Το περιοδικό ΒΟΙΩΤΙΑ με τον Γιώργο Καραμπελιά στη Λιβαδειά και 30 φωτογραφίες
Στις 12 Μαρτίου, στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Βοιωτίας, πραγματοποιήθηκε από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις και το περιοδικό ΒΟΙΩΤΙΑ η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο: Οι Σουλιώτες, ο Αλή Πασάς και η αποδόμηση της Ιστορίας» του Γιώργου Καραμπελιά. Τον συγγραφέα πλαισίωσαν και μίλησαν για το βιβλίο ο κ. Κωνσταντίνος Χολέβας, πολιτικός επιστήμων, και ο Νίκος Κελέρμενος, ο συμπολίτης μας γιατρός και συγγραφέας, ενώ το συντονισμό της συζήτησης είχε ο εκδότης του περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ Δημήτρης Λάμπρου.
Η δυνατή βροχή δεν έκαμψε την επιθυμία πολλών Λιβαδειτών να παρακολουθήσουν μια άκρως ενδιαφέρουσα ανάγνωση του βιβλίου «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο: Οι Σουλιώτες, ο Αλή Πασάς και η αποδόμηση της Ιστορίας», που εκκινούσε από τη γένεση των εθνών, περιελάμβανε ενδιαφέρουσες όψεις της ιστορίας του Σουλίου και έδιδε ιδιαίτερη έμφαση στον από 20ετίας πόλεμο ιδεών που διεξάγεται στον τομέα των ανθρωπιστικών επιστημών μεταξύ πολλών ρευμάτων και κυρίως μεταξύ «εθνοσυμβολιστών» και «αποδομητών».
Ο δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ Δημήτρης Λάμπρου διέτρεξε με λίγα λόγια την εντυπωσιακή τροχιά του Γιώργου Καραμπελιά στην δημόσια σφαίρα και την πνευματική ζωή της Ελλάδας και οροθέτησε το θεωρητικό πλαίσιο της διαμάχης που αφορά τον ορισμό του Εθνους -φωτίζοντας τη σημαντικότατη θέση των Σουλιωτών εντός της αντιδικίας.
«Οι Σουλιώτες οι επίλεκτοι αυτοί πολεμιστές, οι πλέον σκληροτράχηλοι μαχητές της Ανεξαρτησίας –οι πεζέταιροι όπως θα λέγαμε παλαιότερα ή με σύγχρονους όρους τα ΛΟΚ της Παλλιγγενεσίας- οι Σουλίώτες που πολέμησαν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας δεν χωρούν στο μεταμοντέρνο σχήμα του κράτους-έθνους και γι αυτό καταβάλλεται προσπάθεια να απομειωθεί η ηρωική διάσταση των πολύχρονων αγώνων τους εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», επισήμανε ο Δημήτρης Λάμπρου.
Κατόπιν ο λόγος δόθηκε στον κ. Κωνσταντίνο Χολέβα ο οποίος τόνισε τη διεθνή διάσταση της διαμάχης μεταξύ «εθνοσυμβολιστών» και «αποδομητών» που τα τελευταία χρόνια έχει εκλαϊκευτεί ανοίγοντας μια τεράστια συζήτηση στην ελληνική κοινωνία άλλοτε με το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού και άλλοτε με σειρές όπως το 1821 του ΣΚΑΊ. Κλείνοντας με το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά ο κ. Χολέβας εκτίμησε ότι «Ορθώς ο Γ. Καραμπελιάς τονίζει την ελληνικότητα των Σουλιωτών τους οποίους μερικοί χαρακτηρίζουν Αλβανούς. Άλλο όμως Αλβανοί κι άλλο Αρβανίτες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά: Ο Μάρκος Μπότσαρης στη μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί ήταν Ελλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι Σουλιώτες. Η ελληνική του συνείδηση φαίνεται και από την περίφημη φράση που είπε όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα: “Ο Ελλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκί που κυματίζει η βρετανική σημαία”. Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της αρβανίτικης –όχι αλβανικής- και της ρωμαίικης απλής (νεοελληνικής). Αλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει αλβανική συνείδηση διότι κάτι τέτοιο εμφανίζεται μόλις το 1878 με τη Λίγκα της Πριζέρνης-Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα ως αποτέλεσμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικής προπαγάνδας».
