Δημοτικό Συμβούλιο για την πυρκαγιά ζητεί η Λαϊκή Συσπείρωση Λιβαδειάς
Αν και η εμπειρία έχει δείξει ότι το Δημοτικό Συμβούλιο μάλλον συγκαλύπτει παρά αποδίδει ευθύνες είναι ορθό και επιβεβλημένο το αίτημα της δημοτικής παράταξης Λαϊκή Συσπείρωση.
Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013
Αντιδράσεις για την καταστροφική πυρκαγιά στη Λιβαδειά
Αντιδράσεις έχει ξεσηκώσει το άρθρο της viotia
(Τα μεγάλα ερωτήματα για τη φωτιά της Λιβαδειάς)
που αναφέρεται στα ερωτήματα που υπάρχουν για τις ευθύνες στην αντιμετώπιση της μεγάλης πυρκαγιάς στη Λιβαδειά, η οποία αποτέφρωσε 45.000 στρέμματα καλλιεργειών και δασικών εκτάσεων.
Με μια πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβασή του ανώνυμος ανγνώστης που φαίνεται να γνωρίζει πολλά υποστηρίζει ότι ολόκληρο το σχέδιο αντιμετώπισης της πυρκαγιάς ήταν ένα λάθος που πληρώθηκε ακριβά (όπως κι εμείς γράψαμε). Ο ανώνυμος αναγνώστης υποστηρίζει ότι η φωτιά έπρεπε να αντιμετωπιστεί στα όρια που δείχνει ο χάρτης όπου ο έλεγχός της ήταν εύκολος. Δείτε.
Στέλνω χάρτη της περιοχης που επρεπε να σβήσουν τη φωτιά
Είναι η πεδινή έκταση ανάμεσα σε Τσουκαλαδες και Αγιο Βλασιο
Το πλατος της πεδινής αυτής περιοχης.
Σε ολο το μηκος της είναι πανω από 500μ πλατος
ξεκιναει απο το 1,4 χλμ πλατος στις τσουκαλαδες
και μονο στον Αγιο Βλάσιο μικραινει στα 200μ
με τοσο πλατια επιπεδη επιφανεια
με καλλιεργειες
σε συνδυασμο του οτι έχει νερο η περιοχη
ειναι αρδευσιμη
εχει σωλήνες με νερό
και ενδιαμεσα και ενα ποτάμι
ειναι ανεπιτρεπτο να περασει η φωτια
βαζεις 3 τρακτερ και φτιανει αντιπυρική ζώνη
και απο πισω έχεις οχήματα τη πυροσβεστικης
να σβηνουν τις εστίες που πιθανόν να περνανε την ζώνη.
Είναι ανεπιτρεπτο να σου ξεφύγει απο εκει
τι εκανε η πυροσβεστικη;
την κοιτουσε απο Καρακολιθο
και δεν ενεργουσε γιατι ηταν επικυνδινο
και πηγε Αγιο Βλασιο να την περιμενει.
Ολη αυτη την ωρα που περιμενε
θα μπορουσαν με ελαχιστα εξοδα προς ιδιωτες
να εχουν φτιαξει αεροδρομιο σε αυτη την πεδινη εκταση
και μετα με τα αεροπλανα
που σαφως επρεπε να ειναι περισσοτερα να την εχουν περιορισει εκει.
Αυτα ειναι τα ερωτηματα μου
ενος απλου ευαισθητου πολιτη
των ειδικων απορω ποια ειναι τα ερωτηματα;
Και το βασικο.
Ποσα ψέματα μας εχουν πει και μας λενε
Πόση αληθεια κρύβεται
Και τι συμφεροντα παιζονται;
(Τα μεγάλα ερωτήματα για τη φωτιά της Λιβαδειάς)
που αναφέρεται στα ερωτήματα που υπάρχουν για τις ευθύνες στην αντιμετώπιση της μεγάλης πυρκαγιάς στη Λιβαδειά, η οποία αποτέφρωσε 45.000 στρέμματα καλλιεργειών και δασικών εκτάσεων.
Με μια πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβασή του ανώνυμος ανγνώστης που φαίνεται να γνωρίζει πολλά υποστηρίζει ότι ολόκληρο το σχέδιο αντιμετώπισης της πυρκαγιάς ήταν ένα λάθος που πληρώθηκε ακριβά (όπως κι εμείς γράψαμε). Ο ανώνυμος αναγνώστης υποστηρίζει ότι η φωτιά έπρεπε να αντιμετωπιστεί στα όρια που δείχνει ο χάρτης όπου ο έλεγχός της ήταν εύκολος. Δείτε.
Στέλνω χάρτη της περιοχης που επρεπε να σβήσουν τη φωτιά
Είναι η πεδινή έκταση ανάμεσα σε Τσουκαλαδες και Αγιο Βλασιο
Το πλατος της πεδινής αυτής περιοχης.
Σε ολο το μηκος της είναι πανω από 500μ πλατος
ξεκιναει απο το 1,4 χλμ πλατος στις τσουκαλαδες
και μονο στον Αγιο Βλάσιο μικραινει στα 200μ
με τοσο πλατια επιπεδη επιφανεια
με καλλιεργειες
σε συνδυασμο του οτι έχει νερο η περιοχη
ειναι αρδευσιμη
εχει σωλήνες με νερό
και ενδιαμεσα και ενα ποτάμι
ειναι ανεπιτρεπτο να περασει η φωτια
βαζεις 3 τρακτερ και φτιανει αντιπυρική ζώνη
και απο πισω έχεις οχήματα τη πυροσβεστικης
να σβηνουν τις εστίες που πιθανόν να περνανε την ζώνη.
Είναι ανεπιτρεπτο να σου ξεφύγει απο εκει
τι εκανε η πυροσβεστικη;
την κοιτουσε απο Καρακολιθο
και δεν ενεργουσε γιατι ηταν επικυνδινο
και πηγε Αγιο Βλασιο να την περιμενει.
