«Στου κασίδη το κεφάλι»

 Του Γιώργου Δ.Ανδρέου*

Τελικά είμαστε για γέλια αλλά και για κλάματα. Μέρες τώρα η Ελληνική κοινωνία, εμβρόντητη, ασχολείται, μέσω των ΜΜΕ, με το αν θα υπογράψει ή όχι ο κ. Σαμαράς την έγγραφη διαβεβαίωση που ζητάει η Ευρώπη από τους απολύτως και προσωπικά πλέον αναξιόπιστους κυβερνητικούς εταίρους της Κυβέρνησης «Εθνικής Σωτηρίας». Φαίνεται πως οι Ευρωπαίοι εταίροι μας απόκτησαν προσωπική αντίληψη και κατάλαβαν με ποιους έχουν να κάνουν. Φτάσαμε στο σημείο ο ίδιος ο νέος Πρωθυπουργός να πάει στην Ευρώπη και αντί να πάει εξοπλισμένος με ιδέες και προτάσεις από τα 2 νέα κόμματα που συμμετέχουν στην Κυβέρνησή του και να διαπραγματεύεται τη σωτηρία της πατρίδας και τη επιβίωση του λαού, να ξοδεύει το πολύτιμο προσωπικό του κύρος για να διαπραγματευθεί το περιεχόμενο «της δήλωσης Σαμαρά». Και συνεχίζει να χάνεται άσκοπα πολύτιμος χρόνος που αθροίζεται στον πολύτιμο χρόνο που χάθηκε από την καρεκλολαγνεία και τα πυροτεχνήματα του Παπανδρέου. Κι όλα αυτά «στου κασίδη το κεφάλι» που λέει σοφά ο απλός λαός.


Η αποθέωση αυτή του λαϊκισμού, στην οποία εγκλωβίστηκε ηθελημένα ή αθέλητα ο κ. Σαμαράς, θα ήταν αδιάφορη για τον πολύ κόσμο που σκέφτεται και βλέπει, αν δεν είχε αναγορευθεί σε έσχατο ανάχωμα Εθνικής Άμυνας στο βωμό του ανταγωνισμού με τον Καρατζαφέρη, για το ποιος είναι ο πιο καθαρόαιμος προστάτης των εθνικών δικαίων και αν από αυτή δεν διακυβεύονταν ύψιστα εθνικά συμφέροντα, που είναι η εκταμίευση της 6ης δόσης δηλαδή οι μισθοί και οι συντάξεις του κόσμου και σε τελική ανάλυση , εν μέσω των κοσμογονικών αλλαγών που κυοφορούνται στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο, η ίδια η ύπαρξη και το μέλλον της χώρας. Η στάση αυτή, μετά την ανατροπή της θέσης από τον κ. Σαμαρά, σε σχέση με τις απαιτήσεις της Ευρώπης για την δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο, με οδήγησε αυθόρμητα στη σκέψη: δεν με νοιάζει που με βίασαν αλλά δεν αντέχω που μου έσκισαν το καλό μου παντελόνι.

Γιατί αν η άρνηση υπογραφής ή οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά συνδεόταν με συγκεκριμένες προτάσεις για βελτιώσεις στα πλαίσια της τελικής διαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης θα την καταλάβαινα και ίσως να την επικροτούσα. Ο προσωπικός όμως τυφλός εγωϊσμός ντυμένος με φουστανέλα είναι λαϊκισμός αισχρής μορφής. Είναι κρίμα πάντως για την μεγάλη παράταξη της Νέας Δημοκρατίας και είναι μεγαλύτερο κρίμα ιδιαίτερα για τους πρωτοκλασάτους και προβεβλημένους του κόμματος αυτού, που, περιδεείς, έχωσαν το κεφάλι στην άμμο, ανεχόμενοι αυτή την κατάντια αλλά και την χθεσινή απειλή άμεσης διαγραφής τους αν κάνουν εφεξής κιχ για τις επιλογές του αρχηγού. Κρίμα και για μας που τόσα χρόνια θέσαμε –περήφανοι τότε - το όποιο προσωπικό μας κύρος στο πλευρό της παράταξης αυτής. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Επειδή όμως τα προβλήματα τρέχουν και η φοροεπιδρομή, ειδικά με το τέλος στα ακίνητα, που άκριτα και με την προσφιλή τακτική της οριζόντιας φορολόγησης και των οριζόντιων περικοπών που εγκαινίασε ο Παπανδρέου και συνεχίζει ακάθεκτος ο Βενιζέλος, τίθεται πλέον σε άμεσο κίνδυνο η κοινωνική συνοχή, φοβούμαι ότι θα επακολουθήσει κοινωνική έκρηξη, που θα χρεωθεί άδικα στον κ. Λουκά Παπαδήμο, που δεν θα φταίει .

