Ο Μπακογιάννης και η Παπαθωμά

Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/

Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ

















Θα ξεκινήσω με μια "σοφία" δική μου: στην πολιτική όταν κατορθώνεις να τους έχεις όλους δυσαρεστημένους είναι τεχνικά ισοδύναμο με το να τους έχεις όλους ευχαριστημένους. Κι αυτό επειδή και στις δύο περιπτώσεις όλοι θεωρούν ότι τουλάχιστον δεν ευνοήθηκε ο ενδοπαραταξιακός και συνήθως άσπονδος εχθρός.  Ανεξαρτήτως με τον αν συμμερίζεται την ορθότητα της σκέψης μου αυτής ο Κώστας Μπακογιάννης είναι γεγονός ότι πέτυχε να δυσαρεστήσει σχεδόν τους πάντες με την επιλογή της Φανής Παπαθωμά ως αντιπεριφερειάρχου Βοιωτίας κατά την ανακοίνωση των βασικών συνεργατών/επιτελών του συνδυασμού του "Αλλάζουμε στην καρδιά της Ελλάδας" την προηγούμενη Δευτέρα στη Λαμία .


Οι Νεοδημοκράτες έχουν εξαγριωθεί επειδή προτιμούσαν μια περισσότερο κομματική επιλογή που θα έδινε τη δυνατότητα για μια μεγαλύτερη παρέμβαση του κυβερνητικού κόμματος στο δεύτερο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη Βοιωτία μετά από πολλά πολλά χρόνια -χωρίς φυσικά να παραγνωρίζονται και οι προσωπικές μικροφιλοδοξίες των γνωστών στη Λιβαδειά αιωνίως διεκδικούντων οφίτσια στελεχών.

Οι ΠΑΣΟΚοι έχουν επιδοθεί σε σφοδρές δημόσιες επιθέσεις μέσω σκληρών ανακοινώσεων  εναντίον των στελεχών του κόμματος που εγκαταλείπουν το μισοβυθισμένο πλοίο -και δεν την γλίτωσε φυσικά ούτε η Παπαθωμά. Η προσπάθεια εκ μέρους του επίσημου ΠΑΣΟΚ στιγματισμού των προσώπων που στρέφονται προς άλλες παρατάξεις βέβαια μπορεί να λειτουργήσει αντίστροφα και να τα καταστήσει συμπαθή -για ευνόητους λόγους.

Στους άλλους χώρους και ο ΣΥΡΙΖΑ θα προτιμούσε μια "δεξιά" επιλογή για να αποκτήσει πιο ευκρινές νόημα η πόλωση που θα επιχειρήσει εν όψει των εκλογών ενώ μικρά χαμόγελα ίσως προκαλεί η επιλογή της "ΠΑΣΟΚας" Παπαθωμά στον Θανάση Γιαννόπουλο και στη Χρυσή Αυγή που προσδοκούν σε εισροή καθαρόαιμων δεξιών ψηφοφόρων στην κάλπη τους και πιθανότατα απογοητευμένων πολιτευτών στους συνδυασμούς τους.

Τότε γιατί ο Μπακογιάννης προχώρησε σε μια τόσο αμφιλεγόμενη επιλογή και μάλιστα καθώς του ήταν προφανώς γνωστές οι αντιδράσεις και ενδεχομένως οι αρνητικές επιπτώσεις αυτής του της απόφασης;  Ποιο σκεπτικό μπορεί να περιορίσει τις φυγόκεντρες τάσεις, να συγκεντρώσει και πάλι τις προσδοκίες των στελεχών και να καταστήσει το όφελος της ριψοκίνδυνης απόφασης μεγαλύτερος από το κόστος της;

