Εκλογές και Σαμαράς
Γράφει ο Δημήτρης ΛάμπρουΔημοσιογράφος/Εκδότης του περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ
Ανεξαρτήτως της γνώμης που διαμορφώνει κανείς για την πολιτική του Αντώνη Σαμαρά μετά την απόφασή του να στηρίξει το λεγόμενο Μνημόνιο 2, πρέπει να του αναγνωριστεί θάρρος. Καθώς πολλοί προβλέπουν ότι η συμφωνία του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας στο θα στοιχίσει πολιτικά στη Νέα Δημοκρατία, ο Σαμαράς επιμένει να ζητεί εκλογές και αυτό είναι συνεπές προς τις προηγούμενες δεσμεύσεις/διακηρύξεις του, πράγμα σπάνιο στα ελληνικά πολιτικά ήθη.
Ασφαλώς το αίτημά του αυτό εκτός από θαρραλέο είναι δίκαιο και ορθό.
Οι εκλογές αποτελούν την αρχή της επίλυσης του ελληνικού δράματος, για πολλούς λόγους.Πρώτον, οι παρεμβάσεις του νέου σκληρού δεσμευτικού πλαισίου είναι τόσο εκτεταμένες και μεταβάλλουν τόσο ριζικά την συνολική εικόνα της ελληνικής κοινωνίας, που οι πολίτες οφείλουν να αναλάβουν μέρος της ευθύνης –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Επιπλέον, η δυσαρμονία μεταξύ του εκλογικού σώματος και της σύνθεσης του Κοινοβουλίου είναι προφανής σε τέτοιο βαθμό που αναιρεί την ούτως ή άλλως ανάπηρη αντιπροσωπευτική δημοκρατία μας.
Δεύτερον, το παραπαίον πολιτικό σύστημα οφείλει να τηρήσει επιτέλους μια υπόσχεσή του: η κυβέρνηση Παπαδήμου ανέλαβε ως ειδικού σκοπού, ως μεταβατική. Μετά την ολοκλήρωση των στόχων της η στοιχειώδης συνέπεια απαιτεί την προσφυγή στις κάλπες. To γεγονός ότι ο ελληνικός λαός συμπεριφέρεται σαν μικρό παιδί που του έσπασαν το playstation δεν αποτελεί δικαιολογία για τη συνεχή και επαναλαμβανόμενη υποτίμηση της νοημοσύνης του εκ μέρους ενός σαθρού, βαλκανικού, πολιτικού συστήματος, το οποίο είναι κυρίως υπεύθυνο για τη διάπλαση τέτοιων πολιτών.
Τρίτον, οι εκλογές αφενός θα δώσουν την ευκαιρία στους πολίτες να προβούν στον πρώτο καταλογισμό ατομικών ευθυνών στο πολιτικό προσωπικό. Αφετέρου όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί θα υποχρεωθούν να καταθέσουν ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις για την επόμενη ημέρα και όχι να λαϊκίζουν ανέξοδα και εκ του ασφαλούς.
Το μέλλον που προελαύνει αδυσώπητα δεν μπορεί να σταματήσει στα προσωπικά δράματα που αυτή τη στιγμή βιώνουν χιλιάδες συμπολίτες μας. Όμως οι υπόλογοι για την τραγωδία αυτή πρέπει να τεθούν στην κρίση των πολιτών, να σταθούν απέναντι από τη λαϊκή οργή και να εισπράξουν τα επίχειρα της πολιτικής που εφήρμοσαν και αυτής που δεν εφήρμοσαν.
Κι αν η απόδοση ευθυνών αφορά στο παρελθόν, στο ρεαλιστικό παρόν η νέα κατάσταση όπως διαμορφώνεται, οι στην κυριολεξία αιματηρές αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν απαιτούν μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή, με ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση. Σε καμία περίπτωση αυτή δεν μπορεί να είναι ούτε η σημερινή ούτε εκ προσωπικοτήτων, αλλά μια κυβέρνηση που θα προέλθει από την ελεύθερη βούληση των πολιτών, από την κάλπη.
37 σχόλια:
ελευθερη βουληση, υπο καθεστως Αναγκης;
Ροζαλία
Ολες οι εκλογές (θα έπρεπε να) συνιστούν δίλημμα. Ούτε οι τωρινές αποτελούν εξαίρεση. Και πάντα οι πολλοί υπο καθεστώς ανάγκης εκφράζονται.