Ολη αυτη την ωρα που περιμενε
θα μπορουσαν με ελαχιστα εξοδα προς ιδιωτες
να εχουν φτιαξει αεροδρομιο σε αυτη την πεδινη εκταση
και μετα με τα αεροπλανα
που σαφως επρεπε να ειναι περισσοτερα να την εχουν περιορισει εκει.
Αυτα ειναι τα ερωτηματα μου
ενος απλου ευαισθητου πολιτη
των ειδικων απορω ποια ειναι τα ερωτηματα;
Και το βασικο.
Ποσα ψέματα μας εχουν πει και μας λενε
Πόση αληθεια κρύβεται
Και τι συμφεροντα παιζονται;
Ευχαριστούμε τον αναγνώστη. Η έρευνα συνεχίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις.
Πέθανε σε ηλικία 74 ετών ο νομπελίστας Ιρλανδός ποιητής Σίμους Χίνι
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών ο νομπελίστας Ιρλανός ποιητής Σίμους Χίνι μετά από πολύχρονη αρρώστια.
Στον Χίνι που γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1939 και είχε γράψει θεατρικά έργα, μεταφράσεις και ποιήματα, απονεμήθηκε το 1995 βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Ειδικοί τον είχαν αποκαλέσει «τον μεγαλύτερο Ιρλανδό ποιητή μετά τον Γέιτς» με άλλους να μιλούν για τον «μεγαλύτερο ποιητή της εποχής μας».
Στον Χίνι που γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1939 και είχε γράψει θεατρικά έργα, μεταφράσεις και ποιήματα, απονεμήθηκε το 1995 βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Ειδικοί τον είχαν αποκαλέσει «τον μεγαλύτερο Ιρλανδό ποιητή μετά τον Γέιτς» με άλλους να μιλούν για τον «μεγαλύτερο ποιητή της εποχής μας».
Τα μεγάλα ερωτήματα για τη φωτιά της Λιβαδειάς
Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ
Μια τεράστια οικολογική και οικονομική καταστροφή συντελέστηκε
στη Λιβαδειά με τη μεγάλη πυρκαγιά της Τετάρτης να αποτεφρώνει σύμφωνα με ανεπίσημες
εκτιμήσεις 45.000 στρέμματα καλλιεργειών, βοσκοτόπων, δασικής έκτασης. κ.λπ. Η
αιτία, το πρώτο πυρ, της μεγάλης φωτιάς αποδίδεται επίσης ανεπίσημα σε ανθρώπινη
αμέλεια.
Μια πρώτη γενική παρατήρηση είναι ότι το ελληνικό κράτος λόγω
πολλών αιτιών και κυρίως λόγω ανεπάρκειας όχι τόσο των μέσων αλλά του πολιτικού
προσωπικού δεν έχει κατορθώσει να προστατεύσει την πατρίδα από την καταστροφική
μανία της φωτιάς με αποτέλεσμα την οικονομική και κάποτε τη φυσική εξόντωση
πολλών πολιτών αλλά και την ερημοποίηση της Ελλάδας εδώ και πολλά χρόνια.
Σε μεγέθυνση αυτά ισχύουν και για τη φωτιά της Λιβαδειάς που
ανέδειξε εκτός των άλλων την ανεπάρκεια των τοπικών παραγόντων. Μικρορουσφέτια
και παραβίαση στις επιχειρησιακές προτεραιότητες χωρίς κανένα γενικό σχέδιο είναι
η πραγματική ασχολία των τοπικών παραγόντων που συρρέουν στα μέτωπα των πυρκαγιών
για να κάνουν δηλώσεις στις κάμερες. Η πραγματική προσφορά τους μηδενική αν όχι
αρνητική.
Ειδικότερα για τη
φωτιά που κατέστρεψε τη Λιβαδειά και έφερε την απόγνωση σε εκατοντάδες αγρότες
υπάρχουν ορισμένα ερωτήματα που συνέλεξε η viotia και που χρήζουν απάντησης.
1. Είναι γεγονός ότι δεν υπήρχε καλός συντονισμός με αποτέλεσμα
να παραμένουν αναξιοποίητες ή να αξιοποιούνται ελάχιστα δυνάμεις που είχαν σπεύσει
να βοηθήσουν;
2. Είναι αληθές ότι η κατάσταση όπως διαμορφώθηκε αρχικά
υποτιμήθηκε από τη Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας που προέκρινε την αποστολή 3
Πετζετέλ με αποτέλεσμα η φωτιά "να ξεφύγει" αφού τα συγκεκριμένα αεροσκάφη έχουν
μικρή χωρητικότητα ύδατος;
3. Γιατί επιτράπηκε η είσοδος στις περιοχές της πυρκαγιάς
περίεργων συμπολιτών μας οι οποίοι «πήγαν για να δουν» δυσχεραίνοντας το έργο
των δυνάμεων κατάσβεσης;
4. Γιατί δεν είχε προβλεφθεί η επάρκεια νερού στο Πέρα Χωριό
με αποτέλεσμα με τη διακοπή ρεύματος να μείνει ανυπεράσπιστος ο οικισμός και το
Γηροκομείο. Εδώ ας σημειωθεί πως αν δεν μετέβαλε τη φορά του ο άνεμος η
καταστροφή θα ήταν ολοκληρωτική.
