Το διακύβευμα

 Του Γιώργου Δ. Ανδρέου*


Η λέξη του τίτλου είναι αυτή που στις επόμενες σαράντα περίπου προεκλογικές ημέρες θα αποτελεί την μόνιμη επωδό όλων όσων θα ζητήσουν ψήφο, από τους ζαλισμένους από τα μέτρα, τις περικοπές και τη φορολογία πολίτες. Το διακύβευμα των προσεχών εκλογών. Η λέξη διακύβευμα στο δεύτερο συνθετικό της προέκυψε από το ρήμα «κυβεύω», που στην αρχαιοελληνική σημαίνει παίζω κύβους, δηλαδή ζάρια. Με απλά λόγια η λέξη σημαίνει πως διακυβεύεται κάτι όταν παίζεται στην ζαριά, δηλαδή στην τύχη. Και πάρα πέρα η λέξη διακύβευμα σημαίνει και διδάσκει πως δεν πρέπει να αφήνουμε την τύχη να αποφασίσει για τα κρίσιμα θέματα της ζωής μας. Να μη ποντάρουμε καθοδηγούμενοι από τα ένστικτα της στιγμής στην τύχη, αλλά να ακούμε, να βλέπουμε, να σκεφτόμαστε και να αποφασίζουμε. «Στο γάμο σου νά 'σαι εκεί» λέει σοφά η λαϊκή παροιμία, εννοώντας ότι στα σοβαρά θέματα της ζωής σου πρέπει να είσαι παρών και ν΄ αποφασίζεις ο ίδιος γι' αυτά. 

Ποιο λοιπόν είναι το διακύβευμα των προσεχών εκλογών. Καθένας το μετράει με τον πήχη στα μέτρα και το εκλογικό συμφέρον του. Θα μπορούσαμε να τους χωρίσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Απ’ τη μια οι αντιμνημονιακοί - εθνικολαϊκιστές , όπως τους λέω εγώ, δεξιά και αριστερά, ποντάρουν στην αγανάκτηση του κόσμου και τις ευαίσθητες χορδές του στα εθνικά θέματα και αναγορεύουν, με εθνικιστικές κορώνες, σε διακύβευμα των εκλογών τον κίνδυνο απώλειας της εθνικής (και της λαϊκής κάποιοι) ανεξαρτησίας από τους Γερμανούς και τους λοιπούς Ευρωπαίους εταίρους μας. Και προτείνουν, επενδύοντας και οξύνοντας το θυμό, άλλοι την πλήρη άρνηση πληρωμής των εθνικών χρεών, δηλαδή την εκούσια χρεωκοπία, με έξοδο από την Ευρώπη, άλλοι μονομερή τριετή περίοδο μη πληρωμής τόκων και μέσα στην Ευρωζώνη, άλλοι μονομερή μείωση των δανείων μέσα στην Ευρώπη και άλλοι νέα διαπραγμάτευση και αυτοί μέσα στην Ευρωζώνη. Όλοι αυτοί κρύβουν υποκριτικά ότι έχει ήδη δημιουργηθεί, καλώς ή κακώς μια δεδομένη κατάσταση, και όλα αυτά είναι πρακτικά αδύνατα και κυρίως μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες. Κρύβουν επίσης πως και στις περιπτώσεις αυτές, ιδιαίτερα σε αυτές, πρέπει να λάβουμε εξίσου σκληρά, αν όχι σκληρότερα, μέτρα για να νοικοκυρέψουμε το σπίτι μας, γιατί τα δανεικά τέλος.

