Ο πολιτικός και ο πολιτικάντης

  της Μαρίας Παπαλουκά

«Ήρθαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μου…» είχε πει ο Οδ. Ελύτης, μια φράση την οποία οφείλω να αφιερώσω σε μεγάλο αριθμό έγκριτων και μη δημοσιογράφων των ΜΜΕ που όλον αυτόν τον καιρό με κεντρικό θέμα την ημερομηνία διεξαγωγής των εθνικών εκλογών, επικροτούν την στάση της Νέας Δημοκρατίας επιβραβεύοντας μια ενδεχόμενη παράταση της θητείας της υπάρχουσας κυβέρνησης κάτι το οποίο, σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά επιζητά.

Η  γενικευμένη παραπλάνηση γύρω από το θέμα των εκλογών έχει δημιουργήσει στους πολίτες κλίμα δυσφορίας, ανασφάλειας  και κυρίως αγανάκτησης, οι οποίοι κατά γενική ομολογία θεωρούν πλέον ότι οι πολιτικοί «όλοι ίδιοι είναι». Πιστεύοντας ότι αυτό δεν αληθεύει και υποστηρίζοντας ότι πρέπει να διαβαστεί η επιχειρηματολογία μιας διαφορετικής άποψης θα προσπαθήσω να παραθέσω την θέση της Νέας Δημοκρατίας για την μεταβατική κυβέρνηση και τις εκλογές.

Πρέπει να τονισθεί ότι η Κυβέρνηση Παπαδήμου είναι μεταβατική κυβέρνηση ειδικού σκοπού και ορισμένου χρόνου. Σκοπός της είναι η εξασφάλιση της 6^ης δόσης του δανείου, χρήματα απαραίτητα για την κάλυψη των αναγκών της χώρας και βεβαία η διενέργεια εκλογών σε σύντομο χρονικό διάστημα συγκεκριμένα την χρονική περίοδο που θα έχει ολοκληρωθεί ο πρώτος στόχος της – εκταμίευση της 6^ης δόσης – ο οποίος σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Υπουργού Οικονομικών είναι η 19η Φεβρουαρίου. Η τωρινή κυβέρνηση ιστορικά είναι όμοια με εκείνη που συγκροτήθηκε την 24^η Ιουλίου του 1974 υπό τον Κων/νο Καραμανλή με στελέχη των προδικτατορικών κομμάτων ΕΡΕ και ΕΚ, η οποία χαρακτηρίστηκε ως μεταβατική πολιτική κυβέρνηση «εκτάκτου ανάγκης» καθώς έπρεπε να αντιμετωπίσει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο (γεγονότα γνωστά ως Αττίλας Ι & ΙΙ) και όρισε τις εκλογές  την 21 Νοεμβρίου το 1974 – πρώτες εκλογές που σηματοδότησαν την έναρξη της μεταπολιτευτικής περιόδου. Δεν μπορεί να λεχθεί ότι υπάρχει συγκυβέρνηση των  τριών κομμάτων που συμμετέχουν στην νέα κυβέρνηση καθώς δεν υπάρχουν κοινές προγραμματικές εξαγγελίες αυτών, όπως είχε συμβεί στην οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα το 1989 μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου έτους.

Με την στάση της η Νέα Δημοκρατία δεν συνυπογράφει, ούτε δίνει λευκή επιταγή στα λάθη της διετούς κυβέρνησης Παπανδρέου τα οποία όχι μόνο προκάλεσαν την οικονομική εξαθλίωση των πολιτών αλλά διέρρηξαν και την κοινωνική συνοχή της χώρας. Οι θέσεις της για επαναδιαπραγμάτευση των όρων της δανειακής σύμβασης του μνημονίου, την ώρα που αποδεικνύεται ότι πράγματι το μείγμα των μέτρων ήταν λάθος καθώς χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία που βρίσκονται υπό μνημονιακή επιτήρηση έχοντας εφαρμόσει το οικονομικό πρόγραμμα που τους είχε προταθεί βρίσκονται σε ύφεση, είναι αδιαπραγμάτευτες. Είναι κατανοητό ότι με την σημερινή της στάση η Νέα Δημοκρατία ουσιαστικά απέφυγε οι πολίτες να βρεθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα μπροστά σε επικαιροποιημένα εκβιαστικά διλήμματα του παρελθόντος, λόγου χάρη «Μνημόνιο ή Χρεοκοπία» και «Μεσοπρόθεσμο ή Τανκς».

Αναφορικά τώρα με τον χρόνο των εκλογών θα γράψω την ακριβή τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά σε σχετικό ερώτημα δημοσιογράφου για το «Βήμα της Κυριακής» πριν από λίγες εβδομάδες :

«Αν τα πράγματα τρέξουν νωρίτερα ή αργότερα, τότε οι εκλογές μπορούν να έλθουν λίγο νωρίτερα ή αργότερα. Δεν είμαστε αγκαλιά με κάποιο ημερολόγιο. ΟΥΤΕ όμως δεχόμαστε και ΣΚΟΠΙΜΕΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ για κομματικούς λόγους που καθένας καταλαβαίνει.»

Είναι σαφές από την δήλωση αυτή ότι ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δεν αποφεύγει τις εκλογές όποτε αυτές έχουν οριστεί, οι οποίες θα αναδείξουν μια κυβέρνηση με πλήρη νομιμοποίηση από το λαό, έχει χαράξει όμως μια κόκκινη γραμμή: ότι δεν θα διεξαχθούν με το κόστος να πληθύνουν τα υπάρχοντα αδιέξοδα.

Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα και σχετίζεται με το τι θέλουμε να δούμε στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά ως πολίτες:

Έναν πολιτικάντη που σκέφτεται μονάχα τις επόμενες εκλογές ή έναν πολιτικό που σκέφτεται τις επόμενες γενιές ;