Εμείς στη Δημοκρατική Συμμαχία, θα εξακολουθήσουμε να επιμένουμε σταθεροί και συνεπείς στη στάση μας εναντίον του λαϊκισμού και υπέρ του Ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε, έστω αυτή την οπερετική, Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, έστω και αν, προφανώς με veto του κ. Σαμαρά, δεν συμμετέχουμε και για την αδήριτη ανάγκη συγκρότησης της οποίας πρώτοι και επίμονα μιλήσαμε και δικαιωθήκαμε. Έτσι με γνώμονα το σε άμεσο και ορατό κίνδυνο εθνικό συμφέρον θα τοποθετούμαστε κριτικά μεν αλλά με συγκεκριμένες προτάσεις στις επιλογές της και τα μέτρα που θα εισηγείται, πάντα με στόχο και προς την κατεύθυνση της επίτευξης των Εθνικών επιλογών, με τις μικρότερες συνέπειες για τη χώρα και τους πραγματικά αδύναμους πολίτες. Μόνο έτσι θα υπάρξει ελπίδα σωτηρίας, προϋπόθεση της οποίας είναι η πάση θυσία διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, υπέρ της οποίας κόπτονται υποκριτικά και αυτοί που με τις θέσεις τους υποδαυλίζουν την κοινωνική αναταραχή. Αυτοί που, χωρίς να το λένε ανοιχτά, θεωρούν προϋπόθεση της πολιτικής τους επιβίωσης και κερδοφορίας τη διαραγή της κοινωνικής συνοχής και το χάος.    

Καλούμε λοιπόν τα κόμματα «εξουσίας» και τους επιτρέπουμε να «κλέψουν» από τις προτάσεις μας από το δικό μας «μεσοπρόθεσμο» που καταθέσαμε το καλοκαίρι σε απάντηση του «μεσοπρόθεσμου» της τότε Κυβέρνησης και έχει εγκριθεί από τους Ευρωπαίους Φιλελεύθερους και να στοχεύσουν, όχι όπως έχει γίνει μέχρι τώρα επί δικαίων και αδίκων με άδικους φόρους και περικοπές , αλλά συγκεκριμένα στην πραγματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, έστω και αν θίγονται ημέτεροι, τη μείωση των εξόδων με την κατάργηση των άχρηστων Οργανισμών και υπηρεσιών, τις έντιμες αποκρατικοποιήσεις, την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του Δημοσίου. Τους καλούμε, ειδικά, να εισηγηθούν και να ψηφίσουν απλά συγκεκριμένα μέτρα, που θα δώσουν στους απλούς πολίτες την αίσθηση ότι αρχίζει να ανοίγει στη χώρα αυτή χαραμάδα κοινωνικής φροντίδας και δικαιοσύνης. 

Ένα παράδειγμα. Έχει γίνει άραγε αντιληπτό ότι, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο μέσος Έλληνας πολίτης, κυρίως οι άνεργοι και εργαζόμενοι στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα από την μείωση των αποδοχών τους, είτε από το λεγόμενο ενιαίο μισθολόγιο είτε από την εξοντωτική φορολογία, είναι η πραγματική αδυναμία κάλυψης των οικογενειακών οικονομικών «ανοιγμάτων» και υποχρεώσεων που έχουν αναλάβει, πάρα πολλοί, με στεγαστικά δάνεια σε συνδυασμό με σπουδές παιδιών κλπ. Έχει γίνει αντιληπτό ότι, ειδικά τα στεγαστικά δάνεια και η επερχόμενη μετά βεβαιότητας αδυναμία εξυπηρέτησής τους , θα είναι και το αμέσως προσεχές μεγάλο πρόβλημα των Τραπεζών που θα επηρεάσει άμεσα την ρευστότητά τους.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα μικρά δάνεια των μικρών επιχειρήσεων και τω επαγγελματιών που κλείνουν. Προσωπικά γνωρίζω πολλούς που είναι σε απόγνωση. Είναι συνεπώς κατεπείγουσα ανάγκη το θέμα αυτό να μελετηθεί ειδικά και στα πλαίσια της υπογραφής της δανειακής σύμβασης που θα υπογραφεί, να γίνει σχετική ειδική διαπραγμάτευση προς την κατεύθυνση, πέρα και συμπληρωματικά προς την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών για τις ζημιές τους από το κούρεμα των ομολόγων που έχει ήδη συμφωνηθεί, να δεσμευθούν κεφάλαια από την δανειακή σύμβαση, που θα διατεθούν από το δημόσιο στις Τράπεζες, με ειδική δέσμευση ότι θα καλύπτουν αποκλειστικά την υπό προϋποθέσεις υποχρεωτική πλέον ευνοϊκή ρύθμιση (παράταση χρόνου, μείωση επιτοκίου και τοκοχρεωλυτικών δόσεων, ενδεχομένως περίοδος χάρητος κλπ) των στεγαστικών και γιατί όχι και κάποιων επιχειρηματικών δανείων, σε πρόσωπα και επιχειρήσεις.

Αν αυτό επιτευχθεί και συμφωνηθεί με την Τρόϊκα – και δεν είναι δύσκολο γιατί και γενικότερο πρόβλημα είναι και ταυτόχρονα είναι δίκαιο και λογικό - θα πρέπει να ψηφισθεί ειδικός νόμος που θα καθορίσει (α) την ρύθμιση των δανείων ως υποχρεωτική για τις τράπεζες όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις (ο υφιστάμενος νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά περιορίζει το θέμα σε πολύ λίγους και οδηγεί τον κόσμο στα Δικαστήρια), (β)αυστηρά κριτήρια και προϋποθέσεις υπαγωγής όσων αδυνατούν πραγματικά, με βάση και τις λοιπές ανάγκες τους , να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους από τα δάνεια και (γ) την μεθοδολογία, την Αρχή Ελέγχου και τις αυστηρές κυρώσεις για τις Τράπεζες που δεν θα ανταποκρίνονται σε αιτήματα, που θα έχουν τις προϋποθέσεις και (δ) τον τρόπο και τον χρόνο επιστροφής των χρημάτων που θα διατεθούν για το σκοπό αυτό από τις Τράπεζες στο Δημόσιο, για να τα επιστρέψει στους δανειστές.

Άλλο παράδειγμα . Έχει σκεφθεί κανένας τι γίνονται και τι θα γίνουν στο άμεσο μέλλον οι άνεργοι μικροεπιχειρηματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες που κλείνουν οι επιχειρήσεις και τα μαγαζιά τους από την οικονομική κρίση και δεν έχουν έστω την, στοιχειώδη για την επιβίωση, «κάλυψη ανεργίας» από τον ΟΑΕΔ, όπως οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας. Πρέπει να μελετηθεί και το θέμα αυτό άμεσα και να ληφθούν μέτρα στα πλαίσια των προγραμμάτων καταπολέμησης της ανεργίας, για τα οποία θα επανέλθω.

 Τέτοια μέτρα συγκεκριμένα και στοχευμένα που ενισχύουν την κοινωνική συνοχή ( στη Δημοκρατική Συμμαχία μελετάμε και θα προτείνουμε πολλά) θεωρώ ότι πρέπει να εισφέρουν οι κομματικοί εταίροι στην Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας , στην οποία συμμετέχουν, αποδεικνύοντας ότι συμμετέχουν με την καρδιά τους, αντί να παίζουν πολιτικά παιχνίδια «στου κασίδη το κεφάλι», δηλαδή στην ήδη βαρυφορτωμένη πλάτη του απλού κόσμου.

 *Ο Γιώργος Ανδρέου είναι Δικηγόρος, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και Υπεύθυνος του Τομέα Δικαιοσύνης, της Δημοκρατικής Συμμαχίας.