Ανέκδοτο

Ο 50άρης Κρητικός, να τον πούμε Μανόλη, έχει επισκεφθεί τα αμπέλια του για έλεγχο πριν τα δηλώσει στο Κτηματολόγιο κι όπως περπατάει μέσα στα χωράφια κλωτσάει ένα μπουκάλι. Αμέσως ένα σύννεφο τον κυκλώνει και παρουσιάζεται μπροστά του ένα τζίνι.

-Φίλε την έκανες, του λέει το τζίνι. Είμια στις διαταγές σου αφού με ελευθέρωσες. Μπορώ να εκπληρώσω μια επιθυμία σου, ό,τι μου ζητήσεις.

Ο Μανόλης μόλις συνήλθε από την έκπληξη σκέφτηκε αρκετά και είπε.

-Ακου, τζίνι. Εχω μια κόρη που είναι η αδυναμία μου. Ομως σπουδάζει στη Νέα Υόρκη και σπάνια έρχεται να με δει. Θα μου πεις γιατί δεν πάω εγώ. Γιατί έχω μεγάλο φόβο για τα αεροπλάνα και για τα πλοία. Δεν έχω φύγει ποτέ από το νησί γι' αυτό το λόγο. Θέλω λοιπόν να μου φτιάξεις μια γέφυρα από το Ηράκλειο στη Νέα Υόρκη. Να παίρνω το αυτοκίνητο και να μπορώ να δω το κοριτσάκι μου.

-Ρε φίλε, λέει το τζίνι, είναι πολύ εύκολο αυτό που μου ζητάς και μπορώ να το κάνω στη στιγμή. Ομως για σκέψου την τεράστια οικολογική καταστροφή που θα προκαλέσει. Εκατομμύρια τόνοι μπετόν στη θάλασσα, τεράστιες κολόνες και πύργοι, βάσεις σε βάθος χιλιάδων μέτρων. Η καταστροφή για τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό θα είναι πιθανότατα οριστική.Είναι κρίμα να τσιμεντοποιήσουμε μια τόσο μεγάλη και όμορφη περιοχή τους πλανήτη. Δεν ζητάς κάτι άλλο; Εγώ θα ικανοποιήσω την επιθυμία σου αμέσως.

Ο Μανόλης το ξανασκέφτηκε και είδε ότι το τζίνι είχε δίκιο. Είπε λοιπόν.

-Τότε θέλω να καταλάβω τις επιθυμίες της γυναίκας, να μπω για λίγο στο γυναικείο μυαλό, να καταλάβω πώς σκέφτονται οι γυναίκες, να μάθω πώς μπορώ να ευχαριστήσω μια γυναίκα. Αυτή είναι η επιθυμία μου. Μπορείς να το κάνεις;

-Αυτή η γέφυρα Ηράκλειο-Νέα Υόρκη πώς θα είναι; Με 2 ή με 4 λωρίδες;