Γεια σου χαρά σου Παρνασσέ
Μπορεί ο Ελικώνας για εμάς τους Λιβαδείτες να είναι ο πατέρας μας αλλά ο Παρνασσός είναι ο ασπρομάλλης παππούς μας, που ξεκουράζει τα βράδια τον ήλιο και φυλά τις δυτικές πύλες της πόλης.
Η αντιφατικότητα του χαρακτήρα μας έχει τέτοιες ρίζες: συνήθως ο πατέρας είναι αυστηρός, απαιτητικός και άτεγκτος και ο παππούς γλυκός, υπομονετικός και ήρεμος.
Εδώ σε εμάς ο Ελικώνας, ο πατέρας, είναι ήπιος, βατός, ήσυχος. Και ο Παρνασσός, ο παππούς, άγριος, επιβλητικός, δύσβατος. Τι παιδιά μπορούσαν να έχουν;
Για τον φίλο από την Εσπερία που ζήτησε μια εικόνα (κάντε κλικ να μεγαλώσει...) από τη Λιβαδειά.
1 σχόλιο:
Χα, φαινετε η σκεπη απο το σπιτι μου. Ωραιος ο Παρνασσος, καθε πρωι που πηγαινω σχολειο και κατεβαινω τη Διστομου πιο κατω απο το 3ο Γυμνασιο, ο Παρνασσος και ο Ελικωνας φαινονται καταπληκτικοι !!!
Αν μπορεις βαλε κι αλλες φωτογραφιες απο τη Λιβαδεια και τις γυρω περιοχες.
Δημοσίευση σχολίου