5. Είχαν υπάρξει προληπτικές ενέργειες από πλευράς Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας και Δήμου Λεβαδέων ή επαναύπατηκαν στο δρεσερό φετικό καλοκάιρι;
5. Γιατί δεν είχαν καθαριστεί οι αυλές και οι δημόσιοι χώροι
από τα ξερόχορτα και την υπόλοιπη βλάστηση;
Εχοντας παρακολουθήσει από κοντά πολλές πυρκαγιές θέλω να
σημειώσω ότι υπάρχουν αναμφισβήτητα μεγάλες ευθύνες. Κι αυτό διότι είναι πραγματικά ανεπίτρεπτο να έχουμε μια τόσο μεγάλη πυρκαγιά με τις δεδομένες συνθήκες. Ποιές ήταν οι συνθήκες; Κάηκε μια τεράστια
έκταση ενώ υπήρχαν άφθονα υλικά μέσα και εθελοντές. Ο άνεμος ήταν μεν ισχυρός αλλά όχι πάνω από 6 Μποφόρ άρα η κατάσταση δεν ήταν απελπιστική.
Η περιοχή δεν ήταν ούτε δύσβατη ούτε αποκομμένη και η βλάστηση δεν ήταν πολύ πυκνή δίνοντας όλες τις δυνατότητες δράσης στην Πυροσβεστική και τους εθελοντές.
Με αυτές τις συνθήκες και με τα μέσα που διατέθηκαν η φωτιά έπρεπε
να περιοριστεί γρήγορα και να τεθεί υπό έλεγχο νωρίς πριν πέσει η νύχτα. Το ότι
αυτό δεν επιτεύχθηκε αποτελεί ασφαλώς ζήτημα παραλείψεων και πλημμελούς
συντονισμού.
Ποιοι ευθύνονται για την αδιανόητη ολιγωρία της Τετάρτης 28 Αυγούστου όταν η πυρκαγιά με στοιχειώδη συντονισμό και ορθή εκτίμηση της πορείας της στον Καρακόλιθο μπορούσε να περιοριστεί και να ελεγχθεί;
Πολλοί συμπολίτες μας καταστράφηκαν και άλλοι υπέστησαν μεγάλες ζημίες. Από την οικολογική σκοπιά και εν όψει της οικονομικής κατάστασης της χώρας η καταστροφή είναι μεσοπρόθεσμα μη αναστρέψιμη. Οι καρβουνιασμένοι λόφοι θα στέκουν εκεί πολλά χρόνια για να θυμίζουν τις στάχτες που αφήνει πίσω της μια Ελλάδα που χρεοκόπησε.
Οι ευθύνες είναι πολύ μεγάλες και πρέπει να αποδοθούν.
Η καταστροφή της Δομβραίνας, της Θίσβης και των Χωστίων. Αύγουστος του 1943
Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ
Ζεστή μέρα η Τρίτη 24 Αυγούστου του 1943 όμως η συνήθης δραστηριότητα των γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων δεν έχει στο παραμικρό ατονήσει. Αλλωστε από τα μέσα του μηνός οι ισχυρές γερμανικές δυνάμεις που έχουν στρατοπεδεύσει στην Ξηρονομή χτενίζουν την περιοχή Δομβραίνας προσπαθώντας να εξουδετερώσουν τις δυνάμεις των ανταρτών του Ελικώνα. Δεν είναι πια και τόσο μυστικό ότι στον Σταυρό του Ελικώνα υπάρχει αγγλικός ασύρματος στο Συμμαχικό Αρχηγείο και ότι σημαντικές δυνάμεις της αντίστασης ουσιαστικά ελέγχουν το βουνό των Μουσών.
Εκείνη την Τρίτη μια μηχανοκίνητη περίπολος , μια μοτοσικλέτα με έναν αξιωματικό και τον οδηγό του, έχει αφήσει πίσω της την Ξηρονομή και κατευθύνεται προς τη Δομβραίνα. Η ενέδρα των ανταρτών είναι καλά στημένη στη θέση Καλιγώμα, στον Αγιο Μερκούριο. Τα πυρά είναι πυκνά και έρχονται από την πλαγιά, η αναστάτωση που προκαλούν μεγάλη. Ο Γερμανός αξιωματικός χτυπιέται βαριά όμως ο οδηγός δεν χάνει την ψυχραιμία του και έτσι δεν χάνει ούτε τη ζωή του.
Η μοτοσικλέτα επιστρέφει στην Ξηρονομή με τον τραυματία -που θετικά κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε -αν έζησε ή αν υπέκυψε στα τραύματά του. Και σε λίγο πάλι ησυχία, βαθιά απόλυτη ησυχία -μόνο τα τζιτζίκια που σ' εκείνα τα μέρη πρέπει να έχουν μεγάλη χαρά γιατί τραγουδούν ασταμάτητα χωρίς να νοιάζονται για τα ανθρώπινα πάθη.
Αμέσως ειδοποιείται ο Orts Mayer, ο σκληρός ταγματάρχης που είναι επικεφαλής στη Διοίκηση Αλιάρτου, και ο οποίος γίνεται έξαλλος. Οι διαταγές προς τον διοικητή της περιοχήςHolman κοφτές, τρομερές, αλλά αναμενόμενες. Η περιοχή Δομβραίνας να ενταχθεί στον κανόνα αντιποίνων.
Την Πέμπτη 26 Αυγούστου από τα ξημερώματα γερμανικές μονάδες με φορτηγά φτάνουν στην κεντρική πλατεία της Δομβραίνας όπου και συγκεντρώνουν όλους τους άνδρες 15 ετών και άνω. Οι ανακρίσεις για τους αντάρτες θα απασχολήσουν τους Γερμανούς αξιωματικούς όλη την ημέρα. Η γνώμη τους είναι ότι οι αντάρτες έχουν πολύ καλές πληροφορίες, πράγμα που για αυτούς τους πολύπειρους αξιωματικούς σημαίνει ότι οι χωρικοί συνεργάζονται μαζί τους.
Καθώς πέφτει ζεστή η νύχτα οι ανακρίσεις τελειώνουν. Οι Γερμανοί έχουν ή νομίζουν ότι έχουν επιβεβαιώσει τις αρχικές τους εκτιμήσεις: οι αντάρτες έχουν βοήθεια μέσα από το χωριό. Ωστόσο σε μια καθησυχαστική κίνηση αφήνουν ελεύθερους τους άντρες -εκτός φυσικά από τους 30 πιο επίφοβους.
========Η φωτογραφία είναι από τη Δομβραίνα αλλά όπως φαίνεται από τα πανωφόρια των χωρικών η εποχή είναι πρέπει να είναι χειμώνας και όχι τέλος Αυγούστου του 1943. .=========================
Το πρωί της Παρασκευής μένει χαραγμένο στη μνήμη όσων το έζησαν: ο τηλεβόας καλεί και πάλι τους Δομβραιναίους στην πλατεία. Τους ανακοινώνεται ότι λόγω συνεργασίας ορισμένων από αυτούς με τους αντάρτες το χωριό θα πυρποληθεί. Μέχρι τις 2 το μεσημέρι πρέπει να έχουν αποχωρήσει παίρνοντας μαζί τους τα κινητά τους υπάρχοντα και τα ζώα τους.Οι κάτοικοι συμμορφώνονται και αποχαιρετούν τις εστίες τους τραβώντας για τις σπηλιές του Ελικώνα.
Μερικά χιλιόμετρα βορειότερα όμως εξελίσσεται ένα ακόμη δράμα που όσο κι αν φαίνεται απίστευτο περιπλέκει περισσότερο την κατάσταση. Για την ακρίβεια αποθηριώνει τους Γερμανούς: το τμήμα που ερευνά το μοναστήρι της Μονής της Μακαριώτισσας έχει σταθεί στη βρύση και οι Γερμανοί στρατιώτες πλένονται με το κρύο νερό -πάντα με τάξη αλλά χωρίς τα όπλα τους.
Οι αντάρτες τους χτυπούν και πάλι. Ενας Γερμανός στρατιώτης πέφτει νεκρός. Τα γεγονότα παίρνουν κινηματογραφική ταχύτητα και δραματική τροπή. Οι Γερμανοί συγκεντρώνουν όλο τον πληθυσμό που υπήρχε στο Μοναστήρι και τις γύρω περιοχές -300 άτομα- και κατόπιν βάζουν φωτιά στα κελιά και τις παράγκες. Τότε είναι που σκοτώνεται και ο Επαμεινώνδας Ι. Κορογιάννος.
Οι αιχμάλωτοι διατάσσονται με τα χέρια ψηλά να πορευτούν προς τη Δομβραίνα. Οι Γερμανοί είναι τώρα έξαλλοι, εκτός από άγριοι και αδίστακτοι. Ο Γάτσης Κατσιμπάρδηςπυροβολείται, ενώ ο 70χρονος μοναχός Αγαθάγγελος που τολμά να κατεβάσει τα χέρια σκοτώνεται εν ψυχρώ και το πτώμα του σπρώχνεται στη χαράδρα. Οι κατακτητές δεν έχουν όμως χορτάσει αίμα. Αργότερα ο Ευάγγελος Βασ. Κόντης, 47, και ο Πέτρος Λουκά Κόντης 83 θα δολοφονηθούν χωρίς αιτία και χωρίς λόγο ή όπως θα έλεγαν κάποιοι κυνικοί επειδή βρέθηκαντη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο.
Και μπορεί οι δολοφονίες των χωρικών να χόρτασαν κάπως την εκδικητική μανία των Ούνων, όμως επιχειρησιακά η μικρή εκστρατεία είναι μια αποτυχία. Γιατί πώς μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς αφού ούτε ένας αντάρτης δεν συνελήφθη ούτε μια αξιοποιήσιμη πληροφορία δεν αποσπάστηκε από τους ηρωικούς χωρικούς.
Η περιοχή δεν έχει άλλο κατοικήσιμο μέρος. Εκτός από το προφανές, πώς δεν το σκέφτηκαν από την αρχή; Το μοναστήρι του Οσίου Σεραφείμ. Προς τα εκεί κατευθύνεται τώρα Σάββατο 28 Αυγούστου 1943 μια μεγάλη γερμανική στρατιωτική μονάδα. Ομως κι εδώ δεν υπάρχει τίποτα. Οι Γερμανοί λυσσούν. Η ιστορική μονή Δομβούς παραδίνεται στις φλόγες.Ο ηγούμενος Κυριάκος Ναούμ και οι καλόγεροι με ηρωικές προσπάθειες σώζουν το καθολικό του μοναστηριού καθώς οι Γερμανοί αναχωρούν την Κυριακή προς τα Χώστια, που είναι η σειρά τους και η μοίρα τους να πληρώσουν το τίμημα της αντίστασης.
Φτάνοντας στα Χώστια οι κατακτητές διαπιστώνουν ότι οι κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει το χωριό. Αυτό δεν τους εμποδίζει να εφαρμόσουν τη στρατηγική της καμένης γης. Οι νέες Χορσιές πυρπολούνται και οι άτυχοι κάτοικοι που δεν υπολόγιζαν τη θηριωδία των κατακτητών και βρέθηκαν στο δρόμο τους εξολοθρεύονται. Τρία ακόμη θύματα, τρία ακόμη ονόματα στο πάνθεο των Ελλήνων ηρώων που έπεσαν για την ελευθερία: Ελένη Κοβάνη, Γιώργος Παπαϊωάννου, Ελένη Σωτήρχου.
Ο κύκλος της θυσίας και του αίματος δεν έχει κλείσει ακόμα. Οι Γερμανοί ξημερώνοντας Δευτέρα 30 Αυγούστου ολοκληρώνουν το σχέδιο της καμένης γης, που κατά τη γνώμη τους στερεί από εφεδρείες, πληροφορίες και επισιτισμό τους αντάρτες: Το Κακόσι, η Θίσβη, παραδίνεται στις φλόγες απ' άκρη σ' άκρη. Εδώ οι κατακτητές έξαλλοι από την αποτυχία της εκκαθαριστικής επιχείρησης βάζουν όλη τους την τέχνη. Ο εμπρησμός περιλαμβάνει όλο το χωριό, ελάχιστα σπίτια γλιτώνουν την ολική καταστροφή.
Δυο βήματα από τη Θίσβη η Δομβραίνα σα δίδυμη αδερφή μοιάζει και ίδια τύχη την περιμένει: πυρπόληση, φωτιά, όλεθρος από το απόγευμα της 30ής Αυγούστου μέχρι το άλλο πρωί. Η πλούσια κωμόπολη σβήνεται στη κυριολεξία από το χάρτη καθώς από τα 620 σπίτια της μόνο 20 διασώζονται με σοβαρές ζημιές -τα άλλα ερείπια από φωτιά και δυναμίτη που χρησιμοποιούν οι Γερμανοί για να καταστρέψουν εκ θεμελίων κάποια δίπατα που αντιστέκονται στις φλόγες.
Εξακόσια σπίτια, εξακόσιες ιστορίες, εξακόσιες οικογένειες που τις σκόρπισε η φωτιά του πολέμου. Και που μαζί με τα χίλια που κάηκαν τις προηγούμενες μέρες στα Χώστια και τη Θίσβη θα καπνίζουν για μέρες και θα χάσκουν ερειπωμένα για χρόνια. Κυρίως όμως θα θυμίζουν την καταστροφή που φέρνει πάντα μαζί του ο πόλεμος.
*Το κείμενο είναι βασισμένο σε ένα άρθρο του Θανάση Χρήστου,, που δημοσιεύτηκε στη Θισβιακή Ηχώ -τεύχος 4 Ιούλιος/Αύγουστος/ Σεπτέμβριος 2005. Και από Κατσιμπάρδη Γ.Κ. Θυσία στο βωμό της Λευτεριάς. Η πυρπόληση των χωριών Δομβραίνας-Θίσβης-Προδρόμου από τους Γερμανούς κατακτητές τον Αύγουστο του 1943 και Λάππας Τ. Ματοβαμμένες Δάφνες της Ρούμελης. Αγώνες Θυσίες 1941-1944 .
Εκείνη την Τρίτη μια μηχανοκίνητη περίπολος , μια μοτοσικλέτα με έναν αξιωματικό και τον οδηγό του, έχει αφήσει πίσω της την Ξηρονομή και κατευθύνεται προς τη Δομβραίνα. Η ενέδρα των ανταρτών είναι καλά στημένη στη θέση Καλιγώμα, στον Αγιο Μερκούριο. Τα πυρά είναι πυκνά και έρχονται από την πλαγιά, η αναστάτωση που προκαλούν μεγάλη. Ο Γερμανός αξιωματικός χτυπιέται βαριά όμως ο οδηγός δεν χάνει την ψυχραιμία του και έτσι δεν χάνει ούτε τη ζωή του.
Η μοτοσικλέτα επιστρέφει στην Ξηρονομή με τον τραυματία -που θετικά κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε -αν έζησε ή αν υπέκυψε στα τραύματά του. Και σε λίγο πάλι ησυχία, βαθιά απόλυτη ησυχία -μόνο τα τζιτζίκια που σ' εκείνα τα μέρη πρέπει να έχουν μεγάλη χαρά γιατί τραγουδούν ασταμάτητα χωρίς να νοιάζονται για τα ανθρώπινα πάθη.
Αμέσως ειδοποιείται ο Orts Mayer, ο σκληρός ταγματάρχης που είναι επικεφαλής στη Διοίκηση Αλιάρτου, και ο οποίος γίνεται έξαλλος. Οι διαταγές προς τον διοικητή της περιοχήςHolman κοφτές, τρομερές, αλλά αναμενόμενες. Η περιοχή Δομβραίνας να ενταχθεί στον κανόνα αντιποίνων.
Την Πέμπτη 26 Αυγούστου από τα ξημερώματα γερμανικές μονάδες με φορτηγά φτάνουν στην κεντρική πλατεία της Δομβραίνας όπου και συγκεντρώνουν όλους τους άνδρες 15 ετών και άνω. Οι ανακρίσεις για τους αντάρτες θα απασχολήσουν τους Γερμανούς αξιωματικούς όλη την ημέρα. Η γνώμη τους είναι ότι οι αντάρτες έχουν πολύ καλές πληροφορίες, πράγμα που για αυτούς τους πολύπειρους αξιωματικούς σημαίνει ότι οι χωρικοί συνεργάζονται μαζί τους.
Καθώς πέφτει ζεστή η νύχτα οι ανακρίσεις τελειώνουν. Οι Γερμανοί έχουν ή νομίζουν ότι έχουν επιβεβαιώσει τις αρχικές τους εκτιμήσεις: οι αντάρτες έχουν βοήθεια μέσα από το χωριό. Ωστόσο σε μια καθησυχαστική κίνηση αφήνουν ελεύθερους τους άντρες -εκτός φυσικά από τους 30 πιο επίφοβους.
========Η φωτογραφία είναι από τη Δομβραίνα αλλά όπως φαίνεται από τα πανωφόρια των χωρικών η εποχή είναι πρέπει να είναι χειμώνας και όχι τέλος Αυγούστου του 1943. .=========================
Το πρωί της Παρασκευής μένει χαραγμένο στη μνήμη όσων το έζησαν: ο τηλεβόας καλεί και πάλι τους Δομβραιναίους στην πλατεία. Τους ανακοινώνεται ότι λόγω συνεργασίας ορισμένων από αυτούς με τους αντάρτες το χωριό θα πυρποληθεί. Μέχρι τις 2 το μεσημέρι πρέπει να έχουν αποχωρήσει παίρνοντας μαζί τους τα κινητά τους υπάρχοντα και τα ζώα τους.Οι κάτοικοι συμμορφώνονται και αποχαιρετούν τις εστίες τους τραβώντας για τις σπηλιές του Ελικώνα.
Μερικά χιλιόμετρα βορειότερα όμως εξελίσσεται ένα ακόμη δράμα που όσο κι αν φαίνεται απίστευτο περιπλέκει περισσότερο την κατάσταση. Για την ακρίβεια αποθηριώνει τους Γερμανούς: το τμήμα που ερευνά το μοναστήρι της Μονής της Μακαριώτισσας έχει σταθεί στη βρύση και οι Γερμανοί στρατιώτες πλένονται με το κρύο νερό -πάντα με τάξη αλλά χωρίς τα όπλα τους.
Οι αντάρτες τους χτυπούν και πάλι. Ενας Γερμανός στρατιώτης πέφτει νεκρός. Τα γεγονότα παίρνουν κινηματογραφική ταχύτητα και δραματική τροπή. Οι Γερμανοί συγκεντρώνουν όλο τον πληθυσμό που υπήρχε στο Μοναστήρι και τις γύρω περιοχές -300 άτομα- και κατόπιν βάζουν φωτιά στα κελιά και τις παράγκες. Τότε είναι που σκοτώνεται και ο Επαμεινώνδας Ι. Κορογιάννος.
Οι αιχμάλωτοι διατάσσονται με τα χέρια ψηλά να πορευτούν προς τη Δομβραίνα. Οι Γερμανοί είναι τώρα έξαλλοι, εκτός από άγριοι και αδίστακτοι. Ο Γάτσης Κατσιμπάρδηςπυροβολείται, ενώ ο 70χρονος μοναχός Αγαθάγγελος που τολμά να κατεβάσει τα χέρια σκοτώνεται εν ψυχρώ και το πτώμα του σπρώχνεται στη χαράδρα. Οι κατακτητές δεν έχουν όμως χορτάσει αίμα. Αργότερα ο Ευάγγελος Βασ. Κόντης, 47, και ο Πέτρος Λουκά Κόντης 83 θα δολοφονηθούν χωρίς αιτία και χωρίς λόγο ή όπως θα έλεγαν κάποιοι κυνικοί επειδή βρέθηκαντη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο.
Και μπορεί οι δολοφονίες των χωρικών να χόρτασαν κάπως την εκδικητική μανία των Ούνων, όμως επιχειρησιακά η μικρή εκστρατεία είναι μια αποτυχία. Γιατί πώς μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς αφού ούτε ένας αντάρτης δεν συνελήφθη ούτε μια αξιοποιήσιμη πληροφορία δεν αποσπάστηκε από τους ηρωικούς χωρικούς.
Η περιοχή δεν έχει άλλο κατοικήσιμο μέρος. Εκτός από το προφανές, πώς δεν το σκέφτηκαν από την αρχή; Το μοναστήρι του Οσίου Σεραφείμ. Προς τα εκεί κατευθύνεται τώρα Σάββατο 28 Αυγούστου 1943 μια μεγάλη γερμανική στρατιωτική μονάδα. Ομως κι εδώ δεν υπάρχει τίποτα. Οι Γερμανοί λυσσούν. Η ιστορική μονή Δομβούς παραδίνεται στις φλόγες.Ο ηγούμενος Κυριάκος Ναούμ και οι καλόγεροι με ηρωικές προσπάθειες σώζουν το καθολικό του μοναστηριού καθώς οι Γερμανοί αναχωρούν την Κυριακή προς τα Χώστια, που είναι η σειρά τους και η μοίρα τους να πληρώσουν το τίμημα της αντίστασης.
Φτάνοντας στα Χώστια οι κατακτητές διαπιστώνουν ότι οι κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει το χωριό. Αυτό δεν τους εμποδίζει να εφαρμόσουν τη στρατηγική της καμένης γης. Οι νέες Χορσιές πυρπολούνται και οι άτυχοι κάτοικοι που δεν υπολόγιζαν τη θηριωδία των κατακτητών και βρέθηκαν στο δρόμο τους εξολοθρεύονται. Τρία ακόμη θύματα, τρία ακόμη ονόματα στο πάνθεο των Ελλήνων ηρώων που έπεσαν για την ελευθερία: Ελένη Κοβάνη, Γιώργος Παπαϊωάννου, Ελένη Σωτήρχου.
Ο κύκλος της θυσίας και του αίματος δεν έχει κλείσει ακόμα. Οι Γερμανοί ξημερώνοντας Δευτέρα 30 Αυγούστου ολοκληρώνουν το σχέδιο της καμένης γης, που κατά τη γνώμη τους στερεί από εφεδρείες, πληροφορίες και επισιτισμό τους αντάρτες: Το Κακόσι, η Θίσβη, παραδίνεται στις φλόγες απ' άκρη σ' άκρη. Εδώ οι κατακτητές έξαλλοι από την αποτυχία της εκκαθαριστικής επιχείρησης βάζουν όλη τους την τέχνη. Ο εμπρησμός περιλαμβάνει όλο το χωριό, ελάχιστα σπίτια γλιτώνουν την ολική καταστροφή.
Δυο βήματα από τη Θίσβη η Δομβραίνα σα δίδυμη αδερφή μοιάζει και ίδια τύχη την περιμένει: πυρπόληση, φωτιά, όλεθρος από το απόγευμα της 30ής Αυγούστου μέχρι το άλλο πρωί. Η πλούσια κωμόπολη σβήνεται στη κυριολεξία από το χάρτη καθώς από τα 620 σπίτια της μόνο 20 διασώζονται με σοβαρές ζημιές -τα άλλα ερείπια από φωτιά και δυναμίτη που χρησιμοποιούν οι Γερμανοί για να καταστρέψουν εκ θεμελίων κάποια δίπατα που αντιστέκονται στις φλόγες.
Εξακόσια σπίτια, εξακόσιες ιστορίες, εξακόσιες οικογένειες που τις σκόρπισε η φωτιά του πολέμου. Και που μαζί με τα χίλια που κάηκαν τις προηγούμενες μέρες στα Χώστια και τη Θίσβη θα καπνίζουν για μέρες και θα χάσκουν ερειπωμένα για χρόνια. Κυρίως όμως θα θυμίζουν την καταστροφή που φέρνει πάντα μαζί του ο πόλεμος.
*Το κείμενο είναι βασισμένο σε ένα άρθρο του Θανάση Χρήστου,, που δημοσιεύτηκε στη Θισβιακή Ηχώ -τεύχος 4 Ιούλιος/Αύγουστος/ Σεπτέμβριος 2005. Και από Κατσιμπάρδη Γ.Κ. Θυσία στο βωμό της Λευτεριάς. Η πυρπόληση των χωριών Δομβραίνας-Θίσβης-Προδρόμου από τους Γερμανούς κατακτητές τον Αύγουστο του 1943 και Λάππας Τ. Ματοβαμμένες Δάφνες της Ρούμελης. Αγώνες Θυσίες 1941-1944 .
Αύριο το μνημόσυνο
Το μνημόσυνο του Θωμά – Διονύση Ν. Κόλλια,
θα τελεστεί το Σάββατο
31 Αυγούστου, στις 11.00 π.μ. στον ιερό
ναό Αγίας Παρασκευής του ιστορικού κοιμητηρίου Νέας Ερυθραίας.Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013
Από Τσουκαλάδες ευχαριστούν 2 πυροσβέστες-ήρωες από το Κερατσίνι
Επιστολή ευχαριστίας στους δύο πυροσβέστες-ήρωες που ήρθαν σε ενίσχυση των τοπικών δυνάμεων απο το Κερατσίνι του Πειραιά για να βοηθήσουν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στη Λιβαδειά απεύθυνει αναγνώστρια από τις Τσουκαλάδες. Η κα Δ.Λ. τονίζει την αυτοθυσία των πυροσβεστών από τον Πειραιά που ήταν για πολύ ώρα οι μόνοι που υπερασπίστηκαν το χωριό. Για τις τοπικές αρχές η κα Δ.Λ. υποστηρίζει ότι "Δεν θα αναφερθώ στην αναλγησία των υπευθύνων,(δήμου,τοπικών υπηρεσιών κ.α) λίγες ώρες πριν το χωριό κινδυνέψει απο την πύρινη λαίλαπα.". Δείτε.
Είμαι
μια κάτοικος του μικρού χωριού Τσουκαλάδες Βοιωτίας.
Με
αυτή την μικρή επιστολή θέλω να αναφερθώ στην χθεσινή ημέρα της μεγάλης φωτιάς
στην Λειβαδιά και να ευχαριστήσω θερμά τους πυροσβέστες που χάρη στην αυτοθυσία
τους έσωσαν το χωριό μας και γλιτώσαμε απο τα χειρότερα.
Δεν
θα αναφερθώ στην αναλγησία των υπευθύνων,(δήμου,τοπικών υπηρεσιών κ.α) λίγες
ώρες πριν το χωριό κινδυνέψει απο την πύρινη λαίλαπα.
Θέλω
να μείνω την ώρα,γύρω στις 8 το βράδυ,που ο αέρας γύρισε και η φωτιά έζωσε
πραγματικά το χωριό.Πολλοί κάτοικοι του χωριού είχαν φύγει μετά τις παραινέσεις
της αστυνομίας και άλλοι έμειναν με κίνδυνο της ζωής τους για να σώσουν τις
περιουσίες τους.
Την
ώρα εκείνη που πολλοί εγκατέλειπαν τις Τσουκαλάδες γιατί πραγματικά υπήρχε
κίνδυνος να καούμε σαν τα ποντίκια,κάποιοι άλλοι με ηρωισμό και ανδρεία μπήκαν
στο χωριό για να εκπληρώσουν το καθήκον τους .
Και
αναφέρομαι στο μοναδικό πυροσβεστικό αυτοκίνητο και τους
δύο πυροσβέστες-ήρωες ,που απο ότι μάθαμε μετά ήρθαν για ενίσχυση των
τοπικών δυνάμεων απο το Κερατσίνι του Πειραιά!,με κίνδυνο την ίδια τους την ζωή
,και με την συνδρομή κατοίκων, ρίχτηκαν στην μάχη με τις φλόγες πίσω απο τα
πρώτα σπίτια του χωριού με συνέπεια να σβήσουν τις φλόγες πριν αυτές μπούν στα
σπίτια μας.Ακόμη κι αν επρόκειτο για το δικό τους σπίτι , δε θα μπορούσαν να
δείξουν περισσότερο ζήλο.
Φυσικά
μετά απο λίγες ώρες ήρθαν πολλές δυνάμεις πυρόσβεσης για να βοηθήσουν αλλά η
πιο κρίσιμη ώρα ήταν αυτή.
Προσωπικά
εγώ αλλά και όλοι οι κάτοικοι στις Τσουκαλάδες θεωρούμε υποχρέωσή μας να
ευχαριστήσουμε θερμά πρώτα τους "δικους μας ηρώες" ,τους δύο
πυροσβέστες,αλλά και όλους όσους συνέβαλαν και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό
τους ώστε να μην καούν τα σπίτια μας και να περιορίσουν στο ελάχιστο τις ζημιές
και τα πολύ χειρότερα που φάνταζαν να έρχονται.
Δυστυχώς
΄πάνω στον πανικό ούτε τα ονόματα τους δεν γνωρίζω.
Νιώθω
την ανάγκη όμως να ζητήσω συγνώμη από αυτά τα παιδιά διότι συχνά καταφέρομαι
εναντίον των λουφατζήδων και φακελάκηδων δημοσίων υπαλλήλων. Θα έπρεπε κάθε φορά
να τονίζω ότι υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις.
Και
τέτοιοι πυροσβέστες ανήκουν σʼ αυτές τις εξαιρέσεις.
Άραγε
ποσο κοστίζει στο κράτος η αυτοθυσία τους;
Πόσο
'αραγε να πληρώνονται για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες τους;
Σίγουρα
θα πληρώνονται "αδρά" και θα τους χρειάζεται και άλλες περικοπές λόγω
κρίσης,έτσι δεν είναι;
Σε
αντίθεση με τους Βουλευτές μας που την βγάζουν δεν την βγάζουν και φέτος και που
δεν πρέπει να στεναχωρήσουμε για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο της σωτηρίας
μας!
Σίγουρα,
η ευγνωμοσύνη όλων μας προς αυτά τα παιδιά είναι πολυτιμότερη από τα
χρήματα.
Αυτή
αγγίζει την ψυχή τους και εξυψώνει ακόμη περισσότερο το πνεύμα τους! Ας μην
τσιγκουνευόμαστε να τους την εκφράζουμε όταν μας δίνεται η ευκαιρία!
Σας
ευχαριστούμε και το χωριό μας θα είναι πάντα φιλόξενο για εσάς
Δ.Λ
Σας
ευχαριστώ για την φιλοξενία της επιστολής μου
Πώληση-πακέτο για ΛΑΡΚΟ
Η αποκρατικοποίηση των ΕΑΣ, της ΕΛΒΟ και της ΛΑΡΚΟ συζητήθηκε σήμερα στην σύσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Βενιζέλο, τον υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα και τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, στο Μέγαρο Μαξίμου.
Βγαίνοντας ο κ. Στουρνάρας δήλωσε ότι «θέσαμε στον πρωθυπουργό και στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τα εναλλακτικά σχέδια για αποκρατικοποίηση των αμυντικών συστημάτων. Θα καταλήξουμε τις επόμενες ημέρες».
Σε ερώτηση για τον εάν η αποκρατικοποίηση της ΛΑΡΚΟ θα γίνει σαν ενιαία επιχείρηση ο κ. Στουρνάρας απάντησε θετικά.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, εκτός μικροφώνου, δήλωσε πως στη σύσκεψη συζητήθηκαν οι εξελίξεις με τη Συρία, θέματα που αφορούν την αμυντική βιομηχανία, αλλά και «πολλά άλλα ζητήματα».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Βγαίνοντας ο κ. Στουρνάρας δήλωσε ότι «θέσαμε στον πρωθυπουργό και στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τα εναλλακτικά σχέδια για αποκρατικοποίηση των αμυντικών συστημάτων. Θα καταλήξουμε τις επόμενες ημέρες».
Σε ερώτηση για τον εάν η αποκρατικοποίηση της ΛΑΡΚΟ θα γίνει σαν ενιαία επιχείρηση ο κ. Στουρνάρας απάντησε θετικά.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, εκτός μικροφώνου, δήλωσε πως στη σύσκεψη συζητήθηκαν οι εξελίξεις με τη Συρία, θέματα που αφορούν την αμυντική βιομηχανία, αλλά και «πολλά άλλα ζητήματα».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Κρανίου τόπος στο Πέρα Χωριό και 4 φωτογραφίες
Πηγή: https://www.facebook.com/peggy.avgeri?fref=ts
Μεγάλη η καταστροφή στις Τσουκαλάδες και 6 φωτογραφίες
Πλήρης η καταστροφή στις Τσουκαλάδες όπου η φωτιά έφτασε σχεδόν μέσα στον οικισμό καίγοντας ολοσχερώς ποιμνιοστάσια και άλλες αγροτικές εγκαταστάσεις. Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους για το μέγεθος της οικολογικής . Κάντε κλικ για υψηλότερη ανάλυση.
Πηγή: https://www.facebook.com/jimodim.dimou?fref=ts
Στη Βοιωτία για τις ζημιές της πυρκαγιάς ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ
Στις πυρόπληκτες περιοχές της Βοιωτίας θα βρισκεται σήμερα ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ, Βασίλης Έξαρχος, μαζί με στελέχη της Κεντρικής Υπηρεσίας του Οργανισμού και του υποκαταστήματος του ΕΛΓΑ Λαμίας.
Θα έχουν συνεργασία με εκπροσώπους των αγροτών, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκάλεσε στη φυτική παραγωγή και στο ζωικό κεφάλαιο η χθεσινή πυρκαγιά.
protothema.gr
Θα έχουν συνεργασία με εκπροσώπους των αγροτών, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκάλεσε στη φυτική παραγωγή και στο ζωικό κεφάλαιο η χθεσινή πυρκαγιά.
protothema.gr
Της Λιβαδειάς το γιαγκίνι και 30 φωτογραφίες
Γιαγκίνι λέγεται η φωτιά , η πυρκαγιά. Τούρκικη λέξη. Γι αυτό και το παραδοσιακό μας τραγούδι λέει με αμφίσημο τρόπο ότι σαν της Σμύρνης το γιαγκίνι / στο ντουνιά δεν έχει γίνει.
Η μεγάλη φωτιά που κατέκαψε τον μισό Δήμο Λεβαδέων δεν έχει ακόμη κοπάσει γεννά απέραντη θλίψη και εγείρει μεγάλα ερωτηματικά. Απόψε υπάρχει αγωνία αν θα τιθασευτεί η φωτιά και αν επιτέλους θα τεθεί υπό έλεγχο. Αύριο είναι η ημέρα των ευθυνών. Και των υπευθύνων.
Δείτε εδώ μερικές ακόμη φωτογραφίες από το γιαγκίνι της Λιβαδειάς.
Κι εδώ ορισμένες ουσιαστικές πληροφορίες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
