Το οδοιπορικό μας στο Ναό και Μαντείο του Πτώου Απόλλωνα στο Ακραίφνιο

Στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος" Γεωπεριβαλλοντικά - Γεωμυθολογικά μονοπάτια - τα Μαντεία της Στερεάς Ελλάδας", εμείς τα παιδιά της Δ΄τάξης του 4ου Δημ. Σχ. Λιβαδειάς, επισκεφτήκαμε το ναό και μαντείο του Πτώου Απόλλωνα στο Ακραίφνιο της Βοιωτίας. Συνοδοί και ξεναγοί μας ήταν οι δασκάλες μας, κ. Λαφαζάνη Παρασκευή, κ. Μαριδάκη Ελένη και η Διευθύντρια του σχολείου κ. Μπάρλα - Νιαβή Βασιλική.

Ο ναός και το μαντείο του Πτώου Απόλλωνα βρίσκεται στη θέση Περδικόβρυση, στο όρος Πτώον, τρία χιλιόμετρα ανατολικά του Ακραιφνίου, δίπλα στο εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής.

Η φύση ήταν καταπράσινη, πολύχρωμα αγριολούλουδα στόλιζαν το τοπίο και μας χάριζαν μεθυστικές μυρωδιές. Η ομορφιά του τοπίου δικαιολογεί απόλυτα την επιλογή των προγόνων μας να χτίσουν εδώ το μαντείο και το ναό του Απόλλωνα, του θεού της μουσικής και του φωτός

Στο ψηλότερο σημείο της πλαγιάς βρισκόταν ο ναός του Απόλλωνα. Στα δυτικά του ναού ήταν η "μαντική σπηλιά", το μαντείο, το οποίο χαρακτηριζόταν "πολύφωνο" γιατί έδινε χρησμούς και σε άλλες γλώσσες εκτός των Ελληνικών και " αψευδές" - αλάθητο.  Ανατολικά του ναού υπήρχε το ξύλινο θέατρο, στο οποίο τελούνταν κάθε πέντε χρόνια τα Πτώια, αγωνίσματα πνευματικά,. Σαλπιστή, Κήρυκος, Ραψωδού, Ποιητή Επών, Αθλητή και Κιθαρωδού.

Κατηφορίζοντας υπήρχαν τα οικοδομήματα για τους ιερείς, εγκαταστάσεις για τους θεωρούς των αγώνων, λουτρά και δεξαμενές, και στο κατώτερο σημείο υπήρχε ο ναός της Προναίας Αθηνάς και η Θόλος.

Λίγα πράγματα σώζονται από το ναό του Πτώου Απόλλωνα, το Μαντείο του και τις άλλες κτιριακές εγκαταστάσεις. Όμως και αυτά τα λίγα που έχουν απομείνει μας φανερώνουν τις παλιές δόξες του.

Ήμασταν πολύ χαρούμενοι για όσα μάθαμε και είδαμε. Οι απορίες μας πολλές γι’ αυτό συνεχώς ρωτούσαμε να μάθουμε ακόμα περισσότερα για το χώρο αυτό και την ιστορία του. Όπως χαρακτηριστικά είπε μια συμμαθήτριά μας " Με την επίσκεψή μας σήμερα εδώ, σε αυτό το χώρο, νιώσαμε σαν να ζούσαμε την εποχή που το μαντείο λειτουργούσε και ήρθαμε εδώ για να πάρουμε χρησμό για το μέλλον μας."

Μετά την επίσκεψή μας στον αρχαιολογικό χώρο πήγαμε στο εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής για ξεκούραση και φαγητό. Ξαπλώσαμε στο γρασίδι, μυρίσαμε τα αγριολούλουδα, μας ζέστανε ο ήλιος με τις χρυσαφένιες του ακτίνες, τα πουλιά μας κρατούσαν συντροφιά με το γλυκό τους κελάηδισμα, με λίγα λόγια χαθήκαμε κυριολεκτικά μέσα στην ανοιξιάτικη αγκαλιά της φύσης.