Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης στη Λιβαδειά και 24 φωτογραφίες
Παρά την απουσία της μεγάλης προσκεκλημένης, της κ. Κικής Δημουλά, η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάστηκε στη Λιβαδειά με μια επιτυχημένη εκδήλωση στην αίθουσα Κορτέση της Εστίας Μητέρας.
Η Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς, το 20 Λύκειο της πρωτεύουσας της Βοιωτίας, η Ομάδα Ανάγνωσης και το Δημοτικό Ωδείο Λεβαδέων διοργάνωσαν μια ενδιαφέρουσα βραδιά που παρότι δεν ξέφυγε από τη γραμμική "ακαδημαϊκή" προσέγγιση διατήρησε αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του πολυπληθούς κοινού με μια σύνθετη παρουσίαση του έργου της μεγάλης Ελληνίδας ποιήτριας.
Ο ποιητής Θανάσης Νιάρχος που ήταν ο κεντρικός ομιλητής ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας ότι τηλεφωνώντας λίγο πριν από την έναρξη της εκδήλωσης στην Κική Δημουλά άφησε μήνυμα στον τηλεφωνητή της για το πόσο εντυπωσιασμένος έμεινε από την μαζική προσέλευση του κοινού της Λιβαδειάς.
Κατόπιν ο Θανάσης Νιάρχος αναφέρθηκε στην προσωπικότητα και το έργο της Κικής Δημουλά: "Εχω κάνει μια αυτοσχέδια σφυγμομέτρηση και έχω παρατηρήσει ότι είναι εκείνη η ποιήτρια, από τους νεότερους, που εδώ και 20 χρόνια θυμάται κανείς τους στίχους της σε όλες εκείνες τις στιγμές που η καθημερινότητα πυκνώνει αιφνίδια μέσα μας και μας αποκαλύπτει ένα νόημα, ένα νόημα οικείο, ίσως επιθυμητό", είπε ο γνωστός ποιητής και συνέχισε:
"Κι ωστόσο η Δημουλά δεν έχει καμία σχέση με αυτό που αποκαλούμε καθημερινότητα. Υπάρχει κάτι μεγάλο που αν και ρέει από και μέσα στην ποίησή της, αυτό το μεγάλο που είναι κολλημένο πάνω στα πράγματα, τα οποία θεωρούμε αναπόφευκτα δεν μας φαίνεται αξιομνημόνευτο, κάτι μεγάλο που δεν είναι μια στερωμένη μορφή της καθημερινότητας όπως η ποίηση θα μπορούσε να το κατορθώσει ούτε -ευτυχώς βέβαια- ιδέες: εκεί χάνει κανείς τον μπούσουλα με τη Δημουλά, είναι σαν να προσπαθεί να εξηγήσει μια αλχημεία. Ολα τα αντικείμενα, όλοι οι πόνοι χωρίς να χάνουν τίποτα από το γήινο βάρος τους γίνονται υπαινικτικά και αποδεικτικά ενός άλλου κόσμου, όχι απόκρημνου, απόκρυφου και μυστικού αλλά κόσμου φανερού, ολοφάνερου, τόσο που θα έλεγε κανείς ώστε να απορεί που δεν τον αγγίζει ακόμη κι χωρίς να τον βλέπει.
Η Κική Δημουλά, με την ποίησή της, έχει ήδη καταχωριστεί στους μεγάλους ανατροπείς της Τέχνης. Δεν μιλάμε απλά για πολύ σημαντικούς δημιουργούς αλλά δημιουργούς που δίχως αυτούς όλη η υπόλοιπη καλλιτεχνική δημιουργία θα ήταν επίπεδη και άχαρη. Οπως ο Τσαρούχης στη ζωγραφική, ο Χατζιδάκις στη μουσική, ο Καβάφης στην ποίηση, ο Παπαδιαμάντης στην πεζογραφία μας υποχρεώνουν να αναθεωρήσουμε τη σχέση μας με το καλλιτεχνικό γεγονός και η ορμή που προκαλείται μέσα μας δημιουργεί μια απρόβλεπτη και χρυσοφόρα προοπτική".
Λιτά, με εσωτερικό παλμό απήγγειλε ποιήματα της Κικής Δημουλά η γνωστή ηθοποιός κ. Μίνα Αδαμάκη, η οποία επίσης δήλωσε εντυπωσιασμένη από την προσέλευση του κοινού σε μια "δύσκολη" εκδήλωση.
Η μουσική και οι απαγγελίες από μαθήτριες του 2ου Λυκείου και του Δημοτικού Ωδείου ήταν εξίσου αξιόλογες χωρίς φυσικά να υστερήσει κανείς από τους υπόλοιπους συντελεστές της εκδήλωσης με την οποία εορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης στη Λιβαδειά.
Δείτε 24 φωτογραφίες από την εκδήλωση, ευγενική προσφορά του κ. 
Χρήστου Λουκά.
Χρήστου Λουκά. 
2 σχόλια:
ΠΟυ είσαι βρε Βοιωτέ σήμερα τέτοια μέρα για την πατρίδα , να διαβάσουμε κείμενα , σχόλια ποιήματα επιπέδου και όχι τα συνηθισμένα; αργία δε λέω αλλά σε όλες τις μεγάλες μέρες του Ελληνισμού είσαι παρών...περιμένουμε! και κανένα προσεγμένο τραγούδι, ξέρεις εσύ..
Blogger Ο/Η Παπαϊωάννου Θεόδωρος είπε...
Παρέμβαση στην εκδήλωση του παραρτήματος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας στη Λιβαδειά (21.3.2010)
από τον πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου
Το παράρτημα Ν. Βοιωτίας της ΕΜΕ κύριοι προσκεκλημένοι πανεπιστημιακοί καθηγητές ,κυρίες και κύριοι, προσπαθεί να εξοικειώσει την Βοιωτική κοινωνία με τα μαθηματικά, όπως φαίνεται από τις όλο και συχνότερες εκδηλώσεις της στη Λιβαδειά και τη Θήβα τα τελευταία χρόνια. Θα πρέπει να συγχαρούμε ,να συνδράμουμε και να παροτρύνουμε με την παρουσία μας. Άκουσα με προσοχή τους προλαλήσαντες καθηγητές που με εντυπωσίασαν, αλλά κάποιες νύξεις του κ. Αντωνίου μου δημιούργησαν το παρακάτω ερώτημα: Τέχνη και Μαθηματικά είναι άραγε συγκοινωνούντα δοχεία και υφίσταται δημιουργική σύζευξη μεταξύ τους; Ξεκινώ από τη τέχνη της Μουσική: (οκτάβα , διαδοχικές συχνότητες παλμικής κίνησης αέρα, άρα μαθηματικά). Έρχομαι στη τέχνη της Ζωγραφικής: (χρώματα, κάθε χρώμα του φάσματος είναι παλμική κίνηση φωτονίων , μήκος κύματος, συχνότητες, άρα μαθηματικά) . Οι συχνότητες όμως από ότι ξέρω είναι μαθηματικές έννοιες, που πιθανολογώ ότι αν τις μαθηματικοποιήσεις μπορείς χάρη στους υπολογιστές να βάλεις τη ζωγραφική και τη μουσική να ‘’επικοινωνήσουν ‘’μεταξύ τους . Αν μέχρι εδώ πάω καλά και δεν μου τα ανατρέψει ο κ. καθηγητής, οι τέχνες έχουν δυνητικώς την δυνατότητα να εκφραστούν με μαθηματικό τρόπο. Έτσι π.χ ένα ΑμΕΑ μπορεί να "βλέπει" μουσική και ένα άλλο να "ακούει" ζωγραφική . Οι πέντε αισθήσεις, (μέσω των οποίων εκφράζεται η τέχνη), λειτουργούν όλες σχεδόν μέσω της ηλεκτρονικής λειτουργίας του εγκεφάλου, των νευρώνων. Η δε ηλεκτρονική λειτουργία όλων των αισθήσεων στην πραγματικότητα εκφράζεται μαθηματικά.
Δημοσίευση σχολίου