Ενας νέος συνταγματικός θεσμός: το Συμβούλιο της Δημοκρατίας
Γράφει ο
Χρήστος Στ. Μάρκος
Οικονομολόγος
Ο παραπάνω τίτλος είναι δανεικός από άρθρο του πρώην υπουργού επί Ν.Δ. κ. Ι. Βαρβιτσιώτη, στο Βήμα στις 10/11/2013. Ο πρώην υπουργός στο συγκεκριμένο άρθρο θέτει για άλλη μια φορά το θέμα της δημιουργίας ενός εκλεγμένου από τον λαό σώματος, το οποίο θα μπορούσε ίσως να λέγεται, Συμβούλιο της Δημοκρατίας. Μέσα από το άρθρο του ο κ. Βαρβιτσιώτης, θέτει ένα μεγάλο ερώτημα, το πως μπορεί να ελεγχθεί η πολιτική παντοδυναμία του Πρωθυπουργού, η ’’αρχή’’ του ενός ανδρός, θα συμπλήρωνα εγώ.
O πρώην υπουργός αναφέρει ότι: ‘’ …. ο αρχηγός της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ο Πρωθυπουργός, αναδείχθηκε σε μοναδικό και ανεξέλεγκτο κέντρο άσκησης της πολιτικής εξουσίας. Το κρίσιμο, κατά συνέπεια, ερώτημα που τίθεται είναι πως μπορεί να ελεγχθεί η πολιτική παντοδυναμία του Πρωθυπουργού….‘’ Δεν διαθέτω τις ανάλογες νομικές γνώσεις, αλλά ως πολίτης με το δικαίωμα της γνώμης, και επειδή θεωρώ ότι, μία από τις αιτίες της τρέχουσας οικονομικής κρίσης είναι αποτέλεσμα και του πολιτικού συστήματος, όπως αυτό είχε δομηθεί, εκτιμώ ότι ο κ. Βαρβιτσιώτης βάζει ένα σημαντικό ζήτημα, το οποίο επιβάλλεται να διευθετηθεί άμεσα, στην πρώτη αναθεώρηση του Συντάγματος.
Ο πρώην υπουργός βέβαια, προχωρεί περισσότερο, κάνοντας και συγκεκριμένες προτάσεις για τις αρμοδιότητες, την λειτουργία και τον τρόπο εκλογής του συγκεκριμένου σώματος. Κάποιες από τις απόψεις του, βέβαια δεν τις συμμερίζομαι αλλά επί της ουσίας, το θέμα υπάρχει όπως ακριβώς το θέτει.
Κατά την άποψη μου ένα εκλεγμένο από τον λαό σώμα, το Συμβούλιο της Δημοκρατίας επιβάλλεται να έχει την δυνατότητα: 1) Να έχει μόνο ελεγκτική εξουσία 2) Να ελέγχει την εκτελεστική εξουσία, εάν λειτουργεί σύμφωνα με το Σύνταγμα . 3) Να ελέγχει το Νομοθετικό σώμα, εάν νομοθετεί σύμφωνα με το Σύνταγμα. Ελέγχεται ακόμα, εάν οι συμβάσεις των μνημονίων ήταν Συνταγματικές. 4) Ο έλεγχος της Δικαστικής εξουσίας για την λειτουργία της, την αποτελεσματικότητα της αλλά, ενδεχομένως σε ορισμένες περιπτώσεις και γι’ αυτή ακόμα την απόδοση της δικαιοσύνης. Φυσικά το θέμα αυτό είναι ιδιαίτερο και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θίγεται η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. 5) Η δυνατότητα ελέγχου σε όλο το φάσμα του δημοσίου χρήματος.
Φυσικά για να προχωρήσει η πρόταση του πρώην Υπουργού, επιβάλλεται τα κόμματα εξουσίας να απαρνηθούν το προνόμιο της απόλυτης εξουσίας του Πρωθυπουργού και να αποδεχθούν τον ουσιαστικό έλεγχο της εξουσίας τους. Παλαιότερα ο κ. Ε. Βενιζέλος (το ΠΑΣΟΚ ακόμα ήταν στην αντιπολίτευση με αρχηγό τον κ. Γ. Παπανδρέου) είχε επιτεθεί με σφοδρότητα, σε ανάλογες προτάσεις. Εκτός όμως από την Ν. Δ και το ΠΑΣΟΚ, επιβάλλεται στο θέμα να πάρει θέση και η αριστερά, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Άποψη μου είναι ότι η αριστερά οφείλει να διεκδικήσει νέους θεσμούς. Θεσμούς, οι οποίοι θα υπηρετούν την κοινωνία και θα οδηγούν τη χώρα στο μέλλον.
