Οι Διστομίτες απαιτούν γρήγορη δικαίωση, λέει η Κέλυ Σταμούλη

Από ΤΑ ΝΕΑ της Τετάρτης αναδημοσιεύουμε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Η Κέλυ Σταμούλη, κόρη του Ιωάννη Σταμούλη και δικηγόρος η ίδια ομιλεί για την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ιταλίας που δικαιώνει τους συγγενείς των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΜΙΝΑ ΜΟΥΣΤΑΚΑ

«Ανεκτίμητης αξίας» χαρακτηρίζει η δικηγόρος τους, Κέλυ Σταμούλη, την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου της Ιταλίας, που ήρθε να δικαιώσει - έστω και με...
καθυστέρηση 64 ετών- τους συγγενείς των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου. «Οι εκάστοτε υπουργοί Δικαιοσύνης των ελληνικών κυβερνήσεων από το 2001 έως σήμερα ουδέποτε στήριξαν το δίκαιο αίτημα των Διστομιτών», επισημαίνει εξηγώντας γιατί προσέφυγε στις ιταλικές αρχές.
-Εξήντα τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται από τη σφαγή 218 κατοίκων του Διστόμου. Η δικαίωση για τους συγγενείς των θυμάτων ήρθε από τον Άρειο Πάγο της Ιταλίας.
Αναμενόμενη η απόφαση;
Κάθε δίκη είναι μία παράσταση που «σκηνοθετείται» από τους συντελεστές της ενόσω «παίζεται». Ουδείς γνωρίζει εκ των προτέρων το αποτέλεσμα. Στο παρελθόν εκδόθηκαν θετικές αποφάσεις και από την Ελληνική Δικαιοσύνη. Ο κύκλος άνοιξε, πριν από 11 χρόνια, με την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς που αναγνώριζε τις αστικές ευθύνες της Γερμανίας, λόγω των καταστροφών που προκάλεσε το Τρίτο Ράιχ.

Γιατί μπήκε «φρένο» στην εκτέλεσή της;
Οι εκάστοτε υπουργοί Δικαιοσύνης των ελληνικών κυβερνήσεων από το 2001 έως σήμερα ουδέποτε στήριξαν το δίκαιο αίτημα των Διστομιτών.
Τι σας έκανε να προσφύγετε σε δικαστήρια εκτός συνόρων;
Η πίστη του πατέρα μου ότι η δικαιοσύνη θα λάμψει έστω κι αν λαλήσει σε άλλη γλώσσα.

Ήταν εύκολος ο δρόμος μέχρι τη δικαίωση από τους
ανώτατους δικαστές της Ρώμης;
Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία και είναι αμιγώς νομική.
Ο Άρειος Πάγος της Ιταλίας επιδίκασε με την πρόσφατη απόφασή του στη γερμανική πλευρά τα δικαστικά έξοδα, 3.000 ευρώ, για την υπόθεση του Διστόμου. Η σημασία της απόφασης αποτιμάται σε χρήμα;
Η συγκεκριμένη απόφαση είναι ανεκτίμητης αξίας για τους οικείους των τραγικών θυμάτων του Τρίτου Ράιχ. Με αυτήν ανοίγουν οι πόρτες για τις περαιτέρω διεκδικήσεις.
Η απόφαση αυτή είναι το τελευταίο σκαλοπάτι;
Με αυτήν αίρονται τα εμπόδια και υπερσκελίζεται η ελληνική άρνηση του υπουργού. Η απόφαση της Λιβαδειάς παίρνει επιτέλους σάρκα και οστά...
Ποιο είναι το επόμενο δικαστικό βήμα;
Ό,τι απαιτεί η δικαίωση των συγγενών των θυμάτων ανά την Ελλάδα.

Τι προσδοκάτε από τη συνέχεια του δικαστικού αγώνα;
Την οριστική δικαίωση των Διστομιτών, την πραγμάτωση του οράματος.
Πιστεύετε ότι η τελευταία απόφαση μπορεί να αποτελέσει «οιονεί δεδικασμένο» και για την ουσία της υπόθεσης σχετικά με την αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων, που εκκρεμεί στην ιταλική Δικαιοσύνη;
Αυτός ήταν ο στόχος της νομικής επιλογής του Γιάννη Σταμούλη, και επετεύχθη.
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο «μοιραστήκατε» την απόφαση;
Ο Νίκος Παπανδρέου, δεινός υποστηρικτής της διεκδικήσεως των γερμανικών αποζημιώσεων και ο καθηγητής μου Κώστας Μπέης, δεύτερος νομικός πατέρας μου.

Πότε πρωτοασχοληθήκατε με την υπόθεση της «σφαγής του Διστόμου»;
Όταν ο πατέρας μοιράστηκε με τα παιδιά του την ιδέα του περί νομικής διεκδικήσεως.
Τι θυμάστε από τις πρώτες δίκες όπου παρασταθήκατε στο πλευρό του πατέρα σας, Γιάννη Σταμούλη, που άρχισε τον δικαστικό αγώνα;
Τον ακαταμάχητο «νομικό τσαμπουκά» του, που απαιτούν τέτοιες τολμηρές κινήσεις σθεναρών ανδρών.
Η απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου της Ρώμης θεωρείτε ότι είναι για εκείνον «μετά θάνατον» δικαίωση;
Το 1995 λίγοι τον πίστεψαν. Το 2008 από μια άλλη διάσταση πλέον, τους χαμογελάει ευγενικά. Οι τελευταίες λέξεις του ήταν για την υπόθεση αυτή...
Πόσο εύκολο ήταν να συνεχίσετε μόνη σας στον ίδιο δρόμο;
Οι δυσκολίες διανθίζουν τα δύσβατα μονοπάτια.
Ποιοι στάθηκαν στο πλευρό σας;
Τα ισχυρά νομικά επιχειρήματα.
Νιώσατε ότι οι οι εντολείς σας συνέχισαν να σας εμπιστεύονται με τον ίδιο τρόπο;
Η εμπιστοσύνη κατακτάται, δεν κληρονομείται. Παλεύεις γι΄ αυτήν κάθε μέρα.

Προχθές, βρεθήκατε ως ομιλήτρια σε εκδήλωση για τη σφαγή του Διστόμου. Ποια τα συναισθήματά σας;
Ένταση, συγκίνηση και αδρεναλίνη. Οι Διστομίτες απαιτούν γρήγορη δικαίωση.
Όλα αυτά τα χρόνια θα έχετε ακούσει πολλές αληθινές ιστορίες. Υπάρχει μία που σας «σφράγισε»;
Το νεογέννητο στο Δίστομο, το 1944, που βρέθηκε σφαγιασμένο από τους Γερμανούς με το μαστό της μάνας του στο στόμα... Τη μαρτυρία αυτήν τη θέτω υπ΄ όψιν του υπουργού Δικαιοσύνης...
Αν σας ζητούσαν να βάλετε έναν τίτλο σε όλη αυτήν τη δικαστική διαδρομή, ποιον θα επιλέγατε;
Ο Δαβίδ θα νικήσει τον Γολιάθ.
Θα εγκαταλείπατε ποτέ τη δικηγορία για να ασχοληθείτε με κάτι άλλο;
Θα εγκατέλειπα τα πάντα για να σταθώ στο πλευρό του Δαβίδ...