Ο ιατρός και συγγραφέας Νίκος Κελέρμενος εστίασε σε συγκεκριμένα σημεία του βιβλίου του Γιώργου Καραμπελιά και έδωσε μια ολοκληρωμένη εικόνα του έργου του συγγραφέα: «Το βιβλίο «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο – Οι Σουλιώτες, Ο Αλή πασάς και η Αποδόμηση της Ιστορίας» (Εναλλακτικές Εκδόσεις, Δεκέμβριος 2011), αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης συνθετικής εργασίας του Γιώργου Καραμπελιά για τον Ελληνικό Διαφωτισμό. Προηγήθηκαν τα βιβλία: «1204 – Η Διαμόρφωση του Νεώτερου Ελληνισμού» (2006) και «Κοραής και Γρηγόριος Ε- Κοινωνικές συγκρούσεις και Διαφωτισμός στην προεπαναστατική Σμύρνη (1788-1820)» (2009). Στο πρόσφατο δοκίμιό του διερευνά τρία παραδειγματικά επεισόδια από την ιστορία του Σουλίου, και αναδεικνύει τις ιστορικές στρεβλώσεις και παρασιωπήσεις σχετικές με τους Σουλιώτες, τον Αλή Πασά και το Ζάλογγο, τις οποίες έχει πραγματοποιήσει το εθνοαποδομητικό ρεύμα –στο οποίο κυρίαρχο ρόλο κατέχει η «εκσυγχρονιστική» αριστερή διανόηση».
Ο ίδιος ο Γιώργος Καραμπελιάς αναφέρθηκε στην προσπάθεια απομυθοποίησης των επανασταστικών γεγονότων πριν από την Επανάσταση, γεγονότα στα οποία κεντρικό ρόλο διαδραματίζουν οι αγώνες και οι μάχες που έδωσαν οι Σουλιώτες για 200 χρόνια: «Στον βαθµό που αναπτύσσεται και εδραιώνεται η «αποδοµητική» ιστορική σχολή, θα πρέπει να «αποµυθοποιηθεί» το κρυφό σχολειό, η 25η Μαρτίου, η Τριπολιτσά, τα Ορλωφικά, η ίδια η «κλεφτουριά»... να αποσιωπηθούν ή να υποβαθµιστούν τα επαναστατικά γεγονότα τα οποία προηγούνται της Επανάστασης. Διότι αυτά ακριβώς καταδεικνύουν πως η αφετηρία της δεν ήταν αποκλειστικώς οι λόγιοι,και η «γαλλική Επανάσταση». µια άλλη αποφασιστική συνιστώσα υπήρξαν οι ένοπλες συσσωµατώσεις των Ελλήνων, από τον Κροκόνδειλο Κλαδά, τον 15ο αι., έως τους Σουλιώτες, τους Μανιάτες, την κλεφτουριά. Κατ’ εξοχήν, δε οι Σουλιώτες καταλαµβάνουν κεντρικό ρόλο, εξ αιτίας του µακρόχρονου αγώνα τους, επί δύο αιώνες, ενάντια στους Τούρκους και της συµµετοχής τους στην Επανάσταση».