δεν διαφωνω οτι αποτελουν ειρηνικο (διχως αιμα) πόλεμο. μιλαμε ομως για τελος εποχης και αντικατασταση των σαπιων Υλικων. Αυτο υπο καθεστως Αναγκης ειναι Απιθανο. αλλο αναγκες Βοιωτε, αλλο Αναγκη.
Έστω ότι γίνονται εκλογές και έστω ότι ο Αντώνης γίνεται πρωθυπουργός.(θεός φυλάξει).
Αυτό ερμηνεύεται ως λαική εντολή να προχωρήσει τα του Παπαδήμου. Γιατί μέχρι τώρα διαφορετικά λόγο ουσίας ΔΕΝ έχουμε ακούσει από το στοματάκι του. Το μόνο που ακούμε και βλέπουμε είναι έναν θυμωμένο τάχατες πολιτικό που παλεύει, έτσι λέει τουλάχιστον για τα δίκαια αιτήματα του λαού.
Αυτόν τον πολιτικό θέλετε να τον πάρει σοβαρά ο λαός; Το χθεσινό συμμέτοχο στο σημερινό κατάντημα της χώρας, από τις θέσεις υπουργείων που υπηρέτησε;
Και ο Αντώνης, όπως και οι υπόλοιποι ολίγιστοι(δάνειο από τον δάσκαλο)επιθυμεί διακαώς τη καρέκλα του yes Sir!
Απολίθωμα της νεότερης Ελληνικής Δημοκρατίας αποτελεί και αυτός και τίποτα παραπάνω.
Κάποιος δεν πρέπει να του το υπενθυμίσει;
Ελπίζω αυτός να είναι ο λαός.
Ροζαλία,
η διαφορά είναι ανεπαίσθητη για τους πολλούς.
Δημήτρη,
αν οι πολίτες δώσουν την εντολή στον Σαμαρά τι πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη σου;
Αυτό είναι το παιχνίδι στη Δημοκρατία.
Σαμαράς; Ποιος Σαμαράς; Αυτός τελείωσε. Δηλαδή, είχε τελειώσει από τότε που δέχτηκε να συγκυβερνήσει, απλά τώρα έκανε και μνημόσυνο του εαυτού του - άσε που μ' αυτά και μ' αυτά θα μας φορτώσει για δυο χρόνια ακόμη την κυβέρνηση Παπαδήμου, ίσα - ίσα μέχρι ο κατώτατος μισθός να πιάσει τα επίπεδα Βουλγαρίας: 150 € το μήνα. Καλώς ήρθατε στον υπαρκτό καπιταλισμό!
Μέτοικε,
οι πολίτες θα κρίνουν τον Σαμαρά, όχι οι σχολιαστές. Κατανοώ ότι πολλοί επείγονται να τον εξουδετερώσουν αλλά η κάλπη αποφασίζει.
Ροζαλία ο λαός ψήφιζε υπό καθεστώς ανάγκης πάντα. Σκεφτόταν πως θα βολευτεί κάπου, συνήθως στις πλάτες των άλλων για να καλύψει την ανάγκη του σε φαγητό. Πως θα καταπατήσει τον αιγιαλό με το αυθαίρετο του για την γνωστή ανάγκη (τα μπάνια του Λαού). Επίσης δυστυχώς για τη χώρα δεν νομίζω ότι είναι τέλος εποχής γιατί αυτό που πραγματικά συμβαίνει, είναι η ανακύκλωση των σάπιων υλικών με νέες, δήθεν αγανακτισμένες κόπιες, των διεφθαρμένων πολιτικών της μεταπολίτευσης που όμως είναι απλώς νέα εξελιγμένα και για αυτό πιο επικίνδυνα κακέκτυπα τους.
Δημήτρη δυστυχώς η πολιτική σκέψη μεταπολιτευτικά βασίστηκε στην πλάνη ή έστω στην παραπλάνηση του λαού. Αυτό έπρεπε να κάνει ο πολιτικός είτε κυβερνητικός είτε όχι. Να πουλάει ψέμα. Και να ήθελες να εκλεγείς έπρεπε να τάξεις είτε διορισμό είτε ιδεολογία είτε μόστρα είτε λίγο από όλα αυτά αντί για πρακτικές και εφαρμοσμένες λύσεις για το κοινό καλό.
Μέτοικε δυστυχώς το θέμα δεν είναι Σαμαράς αλλά η δημόσια διοίκηση. Και σε άλλες χώρες έχουν λάθος πολιτικούς αλλά έχουν κράτος. Δυστυχώς κανένας δεν μιλάει για τα χάλια και τη διαφθορά στη Δημόσια Διοίκηση. Ισως γιατί ετσι βολευόμαστε όλοι.
Η Ελληνική κοινωνία ο Ελληνικός λαός πολύ απλά ποτέ δεν ωρίμασε. Αυτό είναι το πρόβλημα. Για αυτό και δεν έχουμε δημοκρατία Βοιωτέ. Όταν οριμάσουμε θα καταλάβουμε ότι πρέπει να ψηφίζουμε με βάση το κοινό καλό και όχι με το προσωπικό μας βόλεμα. Τότε μπορεί και να προκύψουν και πραγματικά νέα υλικά. Μέχρι τότε βολευτείται με Σαμαρά Τσίπρα Κουβέλη και πολλούς δημαρχίσκους.
Τέλος αντί να
@Αργος
Στέκομαι σε αυτό που γράφεις:
«Δυστυχώς κανένας δεν μιλάει για τα χάλια και τη διαφθορά στη Δημόσια Διοίκηση. Ισως γιατί ετσι βολευόμαστε όλοι».
Ισχύει, όπως ισχύει ότι όσοι στο παρελθόν προήγαγαν ανέχτηκαν, ή περιέθαλψαν φαινόμενα διαφθοράς δεν μπορούν να γίνονται τιμητές. Ολοι αυτοί πρέπει να αποσυρθούν. Οριστικά.
Να επισημάνω όμως ότι δεν είμαστε όλοι ούτε εξίσου υπεύθυνοι για τη διαφθορά ούτε εξίσου βολεμένοι ή σιωπηλοί.
Μερικοί δώσαμε μάχες εναντίον της διαφθοράς που στοίχισαν πάρα πολύ. Αρα οι γενικεύσεις σου είναι σ΄αυτή την περίπτωση λάθος.
Οσο για το πολίτευμα στην Ελλάδα είναι μια μορφή ανάπηρης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με τρόπο τέτοιο οργανωμένη ώστε η επίφαση της ελευθερίας να αποτελεί άλλοθι για την λεηλάτηση του δημόσιου ταμείου.
Τα έχω γράψει πολλές φορές: η ληστεία με τη μερική συναίνεση του λαού που έλαβε χώρα τα τελευταία 30 χρόνια ήταν αμπαλαρισμένη με «δημοκρατικές κατακτήσεις» και με «λαϊκά συμφέροντα».
Βοιωτέ ο λόγος που μιλάω σε πρώτο πληθυντικό είναι πολύ απλά γιατί πιστεύω πως με αυτόν τον τρόπο μόνο μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Ειδάλως υιοθετούμε την γνωστή "αριστερή" παρελκιστική τακτική ότι για όλα φταίνε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Οι γενικέυσεις μου δεν είναι λάθος πολύ απλά γιατί κανείς σε αυτή τη χώρα δεν πήγε φυλακή. Επέτρεψε μου μέχρι να καταδικαστούν έστω 10 "πολιτικοί" να θεωρώ όλους μας εξίσου διεφθαρμένους ακόμα και αν κάποιοι είναι λιγότερο ή καθόλου. Ξέρεις πάντα χρειάζεται ένα μέτρο σύγκρισης.
Ειναι προτιμότερο αυτό, από το να είσαι μέρος του συστήματος και να δηλώνεις παρόν σε κάθε συγκέντρωση αγανακτισμένων ή σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά των μειώσεων των μισθών ενώ ο δικός σου παχυλός μισθός από το δημόσιο κορβανά μένει ως έχει χωρίς να υπολογίζονται τα "τυχερά".
Τέλος η συναίνεση του λαού στη ληστεία ήταν και παραμένει μαζική. Οπως μαζική είναι η σκανδολοθηρία η ανοργανωσιά και και η αλητεία μας ως κοινωνία. Μπορεί να είσαι εξαίρεση. Ακόμα και έτσι να είναι δεν αλλάζει κάτι. Αυτός ο κόσμος είναι διεφθαρμένος με ή χωρίς εσένα.
Βοιωτέ,
είχα την εντύπωση ότι οι σχολιαστές είναι και πολίτες ταυτόχρονα.
ΘΑΜΠΩΜΕΝΗ ΕΛΠΙΔΑ
Ο τόπος ήταν που μοίραζε το πόθο
η καλυμμένη εχθρότητα σαν ανάμνηση
έδειχνε το δικό της θάνατο.
Κομματιασμένη η ανθρώπινη πίκρα
νοτίζει εικόνες που έσβησαν.
Μορφή σταλμένη θεϊκά μπροστά μας
δεν μπόρεσε να εξηγήσει
αχαριστία στην απόφαση
με υποκρυσία ο πρώτος εξέδωσε.
Καμιά διαφορά δεν μας πλήγωσε
παραδωθήκαμε χωρίς να γνωρλιζουμε
το δάκρυ ποιός μας χάρισε.
Παράξενο που τα πρόσωπα έσβησαν
δεν πρόφτασε η σιωπή να τα φωτίσει.
Η ελπίδα δεν ξεχάστηκε
μόνο το φώς της έχει θαμπώσει.
Δημήτρη το άρθρο σου έχει λογική πολιτική δημοσιογραφική σκέψη. Ως πολίτης, όμως που μου έχουν διαλύσει την ζωή μου, τις φιλοδοξίες μου, τα όνειρα μου, δικαιούμαι να έχω απαίτηση από το εξέχον Πολιτικό προσωπικό, όπως το αναφέρεις, να μας αιτιολογήσει γιατί γκρεμίστηκαν τα όνειρα της μεταδικτατορικής δημοκρατίας μας, γιατί μέσα σε 10 χρόνια, μετά την αποφράδα μέρα που το 100στάρικο έγινε ευρώ (340 δρχ)απο τους Κους Σημίτη και Παπαδήμο, και μετά να δεσμευτούν για το αύριο της Ελλάδας. Κοινώς, όπως λέμε εμείς οι μηχανικοί, πρώτα εντοπίζεις το πρόβλημα και μετά το λύνεις. Εδώ ποιό ήταν το πρόβλήμα και ποιος ο φταίχτης, ο οποίος ΠΡΕΠΕΙ να απομακρυνθεί τάχιστα. Μετά συζητάμε για μνημόνια και βέλτιστη αντιμετώπιση. Αν εξακολουθούμε να είμαστε ζωντανοί. Δημήτρης Σύρμος
Οι εκλογές είναι εκ των ων ουκ άνευ. Αλλού είναι το ζήτημα.
1.Στο ποιος θα εφαρμόσει καλύτερα το εξοντωτικό Μνημόνιο;
2. Με ποιους ;Με εκείνους που μας έφεραν ως εδώ; δηλ. με το σάπιο πολιτικό σύστημα και υλικό;
3.ποιο είναι το διακύβευμα; η δημοσιονομική εξυγίανση ή η εκχώρηση του δημόσιου πλούτου;
4. η απώλεια εθνικής κυριαρχίας
5. τέλος, η σύμβση γράφει ρητώς για το αγγλικό δίκαιο, που σημαίνει....;
Λοιπόν οι εκλογές έπρεπε να γίνουν πριν ψηφιστεί ο.τιδήποτε από όλα αυτά και αφού τεθούν όλα στον λαό. Όχι μετά, γιατί θα είναι πολύ αργά και θα ακούμε την μόνιμη διακιολογία : έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή και δεν αλλάζουν...
Πως η Δανία του Νότου έγινε σε 2 χρόνια Βουλγαρία; Και δεν ευθύνεται κανένας ...σωτήρας γι αυτό;
Για να πεις "Όχι" θα πρεπει να έχεις σχέδιο για παρακάτω. Σ αυτή τη χώρα 30 χρόνια κανένας δεν κυβερνά αλλά μόνο διαχειρίζονται. Οπότε με τι σχέδιο και με τι όπλα να πουν ΟΧΙ;
Και καλά δεν ξέρουν να κυβερνούν δεν ξέρουν καν ότι αν αρνηθούμε τότε το πρόβλημα θα περάσει στους Ευρωπαίους; Τι θα μας κάνουν δηλαδή; Τί έκαναν στους ΄Κύπριους που είπαν όχι στο σχέδιο Ανάν; Δεν πίεζαν και δεν καταστροφολογούσαν και τότε;
Τα λεφτά τους δεν θέλουν; Οκ.
Νέα συμφωνία από την αρχή χωρίς να πεθάνουν την μισή Ελλάδα. Άμα λες ναι σε όλα ,ναι στα πάντα τι περιμένεις να σε λυπηθεί ο δανειστής ή ο τοκογλύφος; Έλεος δηλαδή.
Πάντα πουλάς πιο εύκολα κάτι που δεν είναι δικό σου (παλιό ρητό).
...και ο Βάρναλης τραγούδαγε "Τα γκιά γενίκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι, οι κλέφτες γίναν Άγιοι κι οι μούτσοι καπετάνιοι..." ΛΚ
Ο Σαμαράς λέει εκλογές αλλά την τρόικα την ρώτησε; Θα το επιτρέψει;
Για σκεφτείτε το και αυτό.
@Αργος
12.37
Δεν είναι οι δικές σου γενικεύσεις λάθος είναι οι γενικεύσεις λάθος.
Για το θέμα "του λαού" έγραψα και θα ξαναγράψω. Ομως αυτό τον λαό έχουμε, αυτός θα αποφασίσει...
Μέτοικε,
Δεν είναι κομψό σε ένα σάιτ όπως η viotia να γράφονται από σοβαρούς σχολιαστές "τρολιές" όπως Ο Χ τέλειωσε , τον άλλο τον φάγαμε, κάτω ο Ψ, ζήτω ο Ζ.
Δεσμευτική είναι μόνο η κάλπη τα υπόλοιπα είναι εκτιμήσεις που πρέπει να εκφράζονται με ακρίβεια.
@DimSyrmos
Αγαπητέ Δημήτρη,
Δεν είναι κανένα μυστικό ότι την ευθύνη για την κατάντια της χώρας φέρουν οι διευθύνοντες αυτήν.
Ούτε χρειάζεται να είσαι μηχανικός -αν και βοηθάει- για να αντιληφθείς ότι οι διευθύνοντες πρέπει να αποσυρθούν.
Ούτε οι προτάσεις για τη διέξοδο είναι μυστικές. Ομως ακόμα και αυτή τη στιγμή όλοι διαμοιράζουν τα ιμάτια της πατρίδας παρά προσπαθούν να την ξεκολλήσουν από το τέλμα.
Στην πολιτική η βέλτιστη αντιμετώπιση δεν πάντα πάντα εκέινη που εφαρμόζεται. Μάλιστα στην Ελλάδα δεν εφραμόζεταο σχεδόν ποτέ.
11.10
Η ευπιστία του ελληνικού λαού είναι παροιμιώδης. Αποδεικνύεται και καταστροφική.
11.14
Η αναδιαπραγμάτευση είναι το νέο κλου και θα το ακούσουμε πολλές φορές την προεκλογική περίοδο. Δεν αποτελίε λύση από μόνη της όμως είναι μια αρχή, είναι ας πούμε "να βάλω και σως".
ΛΚ,
άραγε ο Βάρναλης θα τα έγραφε αν ζούσε σήμερα;
'Η θα είχε λάβει παχυλή επιδότηση από το ΥΠΠΟ και θα χαριεντιζόταν στο Τουίτερ;
12.12
Για το πότε θα γίνουν οι εκλογές έχουν αναληφθεί δεσμεύσεις και από τον Σαμαρά. Αυτό λέει το άρθρο ότι πρέπει να τηρηθούν...
"
Πώς να αντιδράσουμε όταν η μεγάλη πλειοψηφία ζει την πλάνη πως εκπροσωπείται από τους τυχοδιώκτες του Τύπου και της Πολιτικής και πως η θέλησή της κυβερνά; Πώς θα μπορέσει να αποφύγει τη θανάσιμη ψευδαίσθηση που έντεχνα έχουν δημιουργήσει οι εκάστοτε κρατούντες κι ακόμη περισσότερο οι ψευτοσοσιαλιστές και οι αριστερίζοντες καιροσκόποι; [...] Μια καινούργια τάξη αρχίζει να γεννιέται από τους φωτισμένους και ανησυχούντες κάθε παράταξης. Και φυσικά καλούμεθα να ζήσουμε διωγμούς και καταδιώξεις όλων αυτών των ανήσυχων και πεφωτισμένων, στο όνομα του λαού και του Σοσιαλισμού, ετούτη τη φορά. Όπως παλιά στο όνομα της Πατρίδας και του Έθνους ημών του Ιερού. Ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει η ανθρώπινη περιπέτεια αλλά και η ανθρώπινη ευπιστία. Πάντα ο άνθρωπος θα πιστεύει πως τα όνειρά του θα δικαιωθούν. Αλλά και πάντα θα αγνοεί πως ο ίδιος καταστρέφει τα όνειρά του με το να ξυπνά κάθε πρωί. Κάθε πρωί και όχι για πάντα, μια και μόνη φορά.
Το θέμα όμως παραμένει επιτακτικό και τυραννικό. Πώς ένας πολίτης που σκέφτεται και δεν εννοεί να συμβιβάζεται ή να βολεύεται στις ομαδικές πλάνες, μη συμμετέχοντας στα ομαδικά ή συντεχνιακά συμφέροντα, πώς ένας τέτοιος πολίτης είναι δυνατόν να διατηρήσει τη φωνή του και τη σημασία της, με το κύρος που του παρέχει η επιτυχής προσωπική του εργασία; Εδώ παρατηρούμε μια συνεχή διαρροή επιτυχών πολιτών που για τον έναν ή άλλο λόγο δεν άντεξαν στην επιτυχία ή στην καθιέρωση. Το Κράτος τους κολακεύει με τη συμμετοχή τους στην άσκηση πολιτικών πράξεων. Τους χρίζει βουλευτές. Ένας πρώτος και εύκολος εκμαυλισμός τους. Τους εισάγει στη Βουλή κι ενώ είναι γνωστό πως η Βουλή έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί κέντρο λήψης αποφάσεων. Έχει καταλήξει σε κέντρο επικυρώσεως κυβερνητικών αποφάσεων. Είναι μια βιτρίνα-επίφαση μιας δήθεν Δημοκρατίας. Και ο 'επιτυχών' ευνουχίζεται σε μια παράσταση που έχει πάψει προ πολλού να σημαίνει κάτι παραπάνω από μια 'τελετουργία νεκρού θέματος'.
Και το κακό είναι πως οι πολίτες συνηθίζουν στην παρερμηνεία των λέξεων και στις κενές περιεχομένου σπουδαιοφανείς ορολογίες, που επικίνδυνα έχουν επικρατήσει στους νεοελληνικούς καιρούς μας. Κι όχι μόνο στον τόπο μας, αν και εδώ το κακό έχει παραγίνει. Έχουμε φτάσει σ'εγκληματιά όρια και η αντίδρασή μας δεν πρέπει να χωράει αναστολή. Προφέρονται ανενδοίαστα λέξεις-φράσεις χωρίς ίχνος από το αρχικό τους περιεχόμενο. Και χαρακτηρίζεται ολόκληρη η κυβερνητική δραστηριότητα από μια τέτοια κενή περιεχομένου λεξιχρησία, χωρίς ενδοιασμό, ντροπή ή επιφύλαξη, που υποτιμά την στοιχειώδη νοημοσύνη του Έλληνα πολίτη, τουλάχιστον στο ποσοστό των μ'ευαισθησία ανησυχούντων και σκεπτόμενων. Ζούμε την προετοιμασία νεοφασιστικών καιρών, στ' όνομα του παντοδύναμου λαού και των 'απλών' ανθρώπων. Και φυσικά ήταν επόμενο να φανούν 'δημοσιογραφικά' όργανα για να υπηρετήσουν τον προετοιμαζόμενο νεοφασισμό, με εκχυδαϊσμένη γλώσσα, εσκεμμένος λεξινοθείες και ευτελείς κολακείες γερόντων και υποανάπτυκτων πολιτών."
(απόσπασμα από το "Ο λόγος για τους Έλληνες νέους του '88" σελ. 174-177 του βιβλίου "Ο καθρέφτης και το μαχαίρι" του Μάνου Χατζιδάκι, εκδ. Ίκαρος Εκδοτική Εταιρία)
Το ορθό και το δίκαιο του κ. Σαμαρά θα ήταν εκλογές τον Νοέμβριο αγαπητέ Βοιωτέ. Πριν την κυβέρνηση Παπαδήμου που δεν ψήφισε κανένας Έλληνας. Επίσης, εκλογές έστω ΤΩΡΑ όταν διακυβεύεται το μέλλον της χώρας για 50 τουλάχτοσν χρόνια. Αν τα επιχειρήματα τους είναι σωστά ο λαός θα τους δώσει την εντολή να ψηφίσουν τη δανεική σύμβαση. Γιατί δεν ρωτάται ο λαός για όσα τον αφορούν και μάλιστα υπαρξιακά. Εκλογές μετά την ψήφιση εξυπηρετούν τον λαό αλήθεια; Να γνωμοδοτήσει επί τετελεσμένων;
Επιτέλους η κοροιδία έχει και όρια. Τα έχουν ξεπεράσει προ πολλού.
500.000 οι Κύπριοι αλλά είχαν έναν Τάσσο Παπαδόπουλο να πει σε όλον τον κόσμο : παρέλαβα κράτος , δεν θα παραδώσω κοινότητα.
Σε εμάς την περήφανη κατά τα άλλα Ελλάδα δεν υπάρχει ένας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων?
Βοιωτέ δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό που ρωτάς με ασφάλεια και σιγουριά. Πάντως η στάση ζωής ορισμένων ανθρώπων, ζωής που πέρασε μέσα απο φωτία και σίδερο και που κατέληξαν με αξιοπρέπεια, δίνει την εγγύηση ότι και σήμερα έτσι θα φέρονταν, όπως τότε. Το θέμα όμως δεν είναι αυτοί. Το θέμα είναι αν από αυτούς εμείς οι ζώντες παίρνουμε ερεθίσματα για το πως θα πορευθούμε έτσι ώστε να μην εξευτελίσουμε την ζωή μας, όπως ό άλλος ποιητής επίσης τραγούδαγε, και του οποίου τις ωδές, ανίερα (κατά την γνώμη μου) χείλη επανέλαβαν...κακοφωνα
4.14
Ετσι είναι, αλλά δεν είμαστε και υπό κατοχή. Και μετά μπορούν να υπάρξουν αλλαγές. Οι εκλογές μπορούν να δώσουν νωπή εντολή και κυρίως καθαρή εντολή.
Επί του τελευταίου σχολίου για τον Τάσο Παπαδόπουλο, παραθέτω επιπρόσθετα δύο φράσεις ενός σοφού (κατα την γνώμη μου) γέροντα..." Αι θερμοπύλαι ούτε δίνονται ούτε χάνονται. Μόνον φυλάσσονται. Αν υπάρχει κάτι να χαθεί μεταξύ Θερμοπυλών και φυλάκων, αυτοί είναι οι φύλακες. Τότε αι Θερμοπύλαι σώζονται και επιζούν είς το διηνεκές." και... "όμως οι ολιγότεροι των τριακοσίων είναι απειράριθμοι εις τας χείρας" της Ιστορίας (του Θεού έλεγε ο γέροντας)
Επί του τελευταίου σχολίου για τον Τάσο Παπαδόπουλο, παραθέτω επιπρόσθετα δύο φράσεις ενός σοφού (κατα την γνώμη μου) γέροντα..." Αι θερμοπύλαι ούτε δίνονται ούτε χάνονται. Μόνον φυλάσσονται. Αν υπάρχει κάτι να χαθεί μεταξύ Θερμοπυλών και φυλάκων, αυτοί είναι οι φύλακες. Τότε αι Θερμοπύλαι σώζονται και επιζούν είς το διηνεκές." και... "όμως οι ολιγότεροι των τριακοσίων είναι απειράριθμοι εις τας χείρας" της Ιστορίας (του Θεού έλεγε ο γέροντας)
4.26
Ποτέ δεν χάνονται όλοι, ποτέ δεν χάνονται όλα.
Εντάξει ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν μια μορφή του ελληνισμού από τη γενιά εκείνων των γιγάντων που κατέστησαν αυτή τη χώρα κέντρο του κόσμου όλου.
Δεν μπορεί να συγκρίνεται με τα τσικό.
Ένα ερώτημα. Την δικιά μας χρεοκοπία φοβούνται ή την δική τους;
8.29
Ποιοι; Οι κακοί ξένοι;
Δημοσίευση σχολίου