Τα επίσημα αποτελέσματα του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ

Ανακοινώνονται σήμερα 21/03/2013 τα επίσημα αποτελέσματα του διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ που διοργάνωσαν από κοινού το περιοδικό ΒΟΙΩΤΙΑ και το βιβλιοπωλείο/εκδόσεις Σύγχρονη Εκφραση.

Σύμφωνα με την Επίσημη Προκήρυξη του 2ου Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμονται 3 βραβεία και 3 έπαινοι.
Το 1ο Βραβείο του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στη συμμετοχή με το ψευδώνυμο Αντίκλεια για το ποίημα "Το Πέτρινο Σπίτι"  με συνολική βαθμολογία 69 βαθμών .

Το 2ο Βραβείο του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στη συμμετοχή με το ψευδώνυμο Ηδύλη για το ποίημα "Νεφέλωμα από Λήθη" με συνολική βαθμολογία 68 βαθμών .
Το 3ο Βραβείο του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στη συμμετοχή με το ψευδώνυμο Ερωτόκριτος για το ποίημα "Δεν Ηξερα" με συνολική βαθμολογία 59 βαθμών.

Οι Επαινοι
Ο Α' Επαινος του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στη συμμετοχή με το ψευδώνυμο Ευάγγελος Αγγελίδης για το ποίημα "Εσύ Τι Λες Βλαδίμηρε Μαγιακόφσκι"  με συνολική βαθμολογία 58 βαθμών
Ο Β' Επαινος του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στη συμμετοχή με το ψευδώνυμο Καλυψώ για το ποίημα "Ζωή Ελκόμενη"  με συνολική βαθμολογία 57 βαθμών

Ο Γ' Επαινος του 2ου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ απονέμεται στη συμμετοχή με το ψευδώνυμο Σύλβια για το ποίημα "Ανοίγοντας τα Μάτια"  με συνολική βαθμολογία 56 βαθμών

Η ποιότητα των συμμετοχών στον 2ο Ποιητικό Διαγωνισμό ΕΛΙΚΩΝ ανήλθε σε υψηλά επίπεδα. Σε λίγη ώρα θα ανακοινωθούν όλες οι βαθμολογίες καθώς και τα αποτελέσματα του κλάδου του διαγωνισμού για τη Λιβαδειά. Μείνετε συντονισμένοι...


Το νικητήριο ποίημα

ΤΟ ΠΕΤΡΙΝΟ ΣΠΙΤΙ

Μεγάλωσα χωρίς πατέρα
-κι εκείνος χωρίς γιο-.
Ετσι δεν έμαθα να ξυρίζομαι
και να παίζω πόλεμο.

Η μητέρα δεν ήταν άνθρωπος
ήταν η κούκλα που δεν πρέπει να παίζουνε τ' αγόρια.
Μου αγόραζε όπλα και στρατιωτάκια.
Τα έθαβα, τα ξέθαβα
έπαιζα "κηδεία".

Μεγάλωσα με ιστορίες για Κύκλωπες και Δούρειους Ιππους.
Οι φίλοι μού έλεγαν πως μόνο ο κακός ο λύκος είναι αληθινός.

Μια μέρα η γιαγιά μου έβγαλε απ' την κοιλιά του
τις πέτρες της απουσίας.
Χτίσαμε μ' αυτές ένα σπίτι -έμπαινε μέσα και φώναζε
"γιε μου, γιε μου" -χωρίς βεράντες
-όλοι φοβόμασταν ότι θα έπεφτε μια μέρα από το μπαλκόνι.
Εκείνη προτίμησε κάτι πιο θεαματικό.
Πνίγηκε μόνη τη νύχτα.

Αντίκλεια