Οχι τι θα πουν αλλά τι θα κάνουν οι αιρετοί για το Γενικό Νοσοκομείο Λιβαδειάς

Γράφει ο Βοιωτός
Χτισμένο στη θέση εκείνου που στα παιδικά μου χρόνια ονομάζαμε "Στρατώνα", το Γενικό Νοσοκομείο Λιβαδειάς δεσπόζει στην κορυφή του λόφου, βόρεια της βοιωτικής πρωτεύουσας. Προσχωρώντας σε μια τολμηρή μετανεωτερική ερμηνεία θεωρώ ότι το Νοσοκομείο της Λιβαδειάς επιτελεί τον ίδιο περίπου ρόλο, αποτελεί στις αρχές του 21ου αιώνα το συμβολικό ισοδύναμο του Στρατοπέδου:
Οπως το Στρατόπεδο είχε σκοπό να εμπεδώσει ένα αίσθημα ασφαλείας στους πολίτες την εποχή που η αγροτική/αναπτυσσόμενη ελληνική κοινωνία μετασχηματιζόταν ταχύτατα σε βιομηχανική/ανεπτυγμένη χώρα ακριβώς στα όρια των δύο μπλοκ του Ψυχρού Πολέμου, έτσι το Νοσοκομείο παρέχει μια αίσθηση ασφάλειας στην καταναλωτική/μεταβιομηχανική ελληνική κοινωνία, μια βεβαιότητα άμεσης περίθαλψης από τα αναπόφευκτα δεινά της τρυφής και της ευμάρειας, κυρίως όσον αφορά το επείγον, το απροσδόκητο, το "ατύχημα" (διότι, για τα χρόνια και σοβαρά πλην όχι επείγοντα, οι περισσότεροι στο μέτρο που έχουν τη δυνατότητα προτιμούν την πρωτεύουσα).

Από μια άλλη οπτική γωνία, εκείνοι που γνωρίζουν υποστηρίζουν ότι το Γενικό Νοσοκομείο Λιβαδειάς και η πορεία του -mutatis mutandis- θυμίζουν ή μοιάζουν με την πολύπαθη Ελληνική Δημοκρατία: εγγενείς και επίκτητες δυσλειτουργίες άπό την ίδρυσή του, παθογένειες και ανεπαρκής σχεδιασμός, ισχυρός συντεχνιακός συνδικαλισμός, λάθος προτεραιότητες, σκάνδαλα, τραυματιοφορείς που έγιναν διοικητικοί, αλλά και ιατρικό προσωπικό που επιτελεί με αίσθηση καθήκοντος και αυταπάρνηση το λειτούργημά του συνθέτουν ένα αμφίσημο σκηνικό, έναν αντιφατικό, όπως όλη η ελληνική διοίκηση, οργανισμό.  Η οικονομική κρίση έρχεται ως καταλύτης και εδώ να αποκαλύψει τα ελλείμματα και να ανατρέψει την αυταρέσκεια της "δημόσιας υγείας".

Δεν είναι στις προθέσεις μου να εναντιωθώ στην ομόθυμη κατακραυγή -από εκλεκτούς επιστήμονες, τοπικές αρχές και φορείς- που προκαλεί στη Λιβαδειά η διαρροή της εισήγησης Λιαρόπουλου, η οποία προβλέπει την υποβάθμιση του Νοσοκομείου Λιβαδειάς. Συμφωνώ ότι το Νοσοκομείο στη βοιωτική πρωτεύουσα πρέπει να αναβαθμιστεί παρότι κρατώ καλά στο μυαλό μου ότι ευαίσθητος χώρος της υγείας αποτελεί προνομιακό πεδίο έκφρασης κάθε είδους λαϊκισμού καθώς αποτελεί το γεωμετρικό τόπο όπου διακυβεύεται το ύψιστο αγαθό, η ίδια η ανθρώπινη ζωή.

Από την άποψη αυτή δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί θετική η πρωτοβουλία του Δήμου Λεβαδέων για την έκτακτη σύγκληση Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα την αποτροπή της υποβάθμισης του Νοσοκομείου Λιβαδειάς το απόγευμα της Δευτέρας με την παρουσία -όπως ελπίζεται- όλων των πολιτικών εκπροσώπων και των θεσμικών φορέων  του νομού.

Ομως για να μην εκφυλιστεί το έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο σε μια διαδικασία δημοσίων σχέσεων οι αιρετοί εκπρόσωποι, πολιτικοί και θεσμικοί οφείλουν να δώσουν απάντηση στο τι θα πράξουν εφόσον η γνώμη τους δεν εισακουστεί και όχι να προβούν στις συνήθεις αρειμάνιες δηλώσεις "αντίστασης" και μετά -ήσυχοι ότι επιτέλεσαν το καθήκον τους- να τραπούν προς τις ταβέρνες της Λιβαδειάς.

Δύο περιπτώσεις υπάρχουν.
Στην πρώτη και ιδανική ο υπουργός Υγείας λαμβάνει το εκκωφαντικό μήνυμα της ενωμένης Βοιωτίας και απορρίπτει την εισήγηση Λιάροπουλου. Τότε έχουμε κατά το κοινώς λεγόμενο "ούτε γάτα ούτε ζημιά" χωρίς να υπονοείται ότι δεν πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές στο Νοσοκομείο -σε όλους τους τομείς.
Στη δεύτερη και πλέον πιθανή το υπουργείο, προχωρώντας σε ορισμένες επουσιώδεις  διορθώσεις εφαρμόζει τον σχεδιασμό των συγχωνεύσεων στα Νοσοκομεία όπως αυτός αποτυπώνεται στην π΄ροταση της επιτροπής των σοφών. Εδώ είναι το κομβικό σημείο.

Τι θα κάνουν σε αυτή την περίπτωση οι αιρετοί; Θα αποδεχθούν την ήττα και την υποβάθμιση του Νοσοκομείου; Θα παραιτηθούν; Θα προχωρήσουν σε απεργία πείνας; Θα διαμορφώσουν τις συνθήκες για να ηγηθούν δυναμικών κινητοποιήσεων; Αυτό είναι το ερώτημα: Τι συγκεκριμένα θα πράξουν οι  πολιτικοί εκπρόσωποι της Λιβαδειάς αν τα πράγματα δεν εξελιχθούν σύμφωνα με τα συμφέροντα της πόλης και των κατοίκων της περιοχής; Διότι οι δηλώσεις και οι λεκτικοί λεονταρισμοί είναι φανερό ότι δεν εξαπατούν πλέον κανέναν, δεν γίνονται πιστευτοί και κυρίως δεν έχουν αποτέλεσμα.

Σε κάθε περίπτωση περί του πρακτέου και του επόμενου βήματος οι πολιτικοί ταγοί της Λιβαδειάς και της Βοιωτίας οφείλουν να απαντήσουν "καθαρά και δυνατά" στο αποψινό Δημοτικό Συμβούλιο. Για να μην εξελιχθεί η σημερινή συγκέντρωση σε μια ακόμη φιέστα δημοσίων σχέσεων και επικοινωνιακή πομφόλυγα όπως πολλοί προβλέπουν... Και όπως έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν...