Ολοι οι άνθρωποι του Προέδρου

Η αναστολή έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου (και η σιγή του City 99,5) έχει προκαλέσει σοκ στον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο της χώρας. Τα σενάρια που διακινούνται για τις αιτίες της σκληρής απόφασης από την οικογένεια Αγγελοπούλου είναι ασφαλώς πολλά και πιθανότατατ κανένα δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην αλήθεια.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος λειτούργησε απολύτως επιχειρηματικά: η επιχείρηση έχανε χρήματα, πολλά χρήματα, και το λουκέτο είναι σε αυτές τις περιπτώσεις ό,τι ο ακρωτηριασμός στη γάγγραινα. Επώδυνο αλλά αναγκαίο βήμα διάσωσης του οργανισμού.

Αλλοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για τακτική υποχώρηση της μεγάλης επιχειρηματικής οικογένειας καθώς ο Ελεύθερος Τύπος δεν επέτυχε την κοινωνική διείσδυση και δεν απέκτησε την πολιτκή εμβέλεια που θα δικαιολογούσαν τα τεράστια ποσά συντήρησής του. Οι διακινητές του σεναρίου αυτού αναμένουν την επιστροφή της οικογενείας Αγγελοπούλου στα ΜΜΕ με νέα σχήματα και πιθανότατα σε ηλεκτρονική μορφή.

Το πιο ανησυχητικό σενάριο είναι εκείνο που θέλει τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο να γνωρίζει κάτι περισσότερο από τους κοινούς θνητούς και να αποσύρεται από ζημιογόνες επενδύσεις εν όψει της οικονομικής κρίσης. Υπενθυμίζεται ότι σχεδόν παροιμιώδης θεωρείται η προβλεπτικότητα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου: στα μέσα της δεκαετίας του '80 (ζώντος του "κροίσου από ατσάλι" πατριάρχη της οικογένειας Παναγιώτη και την ίδια εποχή που ο θείος τους Δημήτριος έπεφτε νεκρός από τρομοκρατική ενέργεια της 17Ν) οι Αγγελόπουλοι απέσυραν τις περισσότερες επενδύσεις τους από την Ελλάδα, "κατέφυγαν" στην Ελβετία και τις ΗΠΑ και απέφυγαν τους κλυδωνισμούς από τα σοσιαλιστικά πειράματα με τις κοινωνικοποιήσεις, τα υπέρογκα πρόστιμα και τα λοιπά φαιδρά. Λέγεται ότι τότε τη σωτήρια συμβουλή έδωσε ο έτερος θείος, ακαδημαϊκός, Αγγελος Αγγελόπουλος.

Αργότερα ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος προέβη πολλές φορές σε αγοραπωλησίες πλοίων, για την ακρίβεια στόλων, σε στιγμές οριακές και απεκόμισε μυθικά κέρδη προβλέποντας την καμπή της προσφοράς ή της ζήτησης στην εξαιρετικά επίβουλη και επικίνδυνη ναυλαγορά.

Τέλος και με αφορμή την αναστολή έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου αλλά την γκάφα ολκής στις κυριακάτικες εφημερίδες με την επίσκεψη Ερντογάν να σημειώσω και τούτο που αφορά στην τραγική οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων Τύπου. Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα έχει πολλές εφημερίδες για το μέγεθός της. Είναι επίσης γεγονός ότι η διαπλοκή είναι κυρίαρχη τόσο που όποιος δεν ξέρει να διαβάζει between the lines καλύτερα να μην αγοράζει εφημερίδες.

Ομως είναι επίσης γεγονός και οφείλουμε να το πούμε ότι το επίπεδο των Ελλήνων δημοσιογράφων είναι πολύ χαμηλό. Οι περισσότεροι δεν έχουν τα προσόντα να παράγουν ένα ελκυστικό προϊόν. Ούτε τα τυπικά ούτε τα ουσιαστικά. Δεν είναι το πτυχίο μόνο αλλά είναι και το πτυχίο, δεν είναι οι ξένες γλώσσες αλλά και οι ξένες γλώσσες. Δεν είναι το ταλέντο αλλά και το ταλέντο. Αυτή έλλειψη παιδείας, καλλιέργειας και γνώσης, είναι φυσικό να αντανακλάται στις εφημερίδες αλλά ακόμη και στις δημόσιες σχέσεις ή το τμήμα διαφήμισης.

Οσο για τα άλλο απαραίτητο συστατικό για να κερδηθεί η προτίμηση του αναγνώστη, την δημοσιογραφική εντιμότητα δηλαδή, αυτή έχει προ πολλού αποδημήσει στις προσλήψεις της ΕΡΤ και των γραφείων Τύπου κρατικών οργανισμών και ιδιωτικών επιχειρήσεων. Και στη συναλλαγή των δημοσιογράφων με την πάσης φύσεως εξουσία.