Το Πανεπιστήμιο Στερεάς και η viotia

Τυπική είναι η σημερινή αποχώρηση του Πανεπιστημίου Στερεάς από τη βοιωτική πρωτεύουσα. Στην πραγματικότητα το Πανεπιστήμιο είχε αποχωρήσει από πολύ καιρό και παρά τις κυβιστήσεις του Παπαγγελή και των υπολοίπων αφήνει μια χαίνουσα πληγή. Στο Ζάππειο και στην καρδιά των Λιβαδειτών. Φυσικά κανένα νόμισμα δεν έχει μόνο μια όψη. 

Αναδημοσιεύω μερικά από τα άρθρα εκείνης της εποχής στις αρχές του 2013 για να θυμηθούμε. Και για να μην ξεχάσουμε επίσης!!!

1. Διαμαρτυρία αιρετών στην παρέλαση της Λιβαδειάς

Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/ 
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ

Δυσμενώς σχολιάστηκε από τους πολίτες (και εξακολουθεί να σχολιάζεται στα κοινωνικά δίκτυα) η στάση των αιρετών της Λιβαδειάς στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Οπως βλέπετε στις φωτογραφίες, τοπικοί παράγοντες ανήρτησαν δύο πανό και στάθηκαν απέναντι από την εξέδρα των επισήμων σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάργηση του πανεπιστημιακού τμήματος στη Λιβαδειά.

Οι πολίτες εξηγούσαν στη viotia ότι δεν γίνεται να είσαι ταυτόχρονα οικοδεσπότης και διαμαρτυρόμενος ούτε να χρησιμοποιείς την εθνική επέτειο  ως ευκαιρία για να επιδείξεις μια αγωνιστικότητα που απουσίαζε εμφανώς τότε που ήταν αναγκαία στις πραγματικά κρίσιμες στιγμές για το Πανεπιστήμιο και την πόλη γενικά.Φυσικά, όλο αυτό το σκηνικό δεν απέβλεπε παρά στην παραπλάνηση και τον αποπροσανατολισμό του λαού - με πανό, επαναστατικά τραγούδια, γέλια και δημόσιες σχέσεις.
Αλλωστε η ίδια η διαμαρτυρία και οι τρόποι που επελέγησαν είναι από τη φύση τους άκυροι.

Διότι η εξουσία δεν διαμαρτύρεται. Πράττει. Τα υπόλοιπα είναι φαιδρά και εξελίσσονται σε κακής ποιότητας θέατρο. Τα πανό -αν έπρεπε να αναρτηθούν σήμερα που κι αυτό αποτελεί κρίσιμο ερώτημα- έπρεπε να τα σηκώσουν πολίτες, Λιβαδείτες, και όχι οι αιρετοί. Αλλά πού να βρεθούν πολίτες τόσο αφελείς ώστε να πιστέψουν ότι όλο αυτό το "δρώμενο" είναι ειλικρινές και ανιδιοτελές και μπορεί να παράξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα για την πόλη. Ουδείς. Και δικαίως.

Επιπλέον άσχημη εντύπωση προκάλεσε στους πολίτες και το εξής γεγονός: οι ίδιοι οι αιρετοί, οι συμμετέχοντες σε αυτές τις λαϊκιστικές εκδηλώσεις (και τώρα και στις προηγούμενες... κινητοποιήσεις) όταν κρατούν τα πανό χαριεντίζονται μεταξύ τους και χαμογελούν συνεχώς στους φωτογράφους και τους περαστικούς. Αυτή η στάση δεν δείχνει ασφαλώς διαμαρτυρόμενο και οργισμένο άνθρωπο αλλά είναι το χαρακτηριστικό του νοτιοβαλκάνιου πολιτευτή, του ανεπαρκούς δημοσιοσχεσίτη λαϊκιστή αιρετού της χρεοκοπημένης Ελλάδας του 2013. Και βέβαια το μοντέλο δεν πείθει, όπως δεν έχει πείσει τους πολίτες, ότι συνδέεται ενεργητικά και ανυστερόβουλα με το Πανεπιστήμιο. Ολοι γνωρίζουν ότι το μόνο που εξυπηρετεί είναι η προσωπική καθενός αιρετού προβολή.

Το κρεσέντο του λαϊκισμού που συνεχίζεται αυτές τις ημέρες δεν μπορεί να συγκαλύψει τις τεράστιες ευθύνες της ποικιλόμορφης τοπικής ηγεσίας για τη συνεχή υποβάθμιση της Λιβαδειάς. Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο και κανένα πανό δεν είναι τόσο μεγάλο που να μπορεί να σκεπάσει την τραγική ανεπάρκεια, την μηδαμινή προσφορά και την εμφανή αδυναμία των αιρετών να δρομολογήσουν εξελίξεις ωφέλιμες για την πόλη.

Ολα αυτά μαζί επιτείνουν το σημαντικό πρόβλημα ηγεσίας που παρουσιάζεται στην πόλη της Λιβαδειάς σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές στη νεότερη ιστορία της. Οι ολίγιστοι τοπικοί παράγοντες δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν σε μια οδυνηρή συγκυρία την εθνική επέτειο για την προσωπική τους προβολή. Δεν φτάνει αυτό. Ο τρόπος διαμαρτυρίας που επιλέγουν και υλοποιούν την διαμαρτυρία τους είναι αστείος, άκυρος, χωρίς έμπνευση και χωρίς ανταπόκριση στους πολίτες. Και τέλος οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι γελούν, χαριεντίζονται, φωτογραφίζονται και αναλώνονται σε αλληλοχαιρετούρες σαν μόλις η Λιβαδειά να έχει επιτύχει κάτι θετικό.
Είναι βέβαιο ότι δεν έχουν αντιληφθεί τι σημαίνει η απώλεια του Πανεπιστημίου για τη Λιβαδειά. Αλλά, θα μου πείτε, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι δεν μπορούν να διευθετήσουν το ζήτημα ενός τουριστικού περιπτέρου - του ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς. Του  Πανεπιστημίου θα μπορέσουν; 

2. To συλλαλητήριο για το Πανεπιστήμιο στη Λιβαδειά και 40 φωτογραφίες

Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου

Δημοσιογράφος/

Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ

Υποτονικό, χωρίς λαϊκή συμμετοχή και πιθανόν χωρίς νόημα εξελίχθηκε το συλλαλητήριο που διοργάνωσε την Τετάρτη στη Λιβαδειά ο Δήμος Λεβαδέων ενόψει της πρόβλεψης του σχεδίου Αθηνά για την απορρόφηση του πανεπιστημιακού τμήματος της βοιωτικής πρωτεύουσας από το Πάντειο.
Επειδή, όπως είναι γνωστόν, η viotia δεν δημοσιεύει ψεύδη δεν θα παρατεθούν οι ομιλίες των διαφόρων που θυμήθηκαν να υπερασπιστούν την πόλη και το Πανεπιστήμιο εδώ και λίγες μέρες εξυπηρετώντας και πάλι ιδιοτελείς στόχους..
Αλλωστε μερικές φορές φορές οι πολίτες τα λένε καλύτερα. Οπως ο οργισμένος κύριος που με πλησίασε και μου είπε δείχνοντας τους "επισήμους": "Αν δεν ήταν παρόντες αυτοί θα ερχόταν ο κόσμος, που -σημείωσε- θέλει πραγματικά το Πανεπιστήμιο στη Λιβαδειά".
Γνωστός  επιχειρηματίας ήταν περισσότερο καυστικός και σαρκαστικός: "Εδώ είναι το μνημόσυνο;" μου λέει. "Οχι" του απαντώ "εδώ είναι το συλλαλητήριο". Πριν προλάβω να ολοκληρώσω μου γυρίζει: "Το ίδιο είναι. Και μάλιστα είναι και οι ίδιοι παρόντες όπως θα ήταν σε ένα μνημόσυνο κάποιου αιρετού. Και μιλάνε όπως θα μιλούσαν σε ένα μνημόσυνο". Ενας τρίτος -που φαινόταν να γνωρίζει μου εγγυήθηκε ότι τα 3 τρακτέρ με τις μαύρες σημαίες που επιστρατεύτηκαν και ανέβηκαν στην κεντρική πλατεία της Λιβαδειάς για να προσδώσουν λίγο "δράμα" στη σκηνοθεσία της δημοτικής αρχής κοστίζουν καινουργή πάνω από 150.000 ευρώ!
Τι άλλο να προσθέσει κανείς...
Δείτε το φωτορεπορτάζ.

To συλλαλητήριο για το Πανεπιστήμιο στη Λιβαδειά και 40 φωτογραφίες

3. Με προβλήματα η σύσκεψη για το Πανεπιστήμιο Στερεάς και 26 φωτογραφίες

Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου

Δημοσιογράφος/
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ

Δεν αγκάλιασε η Λιβαδειά την εκ των υστέρων προσπάθεια στήριξης του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας με την ίδρυση ΑμΚΕ υπό τον πομπώδη τίτλο "Ομιλος Φίλων του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδος". Η πρωτοβουλία που είχε εξαγγελθεί από τον δήμαρχο Λεβαδέων κ Παπαγγελή και είχε παγώσει αρκετό καιρό για να ανασυρθεί περιέργως λίγες ημέρες πριν από τις γιορτές εκκίνησε με μια σύσκεψη στο Συνεδριακό Κέντρο της Κρύας στην οποία παραβρέθηκαν μεταξύ τιμητικών εξαιρέσεων σχεδόν όλοι όσοι δημιούργησαν το πρόβλημα -και όχι μόνο του Πανεπιστημίου.

Η αποτίμηση της συνάντησης είναι αποκαρδιωτική: ανούσια λόγια και σε πολλές περιπτώσεις κακοδιατυπωμένα, μικρονοϊκή συνδικαλιστική αντιμετώπιση του ζητήματος, καμιά τεκμηρίωση παρά επικλήσεις και απειλές συνιστούν τα πενιχρά αποτελέσματα παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κ. Μπότσαρη. Εάν εξαιρεθούν οι συνήθεις ηρωικές κορόνες των ομιλητών για την αναγκαιότητα ύπαρξης του τμήματος του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας στη Λιβαδειά που ασφαλώς στην εποχή μας ακούγονται κενές περιεχομένου και -θα πω και τούτο- εκθέτουν τους αρειμάνιους τοπικιστικές που πάντοτε σπεύδουν να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη από τα πλήγματα που δέχεται η βοιωτική πρωτεύουσα τίποτα το πρωτοποριακό, το νέο, το ξεχωριστό δεν εντοπίστηκε ούτε και αναλύθηκε. Και ασφαλώς δεν μπορεί να θεωρηθεί νέα εκκίνηση στη σχέση του Πανεπιστημίου Στερεάς με τη Λιβαδειά η χθεσινή σύσκεψη .
Και μπορεί να μην επέτυχε η συνάντηση τον διακηρυγμένο στόχο της και να εξελίχθηκε σε μια κακής ποιότητας επιχείρηση δημοσίων σχέσεων του κ. Παπαγγελή αλλά δίνει την ευκαιρία για δυο παρατηρήσεις που έχουν το ενδιαφέρον τους.

Η μία είναι η σύνθεση του κοινού που στήριξε αυτή την προσπάθεια: Πολλοί παλαιοί πολιτευτές που δεν διδάχθηκαν τίποτε, δεν αντιλήφθηκαν τίποτε από την συνολική καταστροφή που πλήττει την Ελλάδα με τη δική τους συναίνεση και σε πολλές περιπτώσεις συμμετοχή  και που φιλονικούσαν ακόμη και χθες για την ίδρυση του τμήματος  του Πανεπιστημίου Στερεάς. Πολλοί από τους παρευρισκόμενους σημειώνουν προς τη viotia τη θλίψη τους για την εικόνα αυτή που δεν περιποιεί τιμή ούτε στους ίδιους ούτε στον νομό που τους ανέδειξε σε πολιτικά αξιώματα.
Στην αίθουσα βρέθηκαν και νέοι σε ηλικία πολιτευτές, που όμως προέρχονται από το ζοφερό πρόσφατο και απώτερο παρελθόν, που δεν χάνουν ευκαιρία προβολής σε οτιδήποτε ανούσιο και ανώδυνο και  που στις περισσότερες περιπτώσεις όχι μόνο δεν διαφέρουν από τους παλαιούς αλλά είναι αντίγραφα/κακέκτυπα των ήδη ανεπαρκών πολιτευτών της προηγούμενης γενιάς. "Αν η Βοιωτία στηρίζεται σε αυτούς, δυστυχώς το παιχνίδι είναι χαμένο" έλεγε προς τη viotia οξυδερκής και έμπειρος παρατηρητής που συμμετείχε στη χθεσινή σύσκεψη.
Η δεύτερη παρατήρηση αφορά το θέμα που προέκυψε με τις υπογραφές: οι εισερχόμενοι στην αίθουσα της εκδήλωσης υπέγραφαν κατά την είσοδό τους και εκ των υστέρων πληροφορήθηκαν ότι είχαν υπογράψει το καταστατικό της ΑμΚΕ "Ομιλος Φίλων του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδος" χωρίς να έχουν λάβει γνώση του περιεχομένου του. Το γεγονός συνιστά ανεπίτρεπτη οιονεί  υποκλοπή υπογραφής την οποία προσπάθησε να καλύψει ο κ. Παπαγγελής τονίζοντας ότι το καταστατικό βρίσκεται στη διάθεση των ενδιαφερομένων. Σημειώνω εδώ ότι όσο κι αν φαίνεται περίεργο σε πολλούς είχα προβλέψει αυτή την εξέλιξη (γι αυτό άλλωστε και δεν παρευρέθηκα στη σύσκεψη). Η διάσταση αυτή που εντόπισε διαμαρτυρόμενη η κα Γιώτα Πούλου εκτός από ανεπίτρεπτη είναι και ενδεικτική του τρόπου που θα κινηθεί η ΑμΚΕ: για λόγους προσωπικής προβολής, για ιδιοτελείς σκοπιμότητες.
Για μια από τα ίδια που οδήγησαν τη χώρα στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική χρεωκοπία.

Δείτε το φωτορεπορτάζ.

Με προβλήματα η σύσκεψη για το Πανεπιστήμιο Στερεάς και 26 φωτογραφίες