Κουίζ για απαιτητικούς

Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου

Δημοσιογράφος/

Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ

Ενα από τα κορυφαία σχόλια που έχουν αναρτηθεί στη viotia ανήκει στον Αρίμνητο και έχει έκκεντρη αφορμή το άρθρο μου εδώ http://viotia.blogspot.gr/2012/02/blog-post_7323.html που παρεμπιπτόντως παραμένει ανατριχιαστικά επίκαιρο. Επίκαιρη είναι και η αναφορά στο φαράγγι της Κρύας που κάνει ο Αρίμνητος με την εκδήλωση του ΑΚΟΛ και των Φίλων του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς και την εκπομπή Μένουμε Ελλάδα που προβάλλεται αυτές τις ημέρες στη ΝΕΤ. Στο επεισόδιο που διηγείται ο Αρίμνητος αναφέρονται 4 στοχαστές οι οποίοι τοποθετούνται να συζητούν στο Φαράγγι της Κρύας. Ο συγγραφέας αναφέρει μόνο τα μικρά τους ονόματα κάνοντας πολύ δύσκολη της αναγνώρισή τους -τουλάχιστον όλων. Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν αναγνώστες που γνωρίζουν τους διανοητές που σύμφωνα με τον Αρίμνητο επισκέφθηκαν την Κρύα. Υπό τύπον κουίζ θα χαρώ να δω στα σχόλια τις απαντήσεις σας γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι είναι μια δύσκολη ερώτηση. Δημοσιεύω το σχόλιο του Αρίμνητου και την απάντησή μου προτρέποντάς σας να διαβάσετε το άρθρο http://viotia.blogspot.gr/2012/02/blog-post_7323.html και τα υπόλοιπα σχόλια που είναι επίσης εξαιρετικά αλλά δεν προσφέρονται για κουίζ. Βρείτε τους 4 διανοητές του Αρίμνητου και κερδίστε το έπαθλο που θα ανακοινωθεί αργότερα.



Αριμνητοςείπε...

Ψιλόβροχο στο εκκλησάκι της Αγίας Ιερουσαλήμ… διαπεραστική παγωνιά και όμως τέσσερις άντρες συζητούν μέσα στο σκοτάδι.
- «Διάβασες το άρθρο του Βοιωτού Ed;» ρώτησε ένας γηραλέος με γαλλική προφορά.
– «Ω! ποιος νοιάζεται, ό,τι και να κάνουν στα λόγια μου έρχονται» απάντησε αυτός. «Θυμάμαι ένα λόγο μου στο Κοινοβούλιο το 1780 θαρρώ « Popular election is a mighty evil» και τι βλέπουμε σήμερα; Η πολιτική ελίτ αγωνίζεται να αποφύγει τις εκλογές. Άλλοι καιροί, ίδια ήθη, έτσι δεν είναι, Ernest;».
– «Τις απόψεις μου τις ξέρεις Eddy. Η φύση ξεγελά τα άτομα για ένα συμφέρον που τα ξεπερνά. Ο πόνος είναι ο οδηγός της πορείας του κόσμου, το δυσαρεστημένο ον, εκείνο που θέλει να αναπτυχθεί και δεν έχει την ευχέρεια να το πράξει».
– «Ο πόνος, ο λαός, τα άτομα» κάγχασε ο τρίτος της παρέας «αυτά τα πλήθη τα παραφουσκωμένα με μπίρα και ανοησία. Πως την είπαμε την πόλη αποκάτω Ιππόλυτε;»
- «Λιγουριά Thomas, όλο το ξεχνάς, αυτή την εποχή μαθαίνουμε ότι συγκεντρώνουν αρχές, μυρίζομαι επανάσταση, αυτή την εξέγερση των μουλαριών και των αλόγων ενάντια στους ανθρώπους, υπό την καθοδήγηση πιθήκων με λάρυγγες παπαγάλων»
- «Έχεις μια απέχθεια Ιππόλυτε..» ψιθύρισε ο Thomas.
- «Γι αυτό είμαι φίλος σου» είπε ο Ιππόλυτος «επειδή συμφωνείς μαζί μου, λατρεύω αυτό που έγραψες «η αλήθεια του Σύμπαντος είναι αβέβαιη.. υπάρχει μόνο το κέρδος η ζημιά η πουτίγκα και το εγκώμιό της που είναι και παραμένουν ορατά για τον πρακτικό άνθρωπο»
Γέλασαν όλοι. Βήματα ακούστηκαν από τα σκαλιά. Κάποιο ζευγαράκι ανέβαινε νυχτιάτικα.
«Φαντάσου να λειτουργούσε και η Κρύα» είπε κάποιος «έχουν ιδρύσει μέχρι και σύλλογο γι αυτό».
Σταυροκοπήθηκαν και σύντομα οι σκιές τους βιαστικά πνίγηκαν μέσα στον σκοτάδι.

βοιωτόςείπε...

Αρίμνητε,
Ιδιαίτερη τιμή για τη μικρή μας Λιβαδειά η παρουσία των 4 μεγάλων δασκάλων στο φαράγγι της Κρύας και για εμένα εφόσον ασχολήθηκαν με το άρθρο μου.
Και οι 4 αυτοί μεγάλοι διανοητές έχω την αίσθηση ότι ήταν βαθιά πεισμένοι για την κυκλικότητα της Ιστορίας. Ισχύει εξίσου και γι’ αυτούς ότι αν προσεγγίσουμε το έργο τους με σεβασμό έχουμε πολλά να κερδίσουμε όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να καταστούμε μαθητές τους διότι «τότε ο κύκλος κλείνει οριστικά».