Χρήστος Στ. Μάρκος
Οικονομολόγος
Ο παραπάνω τίτλος είναι δανεικός από άρθρο του πρώην υπουργού επί Ν.Δ. κ. Ι. Βαρβιτσιώτη, στο Βήμα στις 10/11/2013. Ο πρώην υπουργός στο συγκεκριμένο άρθρο θέτει για άλλη μια φορά το θέμα της δημιουργίας ενός εκλεγμένου από τον λαό σώματος, το οποίο θα μπορούσε ίσως να λέγεται, Συμβούλιο της Δημοκρατίας. Μέσα από το άρθρο του ο κ. Βαρβιτσιώτης, θέτει ένα μεγάλο ερώτημα, το πως μπορεί να ελεγχθεί η πολιτική παντοδυναμία του Πρωθυπουργού, η ’’αρχή’’ του ενός ανδρός, θα συμπλήρωνα εγώ.
O πρώην υπουργός αναφέρει ότι: ‘’ …. ο αρχηγός της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ο Πρωθυπουργός, αναδείχθηκε σε μοναδικό και ανεξέλεγκτο κέντρο άσκησης της πολιτικής εξουσίας. Το κρίσιμο, κατά συνέπεια, ερώτημα που τίθεται είναι πως μπορεί να ελεγχθεί η πολιτική παντοδυναμία του Πρωθυπουργού….‘’ Δεν διαθέτω τις ανάλογες νομικές γνώσεις, αλλά ως πολίτης με το δικαίωμα της γνώμης, και επειδή θεωρώ ότι, μία από τις αιτίες της τρέχουσας οικονομικής κρίσης είναι αποτέλεσμα και του πολιτικού συστήματος, όπως αυτό είχε δομηθεί, εκτιμώ ότι ο κ. Βαρβιτσιώτης βάζει ένα σημαντικό ζήτημα, το οποίο επιβάλλεται να διευθετηθεί άμεσα, στην πρώτη αναθεώρηση του Συντάγματος.
Ο πρώην υπουργός βέβαια, προχωρεί περισσότερο, κάνοντας και συγκεκριμένες προτάσεις για τις αρμοδιότητες, την λειτουργία και τον τρόπο εκλογής του συγκεκριμένου σώματος. Κάποιες από τις απόψεις του, βέβαια δεν τις συμμερίζομαι αλλά επί της ουσίας, το θέμα υπάρχει όπως ακριβώς το θέτει.
Κατά την άποψη μου ένα εκλεγμένο από τον λαό σώμα, το Συμβούλιο της Δημοκρατίας επιβάλλεται να έχει την δυνατότητα: 1) Να έχει μόνο ελεγκτική εξουσία 2) Να ελέγχει την εκτελεστική εξουσία, εάν λειτουργεί σύμφωνα με το Σύνταγμα . 3) Να ελέγχει το Νομοθετικό σώμα, εάν νομοθετεί σύμφωνα με το Σύνταγμα. Ελέγχεται ακόμα, εάν οι συμβάσεις των μνημονίων ήταν Συνταγματικές. 4) Ο έλεγχος της Δικαστικής εξουσίας για την λειτουργία της, την αποτελεσματικότητα της αλλά, ενδεχομένως σε ορισμένες περιπτώσεις και γι’ αυτή ακόμα την απόδοση της δικαιοσύνης. Φυσικά το θέμα αυτό είναι ιδιαίτερο και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θίγεται η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. 5) Η δυνατότητα ελέγχου σε όλο το φάσμα του δημοσίου χρήματος.
Φυσικά για να προχωρήσει η πρόταση του πρώην Υπουργού, επιβάλλεται τα κόμματα εξουσίας να απαρνηθούν το προνόμιο της απόλυτης εξουσίας του Πρωθυπουργού και να αποδεχθούν τον ουσιαστικό έλεγχο της εξουσίας τους. Παλαιότερα ο κ. Ε. Βενιζέλος (το ΠΑΣΟΚ ακόμα ήταν στην αντιπολίτευση με αρχηγό τον κ. Γ. Παπανδρέου) είχε επιτεθεί με σφοδρότητα, σε ανάλογες προτάσεις. Εκτός όμως από την Ν. Δ και το ΠΑΣΟΚ, επιβάλλεται στο θέμα να πάρει θέση και η αριστερά, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Άποψη μου είναι ότι η αριστερά οφείλει να διεκδικήσει νέους θεσμούς. Θεσμούς, οι οποίοι θα υπηρετούν την κοινωνία και θα οδηγούν τη χώρα στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου