Εγκληματική η έλλειψη εφημερεύοντος αναισθησιολόγου στο Νοσοκομείο Λιβαδειάς

Η έλλειψη εφημερεύοντος αναισθησιολόγου την Καθαρά Δευτέρα στο Γενικό Νοσοκομείο Λιβαδειάς στέρησε ίσως από άτυχο συμπολίτη μας  το δικαίωμα να διεκδικήσει -όχι την υγεία του αλλά- την ίδια του τη ζωή! Η viotia εκφράζει τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος. Δείτε το άρθρο του Κ. Πλιακοστάμου.

Η ΕΛΛΕΙΨH ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΝΤΟΣ AΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΥ        
ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ
ΚΑΙ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΝΟΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ

Γράφει ο
Κωνσταντίνος Ι. Πλιακοστάμος
Γενικός Χειρουργός
Γενικού Νοσοκομείου Λιβαδειάς



Λιβαδειά 01.3.2004

Υπάρχουν πράγματα που δε θα ήθελες να σου τύχουν ποτέ. Το ξέρεις ότι συμβαίνουν αλλά με κάποιον τρόπο πιστεύεις ότι δε θα συμβούν ποτέ σε σένα. Ανόητος κι ανεύθυνος τρόπος αποφυγής της πραγματικότητας. Ό,τι φοβάσαι όμως το παθαίνεις. Τα γεγονότα συνήθως μας διαψεύδουν κι όταν μας προσπερνούν τα αποτελέσματα γίνονται ολέθρια.

Την Καθαρή Δευτέρα στο Νοσοκομείο Λιβαδειάς δεν εφημέρευε αναισθησιολόγος. Αυτή η αφανής αλλά και πολύ αναγκαία ειδικότητα του αναισθησιολόγου μοιάζει σχεδόν παρεξηγημένη μη απολαμβάνοντας ανάλογη με την προσφορά της αναγνώριση. Όταν υπάρχει της κλέβει τη δόξα ο χειρουργός, όταν απουσιάζει όμως η έλλειψή της έχει δραματικές για τον ασθενή συνέπειες. Κι όμως τα επείγοντα και βαρέως πάσχοντα περιστατικά δεν κάνουν διακρίσεις σε μέρες κι ώρες όταν καταφτάνουν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου ούτε ρωτούν για το ποιες ειδικότητες ιατρών εφημερεύουν για να αντιμετωπιστούν αξιόπιστα και αποτελεσματικά.

Το πρωί εκείνης της ημέρας έφευγε από τη ζωή αιμορραγώντας λόγω ηπατικής δυσλειτουργίας 41 ετών άντρας παρ’ όλες τις επίμονες προσπάθειες των γιατρών. Η αποσόβηση του θλιβερού γεγονότος δεν κατέστη δυνατή ακόμη κι όταν ο έμπειρος αναισθησιολόγος και γνωστός για την προσφορά του στο αγαθό της υγείας Χ.Χ (δε θέλει ποτέ να αναφέρω το όνομά του, αν και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν τον έχω σκοπίμως παρακούσει) ήρθε προσφέροντας τις υπηρεσίες του χωρίς βεβαίως να εφημερεύει. Σύνηθες το γεγονός της προσφοράς του συγκεκριμένου ιατρού αλλά και της συζύγου του επίσης αναισθησιολόγου, που τιμούν όσο λίγοι με την παρουσία τους τον τόπο μας και το χώρο του χειρουργείου. Το αν τους το αναγνωρίσαμε ποτέ ή αν κάναμε κάτι γι αυτό δεν είναι της παρούσης αλλά να είστε βέβαιοι ότι οι άπειροι σε αριθμό επίτιμοι προσκεκλημένοι διαφόρων φορέων με σκοπό την προσωπική προβολή τους στα διάφορα επιμελητήρια και στις αίθουσες τελετών της πόλης ωχριούν μπροστά στο ήθος και την προσφορά αυτών των δύο ιατρών. Η τόσο δυσανάλογη με την προσφορά τους αναγνώριση του έργου τους πρέπει να μας κάνει να ντρεπόμαστε. Φλύαρα και κολακευτικά σχόλια μεταξύ παππάδων που ευλογούν τα γένια τους θα έλεγε ο καθείς, που δε γνωρίζει όμως.

Ο θάνατος του άτυχου ανδρός τελικώς επήλθε κι ο μη εφημερεύων αναισθησιολόγος αποχώρησε. Μετά από μία και πλέον ώρα εξετάζοντας στα επείγοντα του παθολογικού τμήματος τέθηκε η ένδειξη επείγουσας χειρουργικής επέμβασης σε 70 χρονο άντρα λόγω διάτρησης παχέος εντέρου. Ο ασθενής αν και δεν είχε πολύ ώρα που είχε καταφτάσει στο νοσοκομείο από τη γενομένη και μόνο κλινική εξέταση διαπιστώθηκε η πολύ βαριά γενική του κατάσταση και η αναγκαιότητα της άμεσης χειρουργικής του αντιμετώπισης. Επικοινώνησα για άλλη μία φορά με τον αναισθησιολόγο που πριν είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του αλλά εκείνος πλέον είχε απομακρυνθεί αρκετά από την πόλη της Λιβαδειάς λόγω της ημέρας ως είχε προγραμματίσει και όφειλε στον εαυτό του και στην οικογένειά του.

Επειδή η κατάσταση ήταν κρίσιμη για τον ασθενή επικοινώνησα με τα τρία τριτοβάθμια εφημερεύοντα νοσοκομεία της Αθήνας εκείνης της ημέρας θέτοντας απαιτητικά το ερώτημα όχι απλά της διακομιδής αλλά και της άμεσης χειρουργικής παρέμβασης. Όλα τα τηλεφωνήματα έχουν καταγραφεί στο ΕΚΑΒ κι έγιναν από το κινητό μου τηλέφωνο για ευνόητους λόγους. Μόνο στο νοσοκομείο ΚΑΤ ήταν σε θέση να του παρασχεθεί άμεση χειρουργική αντιμετώπιση και η απαραίτητη συνεννόηση έγινε με το διευθυντή της εφημερεύουσας χειρουργικής κλινικής ο οποίος εξεπλάγη δυσάρεστα όταν άκουσε ότι ο λόγος που διακομιζόταν ο ασθενής ήταν η μη εφημερία αναισθησιολόγου. Ο ασθενής αντιμετώπιζε και άλλο πρόβλημα, δεν υπήρχε διαθέσιμο ασθενοφόρο από το ΕΚΑΒ για τη μεταφορά του, το μοναδικό διαθέσιμο επέστρεφε από την Αθήνα μετά από τη μεταφορά άλλου σοβαρού περιστατικού. Το τελευταίο ευτυχώς επιλύθηκε γρήγορα όταν επιστρατεύτηκε η επόμενη βάρδια του ΕΚΑΒ που ήρθε πιο νωρίς ανταποκρινόμενη στο επείγον της κατάστασης.

Ο ασθενής τελικώς διακομίστηκε με όσο ευνοϊκότερες προβλέπονταν γι αυτόν συνθήκες, αλλά κατέληξε δέκα λεπτά μετά την άφιξή του στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του ΚΑΤ, παρά τις επίμονες και επί μακρόν προσπάθειες καρδιοπνευμονικής ανάνηψης των ιατρών που τον παρέλαβαν. Η έκθεση της αναγκαστικά επιβεβλημένης λόγω των συνθηκών θανάτου, νεκροψίας-νεκροτομής που διενεργήθηκε στο θανόντα την επομένη ημέρα έκανε λόγο για ‘’αυτόματη ρήξη παχέος εντέρου’’. Διάγνωση που είχε ήδη καταγραφεί στα παραστατικά διακομιδής κατά την εξέταση του στο νοσοκομείο Λιβαδειάς και πλήρως συμβατή με το επείγον της κατάστασης όπως αυτό είχε εγκαίρως τεθεί.

Η ικανοποίηση όμως ενός γιατρού χειρουργού είναι μέγιστη όταν επιβεβαιώνεται η προεγχειρητική του διάγνωση τη στιγμή του χειρουργείου κι όχι τη στιγμή της νεκροτομής του ασθενούς και κορυφώνεται όταν αυτός μπορεί και δίνει οριστική και σωτήρια για τον ασθενή λύση. Ο ασθενής της ημέρας εκείνης αν και διαγνώστηκε εγκαίρως και επιτυχώς κι αυτό για το νοσοκομείο Λιβαδειάς έχει πάψει από καιρό να είναι ζητούμενο, κατέληξε. Δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να χειρουργηθεί και να έχει έστω και κάποιες πιθανότητες επιβίωσης επειδή δεν εφημέρευε αναισθησιολόγος. Η ηλικία του ασθενούς που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και θύμα θα συγκινούσε πολύ περισσότερο αν ήταν μικρότερη! κι όμως έχουν υπάρξει και μικρότερης ηλικίας θύματα. Ο 70 χρονος δεν είχε σοβαρά προβλήματα υγείας όπως προκύπτει από το ληφθέν ατομικό του αναμνηστικό και όφειλε να έχει περισσότερες ευκαιρίες αντιμετώπισης απ’ αυτές που προβλέπονταν στο νοσοκομείο Λιβαδειάς εκείνη την ημέρα.

Αν επρόκειτο για το δικό σας παιδί ή άνθρωπο που είχε παρασυρθεί από ένα αυτοκίνητο ή μία μηχανή ή απλά είχε πέσει από δέντρο (έχουν συμβεί όλα τα παραπάνω) και με κοιτούσατε γεμάτο απορία όταν σας ανακοίνωνα όπως έπραξα και στο περιβάλλον του θύματος ότι χρειάζεται άμεση χειρουργική επέμβαση αλλά δεν μπορώ να τον χειρουργήσω επειδή δεν υπάρχει αναισθησιολόγος, τι θα κάνατε; Όταν αυτό συνέβη άλλες φορές οι συγγενείς έβρισαν και προπηλάκισαν, άλλοι καταράστηκαν τη μοίρα τους που τους συνέβη το γεγονός κι άλλοι όπως οι συγγενείς του θύματος που αναφέρομαι, επιστρατεύοντας τις όποιες τελευταίες τους ελπίδες και την ψυχραιμία τους προετοιμάστηκαν για το μοιραίο.

Δε θα ξεχάσω τα λόγια της κόρης του θύματος η οποία συντετριμμένη εξομολογήθηκε ότι είχε χάσει και τη μητέρα της στο ίδιο νοσοκομείο χωρίς ν’ αναφέρει περισσότερες πληροφορίες, προφανώς όμως κάτω από ανάλογες συνθήκες. Απλά η διαίσθησή της είχε αρχίσει να την προειδοποιεί. Έμαθα για το θάνατο του ασθενούς από την ιατρό που τον συνόδεψε στο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Ο σύντομος χρόνος που μεσολάβησε για να καταλήξει ο ασθενής δηλώνει ότι είχε προχωρημένη παθολογία αλλά δικαιούταν το δίχως άλλο χειρουργική αντιμετώπιση και υποστήριξη στο νοσοκομείο που αυτή διεγνώσθη. Αν είχε έρθει την προηγούμενη ή την επόμενη ημέρα αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί με σίγουρα πολύ περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης για τον ίδιο. Όσο ανόητο κι αν ακούγεται είναι αληθινό. Αρρώστησε τη λάθος ώρα! Αν είναι δυνατόν!

 Έχουν αλλάξει πολλά στην αντιμετώπιση ενός βαρέως πάσχοντος ασθενούς στην εποχή μας, σε σημείο που ακόμη κι αυτή η γρήγορη τοποθέτησή του σε ασθενοφόρο με σκοπό τη διακομιδή του σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο χωρίς να έχουν τηρηθεί οι προβλεπόμενοι κανόνες υποστήριξης των ζωτικών του λειτουργιών αποτελεί εγκληματικό και αξιόποινο γεγονός. Πρόκειται για απολύτως απαραίτητη επισήμανση που οφείλω να προβώ προκειμένου να προλάβω παρωχημένες προσεγγίσεις του τύπου ΄΄γιατί δεν το έστελναν αμέσως στην Αθήνα΄΄. Και θα υπάρξουν πολύ που θα τις επιχειρήσουν. Είναι απείρως περισσότεροι οι καταγεγραμμένοι ασθενείς που σώθηκαν επειδή τηρήθηκαν τα προβλεπόμενα και χειρουργήθηκαν με επιτυχία σε βαρύτατη κατάσταση στο νοσοκομείο Λιβαδειάς, σταθεροποιήθηκαν και μετακινήθηκαν με ασφάλεια σε τριτοβάθμια νοσοκομεία. Υπήρχε όμως ο αναισθησιολόγος. Είμαστε πραγματικό νοσοκομείο όταν μας το επιτρέπουν οι συνθήκες εφημερίας συγκεκριμένων αλλά πολύ βασικών ειδικοτήτων. Διαφορετικά απλά δεν είμαστε. Δε διαφέρουμε από κέντρο υγείας όταν δεν μπορούμε να θέσουμε την εμπειρία μας και τη διάθεσή μας στην υπηρεσία της υγείας του Βοιωτικού λαού.

Αν όλα αυτά αφορούν το νοσοκομείο Λιβαδειάς φανταστείτε τι πρέπει να λεχθεί για το κατά πολύ λιγότερο στελεχωμένο νοσοκομείο Θηβών. Εκεί ανέλαβαν οι πεφωτισμένες πλην γραφικές αρχές διοίκησης του να εξωραΐσουν κάθε τέτοια κατάσταση αλλά και γιατί όχι να πανηγυρίσουν για τη λειτουργία καινούργιων τμημάτων όπως του μαστογράφου ή του αξονικού. Τα τελευταία έπρεπε να γραφούν για να καλύψω το γνωστό Σβίγγο! Δεν παραλείπει άλλωστε να τα δηλώνει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί εναγωνίως δίνοντας υπόσταση στη θέση του παραπλανώντας όμως για τις πολύ πιο πραγματικές και επιτακτικές ανάγκες της υγείας της επαρχίας Θηβών!     

Μπορεί να παρατηρήσει κάποιος το ευγενές πλην ύποπτο όραμα για την υγεία των πολιτικών προσώπων του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ΄90 να πραγματοποιείται και να ανεγείρεται επιβλητικό και πολλά υποσχόμενο ομοιόβαθμο (δευτεροβάθμιο δηλαδή) νοσοκομείο στο νομό Βοιωτίας χωρίς πρωτίστως να έχει στελεχωθεί αρτίως το νοσοκομείο Λιβαδειάς από βασικές ειδικότητες όπως αυτή του αναισθησιολόγου ή του παιδιάτρου. Αλήθεια οι πολιτικά υπεύθυνοι που αποδεικνύονται όμως ανεύθυνοι, για τη σύλληψη της ιδέας της ανέγερσης ενός τέτοιου νοσοκομείου που στέκει σε περίοπτη θέση δε γνώριζαν ότι μοιραία τα δύο νοσοκομεία δε θα μπορούσαν να στελεχωθούν επαρκώς μη προσφέροντας ακόμη και τα στοιχειώδη στο βοιωτικό λαό; προφανώς και το γνώριζαν και οι του ΠΑΣΟΚ και οι της ΝΔ. Τους βόλευε όμως να το προσφέρουν ως τρόπαιο στο εκλογικό τους ακροατήριο για να εξασφαλίσουν όχι απλά την επανεκλογή τους αλλά και τη συναλλαγή τους με τους ντόπιους κομματάρχες. Πάντως ούτε και στην ανεπτυγμένη Γερμανία δεν είχε προβλεφτεί η λειτουργία δύο ομοιόβαθμων επιπέδου και σκοπού νοσοκομείων. Εδώ οι πολιτικοί μας έδωσαν τα ρέστα τους, σε βάρος της υγείας μας όμως και το διαπιστώνετε όλοι σας με πόσο τραγικό τρόπο αυτό συμβαίνει.    

Κι αν το παραπάνω αναφερθέν περιστατικό αφορά το νοσοκομείο Λιβαδειάς υπάρχουν πολύ περισσότερα στο νοσοκομείο Θηβών. Εκεί στο προ διμήνου εκτεθέν περιστατικό με τον 17 χρονο φαίνεται να έχουν παραιτηθεί και των βασικών τους καθηκόντων τα ίδια τα φυσικά πρόσωπα υποκύπτοντας στις χρόνιες βασικές ελλείψεις του νοσοκομείου τους. Έχουν και εκεί θρηνήσει λόγω της ανεπαρκούς στελέχωσης νευραλγικών τμημάτων και πολύ πιο νεαρά θύματα από τον 70χρονο, η αποσιώπηση όμως τέτοιων γεγονότων έχει να κάνει με εγκληματική υποκρισία!

Είναι εμφανής και παραδεκτή η προσπάθειά μου να συνδέσω το αναμενόμενο υπό τις κρατούσες συνθήκες λειτουργίας των νοσοκομείων του νομού γεγονός, με τη διαφθορά και τη διαπλοκή του πολιτικού συστήματος στο χώρο της υγείας. Επειδή τα διακυβευόμενα συμφέροντα είναι σημαντικά δε θα μπορούσαν να λείψουν όλα τα πολιτικά υποπροϊόντα της εποχής μας. Όσο κι αν επιμένουν για το αντίθετο οι πολιτικοί που εμείς ψηφίσαμε είναι αυτοί και μόνο που φταίνε. Το δις εξ’ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.

Οραματίστηκαν οι επί σειρά ετών υπηρετούντες τα συμφέροντα του νομού πολιτικοί, δύο νοσοκομεία στο νομό για τον προφανή λόγο της ψηφοθηρίας και της αποκατάστασης συγκεκριμένων. Δεν πέτυχαν βέβαια ποτέ κι ούτε προβλέπεται πλέον την ικανοποιητική στελέχωσή τους, στη Θήβα μάλιστα δεν πέτυχαν ούτε καν τη στοιχειώδη ενώ ψήφισαν με προκλητικό τρόπο διαστρεβλώνοντας κάθε έννοια λογικής τα επαίσχυντα μνημόνια που προβλέπουν και τη μη μελλοντική στελέχωσή τους (μία πρόσληψη για κάθε δέκα αποχωρήσεις).

Επειδή δεν πρόκειται να προσληφθούν για πολύ καιρό όπως προβλέπεται από το μνημόνιο ‘’σωτηρίας’’ άλλοι γιατροί σε κανένα από τα δύο νοσοκομεία οι συγχωνεύσεις και ο συντονισμός των εφημεριών νευραλγικών τμημάτων όπως είναι του αναισθησιολογικού, του παιδιατρικού αλλά και του προσωπικού του χειρουργείου είναι επιτακτική ανάγκη ενώ η καθυστέρηση της διαδικασίας συνιστά απλά και μόνο εγκληματικό γεγονός που είναι σε πλήρη όμως γνώση των υπευθύνων. Από αυτούς εξαρτάται πόσο θα δυσαρεστήσουν τους πολιτικούς τους προϊσταμένους που σε λίγο θα περάσουν και τυπικά ελπίζω στη μήνη και όχι απλά στη λήθη της ιστορίας, προβαίνοντας στις απαραίτητες μετακινήσεις και αποσπάσεις προσωπικού.

Tα θερμά μου συλλυπητήρια μαζί με τη συγγνώμη μου στην οικογένεια του εκλιπόντος. Ας είναι ο άνθρωπός τους το τελευταίο θύμα του πολιτικού σχεδιασμού όπως αυτός προβλέφτηκε και σχεδιάστηκε για την υγεία στο νομό μας από τους ιδιοτελείς πεφωτισμένους φωστήρες της πολιτικής!