Το ισχυρό επιχείρημα του Μπακογιάννη είναι ασφαλώς ότι με την επιλογή της Φανής Παπαθωμά επιτυγχάνει "να σπάσει την αγκύλωση" στο χέρι του κεντροαριστερού ψηφοφόρου και να τον πείσει πιο εύκολα να ψηφίσει έναν συνδυασμό όπου την ηγεσία έχει και τον τόνο δίνει η Νέα Δημοκρατία, το κόμμα που επί 40 χρόνια αντιπροσώπευε για τον μέσο ΠΑΣΟΚο το απόλυτο κακό.
Αν δεχθούμε ότι στην πολιτική ο σκοπός αγιάζει τα μέσα είναι βέβαιο πως οι ψήφοι των εναπομεινάντων ΠΑΣΟΚων και των άστεγων ex-ΠΑΣΟΚων έχουν κρίσιμο βάρος  για τις περιφερειακές εκλογές, η έκβαση των οποίων εκτός από μεγάλο -πανελλήνιο- πολιτικό αντίκτυπο ενσωματώνουν -εκούσια ή ακούσια- και ένα τεράστιο προσωπικό πολιτικό στοίχημα του Κώστα Μπακογιάννη καθώς οι φιλοδοξίες του νεαρού δημάρχου Καρπενησίου δεν εξαντλούνται ασφαλώς στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.

Ενα δεύτερο επιχείρημα υπέρ της επιλογής Παπαθωμά είναι πως η Φανή εκφράζει κατά κάποιον τρόπο τη πολιτική και διοικητική συνέχεια στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας καθώς αποτελούσε διακεκριμένο μέλος της προηγούμενης περιφερειακής αρχής του Κλέαρχου. Η γνώση των μηχανισμών με τη σταδιακή προσαρμογή των συσχετισμών και την τήρηση των ισορροπιών στην Λαμία, που μπορεί να εγγυηθεί η Παπαθωμά πιθανότατα θα βοηθήσουν τον Μπακογιάννη στην πρώτη δύσκολη περίοδο -στην περίπτωση φυσικά που οι πολίτες τον εκλέξουν Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας.

Από την άλλη πλευρά  εξίσου ισχυρές είναι ενστάσεις για την επιλογή της κας Παπαθωμά. Δεν είναι αβάσιμο το επιχείρημα περί λειψανδρίας στη Βοιωτία: πολλοί αναρωτιούνται γιατί η Νέα Δημοκρατία στη Βοιωτία δεν διαθέτει ούτε ένα στέλεχος που να πληροί να κριτήρια μιας επιτυχημένης και ενωτικής υποψηφιότητας. Στην πραγματικότητα ακόμη κι αν υπήρχε κάποιο τέτοιο στέλεχος η μετριοκρατία στη ΝΔ Βοιωτίας είναι τόσο επιβλητικά εκτεταμένη  και ο φόβος του ανεπαρκούς πολιτευτή τόσο φθονερά ισχυρός που κανείς αξιοπρεπής και σοβαρός άνθρωπος δεν θα ασχολιόταν με  τις εκλογικές διαδικασίες στη Λιβαδειά έχοντας να αντιμετωπίσει μια τέτοιας χαμηλής ποιότητας κομματική καμαρίλα.


Αλλοι πιο αποστασιοποιημένοι από τον παρωχημένο κομματικό μικρόκοσμο παρατηρούν με πικρία ότι δεν έφερναν ακριβώς την κα Παπαθωμά στον νου τους όταν διάβαζαν τις δηλώσεις του Μπακογιάννη από τη Λιβαδειά για ένα αυτοδιοικητικό συνδυασμό "με νέους ανθρώπους, με νέα μυαλά". Είναι αληθές ότι η επιλογή της Παπαθωμά -η οποία προσωπικά μου είναι συμπαθής- δεν "σπάει αβγά" πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση για μια ουσιαστική αλλαγή στην αυτοδιοίκηση -και στη χώρα. Είναι επίσης αληθές ότι στην περίπτωση που και οι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι είναι επιλεγμένοι στη βάση της ίδιας λογικής ο Μπακογιάννης θα έχει ήδη απολέσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα για τη μάχη του Μαΐου, αυτό της ουσιαστικής, της βαθιάς, της οραματικής ανανέωσης. Κι αυτό αποτελεί στρατηγικό σφάλμα -επικοινωνίας και ουσίας.

Σε όλες τις περιπτώσεις  ο Κώστας Μπακογιάννης επιλέγοντας τη Φανή πήρε ο ίδιος το ρίσκο να εμφανιστεί συντηρητικός, τη στιγμή που αίτημα των καιρών αποτελεί η ρήξη με το παρελθόν, η φυγή στο μέλλον, τα νέα πρόσωπα, οι νέες ιδέες.
Οι κάλπες -αυτός ο υπέρτατος κριτής- θα δείξουν αν και πόσο θα του στοιχίσει η επιλογή αυτή.