Από την άλλοι είναι αυτοί που θεωρούν διακύβευμα την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και την παραμονή της στο ευρώ, με διαφορετική όμως προσέγγιση ο καθένας για την πορεία της χώρας από δω και πέρα και τις επί μέρους επιλογές των μέσων και των στόχων. Κάποιοι, εξαρτημένοι από τις συντεχνίες και τα οργανωμένα συμφέροντα που τους στηρίζουν επέλεξαν και επιλέγουν να μην σπάσουν αυγά και να μην θίξουν τους «δικούς μας», επέλεξαν να μειώνουν οριζόντια μισθούς και συντάξεις , αντί να κάνουν αποκρατικοποιήσεις και να πατάξουν τη φοροδιαφυγή. Να αυξάνουν τα έσοδα αντί να μειώνουν τα έξοδα. Άλλοι αλλάζουν προσέγγιση και την οπτική του εθνικού συμφέροντος. Κάποιοι επιλέγουν τα ψέματα και κάποιοι την ωμή αλήθεια. Διαλέγουμε και παίρνουμε.

Για μένα το διακύβευμα είναι ο ορατός κίνδυνος απώλειας της μοναδικής εθνικής μας ευκαιρίας και ελπίδας θά 'λεγα, μέσα στην δυστυχία της κατάρρευσης, να αναδιοργανωθεί η χώρα και να αλλάξει η νοοτροπία μας, για να μην ξαναζήσουμε εμείς και κυρίως τα παιδιά μας, όσα και στην ένταση που τα ζούμε σήμερα και θα ζήσουμε τα προσεχή χρόνια. Διακύβευμα είναι σήμερα να πάμε στις κάλπες, όχι όπως πρέπει νηφάλιοι και προβληματισμένοι βλέποντας το μέλλον, αλλά με δικαιολογημένο θυμό, την οργή και αγανάκτηση, με μοναδικό κριτήριο επιλογής να τιμωρήσουμε όσο το δυνατόν σκληρότερα, όσους πιστεύουμε ότι έφταιξαν, στο παρελθόν, για την κατάντια της χώρας. Οι επιλογές μας στην περίπτωση αυτή θα είναι παρορμητικές, χωρίς πολλή σκέψη, με συναισθηματική φόρτιση και κατά συνέπεια λαθεμένες, γιατί δεν θα στηρίζονται στη λογική, τη σύγκριση και την προοπτική. Θα είναι επιλογές «στην τύχη», σα να παίζουμε κύβους (ζάρια).

Κανένας όμως δεν έχει δικαίωμα, όπως δεν το κάνει ο συνετός νοικοκύρης στο σπίτι του, να παίξει την τύχη των παιδιών του στα ζάρια «διακυβεύοντας» το μέλλον τους. Δεν λέω ότι δεν πρέπει οι πολίτες να τιμωρήσουν αυστηρά αυτούς που θεωρούν υπεύθυνους για την εξαπάτησή τους και όσα τραβάνε. Το αντίθετο. Από εκεί όμως μέχρι του να ασπάζεται ο πολίτης, μέσα στο θυμό και την πρόθεσή του να τιμωρήσει τα δυο μεγάλα κόμματα, ακραίες λαϊκίστικες και ψευτοεθνικιστικές κορώνες και προτάσεις, που συνεχίζουν την εξαπάτησή του, η απόσταση είναι τεράστια και το διακύβευμα μεγάλο. Γιατί μπορεί να δρομολογήσει την καταστροφή, μπροστά στην οποία η σημερινή κατάσταση θα είναι χάδι. Θα επιβεβαιωθεί τότε το ανέκδοτο με τον απατημένο σύζυγο, που, για να τιμωρήσει την άπιστη σύζυγό του, έκοψε το γεννητικό του όργανο.

Επιβάλλεται συνεπώς νηφαλιότητα, προσοχή, καχυποψία, σκέψη, σύγκριση και μετά απόφαση. Το μεγάλο διακύβευμα είναι να αποφασίσουμε πρώτα τι θέλουμε για το μέλλον και μετά ποιους κρίνουμε σε επίπεδο πολιτικών προτάσεων, συνέπειας και προσώπων, καταλληλότερους να διαχειριστούν το μέλλον των παιδιών μας. Γιατί αλλιώς θα χαθούμε.

 *Ο Γιώργος Ανδρέου (www.andreou-giorgos.gr) είναι Δικηγόρος, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και Υπεύθυνος του Τομέα Δικαιοσύνης της Δημοκρατικής Συμμαχίας.