Τα σενάρια για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών

Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/ 
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ

Ποτέ στην 30ετή ιστορία τους οι ευρωκελογές στην Ελλάδα δεν είχαν λάβει μεγαλύτερη σπουδαιότητα από εκείνες της 25^ης Μαΐου 2014, γεγονός που έχει την αφετηρία τους στην τταγική κατάσταση της χώρας. Ο δημοψηφισματικός χαρακτήρας τους αποτυπώνεται στα διλήμματα με τα οποία τα κόμματα προσπαθούν να υφαρπάξουν τη λαϊκή ψήφο και τα οποία θυμίζουν κρίσιμες βουλευτικές εκλογές. Τα συνθήματα «Σαμαράς ή χάος», «Σύριζα ή Μέρκελ» δεν αποτελούν στην σημερινή συγκυρία απλά επικοινωνιακά ευρήματα. Αντανακλούν κυρίως την αδυναμία από πλευράς του εγχώριου πολιτικού προσωπικού άρθρωσης ενός αυθεντικά πρωτοποριακού πολιτικού προγράμματος για την άρση του αδιεξόδου με όρους κοινωνικά δίκαιους και οικονομικά εφικτούς. Αντικατοπτρίζουν την αδυναμία προσαρμογής της πολιτικής τάξης στις τριτοκοσμικές κοινωνικές συνθήκες που η ίδια διαμόρφωσε και την απουσία μιας πραγματικά πειστικής εναλλακτικής πρότασης που θα εμπνεύσει τους απόπληκτους πολίτες.  

Το  αποτέλεσμα της κάλπης στις ευρωεκλογές είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα προκαλέσει τεκτονικές μεταβολές στο πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης. Οι διενεργούμενες δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να βοηθήσουν στην πρόβλεψή του για πολλούς λόγους –μεταξύ των οποίων η επανειλημμένη αστοχία τους και η πρωτοφανής άρνηση των πολιτών να απαντήσουν στα ερωτηματολόγιά τους. Από την άποψη αυτή  ο μόνος τρόπος να προσεγγίσει κανείς τις εξελίξεις –εκτός από το ανεπτυγμένο πολιτικό  ένστικτο και τη διαίσθηση που είναι όμως προνόμιο λίγων εκλεκτών- παραμένει η εξέταση πιθανών σεναρίων και η ανάλυση των διεργασιών που θα ακολουθήσουν το ένα ή το άλλο αποτέλεσμα.

Η πρώτη περίπτωση, η νίκη της Νέας Δημοκρατίας, θα σηματοδοτήσει μια μεγάλη έκπληξη και μια δικαίωση της πολιτικής του Αντώνη Σαμαρά που τον τελευταίο καιρό βάλλεται από πολλές πλευρές –ακόμη και εσωκομματικά.

Στο σενάριο που ο ΣΥΡΙΖΑ προηγηθεί με μία, δύο ή τρεις μονάδες, 1%-3%, πιθανότατα το μεγαλύτερο πρόβλημα θα μεταφερθεί στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αδυναμία του να πείσει θα έχει πιστοποιηθεί επίσημα «από τη μόνη έγκυρη δημοσκόπηση», τις εκλογές, και οι φυγόκεντρες τάσεις θα ενταθούν, όπως και η αμφισβήτηση του Τσίπρα και της πολιτικής του πλατφόρμας.

Η τρίτη πιθανότητα είναι η διαφορά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ να κυμανθεί από 3-6 μονάδες. Σ’ αυτή την περίπτωση η πολιτική ένταση θα αυξηθεί κατακόρυφα ειδικότερα αν το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των ποσοστών των κομμάτων της συγκυβέρνησης, έχουμε δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ>ΝΔ+ΕΛΙΑ. Παρότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα θεωρητικά και κάτω από ομαλές συνθήκες είναι διαχειρίσιμο από την κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει τριγμούς και σκληρές αντιπαραθέσεις. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να προβλέψει ότι η αξιωματική αντιπολίτευση θα θέσει ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης έχοντας τη ρητή ή σιωπηρή συμπαράσταση των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων του αντιμνημονιακού τόξου. Οι εξελίξεις θα εξαρτηθούν από τους χειρισμούς και την πολιτική ευφυΐα των πρωταγωνιστών σε κεντρικό επίπεδο αλλά για τη χώρα θα είναι οπωσδήποτε άσχημες με την κυβερνητική αστάθεια να αποτελεί το συγκριτικά μικρότερο πρόβλημα.

Τέλος στην περίπτωση που η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τη Νέα Δημοκρατία είναι μεγαλύτερη των 6 μονάδων τότε οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές. Δεν θα είναι οι μόνο οι εθνικές κάλπες που θα διαγράφονται καθαρά στον κοντινό ορίζοντα αλλά η αφετηρία κοσμογονικών μεταβολών στον χώρο της συντηρητικής παράταξης, η οποία μετά από μια τόσο μεγάλη ήττα θα συρθεί βίαια  υπό το βάρος της λαϊκής αποδοκιμασίας στη μετεξέλιξη ή στην ανυπαρξία.

Τα 4 αυτά σενάρια που παραθέσαμε περιγράφουν συνοπτικά την προοπτική της χώρας μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών της 25^ης Μαΐου. Για τα υπόλοιπα κόμματα θα επανέλθουμε με νέο άρθρο διότι κι εκεί το ενδιαφέρον είναι τεράστιο. Κι αυτό επειδή πολλοί προβλέπουν ότι η ετυμηγορία της κάλπης θα είναι πιο ριζοσπαστική από τις προβλέψεις και θα αιφνιδιάσει ακόμα και τους πιο ανεξάρτητους και διορατικούς αναλυτές. Δεν είναι απίθανο. Η Ελλάδα είναι η χώρα του παράλογου και ειδικές περιστάσεις των τελευταίων τεσσάρων χρόνων δικαιολογούν την πλήρη αποξήλωση του πολιτικού σκηνικού που την οδήγησε στην κοινωνική καταστροφή.