Ενας ροκάς στους Stranglers

Αθήνα
Ιδιαίτερη ανταπόκριση.
Γράφει ο Mystery
No More Heroes
Τι κι αν ο Hugh Cornwell έχει αποχωρήσει, είκοσι ολόκληρα χρόνια τώρα, με τον Baz Warne να προσπαθεί φιλότιμα να τον υποκαταστήσει. Τι κι αν τα εβδομήντα χρόνια κι η αρρυθμία αναγκάζουν τον Jet Black να δίνει συχνά πυκνά τη θέση του στον τεχνικό του. Τι κι αν ο Dave Greenfield λοξοκοιτάει το ρολόι κι ο Jean-Jacques Burnel έχει εγκαταλείψει τις εντυπωσιακές καρατέκα φιγούρες του.

Η ενέργεια κι η ένταση ήταν εκεί, ίδια κι απαράλλακτη θαρρείς μ’ εκείνης της βραδιάς του Ιουλίου του 1985, στο θρυλικό Rock in Athens, όταν, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Jean-Jacques, πολλοί και πολλές απ’ την ομήγυρη του Fuzz Club την περασμένη Παρασκευή ήταν αγέννητοι. Το βάρος του χρόνου δεν ήταν ποτέ αρκετό ν’ αντισταθμίσει το ειδικό βάρος της σπουδαίας Μουσικής. Γιατί, όπως και να ‘χουν τα πράγματα, οι Stranglers έχουν γράψει όχι απλώς κεφάλαιο, αλλά ολόκληρο τόμο στην ιστορία της. Nice ‘n’ sleazy.

Υ.Γ. Ειδικά αφιερωμένο στον κ. Αντιδήμαρχο. Ξέρει εκείνος – ελπίζω να θυμάται δηλαδή.