Η Γιάννα Αγγελοπούλου και οι φήμες

Κατακλύζουν το τρίγωνο Βαλαωρίτου-Ηρώδου Αττικού-Πλατείας Κολωνακίου οι φήμες που θέλουν τη Γιάννα Αγγελοπούλου να παίρνει τη μεγάλη απόφαση επανακαθόδου στην πολιτική -αυτή τη φορά με τους δικούς της όρους, δηλαδή με το δικό της κόμμα.

Αποτελεί γεγονός ότι η φημολογία, που btw έχει ανάψει φωτιές στα επιτελεία των κομμάτων, ερείδεται κυρίως στην υποθετική πρόθεση της Lady G να είναι εκείνη που θα δώσει τη χαριστική βολή στο ετοιμόρροπο πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης.

Πάντως αφορμές υπάρχουν. Δημοσκοπήσεις που διενεργούνται με ερωτήματα για την κ. Αγγελοπούλου ωσάν να ήταν μάχιμο μέλος της πολιτικής κονίστρας, ο Ελεύθερος Τύπος που ακολουθεί ανεξάρτητη μέχρι παρεξηγήσεως γραμμή, οι μετεγγραφές στελεχών και ο ορυμαγδός θετικών blog-δημοσιευμάτων συνθέτουν ένα τοπίο αναμονής του Μεσία και δημιουργούν το απαραίτητο από άποψη τακτικής σασπένς.

Παρά όμως τις φιλότιμες προσπάθειες όσων προσπαθούν εκ των προτέρων να πωλήσουν τις υπηρεσίες τους ουδείς είναι σε θέση να πει μετά βεβαιότητας τι θα κάνει τελικά η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου.

Ακριβώς επειδή και η ίδια η κ. Αγγελοπούλου δεν έχει, προφανώς, ακόμη αποφασίσει.

Οι οιωνοί για ένα νέο πολιτικό-κομματικό εγχείρημα μοιάζουν ιδανικοί.

Ο Κώστας Καραμανλής και η κυβέρνηση φαίνεται να έχουν βαλτώσει. Οι μέτριες ικανότητες του πολιτικού προσωπικού της Νέας Δημοκρατίας τείνουν να παραλύουν κάθε πραγματικά μεταρρυθμιστική διάθεση, η ιδεολογική ηγεμονία έχει χαθεί κάτω από μια στοίβα σκανδάλων και μόνο ο ίδιος ο πρωθυπουργός αντέχει ακόμη. Αλλά για πόσο;

Ο Γιώργος Παπανδρέου μάλλον έχει υιοθετήσει την τακτική του ώριμου φρούτου αλλιώς δεν εξηγείται η αδυναμία παραγωγής στοιχειώδους πολιτικής και άρθρωσης συνεπούς αντιπολιτευτικού λόγου παρά μόνο ως προσωπική ανεπάρκεια. Στον χώρο του ΠΑΣΟΚ υπάρχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Καθώς στην περίπτωση που η κ. Αγγελοπούλου διαβεί τελικά τον Ρουβίκωνα το ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσει να διεμβολίσει δημιουργώντας την μεγάλη κεντροαριστερά που πολλοί ονειρεύτηκαν, πιθανόν με τη βοήθεια παραγόντων της ανανεωτικής αριστεράς.

Επιπλέον η Γιάννα Αγγελοπούλου διατηρεί καλές σχέσεις με τον διεθνή παράγοντα και γενικώς θεωρείται η πλέον αναγνωρίσιμη Ελληνίδα στο εξωτερικό, με εξαιρετικές διασυνδέσεις, τουλάχιστον εφάμιλλες της συνδιεκδικήτριας κεντρικού ρόλου, της Ντόρας Μπακογιάννη.

Κι αν όλα κρίνονται στην αποδοχή που θα έχει η κ. Αγγελοπούλου στον ελληνικό λαό οι συστάσεις είναι καλές. Γιατί μπορεί να επιτύχει εκεί όπου απέτυχαν ο Τσοβόλας, ο Σαμαράς, ο Στεφανόπουλος ή ο Αβραμόπουλος; Γιατί υπάρχει προηγούμενο, η επιτυχής διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Επιπλέον σε ένα περιβάλλον σημαντικής ή κατ' άλλους εκτεταμένης διαφθοράς η οικονομική επιφάνειά της λειτουργεί ως θετικό σημείο, ως πλεονέκτημα καθώς κανείς δεν θα πιστέψει ότι ιδρύει κόμμα για να πλουτίσει αυτή και οι φίλοι της.

Λένε πώς η δημοκρατία εμπλουτίζεται όταν ιδρύονται νέα κόμματα. Κι αυτό είναι σωστό. Από την άποψη αυτή όποια απόφαση κι αν λάβει η κ. Αγγελοπούλου είναι θετική για τον τόπο, για τη χώρα. Πιθανόν δε να αποδειχθεί και λυτρωτική.

ΥΓ: Το όνομα Μεγάλη Ελλάδα πώς σας φαίνεται; Θα συνεχίσουμε.