Ο κ. Καραμπελιάς κατέδειξε τους στόχους της αποδοµητικής ιστοριογραφίας οι οποίοι περνούν και από την κατεδάφιση ηρωικών σταθμών της ιστορίας του Σουλίου όπως το Κούγκι, η Δέσπω και κυρίως το Ζάλογγο: «Η αποδοµητική σχολή επιχειρεί, λοιπόν, να καταδείξει, αν χρειαστεί, και δια του βιασµού των ιστορικών στοιχείων, πως οι Σουλιώτες δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πρωτόγονες φάρες, αλβανικής καταγωγής και γλώσσας, οι οποίες δεν διέθεταν κάποια εθνική ή έστω πρωτοεθνική συνείδηση. Αν το επιτύχει, τότε θα έχει προσθέσει ένα ακόµα λιθαράκι στο βασικό ιδεολογικό της πρόταγµα: η εθνική συνείδηση είναι απούσα από τους Έλληνες πριν από την Επανάσταση, ενώ το ελληνικό έθνος διαµορφώνεται, κυρίως, µέσω του κράτους. Οι Σουλιώτες «δεν είναι» Έλληνες, αλλά «εξελληνίζονται» επιγενέστερα!
Γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να «αποµυθοποιηθούν» και να διαστρεβλωθούν γεγονότα-σταθµοί στην ιστορία των Σουλιωτών, αλλά και στη νεώτερη ιστορική συνείδηση των Ελλήνων: Η αυτοπυρπόληση του Σαµουήλ στο Κούγκι δεν έγινε ποτέ. είναι αµφίβολο εάν ανατινάχτηκε η Δέσπω, στου «Δηµουλά τον Πύργο». προπαντός, ο χορός του Ζαλόγγου, όχι µόνο αποτελεί «εθνικιστικό µύθο», αλλά είναι πιθανό οι Σουλιώτισσες να έπεσαν στο βάραθρο σπρωγµένες από τους ίδιους τους Σουλιώτες πολεµιστές! Συνωστισµένοι στη Σµύρνη, συνωστισµένες στο Ζάλογγο!».
Στη συνέχεια ακολούθησε μια εκτεταμένη και λίαν ενδιαφέρουσα συζήτηση με ερωτήσεις που υποβλήθηκαν από τον Δημήτρη Λάμπρου και τους παρισταμένους προς τους ομιλητές.
Μετά την εκδήλωση οι εκλεκτοί καλεσμένοι του περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ παρακάθησαν σε δείπνο με παραδοσιακά εδέσματα της Ρούμελης. Οπως αντιλαμβάνεστε η συζήτηση συνεχίστηκε μέχρι αργά και περιέλαβε τους πάντες και τα πάντα. Ομως αυτό είναι ένα άλλο ρεπορτάζ...
Δείτε το φωτορεπορτάζ.
http://viotiarecords.blogspot.com/2012/03/blog-post_16.html
Η δυνατή βροχή δεν έκαμψε την επιθυμία πολλών Λιβαδειτών να παρακολουθήσουν μια άκρως ενδιαφέρουσα ανάγνωση του βιβλίου «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο: Οι Σουλιώτες, ο Αλή Πασάς και η αποδόμηση της Ιστορίας», που εκκινούσε από τη γένεση των εθνών, περιελάμβανε ενδιαφέρουσες όψεις της ιστορίας του Σουλίου και έδιδε ιδιαίτερη έμφαση στον από 20ετίας πόλεμο ιδεών που διεξάγεται στον τομέα των ανθρωπιστικών επιστημών μεταξύ πολλών ρευμάτων και κυρίως μεταξύ «εθνοσυμβολιστών» και «αποδομητών».
Ο δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ Δημήτρης Λάμπρου διέτρεξε με λίγα λόγια την εντυπωσιακή τροχιά του Γιώργου Καραμπελιά στην δημόσια σφαίρα και την πνευματική ζωή της Ελλάδας και οροθέτησε το θεωρητικό πλαίσιο της διαμάχης που αφορά τον ορισμό του Εθνους -φωτίζοντας τη σημαντικότατη θέση των Σουλιωτών εντός της αντιδικίας.
«Οι Σουλιώτες οι επίλεκτοι αυτοί πολεμιστές, οι πλέον σκληροτράχηλοι μαχητές της Ανεξαρτησίας –οι πεζέταιροι όπως θα λέγαμε παλαιότερα ή με σύγχρονους όρους τα ΛΟΚ της Παλλιγγενεσίας- οι Σουλίώτες που πολέμησαν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας δεν χωρούν στο μεταμοντέρνο σχήμα του κράτους-έθνους και γι αυτό καταβάλλεται προσπάθεια να απομειωθεί η ηρωική διάσταση των πολύχρονων αγώνων τους εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», επισήμανε ο Δημήτρης Λάμπρου.
Κατόπιν ο λόγος δόθηκε στον κ. Κωνσταντίνο Χολέβα ο οποίος τόνισε τη διεθνή διάσταση της διαμάχης μεταξύ «εθνοσυμβολιστών» και «αποδομητών» που τα τελευταία χρόνια έχει εκλαϊκευτεί ανοίγοντας μια τεράστια συζήτηση στην ελληνική κοινωνία άλλοτε με το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού και άλλοτε με σειρές όπως το 1821 του ΣΚΑΊ. Κλείνοντας με το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά ο κ. Χολέβας εκτίμησε ότι «Ορθώς ο Γ. Καραμπελιάς τονίζει την ελληνικότητα των Σουλιωτών τους οποίους μερικοί χαρακτηρίζουν Αλβανούς. Άλλο όμως Αλβανοί κι άλλο Αρβανίτες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά: Ο Μάρκος Μπότσαρης στη μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί ήταν Ελλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι Σουλιώτες. Η ελληνική του συνείδηση φαίνεται και από την περίφημη φράση που είπε όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα: “Ο Ελλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκί που κυματίζει η βρετανική σημαία”. Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της αρβανίτικης –όχι αλβανικής- και της ρωμαίικης απλής (νεοελληνικής). Αλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει αλβανική συνείδηση διότι κάτι τέτοιο εμφανίζεται μόλις το 1878 με τη Λίγκα της Πριζέρνης-Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα ως αποτέλεσμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικής προπαγάνδας».
Ο ιατρός και συγγραφέας Νίκος Κελέρμενος εστίασε σε συγκεκριμένα σημεία του βιβλίου του Γιώργου Καραμπελιά και έδωσε μια ολοκληρωμένη εικόνα του έργου του συγγραφέα: «Το βιβλίο «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο – Οι Σουλιώτες, Ο Αλή πασάς και η Αποδόμηση της Ιστορίας» (Εναλλακτικές Εκδόσεις, Δεκέμβριος 2011), αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης συνθετικής εργασίας του Γιώργου Καραμπελιά για τον Ελληνικό Διαφωτισμό. Προηγήθηκαν τα βιβλία: «1204 – Η Διαμόρφωση του Νεώτερου Ελληνισμού» (2006) και «Κοραής και Γρηγόριος Ε- Κοινωνικές συγκρούσεις και Διαφωτισμός στην προεπαναστατική Σμύρνη (1788-1820)» (2009). Στο πρόσφατο δοκίμιό του διερευνά τρία παραδειγματικά επεισόδια από την ιστορία του Σουλίου, και αναδεικνύει τις ιστορικές στρεβλώσεις και παρασιωπήσεις σχετικές με τους Σουλιώτες, τον Αλή Πασά και το Ζάλογγο, τις οποίες έχει πραγματοποιήσει το εθνοαποδομητικό ρεύμα –στο οποίο κυρίαρχο ρόλο κατέχει η «εκσυγχρονιστική» αριστερή διανόηση».
Ο ίδιος ο Γιώργος Καραμπελιάς αναφέρθηκε στην προσπάθεια απομυθοποίησης των επανασταστικών γεγονότων πριν από την Επανάσταση, γεγονότα στα οποία κεντρικό ρόλο διαδραματίζουν οι αγώνες και οι μάχες που έδωσαν οι Σουλιώτες για 200 χρόνια: «Στον βαθµό που αναπτύσσεται και εδραιώνεται η «αποδοµητική» ιστορική σχολή, θα πρέπει να «αποµυθοποιηθεί» το κρυφό σχολειό, η 25η Μαρτίου, η Τριπολιτσά, τα Ορλωφικά, η ίδια η «κλεφτουριά»... να αποσιωπηθούν ή να υποβαθµιστούν τα επαναστατικά γεγονότα τα οποία προηγούνται της Επανάστασης. Διότι αυτά ακριβώς καταδεικνύουν πως η αφετηρία της δεν ήταν αποκλειστικώς οι λόγιοι,και η «γαλλική Επανάσταση». µια άλλη αποφασιστική συνιστώσα υπήρξαν οι ένοπλες συσσωµατώσεις των Ελλήνων, από τον Κροκόνδειλο Κλαδά, τον 15ο αι., έως τους Σουλιώτες, τους Μανιάτες, την κλεφτουριά. Κατ’ εξοχήν, δε οι Σουλιώτες καταλαµβάνουν κεντρικό ρόλο, εξ αιτίας του µακρόχρονου αγώνα τους, επί δύο αιώνες, ενάντια στους Τούρκους και της συµµετοχής τους στην Επανάσταση».
Ο κ. Καραμπελιάς κατέδειξε τους στόχους της αποδοµητικής ιστοριογραφίας οι οποίοι περνούν και από την κατεδάφιση ηρωικών σταθμών της ιστορίας του Σουλίου όπως το Κούγκι, η Δέσπω και κυρίως το Ζάλογγο: «Η αποδοµητική σχολή επιχειρεί, λοιπόν, να καταδείξει, αν χρειαστεί, και δια του βιασµού των ιστορικών στοιχείων, πως οι Σουλιώτες δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πρωτόγονες φάρες, αλβανικής καταγωγής και γλώσσας, οι οποίες δεν διέθεταν κάποια εθνική ή έστω πρωτοεθνική συνείδηση. Αν το επιτύχει, τότε θα έχει προσθέσει ένα ακόµα λιθαράκι στο βασικό ιδεολογικό της πρόταγµα: η εθνική συνείδηση είναι απούσα από τους Έλληνες πριν από την Επανάσταση, ενώ το ελληνικό έθνος διαµορφώνεται, κυρίως, µέσω του κράτους. Οι Σουλιώτες «δεν είναι» Έλληνες, αλλά «εξελληνίζονται» επιγενέστερα!
Γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να «αποµυθοποιηθούν» και να διαστρεβλωθούν γεγονότα-σταθµοί στην ιστορία των Σουλιωτών, αλλά και στη νεώτερη ιστορική συνείδηση των Ελλήνων: Η αυτοπυρπόληση του Σαµουήλ στο Κούγκι δεν έγινε ποτέ. είναι αµφίβολο εάν ανατινάχτηκε η Δέσπω, στου «Δηµουλά τον Πύργο». προπαντός, ο χορός του Ζαλόγγου, όχι µόνο αποτελεί «εθνικιστικό µύθο», αλλά είναι πιθανό οι Σουλιώτισσες να έπεσαν στο βάραθρο σπρωγµένες από τους ίδιους τους Σουλιώτες πολεµιστές! Συνωστισµένοι στη Σµύρνη, συνωστισµένες στο Ζάλογγο!».
Στη συνέχεια ακολούθησε μια εκτεταμένη και λίαν ενδιαφέρουσα συζήτηση με ερωτήσεις που υποβλήθηκαν από τον Δημήτρη Λάμπρου και τους παρισταμένους προς τους ομιλητές.
Μετά την εκδήλωση οι εκλεκτοί καλεσμένοι του περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ παρακάθησαν σε δείπνο με παραδοσιακά εδέσματα της Ρούμελης. Οπως αντιλαμβάνεστε η συζήτηση συνεχίστηκε μέχρι αργά και περιέλαβε τους πάντες και τα πάντα. Ομως αυτό είναι ένα άλλο ρεπορτάζ...
Δείτε το φωτορεπορτάζ.
http://viotiarecords.blogspot.com/2012/03/blog-post_16.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου