόμη και στο μυαλό.
Αδύναμε, δεν μου αρέσει να μιλάω για παλιές μου φίλες κι έτσι δυστυχώς δεν θα σου απαντήσω.
Δημοσίευση σχολίου