Φωτοκουίζ3
ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΠΙΚΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2013
Θέρος - Ερως
Το ελληνικό καλοκαίρι. Ο ήλιος, η θάλασσα, το νησί, ένα αρμυρίκι κι ο βράχος. Αυτά μόνο. Και λίγος ίσκιος.
Το βλέμμα βουτάει και βυθίζεται στη θάλασσα.
Βαφτίζεται στα γαλανά νερά της ευδιάκριτη η σκιά του και επιστρέφει καθαρό κάτοπτρο αιφνίδιας ευφορίας.
Δροσίζεται η σκέψη στη δροσιά της και ανοίγεται η ψυχή στην έλξη της απεραντοσύνης της.
Κι όλο ταξιδεύει στον αφρό των κυμάτων της με προορισμό τον πυρήνα της ύπαρξης.
Ποτέ δε χάνει το δρόμο και ποτέ δε γυρίζει πίσω με άδεια χέρια. Απλώνει ύστερα τα δώρα της κάτω απ’ τα αρμυρίκια να πάρουν μυρωδιά από την αύρα της μέσα στον αδιάπτωτο μαγικό συντονισμό των ήχων -του φλοίσβου και των τζιτζικιών.
Γαλήνη και σαγήνη οι βασικές νότες στο μουσικό χαλί που στρώνει τιμητικά η φύση να πατήσει το χρυσαφένιο ίχνος του το καλοκαίρι. Γιατί καλοκαίρι χωρίς το τραγούδι των τζιτζικιών είναι λειψό.
Απλό –καίρι με έναν τρόπο, αδιάφορο και ξένο για εμάς που μας χαρίστηκε ολόκληρο.
Το ελληνικό καλοκαίρι. Που σαν θαύμα φτιάχνει από το τίποτα την όμορφη πλευρά της ζωής.
Και που το φως του παγιδεύει όλα τα σωματίδια μιας αλύτρωτης μνήμης –μνημόνια νοσταλγίας λέγονται.
Δ.Λ.
Θέρος - Ερως
Το ελληνικό καλοκαίρι. Ο ήλιος, η θάλασσα, το νησί, ένα αρμυρίκι κι ο βράχος. Αυτά μόνο. Και λίγος ίσκιος.
Το βλέμμα βουτάει και βυθίζεται στη θάλασσα.
Βαφτίζεται στα γαλανά νερά της ευδιάκριτη η σκιά του και επιστρέφει καθαρό κάτοπτρο αιφνίδιας ευφορίας.
Δροσίζεται η σκέψη στη δροσιά της και ανοίγεται η ψυχή στην έλξη της απεραντοσύνης της.
Κι όλο ταξιδεύει στον αφρό των κυμάτων της με προορισμό τον πυρήνα της ύπαρξης.
Ποτέ δε χάνει το δρόμο και ποτέ δε γυρίζει πίσω με άδεια χέρια. Απλώνει ύστερα τα δώρα της κάτω απ’ τα αρμυρίκια να πάρουν μυρωδιά από την αύρα της μέσα στον αδιάπτωτο μαγικό συντονισμό των ήχων -του φλοίσβου και των τζιτζικιών.
Γαλήνη και σαγήνη οι βασικές νότες στο μουσικό χαλί που στρώνει τιμητικά η φύση να πατήσει το χρυσαφένιο ίχνος του το καλοκαίρι. Γιατί καλοκαίρι χωρίς το τραγούδι των τζιτζικιών είναι λειψό.
Απλό –καίρι με έναν τρόπο, αδιάφορο και ξένο για εμάς που μας χαρίστηκε ολόκληρο.
Το ελληνικό καλοκαίρι. Που σαν θαύμα φτιάχνει από το τίποτα την όμορφη πλευρά της ζωής.
Και που το φως του παγιδεύει όλα τα σωματίδια μιας αλύτρωτης μνήμης –μνημόνια νοσταλγίας λέγονται.
Δ.Λ.
ΥΓ: Που έχει ληφθεί η φωτογραφία;
5 σχόλια:
Κόλπος Δόμβρενας στον Κορινθιακό
δεξιά απο τον Άγιο Νικόλαο και είναι οι Αλκυονίδες.
Κυριακη πρωι με την ιδια ομορφια απλωμενη μπροστα μας,με την "εκ παραδρομης αποκαλυψη" προβολης ολιγιστου πολιτικου,ισως,του δασκαλου της Κ.Κ ,ζωντας μεσ΄στην αμηχανια των καιρων,το κειμενο σας ,ενα μικρο θαυμα.Ανασταινει την πιστη για την ομορφια της ζωης. και "...με μια ελια,ενα κλιμα,μια βαρκα...."
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΥΚΗ ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΗΣΑΚΙΑ ΔΙΠΟΡΤΟ , ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΚΑΙ ΦΟΝΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΥΚΗ ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΗΣΑΚΙΑ ΔΟΠΟΡΤΟ , ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΚΑΙ ΦΟΝΙΑΣ
Δημοσίευση σχολίου